Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-01-10 09:50

Geplaatst: 09-01-10 09:50

Ja, ik ben ermee begonnen.
Wel een aangepaste methode gebruikt , omdat het paard in kwestie in principe wel nageeflijk
is/ kan zijn, maar geen vertrouwen in de hand heeft door vroegere verkeerde behandeling.
Ik wil voornamelijk bereiken dat de overgangen netjes gereden worden.
De aangepaste methode kan ik moeilijk beschrijven , omdat ik kijk naar de reacties van het paard ,
en daarnaar handel.
Ik ben er erg positief over, in t begin wat verzet en onbegrip, maar daarna kwam er een duidelijke
verbetering.

**Geplaatst**: 10-01-10 03:19

Re: Boekenwijsheid.

Geplaatst: 10-01-10 03:19

Geachte Kadankovitch,

Ik heb zelf nog wel een vraagje over de CWH (corrigerende weerstandbiedende hand).
1. Paard staat stil.
2. Men gebruikt de CWH.
3. Paard geeft na.
4. Beloon het paard en stap weg aan losse teugel.
Herhaal tot paard fijn nageeflijk is tijdens het stilstaan.

Dan:
Probeer vanuit stilstand een overgang te maken naar de stap.
Houdt men dan tijdens die overgang de handen nog steeds aan het zadel?

Ten slotte, als men eenmaal in stap of galop is, beweegt men dan de handen mee met de beweging of houdt men die ook stil?
Snapt u wat ik bedoel met die vraag in verband met de CWH?

Als het paard in stap of galop is (waar het hoofd op en neer beweegt) en het is niet nageeflijk, dan gebruikt men de CWH. Maar hoe doet men dit zonder de beweging zelf te blokkeren?
En als het paard dan eenmaal nageeflijk is, beweegt men dan de hand weer of staat de hand dan nog steeds stil?
Hopelijk is dat iets duidelijker.

Hartelijk dank,

- C

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-01-10 03:34

Geplaatst door de TopicStarter : 10-01-10 03:34

Fijn dat U dit topic nieuw leven inblaast. Ik zal U vraag ook zeker beantwoorden. MAAR is het hier 2u26 na middernacht, en ik krijg het vermoeden dat ik eindelijk kan slapen. En dat ga ik ook doen.

Als uw tijd gekomen is: Rust wel

Met vriendelijke groet,
Kadankovitch

**Geplaatst**: 10-01-10 04:45

Re: Boekenwijsheid.

Geplaatst: 10-01-10 04:45

Welterusten.

Ik ben erg benieuwd naar uw antwoord en hoop dat dit topic weer vrolijk verder gaat waar het was gebleven.

Vriendelijke groet,

- C

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-01-10 13:51

Geplaatst door de TopicStarter : 10-01-10 13:51

Geachte Clarence,

Om direrct op uw vraag te antwoorden; ja soms wel. U moet bedenken dat van Loon dit boek schreef voor mensen wiens rijden verre van optimaal was. De handen vastzetten was bedoeld enerzijds om de hand beter te kunnen fixeren, wellicht om beter kracht te kunnen zetten tegen een te corrigeren paard; anderzijds om te voorkomen dat de hand bij het nageven van het paard 'terugschiet' en daardoor het paaard niet beloond wordt voor dat 'nageven'. Het gaat om en situatie waar zowel paard als ruiter moeten leren. Een ook volgens van Loon onwenselijke situatie, maar toen, en ik denk ook nog nu ; veel voorkomend.
Terug naar uw vraag. Indien U het boverstaande in gedachten houdt, dan was het hoofddoel de ruiter het gevoel bijbrengen van een nageeflijk paard (in de gemakkelijkste vorm, stilstand). De volgende stap; de overgang naar stap. Daarbij hoopt de afichter/ ruiter dat het paard ook iets heeft geleerd en wellicht ook nageeflijk blijft in stap. Zeker omdat deze ruiter niet zo bekwaam is, kan hij de natuurlijke beweging blokkeren, dat is juist. Maar ik heb toch vaak meegemaakt, bij van Loon en uit eigen ervaring, dat een simpele opmerking zoals "onspan uw hand of arm" om al voldoende bewegingsruimte te laten aan het paard.
Bedenk bij dit alles; dit proces gaat met vallen en opstaan en van Loon gaf slechts het 'gereedschap' aan, het noodzakelijke gevoel moet zich ontwikkelen gedurende het oefenen in een rustige situatie; halthouden en stap. On dresse son cheval au pas. Als het in stap goed gaat waagt men zich aan draf. Zoals U terecht aanwijst, is dat vanwegen het 'stille' hoofd iets gemaklijker. Ook omdat het paard uit de oefeningen in halthouden en stap ook iets wijzer is geworden over wat de ruiter wilt. De periode waarin 'nageeflijkheid' in draf geoefend wordt duurt vaak langer. De ruiter heeft aanvankelijk moeite met zitten, het paard moet in de nieuwe houding de rug steeds beter lerren gebruiken. Ruiter en paard worden geacht naar elkaar toe te groeien. Meestal gaat men pas over tot het galop werk, indien men het drafwerk goed onder de knie heeft; Dus met een onafhankelijke hand in stap en draf. Dus daar stelt zich het door U aangehaalde probleem niet meer. Meestal heeeft het paard zoveel geleerd dat, ondanks de veel voorkomende 'koudwatervrees' van vele van die ruiters (ook ik, want ik ben die weg gegaan), valt het aangaloperen dan best mee. Immers het paard heeft vooraf voldoende geleerd om kaak en nek te ontspannen. Natuurlijk zijn er stormers; dan is vastzetten weer nuttig. Maar het is een overgangsfase. De keuze moet hierbij gemaakt worden tussen twee kwaden; de minst kwade.
Dus zodra het paard zelf nageeft, dient de ruiter ook na te geven, al is het maar door de hand licht te onspannen. Bij een paard dat de wens van de ruiter nog niet voldoende begrepen heeft, moet niet teveel ruimte worden gegeven. Anders komt het dier weer te snel tegen de hand en begint het spel overnieuw.
Ik hoop dat Uw vraag afdoende is beantwoord.
Indien er nog vragen zijn lees ik het wel.

Met vriendelijke groet,
Kadankovitch

**Geplaatst**: 10-01-10 20:27

Geplaatst: 10-01-10 20:27

Geachte Kadankovitch,

Kadankovitch schreef:
Om direrct op uw vraag te antwoorden; ja soms wel. U moet bedenken dat van Loon dit boek schreef voor mensen wiens rijden verre van optimaal was. De handen vastzetten was bedoeld enerzijds om de hand beter te kunnen fixeren, wellicht om beter kracht te kunnen zetten tegen een te corrigeren paard; anderzijds om te voorkomen dat de hand bij het nageven van het paard 'terugschiet' en daardoor het paaard niet beloond wordt voor dat 'nageven'.

Ja, dat kan ik volledig begrijpen. Het is altijd makkelijk om te nemen, maar niet om te geven. Zelfs met de teugels. :-)

Citaat:
Terug naar uw vraag. Indien U het boverstaande in gedachten houdt, dan was het hoofddoel de ruiter het gevoel bijbrengen van een nageeflijk paard (in de gemakkelijkste vorm, stilstand). De volgende stap; de overgang naar stap. Daarbij hoopt de afichter/ ruiter dat het paard ook iets heeft geleerd en wellicht ook nageeflijk blijft in stap. Zeker omdat deze ruiter niet zo bekwaam is, kan hij de natuurlijke beweging blokkeren, dat is juist. Maar ik heb toch vaak meegemaakt, bij van Loon en uit eigen ervaring, dat een simpele opmerking zoals "onspan uw hand of arm" om al voldoende bewegingsruimte te laten aan het paard.

Begrepen.

Citaat:
Bedenk bij dit alles; dit proces gaat met vallen en opstaan en van Loon gaf slechts het 'gereedschap' aan, het noodzakelijke gevoel moet zich ontwikkelen gedurende het oefenen in een rustige situatie; halthouden en stap. On dresse son cheval au pas. Als het in stap goed gaat waagt men zich aan draf. Zoals U terecht aanwijst, is dat vanwegen het 'stille' hoofd iets gemaklijker. Ook omdat het paard uit de oefeningen in halthouden en stap ook iets wijzer is geworden over wat de ruiter wilt. De periode waarin 'nageeflijkheid' in draf geoefend wordt duurt vaak langer. De ruiter heeft aanvankelijk moeite met zitten, het paard moet in de nieuwe houding de rug steeds beter lerren gebruiken. Ruiter en paard worden geacht naar elkaar toe te groeien.

Ook begrepen.

Citaat:
Meestal gaat men pas over tot het galop werk, indien men het drafwerk goed onder de knie heeft; Dus met een onafhankelijke hand in stap en draf. Dus daar stelt zich het door U aangehaalde probleem niet meer. Meestal heeeft het paard zoveel geleerd dat, ondanks de veel voorkomende 'koudwatervrees' van vele van die ruiters (ook ik, want ik ben die weg gegaan), valt het aangaloperen dan best mee. Immers het paard heeft vooraf voldoende geleerd om kaak en nek te ontspannen. Natuurlijk zijn er stormers; dan is vastzetten weer nuttig. Maar het is een overgangsfase. De keuze moet hierbij gemaakt worden tussen twee kwaden; de minst kwade.

Ah ja, de onafhankelijke hand. Dat is niet de makkelijkste rijkunstige "truc" om te ontwikkelen.

Citaat:
Dus zodra het paard zelf nageeft, dient de ruiter ook na te geven, al is het maar door de hand licht te onspannen. Bij een paard dat de wens van de ruiter nog niet voldoende begrepen heeft, moet niet teveel ruimte worden gegeven. Anders komt het dier weer te snel tegen de hand en begint het spel overnieuw.
Ik hoop dat Uw vraag afdoende is beantwoord.
Indien er nog vragen zijn lees ik het wel.

Dit snap ik en ik probeer dit ook in praktijk uit te voeren. Maar... stel nou dat het paard nageeft in stap en galop, beweegt men de handen dan nog steeds mee met de beweging? Dit is voor mij een enorm vraagstuk waar ik maar geen duidelijkheid (theoretisch dan) over kan krijgen. Sommigen zeggen namelijk dat men de beweging opvangt met het bekken; anderen zeggen dat men de beweging op dient te vangen door het bewegen van de handen (eigenlijk ellebogen).
Het lijkt mij dat we--in deze context--het over twee manieren van galopperen kunnen hebben:
1. Niet Nageeflijk
2. Nageelijk

Bij 1. Dan dient men de CWH te gebruiken. Beter nog om eerst de problemen in draf op te lossen alvorens te galopperen.
Bij 2. Dan komen mijn vragen van de vorige alinea weer in beeld.

Hopelijk heb ik mijn vragen wat nader toe kunnen lichten?

Ten slotte wil ik nog vragen of men dit (het nageven) bij een jong paard eerst aan de longe aanleert of dat men eerst gewoon voorwaarts rijdt met wat langere teugels. Daar komt dan weer duidelijk het verschil tussen Frans en Duits naar voren. Heel interessant.

Met vriendelijke groet,

- Clarence

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-10 03:59

Re: Boekenwijsheid.

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-10 03:59

Geachte Clarence,

De C van corrigerend wordt nooit toegepast op en jong paard. Zou men het wel doen dan leerd men het vechten tegen iets dat het niet begrijpt. In zo'n geval leerd men het paard gradueel te wennen aan nageven. Ik doe (deed is eerder van toepassing) dat zowel een de longe aaan een gogue als onder het zadel.
Ik heb nu de laatste vraag het eerste beantwoord.

Ik heb uw vraag de vorige keer niet geheel beantwoord, besef ik.
Indien ik aangalopeer en het paard is nageeflijk dan volg ik de mond met mijn hand, waarbij mijn gehele arm licht beweegt. Mocht mijn paard toch tegen de hand komen of zijn dan pas ik CWH toe, indien de werspannigheid groot is, zoals bij een verreden paard gebruikelijk.
Ten overvloede bij een jong paard tracht ik zacht meegaand het paard 'in te vangen' in de gewenste boog. Maar nu wordt het taalgebruik te criptisch
Indien niet duidelijk, lees ik het.
Met vriendelijke groet,
Kadankovitch

**Geplaatst**: 11-01-10 04:16

Re: Boekenwijsheid.

Geplaatst: 11-01-10 04:16

Geachte Kadankovitch,

Heel duidelijk. Hartelijk dank.

- C

**Geplaatst**: 11-01-10 12:44

Re: Boekenwijsheid.

Geplaatst: 11-01-10 12:44

Moet er dan ook actieve druk uitgeoefend worden, of is het de bedoeling dat de ruiter de hand laat staan tot het paard deze weer opzoekt? Of is het eerst druk pakken en daarna laten staan? Want dan is eerder vastzetten?

Ik snap het effect wel, maar de uitvoering niet..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-10 14:42

Re: Boekenwijsheid.

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-10 14:42

Geachte Petulan,
Ik heb het dus wel over een te corrigeren paard. Dit moet ik blijven benadrukken.
Ik begin met de teugels op een bepaalde maat te nemen en indien nodig zet ik dan mijn hand vast; daarmee veroorzaak ik de eerste druk. De kunst (maar dat is echt niet zo moeilijk) is om zoveel druk te veroorzaken dat het paard genoodzaakt voelt, na tegeven; zo weinig dat het paard op deze druk niet nog meer in verzet komt. De functie van de hand is dan eerder te vergelijken met een bijzetteugel. Maar die laatste kan men tijdens het rijden niet zo gemakkelijk aan en uit schakelen. Terwijl, indien men de techniek onder de knie krijgt men deze werking precies en alleen kan toepassen indien nodig.

Heb ik Uw vraag nu goed begrepen? En afdoende beantwoord? Zo niet, dan lees ik het wel.
Met vriendelijke groet,
Kadankovitch

**Geplaatst**: 11-01-10 17:59

Re: Boekenwijsheid.

Geplaatst: 11-01-10 17:59

Ik snap het

**Geplaatst**: 12-01-10 19:14

Geplaatst: 12-01-10 19:14

Petulan schreef:
Moet er dan ook actieve druk uitgeoefend worden, of is het de bedoeling dat de ruiter de hand laat staan tot het paard deze weer opzoekt? Of is het eerst druk pakken en daarna laten staan? Want dan is eerder vastzetten?

Ik snap het effect wel, maar de uitvoering niet..

De kunst is om ontspannen te blijven in je arm, maar toch niet mee te geven. Hierdoor vorm je een soort weerstand, waar het paard geen kracht op kan maken, dus geen weerstand op kan bieden. De kracht die je paard in het verzet gooit eindigt in het 'niets'. Hoe dat kan weet ik nog steeds niet, maar het werkt wel

**Geplaatst**: 12-01-10 22:30

Re:

Geplaatst: 12-01-10 22:30

Ja, ik snap het

in mijn praktijk noem ik het (van vaders geleerd) het laten staan van de hand

. Andere benaming naar zelde doel voor ogen. Heeft positief effect gehad op het hangen in de hand van mijn 4jarige. Methode klinkt hard, maar is het (bij mij iig) niet, het is meer een hulp die het paard laat merken dan vooral goed gedrag wordt beloond.

**Geplaatst**: 18-01-10 16:17

Geplaatst: 18-01-10 16:17

Het is inmiddels 3 maanden na 16 oktober, dus is het misschien tijd voor een nieuw boek?

**Geplaatst**: 24-02-10 17:26

Geplaatst: 24-02-10 17:26

Dat lijkt me een goed idee. Ook om dit topic leven in te blazen. Het is jammer als dit topic als een nachtkaarsje uitdooft.