Jannepauli schreef:Het spijt me voor u Herr Professor, maar ik ga nogmaals 'niet-inhoudelijk' reageren. Ziet u mij maar als iemand die graag de functie van 'lastige vlieg' uitoefent.
Met uw hierboven aangehaalde opmerking is de aap uit de mouw gekomen: u ergert zich kennelijk aan de teloorgang van de Nederlandse instructie en uw oorspronkelijke vraag "waarom is sb zo moeilijk" is dus een opmaat naar het punt waar het allemaal om draait: uw ergernis over het feit dat de huidige dressuurinstructie afwijkt van hetgeen u wellicht zelf in uw jonge jaren gevolgd heeft. Zoals ik al eerder meldde, uw vraag is dus een 'geladen vraag' - u wilt antwoorden uitlokken en aan de hand daarvan de 'onnozele respondenten' met uw commentaar neersabelen omdat zij er - vanuit uw optiek bezien - niks van begrijpen. De opmerkingen in de trant van "u hoort de klok maar weet niet waar de klepel hangt" (of woorden van gelijke strekking) onderschrijven dit. U zegt dat u uw gelijk niet wil halen? Dan bent u in tegenspraak met uzelf - u wilt door het bekritiseren van de reacties van een aantal posters domweg bezig met het vaststellen van het feit dat het hier tegenwoordig allemaal fout gedaan wordt en derhalve uw uiteindelijke doel: aantonen dat de NL instructie niet goed is, te bevestigen.
Onnozel respondenten?? Die sabel ik niet neer, het gaat om na te denken.
Het moet mij van het hart dat ik deze handelswijze bijzonder onaangenaam vind. Ik zou er wellicht waardering voor hebben kunnen opbrengen als u een stelling ingebracht zou hebben in de zin van " Volgens de regels die in mijn opleidingstijd golden werd.... (vul maar een willekeurige oefening in) .. als volgt uitgevoerd. Het valt mij op dat.... en ik zou graag willen weten wat de huidige generatie daarvan vind" . Met een dergelijke stelling start u een 'open' discussie die niet bedoelt is mensen persé in de fuik van uw opvattingen te laten lopen en zou er een zinvolle meningsuitwisseling kunnen volgen.
Nee de bedoeling is, om te kijken wat en hoe het geleerd is, en de regels in mijn opleidingstijd, zijn niet veranderd, de hulpengeving is niet veranderd, de zuivere hulpen voor elke oefening zijn werkelijk niet veranderd. Alleen het wordt niet meer geleerd, Schoudervoor en schouderbinnenwaarts wordt door de instructie door elkaar gehaald, de leerlingen worden voor dom gehouden. Daar heb ik kritiek op. En juist op een topic als dit, probeer ik op mijn mannier de ruiters te laten denken, waarom zegt mijn instructeur het zo, en de andere het zo?? En daarmee bedoel ik niet oplossingen in individuele problemen van een combinatie, nee de normale hulpengeving, en hoe de oefening eruit hoort te zien, of met andere woorden hoe functioneert het, en wat doet het. Het hoe en waarom, wat eigenlijk iedere ruiter zou moeten weten, wordt niet geleerd aan de ruiters.
Het is gewoon uitvoeren van iets.
En door mijn opmerkingen probeer ik erachter te komen wat werkelijk nog geleerd wordt aan de ruiters. Maar er zijn er maar weinig die proberen mee te denken.
U heeft absoluut het recht om de huidige nederlandse dressuuropleiders te bekritiseren. Tot op zekere hoogte ben ik het - aangezien ik ook tot de 'oudere generatie' behoor - wel met u eens. Het lijkt me echter zinvoller om dan de discussie aan te gaan met de professionals in het hol van de leeuw, in plaats van twee of drie boktposters te hekelen. En als u uw tijd aangenaam en zinvol wilt besteden, geeft u dan eens inhoudelijk en leerzaam commentaar in het subforum "Horses at work" - ook alhier op bokt te vinden. Als 'Reitlehrer' zou u daar uw hart kunnen ophalen.
Bij de professionals in het hol van de leeuw, die draaien nog meer in een rondje, heb dit in gesprekken gemerkt. Heb regelmatig gesprekken daarover, mij gaat het erom dat de ruiter, of hij/zij nu jong of oud is, te leren nadenken en niet blind iets te doen. Vind het nl vreselijk jammer dat velen zoveel energie in het rijden doen, ook de zg hobbyruiter, die hebben toch allemaal het recht om goed te rijden, dat hoeft niet persé op wedstrijd niveau, maar dan wel door goed onderlegd te weten hoe en wat. Heb juist door dit topic het gevoel gekregen dat de doorsnee nederlandse ruiter veel onthouden wordt. En het gaat mij echt niet daarom dat elke ruiter topsport moet rijden, maar ieder heeft recht op goed les te ontvangen, en zo, dat je eigenlijk bij elke instructeur dezelfde theorie (hulpengeving uitvoering) hoort, dat elke instructeur een andere benadering heeft dat is natuurlijk.
Het gaat mij erom, om mensen weer wakker te schudden, en na te laten denken over wat er toch aan de hand kan zijn.
Het gaat er niet om je gelijk te halen, het gaat erom je paard te begrijpen, en die kan jouw eerst begrijpen wanneer je de hulpen goed geeft, en de oefening ook werkelijk duidelijk weet hoe hij moet zijn.
En aan de uitvoering van die oefening blijft men altijd weer werken, dat is juist het mooie met paardrijden.
Omdat elk paard weer anders reageerd, gevoeliger of niet zo gevoelig.
Geplaatst: 06-09-09 09:57 
Doel en middelen veranderen... soms ten goede, soms ten kwade. 
