Voor iemand die zichzelf paardengebitsverzorger noemt, vind ik veel uitspraken van jou nogal kwalijk. Maar wellicht klopt je titeltje wel en verzorg je paardengebitten, maar is de zorg voor de paardenmond ver te zoeken en reikt je kennis ook niet verder dan het gebit.
Ik zal je wat kennis meegeven en doe er je voordeel mee:
Albert schreef:Een lichte constante aanleuning van het bit op de tong doet inderdaad geen pijn.
Dit is helemaal afhankelijk van de betreffende mond en het betreffende bit en de betreffende ruiter. Je kunt niet stellen "een bit op de tong doet geen pijn". Dit kan namelijk wèl ontzettend pijnlijk zijn.
Albert schreef:Je rijdt namelijk niet op de lagen, maar op de tong.
Als de onderkaak voldoende ruimte biedt om de tong te laten zakken, dan ligt het bit op de lagen en de tong. Maar dan mag het bit er alleen op rusten; het mag niet drukken, knellen, prikken, klemmen etc. En veel bitten doen dat wèl. Bovendien zijn de onderkaken van onze paarden tegenwoordig steeds smaller geworden waardoor het onmogelijk is dat de tong in de onderkaakhelften kan wegzakken. Dit betekent dat veel bitten op de tong inwerken. En dit is NIET goed!
Albert schreef:Het is de dreiging van pijn die het paard laat doen wat jij wilt.
Dreiging èn ervaring van pijn. En daarom is het bit ooit uitgevonden (meer macht en controle en het paard laten doen wat jij wilt) en moeten er in de hogere dressuur zelfs twee bitten in. Happy athlete?
Albert schreef:Hetzelfde geldt overigens voor het bitloos rijden.
Dit geeft aan dat jij geen enkele kennis en ervaring hebt met bitloze hoofdstellen en bitloos rijden. Als ruiter kùn je kiezen voor een scherp bitloos hoofdstel (bijv. een harde en smalle neusriem gebruiken), maar over het algemeen wordt juist gekozen voor een vriendelijk bitloos hoofdstel. Als je je in de verschillende bitloze hoofdstellen had verdiept, dan had je geweten dat de meeste hoofdstellen nóoit dezelfde pijn kunnen veroorzaken zoals veel bitten dat wel kunnen.
Albert schreef:Alleen is de neus veel minder gevoelig en zal de druk dus voor het zelfde resultaat hoger moeten zijn.
Je bedoelt de druk die de ruiter ervaart. Voor het paard maakt het geen verschil hoor, hoeveel kracht de ruiter moet zetten (zender), voor het paard is die druk dan gewoon hetzelfde (ontvanger). Maar als de ruiter minder kracht hoeft bij te zetten om hetzelfde effect te bereiken, noemt de ruiter dit "fijn en subtiel".
Maar je hebt gelijk dat de neus minder gevoelig is dan de mond. Dus vereist dressuurmatig rijden zònder de dreiging van pijn (dus zonder bit) heel wat meer kunde en ruitergevoel dan dressuurmatig rijden mèt die dreiging (bit).
Albert schreef:Bovendien daar zit geen spier waarmee het paard kan terugduwen, dus krijg je door het stoppen van de doorbloeding en innervering dove plekken. Daarom loopt een paard beter op een bit.
Het is nooit en te nimmer de bedoeling dat de tong (dikke spier) terug gaat duwen tegen het bit. De tong behoort te allen tijde in rust in de mond te liggen, zònder enige spierspanning, tegendruk of wat dan ook. De druk van een bit op de tong en tegenduwen door de tong is dus geen voordeel, maar een absolute NO.
En bovendien Albert, wat denk je wat er met de tong en de doorbloeding in de tong gebeurt wanneer deze continue tegendruk tegen het bit moet geven? Die tong heeft veel meer te verduren dan een sterk, hard neusbot met huid en haarkleed waar een neusriem op drukt. Dus wat doorbloeding en dove plekken betreft, mag jij wel wat dieper in de anatomieboeken duiken wat mij betreft.
Voor meer info kun je hier terecht:
http://www.bitloospaardrijden.info/tongproblemen.htm
en klik dan ook de links aan onderin die pagina.
En bekijk ook eens de videofilmpjes op deze site, hoe "fijn" een bit op de tong wordt ervaren door paarden:
http://cvm.msu.edu/research/research-ce ... nnection-1