Bokt.nl

**Geplaatst**: 31-03-09 18:44

Geplaatst: 31-03-09 18:44

Saar4 schreef:
Het probleem zit hem niet in dressuurrijden vs. recreatie of klassiek of whatever, het probleem is dat het bij heel veel mensen ontbreekt aan zelfkritiek en bewustwording.

En aan zelfrelativering. En kennis, en opleiding.. paardrijden zou niet zomaar een hobby mogen zijn

Je hebt gelijk hoor Saar, er moet gewoon eens wat meer nagedacht worden.

Ja jasmijn, ook voor mij aangenaam om vast te stellen dat een normale discussie over 'paardenwelzijn' in wat algemenere zin wel degelijk mogelijk is op bokt.

**Geplaatst**: 31-03-09 22:12

Geplaatst: 31-03-09 22:12

En om weer even terug te komen op de discussie zelf: in de Flair (jaja

) zag ik een quote van een of andere bekende wereldburger staan. Ik weet niet meer precies waar het om ging, ik heb namelijk voor mezelf meteen op die plek "dressuur" ingevuld omdat ik moest denken aan dit topic. In mijn versie werd het dus: "Dressage is a road, not a destination". Dat past toch mooi bij het plaatje van zelfkritiek versus de wannabes?

**Geplaatst**: 31-03-09 22:31

Geplaatst: 31-03-09 22:31

Citaat:
in de Flair (jaja )

Citaat:
"Dressage is a road, not a destination"

http://www.amazon.co.uk/Zen-Horseriding ... 0316856282
Dit gaat een leuk boek zijn voor jou dan

Ik zou het niet met 'dressage' invullen, maar met 'my horse', gezien de band met mijn paarden verder uitbouwen tot *oneindig* me ieder denkbaar einddoel te boven gaat momenteel.

**Geplaatst**: 31-03-09 22:33

Geplaatst: 31-03-09 22:33

Ik weet niet hoor, ik ben niet zo into zen.

Maar goed, dan maken we er my horse van

**Geplaatst**: 01-04-09 11:58

Geplaatst: 01-04-09 11:58

Dank jullie wel voor de complimentjes

Ik wordt er helemaal een beetje verlegen van

**Geplaatst**: 01-04-09 13:19

Geplaatst: 01-04-09 13:19

Bandida schreef:
Ja jasmijn, ook voor mij aangenaam om vast te stellen dat een normale discussie over 'paardenwelzijn' in wat algemenere zin wel degelijk mogelijk is op bokt.

$_/-\o_$ $*\o/*$

Jasmijn, doordat jij zo bleef volhouden (helemaal alleen en slechts af en toe gesteund door een andere dressuurruiter) hebben we dát kunnen bereiken.
Dus nogmaals, petje af voor jou!

**Geplaatst**: 01-04-09 13:32

Geplaatst: 01-04-09 13:32

Wat ik mij nu afvraag na deze hele discussie: zijn er nu ook mensen die de positieve kanten van (dressuur)wedstrijden kunnen zien? En zo ja; welke?

**Geplaatst**: 01-04-09 13:47

Geplaatst: 01-04-09 13:47

Ik denk dat ik dat wel kan, ik zou dan als goede punten het groeien als combinatie, en het "checken" van de vooruitgang afgaande op de ontwikkeling op je protocollen willen aanvoeren. Ik neem tenminste aan dat daar een stijgende lijn in zit bij de dressuurruiters die wel goed bezig zijn. Of niet, Jasmijn?

En Jasmijn, zie jij dan ook de negatieve punten die wij noemden? Ik vind het in ieder geval heel knap van jou dat je onze (althans de mijne) mening een beetje hebt weten bij te stellen

**Geplaatst**: 01-04-09 15:33

Geplaatst: 01-04-09 15:33

jasmijn78 schreef:

Wat ik mij nu afvraag na deze hele discussie: zijn er nu ook mensen die de positieve kanten van (dressuur)wedstrijden kunnen zien? En zo ja; welke?

Nou ik ben nogal die hard tegen alle 'wedstrijden met dieren' vrees ik. Maar gezien het hier net zo goed gaat..

op recreatief niveau, met een goed voorbereid paard, en zonder dat het paard gedwongen of 'gecontrolleerd' moet worden zie ik die van mij nog wel lol hebben in een uitje.

**Geplaatst**: 01-04-09 16:11

Geplaatst: 01-04-09 16:11

Bandida schreef:
Nou ik ben nogal die hard tegen alle 'wedstrijden met dieren' vrees ik. Maar gezien het hier net zo goed gaat.. op recreatief niveau, met een goed voorbereid paard, en zonder dat het paard gedwongen of 'gecontrolleerd' moet worden zie ik die van mij nog wel lol hebben in een uitje.

En als je dan op die manier eens aan een wedstrijd begint en succes hebt en merkt dat je paard het nog leuk vindt ook... waarom dan niet doorgaan. Vorig jaar ben ik voor de grap weer begonnen met wedstrijden en het gaat super en we zijn als combinatie tot ieders verrassing erg succesvol. Ik heb wel begeleiding van (een) topinstructeur(s). Want ik onderken mijn eigen tekortkomingen en ga niet lopen doe-het-zelven. Ik laat de fysio ieder kwartaal komen om te checken of er fysiek niets vastzit en ik probeer mijn paardje zoveel mogelijk af wisseling te geven en in de zomer lekker in de wei te laten grazen. Het is jammer dat ze niet kan praten, maar ik weet zeker dat ze deze manier van paardzijn veel fijner vindt dan de periode dat ze als recreatiepaard gebruikt werd. Ze groeit gewoon als dingen lukken en vindt het erg fijn om te leren, ze lijkt soms nog wel fanatieker dan ik zelf ben....

**Geplaatst**: 01-04-09 16:23

Geplaatst: 01-04-09 16:23

hestejente schreef:
ik zou dan als goede punten het groeien als combinatie, en het "checken" van de vooruitgang afgaande op de ontwikkeling op je protocollen willen aanvoeren

Als je goed bezig bent zou daar inderdaad een stijgende lijn in moeten zitten

Zo niet, dan zou men eens wat bewuster en kritischer moeten kijken naar waar men mee bezig is. Iemand die serieus met sport bezig is doet dat ook.

Maar wat vindt je dan van bijvoorbeeld de tuchtcommissie van de KNHS? Als officials (juryleden) zaken zien die niet door de beugel kunnen (geweld, agresse, dopinggebruik, overtreding regels etc.) wordt dit gemeld en doet de tuchtcommissie uitspraak. Deze kunnen varieren van tijdelijke startverboden, tot geldboetes (en soms best hoog! je hebt zo 500,- aan je broek) of zelfs nooit meer kunnen starten op KNHS wedstrijden. In principe hoort op iedere wedstrijd ook een official het losrijterrein in de gaten te houden, dus er is niet alleen toezicht op wat er in de proef gebeurd.

Verder heeft de KNHS ook reglementen. Deze verbieden bijvoorbeeld ruiters met scherpe bitten te rijden, of hulpteugels (kan per discipline en niveau wat verschillen, maar je kunt als ruiter iig niet zomaar wat doen)

Dus de regels van de KNHS moeten in ieder geval wel een stukje welzijn van paarden borgen tijdens wedstrijden. Wellicht kan dat op sommige punten NOG beter. Maar men kan in ieder geval wel een bepaalde invloed uitoefenen op ruiters. Het lijkt mij namelijk lastig invloed uitoefenen op ruiters die altijd maar thuis achter gesloten deuren blijven rijden. Als je je tijdens wedstrijden niet aan de regels houdt, volgen er gewoon vervelende consequenties. Dat is voor veel ruiters toch een extra motivatie om zich er aan te houden.

En voor diegene die er serieus mee bezig zijn: met competitiesport ontwikkel je ook bepaalde vaardigheden die erg van pas kunnen zijn in het dagelijkse leven: incasseren (leren relaxt te reageren op tegenslag), doorzetten, omgaan met kritiek (zelfs als deze misschien wel eens niet terecht is), omgaan met druk/spanning (een wedstrijd breng hoe dan ook een bepaalde spanning met zich mee; hoe voorkom je stress bij jezelf en je paard), relativeren etc. Ik heb hier bijvoorbeeld veel aan gehad toen ik een baan kreeg; ik was al gewend op een bepaald moment iets te moeten laten zien. Presentaties geven is voor mij nu appeltje-eitje

Verder stelt de KNHS ook dat instructeurs die bij verenigingen lesgeven verplicht gediplomeerd moeten zijn. Nou vind ik op zich het niveau van de instructeurscursussen bedroevend, maar het is een begin en het is beter dan niets. Dit in tegenstelling tot de meer 'alternatieve-niet georganiseerde' stromingen. Daar worden de meeste goeroes in zijn geheel niet getest op kennis en ervaring.

Doordat wedstrijdruiters georganiseerd zijn binnen de KNHS zijn zij in ieder geval wel een gesprekspartner, wel een aanspreekpunt als het gaat om welzijn. De KNHS moet daarover ook verantwoording afleggen. Ik vind dit echt wel een voordeel ten opzichte van alle niet-georganiseerde stromingen (bijvoorbeeld de NH en AC stromingen... Die stromingen zijn toch meer afhankelijk van de interpretatie van een enkele goeroe van wat wel/niet goed is) En die goeroes an-sich liggen voor de paardensector redelijk buiten bereik.

hestejente schreef:
En Jasmijn, zie jij dan ook de negatieve punten die wij noemden?

Ik zie ook een hoop onkunde op wedstrijden. Maar ik vind wel dat het een oneerlijke vergelijking blijft met andere stromingen omdat de kans dat je iets van 100 ruiters in de leer van bijvoorbeeld Bent Branderup, of NH ruiters oid bij elkaar ziet vrijwel nihil is. Daarom is onkunde in die stromingen gewoon minder zichtbaar.

Overigens vind ik onkunde an-sich geen schande zolang je maar bereid bent te leren. En sommigen mensen zullen met de beste wil van de wereld nooit een goede ruiter worden. Maar ook die mensen hebben plezier met hun paard en ik denk dat we dat ook gewoon moeten accepteren

In dat kader vind ik de hele discussie over het houden van paarden (minimaal zoveel uur naar buiten, contact met andere paarden etc) echt veel belangrijker. Als ruiter ben je hooguit 1 uur per dag met je paard aan het rijden. Belangrijker vind ik dat een paard die andere 23 uur ook gelukkig is. Een paard dat gelukkig is, is vaak ook gezonder, sterker en zal dat ene uurtje per dag met die klunsruiter dan ook veel makkelijker kunnen hebben

Cerize schreef:
Het is jammer dat ze niet kan praten, maar ik weet zeker dat ze deze manier van paardzijn veel fijner vindt dan de periode dat ze als recreatiepaard gebruikt werd.

Als je op de goede manier bezig bent moet het voor je paard niet veel uitmaken of je nu dressuur thuis in de bak, of op een wedstrijd een proefje rijdt. Als ik 1 paard inlaad voor een wedstrijd staat de ander bij het hek te schrapen en te hinniken. En dat terwijl hij in het land gewoon gezelschap heeft van andere paardenvriendjes. Ik kan niet in zijn hoofd kijken, maar ik kan de gedachte niet onderdrukken dat hij dan ook gewoon graag mee wil (bij mij worden ze tijdens wedstrijden dan ook wel heel erg verwend; ze krijgen altijd worteltjes en appeltjes in de trailer, voor de proef, na de proef, tussendoor en gewoon veel aandacht

)

**Geplaatst**: 01-04-09 19:11

Geplaatst: 01-04-09 19:11

Cerize schreef:
En als je dan op die manier eens aan een wedstrijd begint en succes hebt en merkt dat je paard het nog leuk vindt ook... waarom dan niet doorgaan.

Omdat je bij iedere stap die je competitief doorgaat het belang van het paard wat meer ondergeschikt maakt aan dat van jezelf. Voor mij ligt de grens heel laag hoor, constant teugelcontact vind ik al erg bedenkelijk op vlak van welzijn, bitloos of met bit. Dat laat niet veel ruimte voor competitie binnen de huidige paardensport ;-)

**Geplaatst**: 01-04-09 20:16

Geplaatst: 01-04-09 20:16

liever constant dezelfde lichte druk dan los met af en toe een rukje eraan op het moment dat er wel contact gemaakt wordt.

**Geplaatst**: 02-04-09 20:37

Geplaatst: 02-04-09 20:37

Bandida schreef:
Cerize schreef:
En als je dan op die manier eens aan een wedstrijd begint en succes hebt en merkt dat je paard het nog leuk vindt ook... waarom dan niet doorgaan.

Omdat je bij iedere stap die je competitief doorgaat het belang van het paard wat meer ondergeschikt maakt aan dat van jezelf. Voor mij ligt de grens heel laag hoor, constant teugelcontact vind ik al erg bedenkelijk op vlak van welzijn, bitloos of met bit. Dat laat niet veel ruimte voor competitie binnen de huidige paardensport

Ik heb de hele voorgaande discussie losjes gevolgd, maar hier wil ik graag even op inhaken: ik denk namelijk dat de glijdende schaal die je benoemt wel voorkomt, maar het hoeft niet zo te gaan.

Ik denk namelijk dat er ook heel veel ruiters zijn die hun paarden wél correct scholen en gymnastiseren, waardoor deze dieren op ieder volgend niveau daar ook klaar voor zijn, waardoor er helemaal geen concessies gedaan hoeven te worden.
Op die manier draagt de training bij aan het welzijn, en ook dressuurwedstrijden hoeven geen bron van stress te zijn, (de meeste) paarden kunnen best leren dat dat gewoon leuke uitstapjes zijn - zoals de paarden van Jasmijn78 ook aangeven dat ze wel mee willen of in iedere geval de aandacht waarderen.

The road is dan gewoon geplaveid met leuke dressuurwedstrijdjes, maar de destination is nog steeds ondergeschikt....

**Geplaatst**: 03-04-09 09:45

Geplaatst: 03-04-09 09:45

jasmijn78 schreef:

Wat ik mij nu afvraag na deze hele discussie: zijn er nu ook mensen die de positieve kanten van (dressuur)wedstrijden kunnen zien? En zo ja; welke?

Voor het voortbestaan van het paard is het goed dat er een doel is om deze dieren te houden en mee te fokken. Anders hadden we misschien alleen koninkspaarden in de natuurgebieden en wat het een uitstervend ras. Als paarden alleen thuis voor de heb gehouden werden zonder verder enig doel, was er voor heel mensen de lol er gauw af. Als paarden daarmee zeldzaam zouden worden omdat een kleine groep dit wel wil, worden ze onbetaalbaar. Schaarste maakt hoge prijzen.
Ik vind verder dat wedstrijden rijden je extra met de neus op de feiten zou moeten, kunnen duwen en je er toe aanzetten om een betere ruiter te worden. Uitzonderingen daargelaten, wordt het gros volgens mij er toe aangezet om verder te oefenen. Dat dit onder betere begeleiding zou moeten, staat voor mij echt wel als een paal boven water. Er wordt heelveel maar wat aan gedaan. Bovendien is instructie vaak niet streng genoeg (doe ik ook aan mee). Dat heeft volgens mij te maken met onze cultuur. Wij zijn niet gewend om echt goed met de neus op de feiten te worden gedrukt zondanig dat je er flink van gaat balen dat je iedere keer flink op je nummer wordt gezet door je instructie. Instructie zou nog meer gericht moeten zijn om een ruiter echt op zijn huid te zitten om zelf beter te worden. Wat dat betreft kunnen we volgens mij een hoop leren van de Duitsers. Ik ben het maar heel weinig eens met Sjef Janssen, maar ik denk dat er een kern van waarheid in zit dat Nederlanders niet voor de volle 100 procent ergens voor kunnen gaan. En dan dus niet met woorden, maar echt ook met daden. Dus pijnlijden om jezelf te dwingen een betere ruiter te worden. Afzien als ruiter voor het welzijn van het paard. Jezelf afbeulen, mentaal gezien, totdat je door de frustratie langzaam aan merkt dat je beter gaat zitten en stiller kunt inwerken etc. etc. En zo zou ik nog wel een half uur door kunnen gaan.

**Geplaatst**: 03-04-09 09:53

Geplaatst: 03-04-09 09:53

jasmijn78 schreef:
Weer het zoveelste artikel/topic dat de 'gewone' dressuurruiter in een kwaad daglicht wil stellen. Voer voor degene die zichzelf graag op de borst willen slaan omdat zij menen een 'hoger' en 'nobeler' doel na streven... Ik als wedstrijdamazone doe er alles aan om mijn paarden happy en gezond te houden (net als veel andere ruiters ide het leuk vinden om eens een wedstrijd te rijden) en ik vind het dus gewoon een belachelijk, generaliserend en dom artikel.

Allereerst weer dat eeuwige geromantiseer over 'vroegah':

WhiteWolf schreef:
Dressuur is dus ontstaan vanuit oorlogsvoering. Paarden waren de tanks, bommenwerpers en F16's van de antieke tijden. En net als met het legermateriaal nu, werd ook kosten noch moeite gespaard om oorlogsmateriaal, zoals de paarden, perfect te onderhouden.
De dressuur en de oefeningen waren er puur om het paard te helpen in zijn taak. Er werd niets afgedwongen daar dat logischerwijze averechts kon werken op het slagveld en werd er alle tijd voor genomen. Paarden gingen pas met vijf jaar in opleiding en waren vaak pas gereed met 12 tot 14 jaar!

Yeah right! In tijden van oorlog stuurde men de soldaatjes niet naar het slagveld voordat hun paarden er klaar voor waren? Maak dat de kat wijs! Nood breekt wetten. En eenmaal op het slagveld? Stond zeker bij elke loopgraaf een team met veterinairen klaar voor als 1 knol ook maar 1 haar gekrenkt zou worden in de strijd. Waarom had men in die tijd zulke scherpe bitten en sporen dacht je? Nou echte documentaires en onderzoeken over oorlogen zonder geromantiseer over dressuur en paarden schetsen een heel ander beeld. Van paarden die werden afgejakkerd tot ze er bij neervielen. Paarden die nooit werden afgezadeld zodat de pus op den duur onder het zadel uitliep (afzadelen kostte teveel tijd). Stervende paarden op het slagveld. Paarden met vleeswonden en schotwonden. Maar nee hoor, vroeger dwong men het paard niets af!

Btw: hier in de omgeving staat nog oude bunkers met paardenstallen (uit de tijd van Napoleon). Was destijds volgens mij geen prettige omgeving voor het paard, nog dat ik geloof dat in tijde van oorlog het beste voer, hooi, zadels, tuig etc voor handen waren. Ik vraag mij echt af wat voor idee jullie hebben bij paarden en oorlog? Een slagveld waar je allemaal ruiters op paarden ziet die perfecte hogeschoolsprongen aan het uitvoeren waren? En na afloop gingen alle paardjes weer gezond en wel naar huis met hun geliefde ruiter om nog gezond en gelukkig verder te leven. Volgens mij was de realiteit in tijden van oorlog ECHT heel anders.

Dat er nog naievelingen zijn die dit geloven!!! WAT denk je zelf in tijden van oorlog? Dat men zich toen erg druk maakte of het paard er wel geestelijk aan toe was om mee naar het slagveld te gaan? Toen was het paard gewoon een middel, net zoals nu nog steeds in landen als Pakistan, India etc. Je zou het bijna gaan geloven dan men toen echt om paarden gaf: De dressuur en de oefeningen waren er puur om het paard te helpen bij het uitoefenen van zijn taak. BIJNA klinkt het nobel. Maar wat is er nobel aan om een paard mee te slepen naar een slagveld? Om een edel dier te betrekken in iets wat alleen wraak- en eerzuchtige mensen doen: oorlog voeren. Keep on dreaming.

Alleen de rijke/de koningshuizen trainden voor de lol paarden. Om te kunnen paraderen in parades. Voor de show en voor vermaak. De rjiken die nooit naar de slagvelden hoefden konden mooi koetelen met hun raspaardjes en zij verhieven dressuur tot iets artistieks dat in de praktijk helemaal NIETS meer te maken had met een paard trainen voor een oorlog. De raspaardjes van de koning zag je heus niet op het slagveld hoor! Dat is alleen in films zo.

WhiteWolf schreef:
Toen de noodzaak van het paard in het leger echter verdween gingen mensen spelletjes verzinnen zoals welk paard de beste oefeningen kon. Daaruit is de moderne dressuursport ontstaan.

En daar dankt het paard zijn bestaansrecht nu nog aan. Anders zou het paard in onze westerse samenleving uitgestorven zijn; er is hier te weinig ruimte om in het wild te leven. En ik denk dat het paard nu een stuk beter af is op een concoursterrein dan in een of andere oorlog. Ga anders eens op vakantie naar Egypte, India, Pakistan of Cuba. Dan kun je met eigen ogen zien hoe het leven van een paard er uit ziet in landen waar het nog gewoon als vervoersmiddel wordt gezien, waar er nog echt 'noodzaak' is voor een paard. Gewoon even te relativering hoor.

WhiteWolf schreef:
In de dressuursport worden er punten toegekend aan de oefeningen op zich. De oefeningen worden in deze vorm van dressuur dus getraind om de oefening zelf, niet om het paard zijn dagelijkse gymnastiek te geven en gezond te houden.

Even ter info: een NIET goed getraint en gezondgehouden paard zal GEEN punten scoren in de dressuursport. Dus ook als je aan dressuursport doet is het van belang je paard happy, sterk en gezond te houden.

WhiteWolf schreef:
Ook als je enkel in het bos rijdt aan de losse teugel moet je jezelf misschien eens afvragen of je paard niet al schade heeft opgelopen door eventuele verkeerde belasting.
Gezondheid bij paarden strekt namelijk verder dan een paard waar nu vandaag niets mis mee lijkt. Zonder dat we het weten kan een paard al allerhande schade hebben opgelopen. Omdat een paard nu eenmaal een prooidier is dat nooit zal laten blijken dat hem ook maar iets mankeert, totdat het zo erg is dat hij niet anders meer kan (en da gaat bij de meeste paarden heel ver). is het een groot probleem om de paarden weer goed te krijgen zodra de problemen wel zichtbaar de kop op steken. Dan is genezing vaak niet meer mogelijk daar het probleem zich in vele jaren heeft opgebouwd.

Van dit gezever wordt ik ook altijd zo moe. Het is gewoon bangmakerij van mensen die graag paardrijden. Een schuldgevoel aanpraten. Adviseer mensen gewoon om echt goede instructie te nemen (dat is op zich al lastig, maar ze zijn er echt!), dan krijgen ze wel tijdig te horen als het met hun paard de verkeerde kant uit gaat en laat ze in tussentijd gewoon vooral plezier beleven MET hun paard i.p.v. ze bang te maken met wat ze allemaal verkeerd kunnen doen.

WhiteWolf schreef:
Voor wedstrijdpaarden is dan ook enkel de korte-termijn-gezondheid belangrijk. Zo lang ze net lang genoeg kunnen presteren is het goed en daarna gaan ze met pensioen.

Schei toch uit!!! Er lopen tig paarden in de topsport op een leeftijd waarop mening ander (recreatie)paard allang naar het abbatoir is verdwenen. En wat is er mis met een welverdiend pensioen? Wat een kortzichtig, ononderbouwde en stemmingmankende stelling zeg!

Voor iedereen die dressuurproefjes leuk vindt: gewoon blijven doen hoor! Niets aan de hand. Zorg voor goede instructie/begeleiding en voldoende afwisseling in het werk (ook eens springen of een buitenritje)

Je kunt ECHT sport met je paard doen zonder hem te 'schaden'. Dat mensen in de sport soms wel hun paarden schaden zal ik niet ontkennen. Maar er zijn net zo goed mensen die NIET aan sport doen met hun paard en het schade toebrengen. Het is de ruiter die het verschil maakt, niet in welke discipline of wat voor doel men met het paard heeft.

Al met al: een waardeloos, stemmingmakend, niet-onderbouwd, dom artikel.

Hier kan ik alleen maar amen op zeggen

**Geplaatst**: 03-04-09 10:05

Geplaatst: 03-04-09 10:05

vur schreef:
Bovendien is instructie vaak niet streng genoeg (doe ik ook aan mee). Dat heeft volgens mij te maken met onze cultuur. Wij zijn niet gewend om echt goed met de neus op de feiten te worden gedrukt zondanig dat je er flink van gaat balen dat je iedere keer flink op je nummer wordt gezet door je instructie. Instructie zou nog meer gericht moeten zijn om een ruiter echt op zijn huid te zitten om zelf beter te worden. Wat dat betreft kunnen we volgens mij een hoop leren van de Duitsers. Ik ben het maar heel weinig eens met Sjef Janssen, maar ik denk dat er een kern van waarheid in zit dat Nederlanders niet voor de volle 100 procent ergens voor kunnen gaan. En dan dus niet met woorden, maar echt ook met daden. Dus pijnlijden om jezelf te dwingen een betere ruiter te worden.

Ik kan mij hier alleen maar bij aansluiten. Ik denk dat dit ook goed de toenemende populairiteit van de 'softere' stromingen (NH etc) verklaart. Het einddoel van dressuur is gewoon omschreven en vrij goed toetsbaar. Een aanleuning is correct of niet, een paard loopt tactzuiver of niet, een oefening wordt correct uitgevoerd of niet. Er kan wat discussie zijn over details van uitvoering, maar desondanks is het goed toetsbaar. En dus zijn de kwaliteiten ruiter ook goed toetsbaar. En de non-kwaliteiten dus ook. En dat vinden mensen meestal niet fijn om daarmee geconfronteerd te worden. Ik hoor zelden wanneer iemand een coupon ontvang met 145 punten; ja terecht, ik heb het echt slecht gedaan. Ik ga vragen aan de jury of hij nog goede tips heeft. Ik ga in gesprek met mijn instructeur over hoe we dit op gaan lossen. De oorzaak wordt vaak in andere zaken gezocht (paard niet goed, jury niet goed, omgeving niet goed etc)

Van vele 'softere' stromingen zijn de zogenaamde einddoelen niet zo concreet vastgelegd als in de dressuur. Dus kan met er ook niet op getoets worden. Dus is de kans dat met kritiek krijgt ook nihil. Iedereen geeft maar gewoon een beetje zijn eigen definitie aan wat goed is. Onder het mom van het is zoveel 'paardvriendelijker'... Maar feitelijk is het gewoon meer 'mensvriendelijker'. Past beter in onze cultuur waarin mensen steeds moeilijker kritiek kunnen verdagen. Steeds vaker met minimale inspanningen maximale bewondering/resultaat willen ontvangen...

**Geplaatst**: 03-04-09 10:09

Geplaatst: 03-04-09 10:09

jasmijn78 schreef:
En voor diegene die er serieus mee bezig zijn: met competitiesport ontwikkel je ook bepaalde vaardigheden die erg van pas kunnen zijn in het dagelijkse leven: incasseren (leren relaxt te reageren op tegenslag), doorzetten, omgaan met kritiek (zelfs als deze misschien wel eens niet terecht is), omgaan met druk/spanning (een wedstrijd breng hoe dan ook een bepaalde spanning met zich mee; hoe voorkom je stress bij jezelf en je paard), relativeren etc. Ik heb hier bijvoorbeeld veel aan gehad toen ik een baan kreeg; ik was al gewend op een bepaald moment iets te moeten laten zien. Presentaties geven is voor mij nu appeltje-eitje

Hmm, ik kan ook goed presentaties geven sinds ik als studentje met mijn werkstukje over Ibsen voor een groep Noorse experts in het Noors wat heb staan vertellen en bijna doodgeknuffeld werd met complimentjes. Daar heb ik geen dressuur voor nodig

Denk je niet dat juist het competitieverband ook voor een hoop afgunst, rivaliteit en plaatjesrijderij zorgt? Bij de wannabes dan dus vooral zou ik denken.

Van het KNHS-gebeuren ben ik niet op de hoogte, wel weet ik dat bij de proeven waar ik wél ga kijken ook controle is, bij het losrijdterrein en in de baan, beslag- en bittencontrole en dergelijke

Lijkt mij dat je dat overal nodig hebt, gewoon voor de paarden, en dat het daarbij niet uitmaakt wat je verder voor proef start

**Geplaatst**: 03-04-09 10:38

Geplaatst: 03-04-09 10:38

Odieta schreef:
Hierin vind ik Bartels al een goed ander voorbeeld wat zeker wel om het gezond houden van je paard gaat.

Citaat:
Kijk dan naar Edward Gal die met Totilas niet naar Indoor Brabant gaat omdat hij het paard vanwege zijn leeftijd heel beperkt in wil zetten (heel verleidelijk om het wel te doen als het zo goed gaat!) Of Anky die Salinero een half jaar thuis heeft gehouden omdat hij rust nodig had na de spelen (en hierdoor haar deelname met Salinero in Las Vegas nu verkeken is)

Idd Ook stuk voor stuk goede voorbeelden!
(vond het zo veel weet er nog wel meer )

**Geplaatst**: 03-04-09 10:44

Geplaatst: 03-04-09 10:44

Citaat:
Kijk dan naar Edward Gal die met Totilas niet naar Indoor Brabant gaat omdat hij het paard vanwege zijn leeftijd heel beperkt in wil zetten

Even drastisch off topic: ik kan er niks aan doen, lees nog steeds "tortillas"

**Geplaatst**: 03-04-09 11:22

Geplaatst: 03-04-09 11:22

hestejente schreef:
Denk je niet dat juist het competitieverband ook voor een hoop afgunst, rivaliteit en plaatjesrijderij zorgt? Bij de wannabes dan dus vooral zou ik denken.

Voor afgunst en rivaliteit heb je geen dressuur nodig. Als je carriere maakt krijg je daar ook mee te maken. Of als je een keer wat erft, met een leuke kop en een goed lijf geboren bent, net iets slimmer/knapper/leuker bent dan een gemiddeld mens. Moeten we dan maar onder een steen blijven zitten? Als je op de juiste manier in een competitie staat leer je dat juist te relativeren, daarmee om te gaan. En voor de mensen die niet in met de juiste instelling aan competitie deelnemen; zij zullen dat ook hebben met andere aspecten 'uit het leven'. Die kunnen als ze niet zouden deelnemen aan wedstrijden net zo goed afgunstig zijn. Op dat meisje van de manehe die net een mooier paard heeft, een mooier dekje, meer aandacht van de instructeur etc. Klinkt misschien wel weer een beetje filosofies...

Je kunt echt op een gezonde manier prestatiegericht zijn. Ik kan mensen als mijn 'concurrenten' zien er er net zo goed bevriend mee zijn. Ik kan zelfs blij voor ze zijn als zij winnen. Dan had ik het maar beter moeten doen

Volgens mij hangt dat er gewoon allemaal van af hoe je in het leven staat.

hestejente schreef:
Van het KNHS-gebeuren ben ik niet op de hoogte, wel weet ik dat bij de proeven waar ik wél ga kijken ook controle is, bij het losrijdterrein en in de baan, beslag- en bittencontrole en dergelijke Lijkt mij dat je dat overal nodig hebt, gewoon voor de paarden, en dat het daarbij niet uitmaakt wat je verder voor proef start

Precies, vooral het laatste. Maar die controle is er bijvoorbeeld niet in niet-georganiseerde stromingen.

**Geplaatst**: 03-04-09 11:57

Geplaatst: 03-04-09 11:57

jasmijn78 schreef:
Precies, vooral het laatste. Maar die controle is er bijvoorbeeld niet in niet-georganiseerde stromingen.

Daar heb je een punt te pakken Jasmijn!

Nog even over de competitie: ik denk dat dat minder is als je geen punten nodig hebt om naar een volgende klasse te kunnen, zoals bij ons in de recreatieproeven (want ik heb nou eenmaal geen sportijs). Ik mag kiezen voor welke proef ik me inschrijf, en hoef niet bijvoorbeeld in de laagste proef te beginnen (wat ik overigens wel ga doen). Pas in de hogere klassen krijg je promotiegedoe. Dat vind ik persoonlijk een stuk relaxter rijden dan als je op jacht bent naar winstpunten, maar ook bijvoorbeeld in de endurance gaat het er niet om wie er als eerste is maar om de punten die je kunt halen bij de vetgate bijvoorbeeld. Dat vind ik een veel leukere vorm van wedstrijdrijden dan bij de "gewone" wedstrijden. Dati s mijn mening, en geen aanval op de dressuurruiters. En ik bedoel hier ook niet mee te zeggen dat enduranceruiters allemaal dressuurmatige training gebruiken. al denk ik dat veel er wel mee bezig zijn, het gaat me nu even om het competitieve, aangezien de discussie een beetje die kant op beweegt op deze pagina

In het eerste voorbeeld dat ik net noemde (recreatieproeven voor tölt en viergangen) bepaal je zelf hoe ver jij en je paard zijn, en in het tweede (endurance) rijd je niet tegen anderen maar rijd je voor de kilometers en gaat het om de conditie van het paard, daar krijg je punten voor. Zien jullie het verschil met de KNHS-proeven?

**Geplaatst**: 03-04-09 12:09

Geplaatst: 03-04-09 12:09

Ik heb in Zweden gewoond waar je zo'n systeem hebt. Een vereniging schrijft gewoon een bepaalde klasse/proef uit, en daar schrijf je op in.

Als je in een klasse een prijs wint krijg je een bepaalde hoeveelheid punten mee, en bij een te hoge score mag je niet meer in lagere klassen starten. Daar controleren ze dus omgekeerd dan dat ze hier doen. In de zwaardere klassen moet je 62% scoren om te mogen promoveren naar een hogere klasse. (bijv van PsG naar Inter I)

Als ik ze vertelde dat je hier 10 of 15x 60% moet halen kijken ze je aan of je gek geworden bent. Door de enorme afstanden gaan veel mensen niet eens zo vaak op concours. En het is echt niet zo leuk om met 45% thuis te komen, dus de meeste mensen zijn heel realistisch over welke klasse ze inschrijven. Dat hoef je helemaal niet te controleren vanuit de sportbond. Juist omdat prijzen, en niet die magische 60%, de drijfveer zijn, zorgen mensen dat ze hun paarden goed voor elkaar hebben voor ze in een hogere klasse gaan starten. Hier is de mentaliteit vaak: ik heb die winstpunten dus kan ik over. Daardoor krijg je jury's die niet beoordelen wat ze zien, maar beoordelen of iemand een hogere klasse aan zou kunnen en dat klopt niet.

**Geplaatst**: 03-04-09 12:16

Geplaatst: 03-04-09 12:16

Precies, het is iets dergelijks, ik neem aan geadopteerd uit IJsland. DAt het dus de verantwoordelijkheid van de ruiter zelf is waar je rondrijdt met je paard.

**Geplaatst**: 03-04-09 12:18

Geplaatst: 03-04-09 12:18

jasmijn78 schreef:
Als je carriere maakt krijg je daar ook mee te maken. Of als je een keer wat erft, met een leuke kop en een goed lijf geboren bent, net iets slimmer/knapper/leuker bent dan een gemiddeld mens.

Zo is dat, maar daar val je dan je paard niet mee lastig vind ik. Die kiest er niet om he.

Citaat:
Moeten we dan maar onder een steen blijven zitten?

Das een mooie

Wat bedoel je eigenlijk met competitie in niet-georganiseerde stromingen?