Moderators: Firelight, Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight
Sjolvir schreef:Kijk, daar word ik dan weer blij van!Ik durf ondertussen ook gewoon een discussie aan te gaan met zwartje en durf hem nu ook voorwaarts te rijden, ook zonder slof.
Sjolvir schreef:Hier zeg je twee dingen:Bij Toobs moet je zoveel mogelijk afblijven en toch aankomen me de juiste timing en helaas ben ik daar slecht in en tel daar bij op dat hij 2 jaar lang heeft mogen freewheelen, omdat ik niet durfde, dan weet je al weer genoeg.
Babootje schreef:Ik ben zeker niet anti slof en in sommige gevallen zelfs pro slof. Soms zie je mensen zo worstelen, dat je denkt: gooi er ajb een slof om. Dan is het soms kiezen tussen twee kwaden. Een paard dat constant de rug wegdrukt en met zn hoofd gooit wordt er ook niet beter van om te blijven proberen zonder slof te rijden omdat iedereen zo anti slof is.
Anne_mieke88 schreef:Ik rijdt nu met slof omdat ik verplicht buiten moet rijden van de DA en ik iets extra's heb voor ALS het goed misgaat. Ze is een friesje en best rustig maar ze kan ineens wegschieten en dan vind ik dat extra's wel fijn.... 99 % hangt hij maar gewoon slap en doe ik er niets mee....heb hem ook niet vast onder het zadel maar aan de zijkant... dresuurmatig gebruik ik hem echt vrij weinig...en ALS ik hem gebruikt hangt hij slap
Voor mij geeft het in mijn hoofd een extra zekerheid terwijl hij gewoon slap hangt...dus soms kan het net dat beetje extra zelfvertrouwen geven...Maar natuurlijk liever niet dan wel...
S_en_Z schreef:Ben voor een vriendin eens wezen kijken bij een paardje voor haar..
Ruiter kon er niets mee, vriendin kon er niets mee... verstrakte de rug, trok de billen omhoog en liep sterren te kijken.. ik kon er met moeite iets mee.
Ruitertje haalt de slof.. op het moment dat ze de teugel door het bit doet staat paard al in een valse knik en paard is er niet meer uit gekomen tot ruiter en vriendin afgestapt waren.. ZONDER dat er contact op de slofteugel is geweest.Het eerste dat we hoorden was "ik rijd eigenlijk nooit met slof.."
(jaja.. het paard verteld ons niet voor niets dat hij de slof zodanig als onaangenaam ervaart dat hij maar in de krul gaat staan om pijn/druk te voorkomen)
Ik kan me ook absoluut niet voorstellen dat je met een slof een paard die bang is voor pijn kunt uitnodigen/aanleren het hoofd te laten vallen en te ontspannen. Ik zie dat gewoon niet voor me omdat die paarden juist bij het geringste opkrullen, druk op de onderhals zetten, eng worden in de hals en dan NOG weten achter de hand te blijven lopen.. en wanneer ze dan toch op hun uiterste puntje geforceerd worden druk te accepteren (hoe gering wij vinden dat deze ook is) het op een lopen zetten...
Maar dat heeft misschien met mijn eigen ervaringen te maken.. heb het nooit geprobeerd.. puur omdat ik weet dat het paard dat ik nu in mijn hoofd heb die dan wel zou moeten zakken op de slof volledig geblokkeerd zou zijn en al "staatsgevaarlijk" was als je er een heel losjes bijzetje aan hing met longeren. Laat staan als je het dier "forceert" jouw hand te accepteren.
Paarden die een loopje met je nemen.. misschien.. als je er echt goed mee om weet te gaan.. maar een paard met angst.. nee..
Ik heb wel ervaring met slof.. maar vooral op paarden die uit overenthousiasme gevaarlijk zijn om te rijden zonder de extra hulp. En dan bedoel ik paarden die bijv. zodanig hard vooruit gaan met de oren erop, op hekken aflopen en je het idee geven dat ze er overheen gaan springen als je het ze toe staat.. plat door de bochten gaan in een tempo die ze normaal onder het zadel niet kennen e.d.
Dan is het dus echt een "Hallo er zit nog iemand op je rug" hand-rem voor paarden die echt niet tot stilstand te krijgen zijn en gewoon een ruk terug geven als je ze op een rand of hoek probeert te parkeren als ze "te" enthousiast gaan. Ik wil niet over een hek eindigen of onder een paard omdat deze in een bocht uitgegledenis.. Been there.. done that.. dat is goed afgelopen.. maar dat hoeft niet altijd goed af te lopen.
Of paarden die zich niet door de baan laten rijden en ineens rechtsomkeert gaan richting uitgang in een loeigang.. terwijl er geen hek is om ze binnen te houden... dus als het risico van in die baan blijven is dat ze met 4 ijzers over het beton weg stuiven zonder dat je nog iets te vertellen hebt... want dat kennen ze niet.. in galop over het beton/straatstenen.. dus uitglijden zit er dan dik in.. Daar ga ik mijn leven niet voor wagen als een slof EVEN kan voorkomen dat ze hem peren.
Een slof om een paard het hoofd omlaag te krijgen.... zo heb ik hem nooit gebruikt.
Veulen84 schreef:Ik geloof dat je het principe van een slof wel goed hebt. Maar let op, de kracht van een slof is hoe je hem gebruikt. Te strak en te hard is nooit goed, maar wat met Te is dat wel?
Een slof is een middel wat gebaseerd is op een leertechniek. Er zijn er veel, de meeste gebruiken 'gewone' ruiters niet. Maar er zijn er een paar die we wel gebruiken. 2 Belangrijkste zijn positieve en negatieve bekrachtiging.
Positief bekrachtiging zegt dat je iets toevoegt (+) om het paard te vertellen/te verduidelijken wat hij moet doen. Neem bv een zweep.
Negatieve bekrachtiging zegt dat je iets verwijderd (-) om het paard te vertellen/te verduidelijken wat hij moet doen. Denk bv aan drijven. Je houd je been aangesloten tot je paard voorwaarts/achterwaarts/zijwaarts gaat. Dan laat je de druk wegvallen... Het wegvallen vertelt het paard dat hij de goede actie uitvoert.
Een slof goedgebruikt werkt volgens het laatste principe. Je zet er druk op, paard zakt voor de druk. Jij laat de druk wegvallen, geen druk is beloning genoeg.
Groot probleem is dat je timing perfect goed moet zijn. En dat jij dus geen druk mag zetten op het moment dat het paard de minste poging tot afbuigen doet.
En dan is er in dit geval de vraag of er ontspanning uit voort kan komen of dat het een kunstje is. Een gewoon rijpaard, zonder problemen moet aanleuning gewoon leren. Soms zijn er paarden die verkeerd geleerd hebben, of bang zijn voor pijn. Hun kun je wel leren dat daar beneden zijn niet verkeerd is.
Ik ben niet voor de slof, maar ik ben er ook niet tegen...
2005 schreef:Een jong paard wat met het hoofd slaat is vaak niet sterk genoeg of de ruiter doet iets fout. De ellende van een slof tussen de benen door is vaak dat ze zich gaan opdrukken tegen de slof of in een houding gaan lopen waarbij ze toch altijd de onderhalsspieren teveel aangespannen houden.
Met de slof aantrekken, maak je de rug niet sterker. Een martingaal of thiedeman om bloedneuzen te voorkomen vind ik dan een prettiger hulpmiddel. Maar goed, iedereen rijdt op zijn eigen manier.
Ik snap alleen niet wat er in principe mis is met tegen de bakrand rijden? Bij paarden die het bit vastpakken, of bij de kleinste gewichtshulp/beenhulp al meteen vooruit gaan is het heel fijn! De bakrand begrenst, jij hoeft niet aan je teugels te klooien en je paard leert dat een beenhulp voor opzij, ook voor opzij is met gebruik van achterbenen (scharen) in plaats van een vage schuine lijn vanaf AC naar de bakrand waarbij de voorbenen nog wel enigszins scharen maar achter er maar achteraan wappert.
Sunneva schreef:Ik lees echt al heel lang mee en wil nu even uit mijn meeleesstoel komen om een vraag te stellen.
Ik probeer op dit moment een prachtige zwarte merrie uit om misschien te gaan kopen. Ze is 8 en ik weet niets van haar achtergrond behalve dat ze een springpony was.
Nu mijn probleem:
Als ik erop zit en ik ga stappen is het eerste dat ze doet dribbelen en daar komt ze bijna niet meer uit. Met een super lange teugel en geen contact loopt ze ongeveer 6 passen normale stap maar daarna ook weer dribbel. Als ze aan de teugel loopt (of iig met haar hoofd naar beneden) dan dribbelt ze bijna non-stop. In draf en galop neemt ze tempootje 100 aan en krijg ik haar zonder strenge hand niet meer terug.
bertie schreef:Hee, veulen!
ik denk dat veel mensen niet weten wat je bedoelt met positieve en negatieve bekrachtiging.
Inge Teblick, he? Meer dan tien jaar vriendin en gespreksmaatje.
bertie schreef:2005 schreef:Een jong paard wat met het hoofd slaat is vaak niet sterk genoeg of de ruiter doet iets fout. De ellende van een slof tussen de benen door is vaak dat ze zich gaan opdrukken tegen de slof of in een houding gaan lopen waarbij ze toch altijd de onderhalsspieren teveel aangespannen houden.
Met de slof aantrekken, maak je de rug niet sterker. Een martingaal of thiedeman om bloedneuzen te voorkomen vind ik dan een prettiger hulpmiddel. Maar goed, iedereen rijdt op zijn eigen manier.
Ik snap alleen niet wat er in principe mis is met tegen de bakrand rijden? Bij paarden die het bit vastpakken, of bij de kleinste gewichtshulp/beenhulp al meteen vooruit gaan is het heel fijn! De bakrand begrenst, jij hoeft niet aan je teugels te klooien en je paard leert dat een beenhulp voor opzij, ook voor opzij is met gebruik van achterbenen (scharen) in plaats van een vage schuine lijn vanaf AC naar de bakrand waarbij de voorbenen nog wel enigszins scharen maar achter er maar achteraan wappert.
Wat bijzonder ..
Een paard tegen de bakrand rijden ..
Hmm ..
Stel .. STEL ... stel je voor dat je dat NIET hoeft te doen..
Hm .. wat zou je DAN kunnen doen?
Eigenlijk is het antwoord simpel..
Ik hoor graag je suggestie!
2005 schreef:Maar ik vroeg me af wat er tegen het gebruik maken van de bakrand is?
Sunneva schreef:Ik denk dat ze én weg wil rennen, én hele korte passen maakt door slecht ruggebruik.
Heb je een tip voor het naar de ontspanning toewerken? Ze krijgt idd te weinig beweging nu, maar deze week is ze als het goed is 2x bereden of gelongeerd. Ik kan alleen in het weekend komen aangezien ze niet bij mij staat omdat ze nog niet van mij is.
@kentiapalm: Ik ben idd al begonnen met aan de longeerlijn rijden, zodat ik extra kan letten op mijn zit en niet over het sturen na hoef te denkenhet tuig nakijken ga ik zeker doen, ze heeft een erg moeilijke rug door haar hoge schoft.
bertie schreef:2005 schreef:Maar ik vroeg me af wat er tegen het gebruik maken van de bakrand is?
Och, waarschijnlijk niet zoveel.
Maar .. elk trucje dat wordt toegepast verhindert dat mensen een uitdaging zien in leren RIJDEN. Dressuurmatig dingen op te lossen - door 'gewoon' voorwaarts te rijden.
Je ging ook niet in op mijn suggestie na te denken wat je zou kúnnen doen. Jammer.
Ik probeer mensen uit te dagen om na te denken, en te leren. Om zo een betere ruiter te worden: iemand die weet wat'ie doet, omdat'ie het 'systeem' van rijden begint te begrijpen.
Veulen84 schreef:De nadruk in dit geval ligt op goed gebruik. Je plaatst het paard voor een keuze. Bovenin kan, maar dat is lang niet meer de fijne plek. Daar voelt hij de weerstand van de ruiterhand op de slof. Komt hij een fractie naar beneden, dan is die weerstand weg... Maar er komt niks onaangenaams voor in de plaats. Immers, hij heeft geen pijn meer en we trekken er ook niet aan hem. Natuurlijk gaat hij eerst nog z'n oude leerpad volgen en gaat hij weer omhoog. Maar herhaling van het zelfde zal plaatsvinden er is daar weerstand. Steeds sneller en steeds vaker zal hij naar beneden zakken. Tot je hem na een tijdje hebt geleerd dat het daar beneden goed is.
Maar ga je het fout doen, dan ga je hem niks leren. Ga je drukzetten op de slof en blijf je die druk houden ook als hij beneden is. Dan leer je hem dat waar hij ook is, het onaangenaam is. Immers, nergens is een ontspanningspunt te vinden. Hou je dit in stand, dan zal hij leren dat de slof betekend dat hij in een onaangename houding wordt gezet. Hij zoekt daar dan een manier om zich te handhaven (denk aan paarden die slofkreupel zijn, of diep achter de loodlijn lopen), en zal hij dit gedrag gaan koppelen aan de slofteugel.
Voor mensen werkt dit leerprincipe onbewust ook. De slofteugel heeft je 1 of 2 keer als rem geholpen. Je hebt snel geleerd dat het probleem van remmen niet meer bestaat met slof. Gevolg met slof ben jij meer ontspannen dan zonder.
Sunneva schreef:Ik lees echt al heel lang mee en wil nu even uit mijn meeleesstoel komen om een vraag te stellen.
Ik probeer op dit moment een prachtige zwarte merrie uit om misschien te gaan kopen. Ze is 8 en ik weet niets van haar achtergrond behalve dat ze een springpony was.
Nu mijn probleem:
Als ik erop zit en ik ga stappen is het eerste dat ze doet dribbelen en daar komt ze bijna niet meer uit. Met een super lange teugel en geen contact loopt ze ongeveer 6 passen normale stap maar daarna ook weer dribbel. Als ze aan de teugel loopt (of iig met haar hoofd naar beneden) dan dribbelt ze bijna non-stop. In draf en galop neemt ze tempootje 100 aan en krijg ik haar zonder strenge hand niet meer terug.
Babootje schreef:Veulen84 schreef:
Voor mensen werkt dit leerprincipe onbewust ook. De slofteugel heeft je 1 of 2 keer als rem geholpen. Je hebt snel geleerd dat het probleem van remmen niet meer bestaat met slof. Gevolg met slof ben jij meer ontspannen dan zonder.
Goed verwoord veulen, en zo bedoel ik het dus ook. De vraag derhalve "of je niet bang bent dat het probleem terugkomt als je de slof weer weghaalt" kan dus (kort door de bocht) worden beantwoord met "nee" indien de slof correct wordt toegepast en met "ja" indien niet goed toegepast.