Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
quadripes schreef:Men moet wel in de gaten houden: er zijn verschillende soorten aanpak in de klassieke dressuur, die telkens op hetzelfde punt uitkomen, maar wel vanaf het begin ongeveer verschillen.
ik denk dat dit in het topic ook telkens doorklinkt.
De manier die ik telkens beschrijf is gebaseerd op onder andere Seidler, het Skala van de FEI en op de aanpak van de Spaanse Rijschool.
Bij de klassieke aanpak van de SRS werkt het als volgt:
Het paard wordt in eerste instantie gereden met het gewicht op de voorhand en dit wordt pas in de latere 'campagneschool' veranderd.
Men rijdt eerst lange lijnen, waarbij de nadruk ligt op het tussen de hulpen houden van het paard en het voorwaartsneerwaartse ligt. Dit duurt ongeveer een jaar of bij sommige paarden nog langer.
Daarna schakelt men over naar het verplaatsen van evenwicht naar de achterhand. Deze fase duurt weer een aantal jaar en wordt de Campagneschule genoemd. Hierin komen onder andere de zijgangen aan bod.
Vervolgens kan men dan met een getalenteerd paard nog doorgaan in de Hogeschool.
Vandaar dat mijn uitleg ook telkens verschilt van de aanpak van bijvoorbeeld Moll. En dat je dus in deze fasen wel degelijk ook met 'rechtrichten' bezig bent.
quadripes schreef:een paard op twee teugels rijden kan wel op de rechte lijn, een paard rechtrichten niet. omdat de natuurlijke scheefheid van een paard dan telkens een achterbeen buiten de massa laat plaatsen. daarom moet je buigingsarbeid toepassen (voltes, wendingen, en later de zijgangen).
quadripes schreef:door telkens de voorhand voor de achterhand te plaatsen kun je het paard recht houden. dit is het begin van rechtrichten en hierdoor kun je dus een paard op twee teugels rijden omdat je zo telkens het binnenachterbeen goed eronder plaatst, zo krijg je vanzelf ook de juiste halshouding weliswaar weer onder invloed van teugelhulpen, zit hulpen enz - halve ophoudingen. (even snel gereageerd vanuit mijn werk)
Professor schreef:Mijnheer Moll, kent u het boek van Waldemar Seunig??? Von der Koppel bis zur Kapriolle???
Geweldig wat deze auteur schrijft vanuit de theorie en praktijk, hij beschrijft alles en zeer duidelijk en heeft van renomeerte leermeesters les gehad hij beschrijft wat Klassieke Dressuur is en aansluitend dat de talenten paard ruiter tot de Hogeschool kunnen komen wat wij Klassieke Rijkunst noemen.
AR wanneer men die daarmee vergelijkt is het of deze vele dingen weg laat en dat het meer show is deze man neemt geen blad voor de mond en kan het werkelijk duidelijk beschrijven.
Zelf ben ik wat ouder, en heb veel van deze dingen mogen meemaken en heb alles tot mij laten komen en geluisterd wanneer deze leermeesters met elkaar en ook tegen over de jeugd dingen uitlegden en in discussie gingen.
Moll schreef:Schoudervoor of binnen kan alleen verkregen worden wanneer de aanleuning correct is en het paard volledig door het lijf gaat en ontspannen is, SV of SB kan ook goed op de volte gevraagt worden, en is minder belastent voor het paard en makkelijker te bewaren voor de ruiter en daarin wanneer nodig te corigeren. een paard wat niet geheel in balans is deze oefeningen vragen op de lange zijde kan snel sterk worden en het doel van het ondedeel verloren gaan en de ruiter groote moeite geven om het paard in de ontspanning te behouden.
in het longeren kan er pas buigen en lichter stelling gevraagt worden als het paard onspannen door het lijf gaat en er is niet altijd buiging nodig in het longeer werk, om het verticale balans aan te nemen en te behouden.
Professor schreef:Moll schreef:Schoudervoor of binnen kan alleen verkregen worden wanneer de aanleuning correct is en het paard volledig door het lijf gaat en ontspannen is, SV of SB kan ook goed op de volte gevraagt worden, en is minder belastent voor het paard en makkelijker te bewaren voor de ruiter en daarin wanneer nodig te corigeren. een paard wat niet geheel in balans is deze oefeningen vragen op de lange zijde kan snel sterk worden en het doel van het ondedeel verloren gaan en de ruiter groote moeite geven om het paard in de ontspanning te behouden.
in het longeren kan er pas buigen en lichter stelling gevraagt worden als het paard onspannen door het lijf gaat en er is niet altijd buiging nodig in het longeer werk, om het verticale balans aan te nemen en te behouden.
Dan dient u toch eens na te kijken wat er gebeurd bij het longeren.
Schouderbinnenwaarts kan men alleen rijden wanneer het paard zo ver is dat het de kracht heeft.
En Schoudervoor is geen verzamelde oefening die gewoon in de Arbeidsdraf gereden word, die men zelfs met lichtrijden kan rijden en juist een oefening voor jonge paarden is.
Op de Grotevolte SB rijden is 1 van de zwaardere oefeningen die kan men alleen rijden wanneer men SB op de rechtelijn rijden kan tot in de perfectie. Schoudervoor rijd men eigenlijk later in de africhting gewoon om het paard recht te houden, dat is niets bijzonders.
U haalt nu verzamelde oefeningen en gewoon niet verzamelde oefeningen door elkaar.
Professor schreef:Wanneer u SB op de volte begint dat is alleen de vorm van SB, SB is al moeilijk genoeg op de rechtelijn, het is een oefening die wanneer deze perfect uitgevoerd kan worden, en ik schrijf dat het de moeilijkste oefening is om perfect te rijden en niet ik alleen.
Waarom omdat het hele paard eigenlijk recht is (relatief) en dat men de schouder (optisch) naar binnen wil brengen.
Eigenlijk brengt men of wil men dat het paard de binnenellenboog meer tegen het lichaam brengt en de buitenelleboog iets van zijn lichaam brengt.
Links Schoudervoor (ook wel voorhand voor) Rechts Schouderbinnenwaarts.
quadripes schreef:@Professor: ik bedoelde dat je een paard niet kunt rechtrichten op een rechte lijn dus: als je rechtuit rijdt zonder daar het paard in te corrigeren - dus met de voorhand tegen de wand te laten kleven enz. SB en dergelijke vallen voor mij niet onder rechte lijnen rijden in die zin, je kunt ze wel op de rechte lijn rijden, maar het zijn in feite buigingen en vallen dus onder de rechtrichtende buigingsarbeid die zowel op de gebogen lijnen als rechte lijnen uitgevoerd kan worden.
quadripes schreef:@Professor: ik bedoelde dat je een paard niet kunt rechtrichten op een rechte lijn dus: als je rechtuit rijdt zonder daar het paard in te corrigeren - dus met de voorhand tegen de wand te laten kleven enz. SB en dergelijke vallen voor mij niet onder rechte lijnen rijden in die zin, je kunt ze wel op de rechte lijn rijden, maar het zijn in feite buigingen en vallen dus onder de rechtrichtende buigingsarbeid die zowel op de gebogen lijnen als rechte lijnen uitgevoerd kan worden.
quadripes schreef:ok dan zal ik het herformuleren: met rechtuit rijden kan men een paard niet rechtrichten.
dat was alles wat ik wilde zeggen, geloof ik.
verder moest ik nog een antwoord plaatsen op de vraag van Moll: zoals u uw werkwijze beschrijft, lijkt mij deze eerder bij Fransklassieke en Iberischklassieke opvattingen aan te sluiten.
Ik schaar mijzelf onder het Duitsklassieke systeem en de Professor ook.
ok, nog een opmerking: ja, zoals ik al zei, het rechtrichten van het paard is in mijn ogen hetzelfde als het hele dressuurproces en dat begint al met het paard op de juiste manier over lange en rechte lijnen alsmede gebogen lijnen te rijden. daarna begin je aan de zijgangen. rechtrichtende buigingsarbeid zijn dus ook de voltes, goed gereden hoeken (naar mate van africhtingsgraad van het paard) en vervolgens ook de zijgangen enz.
nog een opmerking: ik zit dit nu wel in de gauwigheid te typen, moet zo weer lesgeven.
Moll schreef:even terug komend op de SB op de volte, ik rij niet de gehele volte in het begin met SB elke keer zijn het enkele passen om te voorkomen dat de achterhand uit zwaait.
het is in eerste istantie dus makkelijker SB te rijden op de volte, omdat je het uitzwenken van de achterhand/croup, om het paard te plaatsen in de SB, echter waneer je het uitzwenken gaat voorkomen op de volte is het moeilijker, omdat er een hoge gradatie van verzameling aantepas komt.
er is een continuüm tussen been plaatsing en SB op de volte, bij jonge paarden begint men met de been plaatsing en laat dit gelijkdelijk aan uit groeien in SB
Bron T.R
Moll schreef:er moet eerst balans zijn voor dat je kan buigen, en balans krijg je het makelijkste op de volte,eerst verticaal balans, daarna horizontaal balans, als er balans is komt takt en Losgelassenheit, en aanleuning en swhung, daarvan uit kan je recht richten, zonder correct balans geen rechtgerichtheid, een paard wat scheef is word niet recht van recht uit rijden, op de volte kan men gerust zonder buiging rijden met lichte stelling naar binnen of naar buiten, op de rechte linen vraagt men buiging zoals ik voorafgaand heb beschreven, echter kan men die oefeningen niet doen als er geen balans is en alles wat voorafgaand is op genoemd.
Airborn schreef:Hmm, het boven het tempo rijden is 1 van de puntjes van AdB waar ik mn vraagtekens bij heb ( en ik varieer het tempo dan ook iets meer omdat dat voor mijn gevoel een beter effect heeft op het paard) net als het eigenlijk helemaal niet gebruiken van beenhulpen, hehe.
Hmm, ik stuur u trouwens even een PB bericht Moll, heb een vraag aan u die weinig met dit topic van doen heeft.
Professor schreef:Moll schreef:even terug komend op de SB op de volte, ik rij niet de gehele volte in het begin met SB elke keer zijn het enkele passen om te voorkomen dat de achterhand uit zwaait.
het is in eerste istantie dus makkelijker SB te rijden op de volte, omdat je het uitzwenken van de achterhand/croup, om het paard te plaatsen in de SB, echter waneer je het uitzwenken gaat voorkomen op de volte is het moeilijker, omdat er een hoge gradatie van verzameling aantepas komt.
er is een continuüm tussen been plaatsing en SB op de volte, bij jonge paarden begint men met de been plaatsing en laat dit gelijkdelijk aan uit groeien in SB
Bron T.R
Kan men veel beter gewoon de Schultervor bevestigen dan hoeft u deze voor mij onzin niet te doen.
Aangezien het de schijn geeft van SB en het niet is, men rijd dan een veredeld wijken voor de kuit, zoals de oude meesters dat ook beschreven. Het zichzelf voor de gek houden zei Lörke.
HappyH schreef:Moll schreef:er moet eerst balans zijn voor dat je kan buigen, en balans krijg je het makelijkste op de volte,eerst verticaal balans, daarna horizontaal balans, als er balans is komt takt en Losgelassenheit, en aanleuning en swhung, daarvan uit kan je recht richten, zonder correct balans geen rechtgerichtheid, een paard wat scheef is word niet recht van recht uit rijden, op de volte kan men gerust zonder buiging rijden met lichte stelling naar binnen of naar buiten, op de rechte linen vraagt men buiging zoals ik voorafgaand heb beschreven, echter kan men die oefeningen niet doen als er geen balans is en alles wat voorafgaand is op genoemd.
Dat er eerst balans moet zijn ben ik helemaal met je eens. En dat met de balans ook het andere klopt(takt losgelassenheit aanleunung en schwung) ben ik ook zeker met je eens. Maar ik deel je mening niet dat je van daaruit kunt gaan rechtrichten, in mijn beleving is een paard dat in balans is namelijk automatisch rechtgericht want anders kun je niet spreken van balans. Een rechtgericht paard daarentegen hoeft niet in balans te gaan.
Ik deel je mening dat er eerst balans moet zijn voor je oefeningen gaat doen die meer van de balans van het paard vragen.