Bokt.nl

Elco schreef:

Vind ik toch wel knap van je dat je rijtechnisch een atlas of een wervel weer terug krijgt in z'n oorspronkelijke staat..Vertel eens hoe je dat dan doet.?

Moll schreef:

Elco schreef:

Vind ik toch wel knap van je dat je rijtechnisch een atlas of een wervel weer terug krijgt in z'n oorspronkelijke staat..Vertel eens hoe je dat dan doet.?

als het paard rijtechnish correct gereden word en dus ook recht gericht word in onspannenheid, heeft een paard wat geen lichamelijk trauma door een ernstige val of iets in die vorm een masseur nog osteopaat nodig hebben. In het boek van Dhr Steinbrecht word zelfs verwezen dat er des tijd zelfs ruiters waren die nekwervels afzonderlijk van elkaar konden richten, en specifiek op bepaalde wervels konden rijden. kan ik dat, nee.

maar nogmaals het kantelen van het hoofd is niet per defenitie een probleem van de "atlas" maar kan ook een balsans probleem zijn in een oefening.

als mensen rijtechnish beter onderlegd zouden zijn, had 90% van de masseurs en osteopaten geen euro om hun reet te krabben.

mol

hestejente schreef:

Okee, dank je wel Dat is ook een beetje wat ik merk: wanneer ik er op zit voel ik wat hij doet, maar wanneer ik er naast loop heb ik eigenlijk geen idee waar hij mee bezig is

Moll schreef:

Elco schreef:

Vind ik toch wel knap van je dat je rijtechnisch een atlas of een wervel weer terug krijgt in z'n oorspronkelijke staat..Vertel eens hoe je dat dan doet.?

als het paard rijtechnish correct gereden word en dus ook recht gericht word in onspannenheid, heeft een paard wat geen lichamelijk trauma door een ernstige val of iets in die vorm een masseur nog osteopaat nodig hebben. In het boek van Dhr Steinbrecht word zelfs verwezen dat er des tijd zelfs ruiters waren die nekwervels afzonderlijk van elkaar konden richten, en specifiek op bepaalde wervels konden rijden. kan ik dat, nee.

maar nogmaals het kantelen van het hoofd is niet per defenitie een probleem van de "atlas" maar kan ook een balsans probleem zijn in een oefening.

als mensen rijtechnish beter onderlegd zouden zijn, had 90% van de masseurs en osteopaten geen euro om hun reet te krabben.

mol

HannahFrouk schreef:

Mindfields, bedankt voor de foto's . Ik ga ook eens proberen daar wat over te zeggen. , ook al kan ik alleen maar hopen dat ik ooit nog eens zover kom.

Wat de Fries betreft: was dit paard ook duidelijk naar 1 kant gebogen of was dat niet zozeer aan de orde, was hij meer stijf door zijn hele lijf zeg maar? Het verschil met de beginfoto is wel enorm goed te zien. De foto waarbij jij schrijft "met valse knik" (die met dameszadel), als ik het goed begrijp zie je dat dus aan het feit dat de achterbenen totaal niet meekomen maar het hoofd wel scherp gebogen is (en de rug daarmee dus weggedrukt wordt). Wat zijn nog meer dingen waar je dan op let?

Citaat:

Juist, hij houdt op die foto overduidelijk alles vast behalve dan zijn mond, zoals aan de losse teugel te zien is. De schoft is weggedrukt dus niets kan meer doorvloeien, de doorbloeding in de spieren in de bovenlijn stagneert hierdoor waardoor er vanzelfsprekend geen goed spiergebruik kan zijn. Uiteraard kan dan het achterbeen hjelemaal niets meer beginnen, wat je dus ook duidelijk ziet.

Welke oefeningen waren bij dit paard belangrijk? M.a.w. hoe heb je die kont er zo onder gekregen?

Citaat:

Met deze was het vooral belangrijk om hem duidelijk te maken dat hij zijn hals mocht laten 'vallen', dat er daar beneden ook nog iets was en dat je lijf dan veel lekkerder aanvoelt. Dus steeds weer, laten nageven en meteen zodra hij begon te denken aan loslaten, hand naar voren om hem uit te nodigen te zakken. Vandaaruit steeds een stapje verder, zo van: Ja dat is fijn, daar mag je ontspannen, en nu wil ik je nog iets laten voelen, daar een stukkie verder naar beneden is het NOG fijner. Na twee weken begon hij dat al aardig door te krijgen en kon ik hem voorzichtig ook iets wat op stelling lijkt gaan vragen. Dat wisselde ik dan ook steeds weer af, stukje contrastellen, stukje rechtstellen, stukje binnenstelling. Dus steeds de spiergroepen ietsje anders belasten waardoor hij nergens te lang in dezelfde spierspanning hoefde te bewegen. Zodoende kwam de boel al heel wat meer los. Vervolgens merk je dan heel snel dat het achterbeen nu wel in staat is om mee te gaan doen. En als ik dat stukje voel komen begin ik met veel galopwerk op de volte. Langzaam, rond en ritmisch, en steeds weer van de hand af. Dat zag er zo uit:

En even later zo, nog losser:


En dan zelfs zo:

Hier zie je hem heel mooi doorspringen van achter en van voren echt gaan grijpen. Hij 'rolt' als het ware swingend onder mij door. In galop gebeurt er veel meer in het bekken dan in draf, alles draait vanzelf al veel meer, terwijl draf meer een rechttoe-rechtaan beweging is. Daarom gebruik ik veel galop bij zulke paarden, want het enige wat ik dan hoef te doen is hem van voren steeds vertellen, "Je mag ontspannen, je mag zakken, het is goed we doen het samen." Dus in galop draait het bekken zich vanzelf al los, mits je natuurlijk rustig, ritmisch en rond aanhoudt. Galop met de kop in de lucht heeft geen zin vanzelfsprekend.

De foto's van Nicky. Dat ruggebruik, zie je dat nu ook aan de manier waarop het voorbeen "vrij komt" (weet even niet hoe ik dat anders moet noemen). Ik ben er wel nieuwsgierig naar of je bij een paard dat op de voorhand gebouwd is nu andere oefeningen doet dan bij een idealer gebouwd paard. Of doe je alleen meer van hetzelfde?

Citaat:

Ja zeker, als je de oude foto van Nicky ziet, zie je dat het voorbeen er eigenlijk maar wat bij bungelde en hij weinig schoudervrijheid had. Naarmate hij zijn rug beter ging gebruiken en de achterhand dus meer kon aanspreken, en door al het loswerken in ontspanning, kreeg hij meer schoudervrijheid. En nu hij nog steeds meer op de achterhand komt, wordt hij aan de voorkant ook nog steeds ruimer en meer van de grond.

En bij mij staat het loswerken eigenlijk altijd voorop, bij elk paard, maar inderdaad, eentje die op de voorhand loopt daar ben je meer bezig met het achterbeen activeren en onderplaatsen dan eentje die daar vanzelf al minder moeite mee heeft. Maar de paarden die juist met front gebouwd zijn, daarbij is het over de rug rijden juist weer moeilijker. Kijk naar deze twee, een Fries heeft de hals er veel meer 'op' staan dan een Nicky, het verschil is duidelijk te zien. De fries had een probleem met over de rug gaan, terwijl Nicky niets liever deed dan over de rug, maar wel op de voorhand gaan. het is bij elk paard een kwestie van evenwicht erin krijgen, balans.

Kun je eens uitleggen van die binnenhand (naar voren en omhoog) waarom je dat precies doet? Waarom blokkeer je hem dan als je je hand naast je andere hand houdt?

Citaat:

Het gevaar bij stelling vragen, is dat je veel mensen vaak hun binnenhand op hun bovenbeen ziet leggen, of omlaag doen en naar zich toe halen. Wat gebeurt er dan, je trekt het bit op de lagen van het paard en op zijn tong. Dit beknelt de tong en daarbij, als je hand naar achteren beweegt, is alle energie in jouw lichaam naar achteren gericht. Terwijl de energie juist richting de mond van het paard moet vloeien om het geheel vloeiend te houden en alles door te laten komen. Doe je dan dus je hand omhoog en naar voren, dan blijft je energie naar voren, en het bit komt in in de mondhoek, waarop het paard als reflex afkauwt en dus veel sneller loslaat(wat gebeurt er als je het bit in wilt doen en je doet je vinger in de mondhoek? Paard opent zijn mond direct)dus de kaakspanning valt sneller weg waardoor je veel sneller tot belonen kunt komen en meteen je hand weer weg kunt doen. Uiteraard rij je in een proef niet zo maar in je training kun je zo heel makkelijk, snel, vriendelijk en duidelijk je vraag stellen waarop het paard ook heel snel merkt wat het goede antwoord is.

FaberSmid schreef:

Toch is het jammer dat u geen of weinig gebruik maakt van longeren, wat ik versta onder aan de hand werken. Ik denk dat u dan sneller, meer, beter zou bereiken mede omdat de ruiter dan niet beïnvloed. Alles wat bij het rijden wordt verwacht kan zo licht en gevoelig gevraagd worden, waardoor het paard de souplesse, kracht, begrip bevestiging en vetrouwen krijgt voor het rijden. dat maakt het rijden voor paard en ruiter stukken makkelijker.
Het is een genot om uw vooruitgang met de paarden te zien. Wat mij opvalt dat het veel draf foto's zijn, doet u ook veel stapwerk of merendeel draf en galop?

Jester_LeX schreef:

Hallo,

Ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen, want ik zit ook met een probleem.
Ik heb er geen foto's van, maar
- Mijn pony is amper 5 jaar.
- Hij loopt ontzettend scheef de laatste tijd. ( naar beide kanten )
- Hij zwaait veel met zijn staart, vooral in galop.
- Hij gooit mijn zadel naar rechts.
- In de (vooral rechter) galop, maakt hij rare sprongetjes met zijn achterhand naar binnen, als ik zit wil corrigeren slaat hij naar mijn been.
- Ik ben L1 dressuur, en sinds toen zijn de problemen weer erger geworden. Wil ik te snel gaan?
Ik weet bijna zeker dat hij vast zit in zijn rug, want zijn lendenen zijn ook helemaal hard. Ik ben gewoon benieuwd wat bokkers hiervan vinden. En of jullie tips hebben

Alvast bedankt.

Mindfields schreef:

FaberSmid schreef:

Toch is het jammer dat u geen of weinig gebruik maakt van longeren, wat ik versta onder aan de hand werken. Ik denk dat u dan sneller, meer, beter zou bereiken mede omdat de ruiter dan niet beïnvloed. Alles wat bij het rijden wordt verwacht kan zo licht en gevoelig gevraagd worden, waardoor het paard de souplesse, kracht, begrip bevestiging en vetrouwen krijgt voor het rijden. dat maakt het rijden voor paard en ruiter stukken makkelijker.
Het is een genot om uw vooruitgang met de paarden te zien. Wat mij opvalt dat het veel draf foto's zijn, doet u ook veel stapwerk of merendeel draf en galop?

Ik maak best wel gebruik van longeren, echter voel ik zoveel meer als ik erop zit. Zodra het paard enigzins in staat is om het te doen met mij erop(ik zit wel heel veel verlicht naar voren in het begin, zie foto):
dan kan ik hem vanuit het zadel sneller helpen dan vanaf de grond. Maar dat is per paard verschillend, sommige longeer ik eerst een paar weken zodat de boel al ontspant voordat ik er op ga, bij sommige is dat niet nodig. Daarbij, in zo'n proces met een vastgereden paard krijg je te maken met spierpijntjes en op de dagen dat de paarden daar wat last van hebben longeer ik ze ook weer lang en laag tot de spieren weer aangesterkt zijn en de spierscheurtjes zich hersteld hebben waardoor de spier weer een stukje rekbaarder is en weer belast kan worden onder het zadel.

Ok ik dacht al, omdat u schreef weinig gebruik te maken van handwerk. Vandaar mijn bemerking, omdat ik al de gedachte had dat niet juist was.

Ik doe indd ook veel stapwerk, zoals ik al eerder beschreef het uebertreten vind ik heel belangrijk, maar soms is het zelfs zo dat het paard zo vastzit dat je die oefening nog helemaal niet kunt gaan vragen, maar dat heeft ook te maken met dat sommige paarden zo slecht aan de hulpen gereden zijn dat ze helemaal niet snappen dat je ze opzij wilt hebben voor je been en dan krijg je dus spanning, waardoor hij zich nog meer vastzet. Dus ook hier weer, per paard verschillend waar je de beste opening vindt zonder stress te creeeren. Soms ontspannen ze zich eerst beter in de draf waardoor je langzamerhand ook in stap meer kunt vragen. Stap is vaak een ondergeschoven kindje in de africhting, terwijl je juist in stap heel erg veel kunt doen en de dynamiek in stap in het lijf ook veel ingewikkelder is dan in draf(ook een reden waarom sommige paarden er dus in het begin heel veel moeite mee hebben). Verder benik een enorm voorstander van galopwerk, wat ik in mijn vorige post al schreef, omdat er al zoveel gebeurt in de achterhand en rug wat de boel losdraait, maar dit kan pas als je in draf al enige lossigheid van voren hebt, anders krijg je weer dat ze zich vasthouden. Ik streef er bij mijn eigen paarden sowieso naar om minimaal 25 minuten achter elkaar te kunnen galopperen, uiteraard bouw ik dit langzaam op. Ten eerste krijgen ze hier een enorme conditie van, ten tweede dus de dynamiek in het lijf, en ten derde wordt het achterbeen er erg sterk en snel van als je de juiste oefeningen doet. Veel tempowisselingen, voltes vergroten en verkleinen, ietsje hoger instellen, ietsje lager instellen, noem maar op.

Dan was mijn gedachtengang over uw manier van rijden toch correct. Op de galop na dan, ik persoonlijk belief meer afwisseling, tempi, overgangen, opbouwen, pieken en afbouwen in plaats van achtereen stuk door galoperen zoals u beschrijft. Dat net zo met buitenrijden, weinig verschil met op de plaats rijden. Met buiten rijden maar ik meer gebruik, van het geen mij op dat moment wordt aangeboden door het landschap.

Mindfields schreef:

Dan heb je ook nog de paarden die zich door angst compleet vasthouden in het lijf. Hiervan heb ik er ook een flink aantal in training gehad. Ik denk dat het te uitgebreid wordt als ik er daarvan hier eentje beschrijf met foto's, mag ik verwijzen naar mijn website? Op de pagina Noor's Paarden, staat een link naar Templario, een PRE hengst van 11 jaar oud. Deze heeft een vrij nare jeugd en opleiding achter de rug waardoor hij ruiters associeerde met pijn, pijn, pijn, stress, en nog meer pijn. Slofteugels, slaan noem het allemaal maar op. Met die hengst ben ik met grondwerk begonnen, eerst vertrouwen creeeren. Vervolgens longeren om hem naar de ontspanning te helpen. Vervolgens na het opbouwen van vertrouwen, mocht ik zelfs opstijgen(hiervoor had hij twee jaar lang alleen maar gesteigerd en was er in rengalop vandoor geschoten, ik heb dat ook gezien op de stal waar hij stond en hij was ECHT bang. Hij ging ook ECHT hard. Het was heel erg zielig om te zien. Ik heb deze dus bij mij thuis in training gehad en na zes weken was ik al een heel eind. helaas zijn ze er eenmaal terug thuis weer op de oude manier mee bezig gegaan, slof er weer aan en hij liet dus niemand meer opstijgen. Erg moeilijk voor mij want ik had hem weer een stukje vertrouwen in zijn eigen lichaam en in mensen gegeven en eenmaal thuis was dat in 1 week weer de grond in geramd. Paard had zich dus weer durven openstellen, en werd vervolgens weer belazerd...maargoed die foto's staan dus op mijn site en spreken voor zich(staat ook beschrijving bij.)

HannahFrouk schreef:

Als ik het dan helemaal goed volg hoort bij het juist de hand volgen, de schoft zich te openen?
Zeg ik het zo goed?

(ik hoop het want dan begrijp ik het idd)

nombrado schreef:

Schoft open? Wat kan er open aan een schoft?

waarom wordt er weer zoveel nadruk gelegt bij de voorkant??

Van de meeste geplaatste plaatjes, loopt het paard op de vh, en is a/h billen in st.jutumus
Hoe ik werk, zou ik de paarden in een langzamer tempo laten draven, zodat ze altijd 1ah en 1 vh aan de grond hebben. verder het neusje er meer uit.
en zo de draagkracht vanachter ontwikkelen.

HannahFrouk schreef:

Leg dan maar gewoon uit hoe JIJ het zou doen Nombrado en ook waarom (zonder daarbij andere methodes te kritiseren).

Heb je zelf ook foto's waarmee je je uitleg kunt onderstrepen? Het hoe en waarom van wat je doet?

Mindfields dat van die schoft snap ik dan. Bedankt.