
soms milder in uw reacties, meen ik te lezen
gelijk vergeten als het niet zo is
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
996981 schreef:De hoeveelheid druk die een paard nodig heeft om na te geven is in mijn ervaring van veel factoren afhankelijk. Onder andere lichaamsbouw, africhtingsgraad, natuurlijke bereidheid tot “overgave”, vermogen en ervaring van de ruiter etc.
lichtheid schreef:996981 schreef:De hoeveelheid druk die een paard nodig heeft om na te geven is in mijn ervaring van veel factoren afhankelijk. Onder andere lichaamsbouw, africhtingsgraad, natuurlijke bereidheid tot “overgave”, vermogen en ervaring van de ruiter etc.
Wanneer we dit overgeven als afdwingen beschouwen en er van af zien dan moeten we een andere oplossing zien te vinden.
Die is er, vragen aan het paard mee te werken.
Wanneer we daar aan beginnen dan duurt het begin van de africhting lang maar wordt al snel progressief sneller.
Het vraagt geduld.
Wanneer een paard gerespecteerd wordt en we slechts vragen dan moeten we het paard in de juiste situatie brengen, dat wil zeggen in een situatie waarin het de vraag kan begrijpen en we moeten het de tijd geven om uit te vogelen wat we willen.
Dat raagt intelligentie.
Er komt een moment dat het een poging doet om antwoord te geven, hier moeten we stoppen met de vraag.
STOP!
Dat vraagt afzien.
Maar, als we op dat pad zitten, nogmaals het resultaat is progressief, dan zal het vebazen hoe vér dat gaat.
Het zal verbazen dat paarden zich uit de naad kunnen werken zonder énige druk, hun best doen om het zo te doen dat wij er tevreden mee zijn.
Niet omdat hun persoonlijkheid totaal onderworpen is lmaar in tegendeel totaal ontwikkeld.
Dit bedoelt men wanneer me stelt dat het paard zich edelmoedig overgeeft.
Het voelt zich veilig binnen zijn kudde en wil hierin een voorname plaats innemen.
lichtheid schreef:Elisa2 schreef:Ja maar dat kan ook heel goed met een contactteugel hoor, en dan heb je geen losvaste aanleuning die een paard imo alleen maar in de weg zit. In de duits klassieke dressuur rijdt je ook niet op het bit maar op de achterhand, dat is de focus. Hals verlengen en paard die de hand volgt en licht is en blijft is daar ook de tendens. Leunen kunnen ze alleen maar als ze iets krijgen om op te leunen.
Het is een denkfout om te denken dat een contactteugel betekent dat er druk op het bit staat of er met het bit gereden wordt. Zolang een ruiter niet terug werkt met de hand, maar de hand steeds netjes voor zich houdt en mee gaat in de beweging vanuit een losse pols en zit blijft dat bit alleen een communicatie middel.
Voor het leveren van commentaar moet je eerst de moeite doen om eea te bestuderen en toe te passen.
Je snapt het pas als je het kan.
lichtheid schreef:Bill Dorrace heeft dat zo samengevat:
"First you go with your horse
Than your horse goes with you
Than yo go together
Dit is elementair en de basis van alles."
Er is geen dominantie.
Je gaat met je paard mee en helpt hem zijn omstandigheden en onze, voor hem, in eerste instantie onzinnige vragen te begrijpen. (waarom..... zou hij nageven, dan moet hij zich op een andere manier gaan bewegen en dat is onzinnig)
Geduld, tact, respect, vriendelijkheid, intelligentie, tederheid.
Op een bepaald moment, vroeger of later vertrouwt je paard je en gaat met je mee.
Waardering, aanmoediging, beloning, stoppen!!!!
Tom Dorrance (zijn zoon) heeft deze wijze raad gegeven:
"Allways quit at the right moment."
Het allerbelangrijkste argument voor een paard "met ons mee te gaan".
Stoppen met die onzinnige vragen.
Van daar uit wordt je een koppel.
CharleyT schreef:Om zo'n reactie te geven moet je een zekere arrogantie hebben richting anderen in dit topic. Ook zij hebben de mogelijkheid en recht om hun mening te geven.
Deze lompe reactie maakt een prettige discussie, die zeer boeiend is, minder aangenaam. Jammer hoor.
996981 schreef:Overigens heb ik hier al meerdere malen aangeven dat ik ervan overtuigd ben dat een paard 99% van de tijd gewoon mee wil werken als hij fysiek in staat is het gevraagde uit te voeren en de vraag begrijpt.
Er is echter wel nog altijd zo iets als karakter. Onder andere dominantie kan er voor zorgen dat een paard eerst “tegen de vraag ingaat” voor hij het gevraagde uitvoert. In die zin geeft het ene paard zich nu eenmaal makkelijker over dan het andere, wat ervoor kan zorgen dat je bij het ene paard de vraag duidelijker moet stellen, dan bij het andere.
Elisa2 schreef:Clasical schreef:Hier een video om over te discussiëren mogelijk vanuit meer context.
Kan iemand mij vertellen wat er hier precies van het paard word gevraagd?
Ik ben niet bekend met het praktiseren van deze methode.
https://youtu.be/Uz9r9zqGKhE
Imo wordt hij wat ronder gehouden zodat hij beter over de rug blijft in de passage.
996981 schreef:lichtheid schreef:Bill Dorrace heeft dat zo samengevat:
"First you go with your horse
Than your horse goes with you
Than yo go together
Dit is elementair en de basis van alles."
Er is geen dominantie.
Je gaat met je paard mee en helpt hem zijn omstandigheden en onze, voor hem, in eerste instantie onzinnige vragen te begrijpen. (waarom..... zou hij nageven, dan moet hij zich op een andere manier gaan bewegen en dat is onzinnig)
Geduld, tact, respect, vriendelijkheid, intelligentie, tederheid.
Op een bepaald moment, vroeger of later vertrouwt je paard je en gaat met je mee.
Waardering, aanmoediging, beloning, stoppen!!!!
Tom Dorrance (zijn zoon) heeft deze wijze raad gegeven:
"Allways quit at the right moment."
Het allerbelangrijkste argument voor een paard "met ons mee te gaan".
Stoppen met die onzinnige vragen.
Van daar uit wordt je een koppel.
Volgens mij ga je volledig voorbij aan de natuur van een paard, waarbij wel degelijk duidelijk verschillen zijn qua dominantie. Er zijn in kuddes nu eenmaal leiders en volgers. Of je dat leuk vindt of niet.
996981 schreef:lichtheid schreef:Bill Dorrace heeft dat zo samengevat:
"First you go with your horse
Than your horse goes with you
Than yo go together
Dit is elementair en de basis van alles."
Er is geen dominantie.
Je gaat met je paard mee en helpt hem zijn omstandigheden en onze, voor hem, in eerste instantie onzinnige vragen te begrijpen. (waarom..... zou hij nageven, dan moet hij zich op een andere manier gaan bewegen en dat is onzinnig)
Geduld, tact, respect, vriendelijkheid, intelligentie, tederheid.
Op een bepaald moment, vroeger of later vertrouwt je paard je en gaat met je mee.
Waardering, aanmoediging, beloning, stoppen!!!!
Tom Dorrance (zijn zoon) heeft deze wijze raad gegeven:
"Allways quit at the right moment."
Het allerbelangrijkste argument voor een paard "met ons mee te gaan".
Stoppen met die onzinnige vragen.
Van daar uit wordt je een koppel.
Volgens mij ga je volledig voorbij aan de natuur van een paard, waarbij wel degelijk duidelijk verschillen zijn qua dominantie. Er zijn in kuddes nu eenmaal leiders en volgers. Of je dat leuk vindt of niet.
lichtheid schreef:996981 schreef:
Volgens mij ga je volledig voorbij aan de natuur van een paard, waarbij wel degelijk duidelijk verschillen zijn qua dominantie. Er zijn in kuddes nu eenmaal leiders en volgers. Of je dat leuk vindt of niet.
Ik werk er al 55 jaar mee. Dominantie komt voort vanuit onzekerheid rondom de intenties van de "ruiter", het is verdediging.
lichtheid schreef:CharleyT schreef:Om zo'n reactie te geven moet je een zekere arrogantie hebben richting anderen in dit topic. Ook zij hebben de mogelijkheid en recht om hun mening te geven.
Deze lompe reactie maakt een prettige discussie, die zeer boeiend is, minder aangenaam. Jammer hoor.
Den je wel dat je iets inhoudelijk kunt bediscussieren zonder te begrijpen waar het om gaat?
Misschien is dat dan een gebrek aan nederigheid?
Clasical schreef:Dat klopt maar een kudde kent ook een dynamiek, het samen gaan als 1 orgaan, versmelting.
Dominate hengsten binnen een kudde komen en gaan.
De echte leider is vaak een oudere merrie met levenservaring.
Dit is een passieve leider die op basis van rust en vertrouwen de plaats heeft in de kudde
irmaz schreef:Elisa2 schreef:Ja maar dat kan ook heel goed met een contactteugel hoor, en dan heb je geen losvaste aanleuning die een paard imo alleen maar in de weg zit. In de duits klassieke dressuur rijdt je ook niet op het bit maar op de achterhand, dat is de focus. Hals verlengen en paard die de hand volgt en licht is en blijft is daar ook de tendens. Leunen kunnen ze alleen maar als ze iets krijgen om op te leunen.
Het is een denkfout om te denken dat een contactteugel betekent dat er druk op het bit staat of er met het bit gereden wordt. Zolang een ruiter niet terug werkt met de hand, maar de hand steeds netjes voor zich houdt en mee gaat in de beweging vanuit een losse pols en zit blijft dat bit alleen een communicatie middel.
Wat ik zie is dat er wordt gecommuniceerd met de mond van het paard. Het is voor mij logisch dat je dit niet met 2 teugels tegelijk doet maar afzonderlijk.
Wat ik me nu afvraag is waarom de moderne rijkunst wel wil dat de beenhulp iedere keer weggehaald wordt, dus korte hulp en paard moet voorwaarts, maar dat de handhulp wel continu aanwezig is (de contactteugel). Waarom deze ook niet weghalen en alleen toepassen als er geremd moet worden?
Voor degene die nieuwsgierig zijn, ik heb een klein filmpje uit de oude doos van mij en mijn merrie gevonden. Helaas van slechte kwaliteit maar ik hoop dat het een beetje een beeld geeft. De merrie is hier net van het veulen af (zie mij avatar voor veulen) en we hebben hier allebei ongeveer een jaar niks gedaan. Wat ik me nog kan herinneren is dat ze ttv het filmen niet erg wilde lopen en beslist niet lekker zat![]()
https://youtu.be/3a7YAkEuyVY
996981 schreef:Want zolang er geen mens in beeld is, is de hele kudde gelijk, hebben ze dezelfde rol en dezelfde plek in de kudde
Pas zodra er een mens in beeld komt, met onzekere intenties, komt er dominantie naar boven
lichtheid schreef:996981 schreef:Want zolang er geen mens in beeld is, is de hele kudde gelijk, hebben ze dezelfde rol en dezelfde plek in de kudde
Pas zodra er een mens in beeld komt, met onzekere intenties, komt er dominantie naar boven
De hiearchie in de kudde is dynamisch, wisselt al naar gelang de omstandigheden, hengstigheden enz..
Hiearchie is niet hetzelfde als dominantie, heel belangrijk.
De hengst is dominant, maar niemand blijft bij hem.....Hij bijt, drijft, slaat.
Hierarchie is wie gaat het eerst, wie eet eerst, wie drinkt, staat.
Hiearchie bindt.
Earth schreef:Clasical schreef:Hier een video om over te discussiëren mogelijk vanuit meer context.
Kan iemand mij vertellen wat er hier precies van het paard word gevraagd?
Ik ben niet bekend met het praktiseren van deze methode.
https://youtu.be/Uz9r9zqGKhE
Imo wordt hij wat ronder gehouden zodat hij beter over de rug blijft in de passage.
'Wat ronder'? Hij wordt bijna dicht getrokken. Dit heeft imo niks mee met rond maken te maken, al zou dat oorspronkelijk de bedoeling zijn.
lichtheid schreef:Interessante waarneming.Ik werk er al 55 jaar mee. Dominantie komt voort vanuit onzekerheid rondom de intenties van de "ruiter", het is verdediging.
996981 schreef:Clasical schreef:Dat klopt maar een kudde kent ook een dynamiek, het samen gaan als 1 orgaan, versmelting.
Dominate hengsten binnen een kudde komen en gaan.
De echte leider is vaak een oudere merrie met levenservaring.
Dit is een passieve leider die op basis van rust en vertrouwen de plaats heeft in de kudde
En die oudere merrie is dominant geboren. Dat is niet pas ontstaan toen ze oud werd, of toen er een mens in beeld kwam. Evenals de dominante hengsten.
lichtheid schreef:996981 schreef:Want zolang er geen mens in beeld is, is de hele kudde gelijk, hebben ze dezelfde rol en dezelfde plek in de kudde
Pas zodra er een mens in beeld komt, met onzekere intenties, komt er dominantie naar boven
De hiearchie in de kudde is dynamisch, wisselt al naar gelang de omstandigheden, hengstigheden enz..
Hiearchie is niet hetzelfde als dominantie, heel belangrijk.
De hengst is dominant, maar niemand blijft bij hem.....Hij bijt, drijft, slaat.
Hierarchie is wie gaat het eerst, wie eet eerst, wie drinkt, staat.
Hiearchie bindt.