Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-01-10 17:30

Geplaatst: 04-01-10 17:30

Hermelientje schreef:
@Fabersmid
Ik heb gezien dat Horseyfries u herhaaldelijk gevraagd heeft om een citaat te geven waarin het woord contrastelling wordt gebruikt in samenhang met schouderbinnenwaarts. U heeft inmiddels wel honderden citaten gegeven waarin het woord contrastelling helemaal niet voorkomt, maar helemaal geen eentje waarin het woord wel voorkomt.

Hermelientje ik hoef toch niet ervaren ruiters als jullie te blijven uit leggen wat contrastelling is? Dat staat ook in de quoten, tegengestelde richting van de beweging.
Bent u van mening dat:
Buiging met stelling is?
Buiging wel of niet zonder stelling mogelijk is?
Stelling zonder buiging wel of niet mogelijk is?
Wat is volgens u buiging en wat stelling?

Ook de bugeltritt wordt verschillend gebruikt, toegelicht en uitgelegd? Professor heeft theorie en praktijk voor voorwaarts, anderen weer voor de tact en western weer voor tempi?
Wat betreft doormiddel van voer je paard belonen of omkopen, mijn zegen heeft u als het maar een gezonde lekkernij is. Mijn persoonlijke ervaring is dat het niet zo goed werkt als een persoonlijke beloning. Persoonlijke ervaring heb dan met name met wedstrijdpaarden die staken, die niet meer te rijden zijn. Variërend van stil blijven staan, achterwaarts, bokken en steigeren en ga zo maar door.
De ruiters die zich goed voelen met belonen door lekkernijen, heb ik geen problemen mee, maar dan ga ik er ook van uit dat het net zo andersom is.

**Geplaatst**: 04-01-10 19:28

Geplaatst: 04-01-10 19:28

Ik wil even kwijt aan Professor dat ik veel respect en bewondering heb voor de kennis, het onthouden van wie wat heeft gezegd en het willen delen van die kennis hier !
Daarmee is dit een van mijn favoriete topics.

Lezen, er over nadenken, zelf frunniken er weer over nadenken enzovoorts.
Hoewel ik er nu zelf twee heb staan die nog niet eens onder het zadel zijn. Twee blanco's. Hoe spannend.
Maar even terug, nu en dan stoor ik me ook aan de plagerijen en moet een aantal keer lezen voor ik die inzie. Erger me aan stookgedrag, en dat heb ik nog geen één keer echt gezien bij Professor. Dat getuigt van een mate van beschaving die ik, en met mij nog een aantal mensen, zeer waardeer. U en Kadankovitch zijn zeer boeiende schrijvers met kennis waar ik tegenop kijk. De posts geven mij in elk geval stof tot nadenken en weer nadenken. Dat vind ik leuk.

Ik denk dat paardrijden een absolute vorm van beschaving is, hoe beschaafd dat is bepalen wij als mens. We willen grote dieren iets voor ons laten doen, en dat doen 'we' al een paar eeuwen.

Ik wil alleen maar zeggen dat ik die beschaving zeer waardeer.
Het maakt me steeds blij als er weer is gepost.
Mijn dank.

**Geplaatst**: 04-01-10 20:56

Geplaatst: 04-01-10 20:56

Paardentango schreef:
hermelientje schreef:
wat voor africhtingstaktiek noem je dat.

= Humor...

Zullen we een apart topicje daar van aanmaken, zonder elkaar af te maken?

Goed idee. Elkaar afmaken is nooit mijn bedoeling. Ik stel altijd wel veel vragen, hoop dat je dat niet lastig vindt?
Wil jij alsjeblieft het topic starten dan weet ik gelijk waarom jij vindt dat clickertraining niet geschikt is voor paarden. Ik ben daar wel nieuwgierig naar.

**Geplaatst**: 04-01-10 21:00

Geplaatst: 04-01-10 21:00

Vraagt ze geheel onbescheiden aan mij... vrees dat ik half bokt over me heen krijg _-:(

zeg,
Heb ik daar wel zin in?

Het is me nog iets te vroeg voor euthanasie.... even erover nadenken o.k.

Terug on topic lijkt me verstandiger

**Geplaatst**: 05-01-10 02:03

Geplaatst: 05-01-10 02:03

Commentaar op bericht van de Professor: 03-01-10; 14u41

Geachte Professor,

This sheap is not on his four feet, zegt men in de beoordeling van jurisprudentie in common law. De door U genoemde Heren maken bezwaar puur en alleen tegen de handelswijze van een persoon: punt uit. Mijn kritiek op U is dat U via een omweg, namelijk het omlaag halen van een persoon, een rij-methode tracht te declasseren. Dat is wat mij stoort. U antwoord te vaak naast de kwestie: Het is niet relevant of Stensbeck zus of zo reed, Hermelientje had het in haar bericht waarop U antwoord, niet over Stensbeck. U hebt daar geen steekhoudende reden gegeven waarom deze methode niet toegepast zou mogen worden. Terwijl om bij U voorbeeld te blijven wel zeer steekhoudende argumenten aanhaald waarom hij, Stensbeck, de galop op drie benen niet goed vind, waarbij hij nog altijd achting betuigt voor het kunnen van James Fillis. U doet precies het omgekeerde. Juist dit gedrag heeft bij mij een degout veroorzaakt, of zo U wilt: Heeft mij danig gëirriteerd. Tenzij U hierop nog iets zinnigs te schrijven heb, is voor mij dit punt afgedaan. Het heeft geen nut mijn weerzin tegen een dergelijk manier van discusiëren, nog een keer aan U uit te leggen.

Laat het hiervoor vermelde een misselijk smaak na, voor het overige, maakt Uw gewoonte om naast de kwestie te antwoorden, een serieuze discussie onaantrekkelijk, oninteressant tot en met onzinnig.
Ook geeft U maar al te vaak helemaal geen antwoord. Een goede oplossing indien men in een discussie klem zit. Maar maakt schrijven met U onprettig. VOORBEELDEN???
Zo antwoord U Hermelientje o.a. NIET op haar, mijns inziens, terechte vragen: "Was Theodorescu trouwens in uw opzicht een (modern) klassieke trainer. Valt piaffe aanleren in het terrein op een heuvel onder werkelijke hulpen? Kunt u verschil zien tussen een paard dat de piaffe in het terrein had geleerd of één van de vele paarden die Theodorescu geholpen heeft de piaffe aan te leren met de eindeloze voorraad wortelschijfjes die hij altijd bij zich had?"
Drie vragen waarop U geen antwoord geeft of weet te geven.
Nog een voorbeeld. De vraag van Andafries, mijns inziens ook steekhoudend:
"Geachte heer professor,

Mag ik van u dus aannemen dat als men het paard beloont met een suikerklontje dat circusdressuur wordt genoemd. Niet dat ik iets tegen circus dressuur heb integendeel dar komen zeer kundigen mensen uit voort die generatie op generatie opgegroeid zijn met paarden. In mijn ogen dus echte paardenmensen.
Maar zoals ik u begrijp valt dus de Spaanse hofrijschool te Wenen dus ook uit circusdressuur wat mijn zeer vreemd overkomt. Want deze rijschool maakt ook gebruik van suikerklontje , wat ze hebben daarvoor zelfs in en rijjas een speciale jaszakje gemaakt hiervoor."
WEER GEEN ANTWOORD

EN DAN: Een mooi citaat van uw hand, geschreven aan Clarence, 03-01-10, 18u46:
"juist over dit thema heb ik de laatste weken contakt gehadt met enkele colega´s, en daar kwamen wij allen op het zelfde punt uit, dat het een Hulpmiddel is voor niet te sterke ruiters, op sterke paarden."

Gevolgd door weer een terechte vraag van Hermelientje:
"@professor
Waarom of bugeltritt iets speciaals zou zijn als hulpmiddel voor zwakke ruiters op sterke paarden snap ik helemaal niet. Ten eerste is ieder paard of pony sterker dan de mens en een sterk paard zou dan volgens mij een paard zijn dat zijn kracht tegen de mens gebruikt. Dat lijkt mij eigenlijk de definitie van een slecht afgericht paard. Ik dacht juist dat paardrijden meer een denksport dan een krachtsport moest zijn als je het goed beoefent of is dat in de moderne klassieke dressuur anders? "

Waarbij ik mij dus nu (als een soort wanhopige poging van U een aansluitend antwoord te krijgen) ook nog de vraag stel: is er een correcte rijkunst voor "niet al te sterke ruiters" en voor sterke ruiters? Dus is krachtpatserij een 'goede manier' van rijden?
Is er nog een derde manier: Voor zwakke ruiters? En een vierde: Voor heel erg sterke ruiters?

IK VERMOED DAT U OOK OP DEZE LAATSTE VRAGEN WEER GEEN DIRECT EN AANSLUITEND ANTWOORD ZULT GEVEN. Net zo min als op de vragen die al niet beantwoord hebt.
Door stelselmatig fundamentele vragen, die waarschijnlijk de kern van uw stellingen raken, niet of uitwijkend te beantwoorden, is mijns inziens een serieuze discussie weinig zinvol. Het heeft meer weg van een vraaggesprek tussen een politicus en een journalist: bij onaangename vragen, antwoordt de politicus, niet, ontwijkend, naast de kwestie of gaat op een ander thema over. Maar die discussies zijn nog boeiend omdat men daarvan kan afleiden waar de politicus in het nauw wordt gedreven. In zoverre word ik dan ook wijzer van uw 'niet antwoorden'. Maar echt boeien doet mij dat niet, sorry.
Ook hierbij geldt: Slechts indien U echt antwoord geeft op bovenstaande vragen, de onbeantwoorde en de nieuwe, is een discusie interessant. Zoniet, is wat mij betreft ook dit punt afgedaan. Ik ben al te vaak in herhaling gevallen om het U proberen uit te leggen dat men zo geen discussie voeren kan.

Deze kritiek doet overigens niets af aan het respect dat ik voor U heb als vakman.

Met vriendelijke groet
Kadankovitch

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-01-10 07:17

Geplaatst door de TopicStarter : 05-01-10 07:17

Mijnheeer Kadankovitch,

Sorry voor u, maar wanneer u mijn antwoorden beneden de waarheid vind liggen dan kan ik u niet verder helpen met antwoorden.
Leest u mijn antwoorden nog eens in rust door, ook de beledigingen uwer zijds op diegene die ik genoemd heb.
Nu valt u Theodurescu aan, u valt aan zonder werkelijks iets positiefs bij te dragen aan het thema van Schouderbinnenwaarts.
En vooral over stelling en buiging van het paard.
U maakt elle lange betogen over circusdressuur, en overleest wat ik daarbij mee bedoel.
Het vaak niet willen indenken in wat de ander bedoeld vind ik niet zo netjes.
Dat met suikerbelonen blaast u te veel op, en die Bügeltritt zit u dwars, sorry wanneer u dat benut moet u dat zelf beslissen, zelf heb ik alleen de nadelen daarvan geschreven.
Mijnheer Kadankovitch verwondelijk dat u juist schrijft, dat ik aan de waarheid voorbij schrijf?

Sorry heeft u mij al een uit kunnen leggen dat Stelling tegenover de buiging kan???
En buiging zonder stelling gereden kan worden??
Op deze biomechanishe onmogelijke dingen daar heeft u steeds aan vorbij geschreven.

En leide met uw verdediging van mevrouw Hermelientje steeds af van het wezenlijke waarom de discussie ging.
En wanneer u op uw slips getrapt voelt omdat u voorbeelden aanhaalt uit het circus daar kan ik helaas niets aan doen. Stensbeck heb ik niet beledigd ik val alleen die Bügeltritt aan, en u valt dan gelijk een rij van Meesters aan, dat vond en vind ik niet juist mijnheer Kadankovitch.
Tot u nu toe heeft u in betref de vraag stelling die ik weer herhaald heb, nog niets inhouderlijks geschreven, ik wacht geduldig.

P.S. Suikerklontje: De stelling dat circusdressuur suikerklontjes voeren is, heb ik niet geschreven, Heb geschreven dat bij vrijheids dressuur dit gang en geben is.
aub, niet mijn woorden omdraaien, en Theodurescu reed zijn paarden in het Gelande geen circusoefenigen, en reed modern Klassieke Dresssuur. En een heuvel af rijden is een natuurlijk gegeven, heuvels hebben ze in het circus niet.

Stensbeck richte tot zijn 62e levensjaar circuspaarden af, en dat gaf mijn opmerking dat hij altijd aan de grens van werkte. Dat heeft niets maar ook niets met afkeurends te doen, maar zijn aard van werken met paarden. Dat maakt u ervan, waarom????

**Geplaatst**: 05-01-10 12:31

Geplaatst: 05-01-10 12:31

I rest my case

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-01-10 15:00

Geplaatst door de TopicStarter : 05-01-10 15:00

Citaat:
Gevolgd door weer een terechte vraag van Hermelientje:
"@professor
Waarom of bugeltritt iets speciaals zou zijn als hulpmiddel voor zwakke ruiters op sterke paarden snap ik helemaal niet. Ten eerste is ieder paard of pony sterker dan de mens en een sterk paard zou dan volgens mij een paard zijn dat zijn kracht tegen de mens gebruikt. Dat lijkt mij eigenlijk de definitie van een slecht afgericht paard. Ik dacht juist dat paardrijden meer een denksport dan een krachtsport moest zijn als je het goed beoefent of is dat in de moderne klassieke dressuur anders? "

Minheer Kadankovitch,
De eerste zin die u hier schrijft geeft aan dat u het niet begrijpt wat ik bedoel.
Waarom niet gewoon navragen wat ik bedoel?
Zwakke ruiters zijn ruiters die zich niet doorzetten kunnen op bepaalde paarden, dit kan door of hun spankracht of het niet goed durven geven van duidelijke hulpen. Dus net als bij paarden een verkeerde opleiding, of te vroeg met te moeilijke opgave bezig.
En wanneer zulke ruiters op "sterke" paarden rijden, wij noemen dat Männer pferde", wanneer het paard vaak door de hulpen heen gaat (ignoreert de ruiter) heeft men snel de nijging om tot hulpmiddelen en of trucjes/foefjes over te gaan.
De grond van dit alles is meestal dat men:
1. Geen geduld heeft met de ruiter en het paard.(te snel resultaat wil hebben)
2. Dat men iets overgeslagen heeft in de Grundausbildung van het ruiter en paard.

Het is niet zo dat ik geen respekt heb voor ruiters die dit toepassen, en voor de circusdressuur, het grote verschil tussen moderene Klassieke Dressuur zoals toegepast in onze rijderij is dat men snel resultaat wil en moet hebben, tijd is geld.

Een sterk paard en dat weet u omdat u het heel juist beschrijft: Het ligt ook aan een "verkeerde" africhting en vooral in de gehoorzaamheid.
Daarom begrijp ik u niet, dat u in de ene zin dit beschrijft en in de andere mij woorden in de mond legt die ik geheel niet beschreven heb, en verondersteld mij dat???

En dan schrijft u dat ik een discussie dood maak???
Mijnheer Kadankovitch, denkt u toch eens positiever en zeker wat de ander schrijft.
U probeert mij werkelijk dingen te veronderstellen die ik geheel niet zo bedoeld en geschreven heb.
En wanneer ik schrijf dat alle andere hulpen die men nodig heeft als de bekende zit hand en been hulpen ondersteunende of hulpmiddelen zijn, is daar toch niet mis mee.
Waarom u zo extreem aggresief reageerde en reageerd doet denken of u zelf er niet geheel van overtuigd bent, en het daarom verdedigd of het heilige schending is wanneer men het als trucje/foefje betracht.

**Geplaatst**: 05-01-10 17:43

Geplaatst: 05-01-10 17:43

Kadankovitch ik weet niet wat uw problemen zijn, uw frustraties, maar leef die niet op anderen uit. Steeds weer misbruikt u uw degen tegen de Professor. Na uw eerste persoonlijke aanval op de Professor, heeft de Professor u uitgelegd dat u het verkeerd begrepen had en het geen aanval op uw grote voorbeeld Stensbeck. De Professor schrijft feiten en zijn mening, wat u als een persoonlijke aanval opvat en als een stier op uw eigen gemaakte rode doek af stormt.
De Professor schrijft niet voor hoe anderen te rijden hebben en met hun paarden om moeten gaan. U probeert de Professor in die hoek te drijven, dat is weer zo een dooddoener. De Professor beschrijft zijn theorie, praktijk en mening over het geen wat hij net als ik heeft moeten leren. Dat u het niet met ons eens bent, dat is uw probleem maak dat niet ons probleem. U schrijft anderen vrij te laten in in zijn waarden te laten etc, doe dat dan ook en hou op met dit kleinzielige kinderlijk gedrag.
U schrijft een misselijke smaak te hebben, dan proeft u ook onze smaak. U heeft zelf ook niet alle vragen beantwoord etc, geeft u eens het juiste voorbeeld voordat u anderen kwalijk neemt.
U schrijft voor en namens ons, onder de noemer mag ik van u aannemen wat andafries heeft geschreven. Dat is weer zo een dooddoener, anderen kunnen prima voor zichzelf schrijven zo wij ook. Blijft u lekker uw paarden belonen met suikerklontjes mijn zegen heeft u, maar accepteer dat wij de paarden persoonlijk belonen.
Ik denk dat bugeltritt een zeer interessant nieuw onderwerp kan worden, gezien daar ook al verschillen in zijn. Volgens mij zitten we nu al op 4 verschillende bugeltritt, tempi verlagend, tempi verhogend, tact en zwakke ruiters? Nieuw topic openen ipv van hier door blijven door gaan lijkt mij een betere oplossing?
Van deze zin is weinig meer te merken, waardoor dat ineens gekomen is?: Deze kritiek doet overigens niets af aan het respect dat ik voor U heb als vakman.
U zal zich wellicht afvragen waarom ik wij schrijf, omdat het naar mijn mening niet correct is alleen de Professor aan te vallen. Mede doordat u ons door elkaar haalt en de verkeerde kwalijk neemt en wij toevallig eens zijn en tegen u wil niet met eens zijn.
Een discussie voeren leuk en wel, maar niet elkaar opdringen en eisen. Dat zou u toch echt beter moeten weten?

**Geplaatst**: 05-01-10 17:45

Geplaatst: 05-01-10 17:45

Kadankovitch schreef:
I rest my case

Dooddoener, u blijft maar door gaan?

**Geplaatst**: 05-01-10 17:54

Re: Waarom is Schouderbinnenwaarts de moeilijkste zijgang?

Geplaatst: 05-01-10 17:54

EUREKA !

Ik weet het antwoord op de vraag "Waarom is Schouderbinnenwaarts de moeilijkste zijgang?"

Omdat iedereeen ruzie er over gaat maken.

He, jongens komop nou.
FaberSmid, u bent bekend met stoken, en zo te lezen zéér trouw aan de meester maar alstublieft kunt u daar wat in minderen. Ik begrijp Dhr. Kandankovitch wel, u gooit olie op het vuur, en waarom?
Bovendien leest voor ons allen een stuk plezieriger.

**Geplaatst**: 05-01-10 18:06

Re: Waarom is Schouderbinnenwaarts de moeilijkste zijgang?

Geplaatst: 05-01-10 18:06

Paardentango leest u nog eens wat ik precies geschreven heb, het is niet zoals u schrijft. Ik gooi geen olie op het vuur, dat maakt u van mijn schrijven. Gooit u nu dan ook olie op het vuur?

**Geplaatst**: 05-01-10 18:33

Geplaatst: 05-01-10 18:33

[RT-D] Discussie bugeltritt

**Geplaatst**: 05-01-10 19:31

Geplaatst: 05-01-10 19:31

Dat doet u wel degelijk. U bent niet 'ongevoelig'.
Het is net als met gevoelige paarden, je kan twee dingen doen.

Daar rekening mee houden, of niet.

**Geplaatst**: 05-01-10 20:14

Geplaatst: 05-01-10 20:14

Paardentango als u zo graag gelijk wil hebben bij deze. Als ik olie op het vuur gooi volgens uw mening, gooit u ook olie op het vuur. Dus gooien we bijde olie op het vuur, maar dat zal wel niet uw mening zijn.
Ik mag niks schrijven, omdat dat olie op het vuur gooien is. Natuurlijk alles wat ik schrijf is olie en alles wat anderen schrijven is vuur.
U kunt ook 2 dingen doen, rekening met mij houden of niet. ik hou dagelijks rekening met paarden, anders kan ik mijn werk niet uitvoeren.
Lees wat ik geschreven heb en maak er dan niet wat anders van. Bedankt voor uw persoonlijke reactie in het nieuwe topic bugeltritt, dat zal echt in dit topic rust brengen. Als u het beter weet en kan dan ik, ga vooral uw gang en verbeter mij laat zien hoe het wel moet. Dan kan ik het verder bij lezen houden, in plaats van met u dit spelletje te spelen.

**Geplaatst**: 05-01-10 22:02

Re: Waarom is Schouderbinnenwaarts de moeilijkste zijgang?

Geplaatst: 05-01-10 22:02

Paardentango u heeft uw zin, topic is al op slot. Mijn oprechte poging dit topic on topic te "behouden" en de rust te laten terug keren wordt niet gewaardeerd. Prima dan wens ik alle veel plezier met elkaar naar zijn strot schrijven.

**Geplaatst**: 06-01-10 10:09

Geplaatst: 06-01-10 10:09

Hermelientje schreef:
@Fabersmid
Ik heb gezien dat Horseyfries u herhaaldelijk gevraagd heeft om een citaat te geven waarin het woord contrastelling wordt gebruikt in samenhang met schouderbinnenwaarts. U heeft inmiddels wel honderden citaten gegeven waarin het woord contrastelling helemaal niet voorkomt, maar helemaal geen eentje waarin het woord wel voorkomt.

Dit heb je heel correct opgemerkt Hermelientje, het is ongelooflijk dat iemand zoveel verkeerde quotes kan plaatsen maar niet één juiste als die volgens hem wel bestaan. Het lijkt mij dat mijn punt ondertussen wel bewezen is.

De laatste keer dat Professor terug op het onderwerp schouderbinnenwaarts/contrastelling reageerde, maakt hij in mijn ogen duidelijk waar het misgaat: het vergelijken van de contrastelling in wijken voor het been, waarin het paard in de kaak naar links gesteld naar rechts loopt, met de stelling naar binnen in schouderbinnenwaarts, waarbij het paard naar binnen gesteld en gebogen niet naar rechts loopt (dan ging het door de hekjes) maar waar de achterbenen gewoon rechtdoor op de hoefslag blijven bewegen.
In zijn beschrijving waarom stelling naar rechts en buiging naar links niet zou kunnen, lijkt het erop dat Professor stelling in de kaak verwart met het verbuigen van de hals. Als het paard los is in nek en kaakgewricht kan het prima omstellen zonder op de schouder te vallen of buiging rond het binnenbeen te verliezen. Net zoals ieder mens kan buigen naar links en dan toch nog het hoofd kan draaien naar een andere kant, kan een paard dit ook.

**Geplaatst**: 06-01-10 19:18

Geplaatst: 06-01-10 19:18

Ik denk dat ik de oorzaak van de reacties van Kadankovitch tegen de Professor per toeval gevonden heb. Was aan het snuffelen naar paardenboeken en kwam het volgende boek tegen:

Ernest van Loon Vrijheidsdressuur
In Vrijheidsdressuur van Ernest van Loon komen de volgende oefeningen en circuskunstjes aan bod:
* Ja en nee knikken
* Tellen en rekenen
* Spelen op en rond het postament: Buiging, jambette, spelen op de wip
* Praten en lachen
* Spaanse pas
* Paradepas onder het zadel
* Paradedraf en polkadraf
* Knielen, liggen en zitten
* Knielen met beide knieën
* Apporteren en voorwerpen oprapen
* Koffers openmaken
* Steigeren
Een enorme waslijst. Ernest van Loon blijkt een showman in hart en nieren te zijn die niet alleen elk kunstje nauwkeurig beschrijft, maar ook veel aandacht besteedt aan het aaneenrijgen van die kunstjes tot een show of voorstelling. De kopieen van oude circusfoto's versterken deze sfeer alleen maar, ook doordat naast de echte vrijheidsdressuur ook het longeren van meerdere paarden tegelijk in de piste behandelt. De vrijheidsdressuur wordt door het hele boek heen duidelijk vanuit de circus roots beschreven en dat geeft het wel sfeer.
Het heeft echter ook nadelen. Juist doordat er zo ontzettend veel kunstjes in behandeld worden en deze beschrijvingen geen vast patroon volgen is er nauwelijks een onderling verband te ontdekken tussen de oefeningen. Ook is de naamgeving van de kunstjes verwarrend: Het buigen heeft hier het compliment, het compliment het knielen en het knielen heet het knielen op twee knieen. Erger is echter dat er geen leerweg aangegeven wordt, waardoor de lezer die het boek in praktijk wil brengen struikelt over de vraag, welk kunstje eerst moet. Want je kunt je afvragen of het wel verstandig is om eerst de Spaanse pas te leren en dan pas de oefeningen richting de aarde zoals het compliment, knielen en liggen. Die laatste worden in prakijk namelijk vaak gebruikt om ongevraagd de Spaanse pas tonen te corrigeren. Wat de praktische bruikbaarheid van het werk verder inperkt is dat er geen sprake is van een basistraining die eerst afgerond moet worden. Daardoor ontbreken veiligheidsoefeningen zoals het achteruit en opzij stappen, voetjes geven en parkeren. Bovendien werkt Ernest van Loon bij de meeste oefeningen met kootriempjes, oftewel beenlonges die om een of twee voorbenen gelegd worden en door hulpjes vastgehouden moeten worden. Er ontbreekt echter een oefeningsfase waarin het paard met de beenlonges en hun werking vertrouwd wordt gemaakt. Dat houdt in dat de oefeningen die in het boek met dit hulpmiddel ingetraind worden (compliment, liggen, knielen, steigeren) niet geschikt zijn voor de beginnende trainer die nog nooit een beenlonge gezien heeft.
Hoewel het aanbod aan oefeningen enorm is, wordt niet elk kunstje even uitgebreid behandeld. Ook is de opbouw van de behandeling van oefeningen vaak wat rommelig waardoor de lezer een hoofdstuk eerst een paar maal zal moeten lezen om de aanpak voldoende helder voor ogen te krijgen. En daar is in principe niets mis mee, aangezien de boodschap van de schrijver daardoor beter ingeprent wordt. Maar die boodschap is juist hetgeen waar ik me persoonlijk misschien nog wel het meest aan gestoord heb. Twee citaten:
"En dat is een realiteit, die wij nooit uit het oog mogen verliezen bij al ons werk met "vrijheidsdressuur en kleine kunstjes". Het paard doet echt niets uit "liefde of sympathie" voor U persoonlijk, of omdat hij het zelf zo leuk vindt. AL LIJKT dit wel zo als we hem goed gedresseerd hebben. Het paard vindt het dan namelijk niet echt vervelend, maar iets met "lol" doen omdat wij het leuk vinden… dat is er bij een paard niet bij. Het paard doet alles uit slaafse onderworpenheid op de wijze waarop u hem dit heeft geleerd." (p.135)
"Uiteindelijk gooit u de zakdoek naar de pisterand, het paard gaat hem daar oprapen en komt "spoorslags" naar U terug om het klontje in ontvangst te nemen. Ja, en dat komt dan, helaas, weer niet altijd. En dan is onze "goeie" vriend weer zo dom om niet te begrijpen, dat niet het klontje, maar het kunstje voor ons van belang is." (p. 175)
Het boek staat vol van dit soort opmerkingen. Ze getuigen noch van respect, noch van inzicht in de psychologie van het paard en het leergedrag van dieren. En ook al stoort de lezer zich hier niet aan, dan blijft de vraag: Wat wil van Loon met deze opmerkingen bereiken? Ook de opmaak is twijfelachtig. Het boek is namelijk geen boek, maar een bundel ingelijmde zwart-wit kopietjes met twee plastic schutbladen. Doordat het hier om zwart-wit kopieën gaat, zijn de gebruikte foto’s van een slechte kwaliteit. Vervelender is echter dat de foto’s niet oorspronkelijk voor dit werk bedoeld zijn, maar overal vandaan gehaald zijn. Uit circusboeken maar ook uit vrijheidsdressuurboeken van Penquitt, Lijsen en zelfs enkele ruitersportcatalogi. Dat valt ietwat beetje tegen, als je denkt een volwaardig boek over vrijheidsdressuur besteld te hebben.
Ondanks al deze kritiek is het boek qua inhoud niet slecht. Het is zelfs een schat aan informatie over vrijheidsdressuur oefeningen, kunstjes en de opleiding tot een volleerd circuspaard. Het is een van de weinige moderne boeken die ook het vrij longeren in de circuspiste behandelt (op Horst Becker na). Bovendien heeft van Loon het oog en de instelling van een rasechte circusartiest: Het gaat hem niet om de kunstjes an sich, maar om de kunstjes als onderdeel van een training die als uiteindelijk doel het optreden, een grootse voorstelling voor publiek, heeft. Het boek is doorspekt met hints en aanwijzingen in die richting, voorstellen voor opvoeringsprogramma’s en succesvolle en opvallende combinaties van de kunstjes om een zo groot mogelijk succes te hebben bij het publiek. Het boek is al met al voornamelijk gericht op en geschikt voor al ervaren vrijheidsdressuur trainers die als doel het optreden met paarden hebben. En hoewel afdrukken van de foto’s en illustraties van erg slechte kwaliteit zijn, is het de hoeveelheid (circus) foto’s enorm, wat ze alleen daarom al het bestuderen waard maakt. Met name de oudere circusfoto's laten een kwaliteit van vrijheidsdressuur zien die tegenwoordig niet vaak meer te zien is.

Hierdoor denk ik dat wat de Professor beschreven heeft, per ongeluk en toeval als een voltreffer met de degen diep in het hart van Kadankovitch aan kwam. Kadankovitch ik kan het helemaal verkeerd hebben, maar na het lezen van die samenvatting was dat de gedachte die in mij op kwam.
Het lijkt mij een interessant boek, die ik graag wil lezen. Om daar weer van te leren begrijpen, de anderen kant van het geen ik persoonlijk geleerd heb.

**Geplaatst**: 06-01-10 19:38

Geplaatst: 06-01-10 19:38

Gaat het wel goed met U ?

U brengt de laatste dagen van die aparte dingen in namelijk. Niets van u zelf, alleen een commentaar van, op en over anderen.
Hoop geblaat.

Horseyfries stelt een boeiende vraag.

Ik wil U overigens gerust het boek van Hr. Knie eens laten zien, waarin de drie ruiters bij elkaar komen. Kunnen we gelijk Podhaijski even doornemen, ik heb een NL vertaling.

Bovendien leuk, want ik ontmoet namelijk niet zo veel cowboys, daar heb ik nooit zoveel mee.
Overigens staan hier ook wat woordenboeken, daar staan woorden in uitelegd als 'respect'.

**Geplaatst**: 06-01-10 20:15

Re: Waarom is Schouderbinnenwaarts de moeilijkste zijgang?

Geplaatst: 06-01-10 20:15

Wederom off topic FS en wederom totaal geen antwoord op mijn vraag, terwijl er blijkbaar wat "afgesnuffeld" wordt..... Moeilijk hé, toegeven dat het klopt dat contrastelling niet als omschrijving gebruikt wordt en dat daar misschien wel een reden voor is?

**Geplaatst**: 06-01-10 20:31

Re: Waarom is Schouderbinnenwaarts de moeilijkste zijgang?

Geplaatst: 06-01-10 20:31

Gister nog een filmpje bekeken van Baron von Blixen-Finecke. Daarin werd gesteld dat in schouderbinnenwaarts de stelling niet naar de kant is van de richting waar het paard heen gaat.
Ik denk dat daar de crux ligt van de onenigheid tussen HF en Prof.
Prof beweert dat het contra-stelling is omdat de stelling tegengesteld is aan de richting waarin het paard beweegt.
HF beweert dat het geen contra-stelling is omdat het paard naar links is gebogen en gesteld. Zij zou het dus pas contra-stelling noemen als het hoofd naar de richting van de beweging zou zijn gericht.
Als dat klopt dan liggen de verschillen dus alleen maar in de terminologie en niet in de uitvoering. Dat had ik trouwens al verwacht. Tenzij het niet klopt, dan weet ik het ook niet meer.

**Geplaatst**: 06-01-10 20:31

Geplaatst: 06-01-10 20:31

FaberSmid schreef:
Verwarring en misverstanden ontstaan door de verwarring en misverstanden in de Nederlandse jip en janneketaal.

Citaat:
Marlies van Balen, stelling en buiging.
http://www.dehoefslag.nl/upload/all/ClinicMarlies1.pdf
Arbeidpirouette
http://www.dehoefslag.nl/upload/all/Mar ... 442007.pdf

Citaat:
Men kan de oefening rijden op drie of vier sporen, waardoor de lengtebuiging nog groter wordt en zodoende het binnenachterbeen nog meer tot buigen en dragen gebracht wordt.
Het paard mag hierbij niet recht komen en gaan wijken, de gymnastische waarde van de oefening gaat dan verloren.
De gymnastiserende werking van de oefening schouderbinnenwaarts is enorm en wordt ook wel gezien als de hoeksteen van de rijkunst of de aspirine van de dressuur. Een middel dat alle rijkunstige problemen oplost.

Citaat:
Als een paard loopt met stelling naar rechts en een gebogen hals naar links, is het dier niet 'recht'. (Uiteraard: lengtebuiging gaat over buigen, maar we willen dan graag dat het hele paard gelijkmatig buigt. Bij stelling rechts bij buiging naar links klopt er iets niet.) Denkbaar heeft de ruiter geen fijn teugelcontact of is zelf scheef.

Citaat:
Indien de beweging goed wordt uitgevoerd, moet het paard van nek tot staart licht en gelijkmatig gebogen zijn, waarbij er sprake is van een buiging van de zijde die tegengesteld is aan de beweging. De beweging moet soepel zijn, terwijl het paard in de mond en in de nek ontspannen is. De benen kruisen licht.

Citaat:
De eerste stap is het paard gelijkmatig te laten inbuigen naar links en naar rechts. Met lengtebuiging wordt bedoeld de zoveel mogelijk gelijkmatige en doorgaande zijdelingse welving in de wervelkolom van de 1e halswervel tot de laatste staartwervel.

De volte is hier een goede oefening voor. Door de korte spieren te rekken en de lange spieren te laten aanspannen, kan het paard op beide zijdes de juiste lengtebuiging aannemen en de volte kogelrond lopen.

Citaat:
# Het schouderbinnenwaarts is een oefening op 2 hoefslagen met 3 sporen. Het paard is licht gebogen om het binnenbeen van de ruiter. Het voorbeen aan de binnenzijde van het paard kruist voor dat van de buitenzijde. Het achterbeen aan de binnenzijde wordt voor het achterbeen aan de buitenzijde gezet. Het paard kijkt in de tegenovergestelde richting van de kant waar het heen gaat.

Citaat:
Bij schouderbinnenwaarts loopt het paard voorwaarts-zijwaarts in een gelijkmatige buiging van oren naar staart, waarbij de voorhand naar binnen komt.

Citaat:
Stelling
Als het paard zijn hoofd en/of hals naar een zijde buigt, dan wordt dit linker- of rechterstelling aannemen of het stellen van een paard genoemd.
Buiging
Als het paard het middenstuk en de achterhand naar een zijde buigt, dan wordt dit buiging genoemd.

Citaat:
Wanneer het paard alleen in de nek opzij wordt gebogen, spreken we van "stelling". De hals is dan slechts iets gebogen en de rest van het paardenlichaam blijft recht.
Wanneer het paard over de hele lengte van zijn lichaam is gebogen, spreken we van "buiging". Het paardenlichaam zal (zoveel als de wervels het toestaan) van nek tot staart gebogen zijn.

Citaat:
Bij de "lengtebuiging" is het paard door het gehele lichaam (van nek tot staart) zijwaarts gebogen. Een goed gereden paard laat dit zien in alle voltes, wendingen, zijgangen en figuren.

Citaat:
Stelling is de plaatsing van het hoofd ten opzichte van de hals.

Lengtebuiging is de buiging van het hele paard van nek tot staart. De hals is zeer buigzaam, de buiging zijdelings van het middenstuk is veel moeilijker te verkrijgen. Alleen als er sprake is van deze lengte buiging kan je spreken van gymnastiseren.

Citaat:
Voert het paard dit allemaal correct uit dan is de wervelkolom vanaf de nek (eerste halswervel) tot aan de laatste staartwervel gebogen in de richting van de buiging.

Citaat:
Stelling
Een paard loopt in de rechter- of linkerstelling wanneer er een lichte buiging van hals een van beide zijden is. We spreken over linker- of rechterstelling van het hoofd als het paard zijn hoofd ten opzichte van zijn hals wat naar links of rechts plaatst zonder het te kantelen.
Buiging
We spreken over buiging als de wervelkolom vanaf de schoft tot aan de staartinplant naar een kant ingebogen is.

Citaat:
Schouder binnenwaarts is een zijwaartse / voorwaartse oefening. Bij de schouder binnenwaarts wordt de voorhand naar binnen gebracht, naar de binnenhoefslag. De achterbenen blijven wel gewoon in de hoefslag lopen.

Dit is niet mijn Nederlands, wel het nederlands wat mij geleerd is. Noem mij ouderwets of contramodern, hoe dan ook feit is en blijft dat het correct Nederlands is en blijft.

Handleiding schreef:
De buiging, welke hierbij op de voorgrond treedt, is de zijdelinkse buiging van de gehele wervelkolom

Handleiding schreef:
Voor het beoefenen van deze buiging, waarbij de hal en de nek aan de buiging deelnemen, kunnen alle wendingen, voltes enz worden gebezigd.

Handleiding schreef:
Tot de buigingsoefeningen behoren ook de hieronder genoemde zijgangen.

Handleiding schreef:
Deze zijgangen zijn te vedelin in: appuyeren, schoouderbinnenwaarts, schouderbuitenwaarts, travers, renvers.

Handleiding schreef:
Schouder binnenwaarts: Beweging op 2 hoefslagen, waarbij het paard over zijn gehele lengte aan de zijde tegenovegesteld aan die waarin het zich beweegt, is gebogen.

Handleiding schreef:
Het paard is over zijn gehele lengte gebogen naar de zijde tegenovegesteld aan die waarheen het gaat.

Handleiding schreef:
In travers beweegt het paard zich in de richting, waarheen het kijkt - is gesteld.

Handleiding schreef:
In welke gang de pirouette of de halve pirouette ook wordt uitgevoerd, steeds moet het paard, een lichte buiging hebbende in de richting, waarin het draait, wenden zonder bruuske bewegingen.

clarence schreef:
Gister nog een filmpje bekeken van Baron von Blixen-Finecke. Daarin werd gesteld dat in schouderbinnenwaarts de stelling niet naar de kant is van de richting waar het paard heen gaat.
Ik denk dat daar de crux ligt van de onenigheid tussen HF en Prof.
Prof beweert dat het contra-stelling is omdat de stelling tegengesteld is aan de richting waarin het paard beweegt.
HF beweert dat het geen contra-stelling is omdat het paard naar links is gebogen en gesteld. Zij zou het dus pas contra-stelling noemen als het hoofd naar de richting van de beweging zou zijn gericht.
Als dat klopt dan liggen de verschillen dus alleen maar in de terminologie en niet in de uitvoering. Dat had ik trouwens al verwacht. Tenzij het niet klopt, dan weet ik het ook niet meer.

Daar gaat het ook om Clarence.
Daarin werd gesteld dat in schouderbinnenwaarts de stelling niet naar de kant is van de richting waar het paard heen gaat.
Denk dat het probleem is dat geleerd wordt, dat contrastelling een stelling contra aan de (gereden) hand is. Maar het is contra aan de richting van de beweging.

**Geplaatst**: 07-01-10 09:00

Re: Waarom is Schouderbinnenwaarts de moeilijkste zijgang?

Geplaatst: 07-01-10 09:00

hmzzz dus als ik in contragalop zit en ik ga gewoon rechtuit over de hoefslag en heb licht stelling naar buiten........ wat noemen we dat dan?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-01-10 15:07

Geplaatst door de TopicStarter : 07-01-10 15:07

KiWiKo schreef:
hmzzz dus als ik in contragalop zit en ik ga gewoon rechtuit over de hoefslag en heb licht stelling naar buiten........ wat noemen we dat dan?

Dan gewoon nadenken, het heeft niet met binnen en buiten te maken, maar de richting die ik ga.
Dus bij contragalop, en dat heb al eerder beschreven is dat alleen in de wendingen dan is het paard contra gesteld . (verzamelde galop).
En voor alle duidelijkheid, de hoeken zijn ook wendingen.
Op een rechtelijn is het geen contragalop.

**Geplaatst**: 07-01-10 16:16

Geplaatst: 07-01-10 16:16

clarence schreef:
Gister nog een filmpje bekeken van Baron von Blixen-Finecke. Daarin werd gesteld dat in schouderbinnenwaarts de stelling niet naar de kant is van de richting waar het paard heen gaat.
Ik denk dat daar de crux ligt van de onenigheid tussen HF en Prof.
Prof beweert dat het contra-stelling is omdat de stelling tegengesteld is aan de richting waarin het paard beweegt.
HF beweert dat het geen contra-stelling is omdat het paard naar links is gebogen en gesteld. Zij zou het dus pas contra-stelling noemen als het hoofd naar de richting van de beweging zou zijn gericht.
Als dat klopt dan liggen de verschillen dus alleen maar in de terminologie en niet in de uitvoering. Dat had ik trouwens al verwacht. Tenzij het niet klopt, dan weet ik het ook niet meer.

Klopt, heb ik ook al meerdere keren opgemerkt. De term contrastelling is niet een juiste beschrijving voor de stelling in de schouderbinnenwaarts, maar ik ben ervan overtuigd dat hetgeen ermee bedoelt wordt hetzelfde is als ik wil zien. Ik vind het alleen apart dat mensen die zo op exacte terminologie staan, zelf vinden dat dit dan wel kan. Als je commentaar hebt op andere mensen, wereldtoppers, omdat zij volgens jou in een boek geen correcte terminologie gebruiken, lijkt het me dat je zelf zorgt dat je absoluut het juiste woord gebruikt.
En ook in bovenstaande ellenlange quotes kan ik weer geen enkele keer antwoord vinden op mijn eenvoudige vraag: noem me één boek waarin de stelling in de schouderbinnenwaarts beschreven staat als "contrastelling". Moet toch niet moeilijk zijn als dat de enig juiste omschrijving is en er toppers genoeg zijn die hun boeken vol geschreven hebben met de wel correcte terminologie?

Als je contrastelling vraagt in de normale schouderbinnenwaarts, wat doe je dan als je het paard omstelt in de schouderbinnenwaarts naar de andere kant?

Professor, wat wil de opmerking "op een rechte lijn is het geen contragalop" zeggen? Is het volgens u onmogelijk om contragalop te rijden op een rechte lijn, ook als deze rechte lijn de lange zijde van een manege is?