Bokt.nl

frisiangirl schreef:

Geen tijd meer aan spenderen, ze gaat haar commentaar toch niet onderbouwen....

Even weet terug naar slaan...als je paard er gewoon genoeg van heeft en blijft staan en dan ook echt stokstijf, wat doen jullie dan? (zo'n maf ding heb ik nl...)

KramerA schreef:

slaan tussen de oren is goed!

Nadya schreef:

Ik kan alleen nog maar zeggen dat paarden ook wel eens bijten/trappen door fouten van de mens. Vraag me af of de 'slaan' types daar ook rekening mee houden.

Zo zag ik gisteren iemand een pony bij ons bijvijlen. Ze stond half te kletsen met de mensen om haar heen, had weinig aandacht voor het paardje en hield een hele tijd zijn achterbeen vast. Op een gegeven moment had de pony er genoeg van (en terecht ) en haalde uit. Tja, meteen een beuk , tuuuuuuuurlijk. Ik vind dat niet eerlijk. De bekapster had haar aandacht niet bij het dier en hield hem veel te lang in een (voor de pony) lastige positie vast. Ik kan daar niet zo goed tegen.
Vind dat heel oneerlijk naar het dier toe. Wil jij respect van je paard, heb dat dan ook naar je paard toe. Maar daar hebben sommige mensen erg veel moeite mee. Wie van jullie vraagt haar paard 'toestemming' om aan te raken, om op te zadelen, om een been op te tillen?

Nadya schreef:

frisiangirl schreef:

Geen tijd meer aan spenderen, ze gaat haar commentaar toch niet onderbouwen....

Even weet terug naar slaan...als je paard er gewoon genoeg van heeft en blijft staan en dan ook echt stokstijf, wat doen jullie dan? (zo'n maf ding heb ik nl...)

Ik moet eerlijk zeggen dat ik denk dat een paard al diverse signalen heeft gegeven, voordat hij stokstijf blijft staan.
Ik zou het zelf niet zo ver laten komen. Nogmaals, ik kijk altijd naar de uitdrukking van het paard waar ik mee bezig ben. Heb je hem niet overvraagt? Heeft hij nog wel plezier in het werk.... Ik hoop niet dat je me gaat haten, maar.....

Je hebt zo'n rijtje; flight, fight, freeze en faint.
De eerste reactie is vluchten, is dat geen optie of werkt het niet, dan komt vechten, de derde fase is staken en de vierde fase is flauwvallen......

Hoe dan ook, dat gedrag komt ergens vandaan. Slaan lijkt mij niet de oplossing. Bovendien, zo wil je toch ook niet met je paard samen werken???

Citaat:

Ikke ik krijg ook wel eens een uithaal oid, maar dat is altijd kilometers mis en meer even een "statement" inderdaad dan een gevaarlijk iets Zal ik ook nooit voor straffen, want een paard mag mij net zo goed terecht wijzen....... en dat kan hij nou eenmaal niet met zijn stemmetje

mooi voorbeeld hiervan, toen ik met mijn enigste eigenste en zijn dikke sprong naar de kliniek ging, was het een rukken, plukken, duwen en trekken aan dat pootje......... alles behalve aangenaam kan ik me zo voorstellen........ toen die drie kwelgeesten achter hem weg waren haaaaaalde hij toch uit!!! met alle macht, even alle frustraties uit die poot wegmeppen........ netjes in het luchtledige....... had er iemand achter gestaan, had echt het licht uit de ogen weggeweest......

En dan kan ik alleen maar heel, heel trots zijn op mijn bokkie

KiWiKo schreef:

Paard was gewoon gewend vast te staan ik doe mijn huiswerk wel voordat ik begin

En onder tuig versta ik zadel, hoofdstel of longeersingel en ik kan niet van een paard verwachten dat deze zich voor mij inzet als ik er niet voor zorg dat het vuil in iedergeval op die plaatsen weg is

sanne83 schreef:

KiWiKo schreef:

Paard was gewoon gewend vast te staan ik doe mijn huiswerk wel voordat ik begin

En onder tuig versta ik zadel, hoofdstel of longeersingel en ik kan niet van een paard verwachten dat deze zich voor mij inzet als ik er niet voor zorg dat het vuil in iedergeval op die plaatsen weg is

Ik neem aan dat je bedoelt dat je dat van de eigenaar gehoord hebt. Lijkt me niet zo heel betrouwbaar als ze zo'n paard hebben

deze discussie wordt een beetje zinloos ik kan me niet voorstellen waar je bij een levensgevaarlijk paard een zadel, hoofdstel of longeersingel voor nodig hebt. Ik leef geloof ik op een andere planeet

merrieveulen schreef:

@ nadya het rijtje dat je gaf deed bij mij een bel rinkelen... de laatste gevaarlijke situatie die ik met mijn paardje had was met de tandarts, er moest eea bijgevijld worden. hij begon op zich prima, onzeker en wat bangig (lichtelijk vluchtgedrag), mijn paard is altijd als de dood geweest voor vreemde mannen sinds zijn castratie die niet helemaal vlekkeloos ging. nou goed, zijn reacties werden steeds heftiger, ik kon hem nog redelijk kalmeren en op zijn gemak brengen maar niet voldoende, en uiteindelijk stond hij met zijn hoofd tussen de plafondbalke, verticaal rechtop. twee keer bovenop mij geland (niet met benen overigens, één keer met borst en één keer zat ik onder zijn buik), en de tandart wilde boos op hem worden. dat zou niet terecht geweest zijn, ik ben zelf dus gewoon domweg blijven staan dicht naast hem, ook al was het enigszins riskant, hij was zó bang dat ik hem echt niet 'alleen' kon laten.

uiteindelijk was de klus geklaard (het had ook écht niet langer moeten duren want dan had ik het gestopt om het later op een andere manier alsnog te laten doen), en toen de mondklem eruit was is hij nog bijna flauwgevallen, hij stond te trillen en te wankelen en te zweten, echt vreselijk.

maar goed, de situatie was een paar keer redelijk gevaarlijk, maar mijns inziens ABSOLUUT geen reden om te straffen. dat zou het nog duizend keer erger gemaakt hebben. belangrijk ding wat ik wel eruit gehaald heb, dit was de eerste keer tandjes doen zonder verdoving, nou voor Faram dus nooit meer. laten ze 'm maar mooi sufspuiten, dan is die stress en paniek er dus totaal niet (logisch maar toch).