Lon83 schreef:Ennuh... Sorry voor de lange filpmjes. Ik denk dat je scrollend erdoor ook een beeld kunt vormen. Een aanvullende vraag, die vast samenhangt met mijn eerder genoemde probleem: soms drukt duncan zich helemaal weg. Hoofd gaat omhoog, onderhals erop en gaan met die banaan. Ik weet op zo'n moment niet goed hoe te handelen, heb echt niets meer te vertellen dan. Tip van mijn instructrice was zodra ik het aan voel komen extra stelling en buiging vragen en op een kleine volte zetten. Helaas is het nog moeilijk altijd op tijd te zijn.
Ik heb je filmpjes inderdaad scrollend bekeken.
Wat me vooral opvalt is zoveel HAND.
Dat had je al wel verwacht.
Wat ik totaal mis is de aandacht, de afwerking, de beloning.
Je vraagt je paard naar beneden, maar het lijkt wel alsof het je helemaal niet interesseert of hij nageeft of niet. Ook al is Duncan helemaal niet nageeflijk, je rijdt dan zomaar alweer een overgang. Hopla!
En .. je beloont hem ook niet door op zijn nageven je eigen hand te ontspannen. Hoe kan Duncan nou weten of hij iets wel of niet goed doet?
Niet van jou in ieder geval, want je 'vertelt' het hem niet. Gééft hij een keer na, komt hij nóg jouw hand weer tegen. Om tureluurs van te worden!
Die kop-omhoog stukjes ook, je wurmt wat, maar effect heeft het niet. En dan alweer: het is tijd voor een galopje! Ook al is Duncan nog niet nageeflijk!
Wat heeft hij nu geleerd? Dat het niet fijn rijden is, zo. Dát is wat hij je probeert te vertellen!
Aan jou de taak om het FIJN voor hem te maken!

Een lastige taak voor je, om te bedenken hoe. Maar oh, wat een dankbare taak!
Geef hem de tijd om te ervaren hoe het kán zijn.
En JIJ: NEEM de tijd om op te letten op wat je zelf doet. Je kunt véél BEWUSTER rijden dan je nu doet.
Het zit hem toch in de beloning: blijf zoveel mogelijk van die teugels af. S_en_Z kan je vertellen hoe zij dat gedaan heeft, ook al is dat in het begin vooral heel lastig geweest.
Nageeflijkheid vragen kan ook, MITS met een ONMIDDELLIJKE beloning door je eigen ontspanning!
Er is werk aan de winkel!
