Bokt.nl

jensvl schreef:

Ik ben er bijna zeker van dat je paard dit niet zou doen bij iemand wiens technieken daaromtrent goed zijn. Elk gedrag van het paard is een gevolg van wat de mens doet. Zoek de fout dus bij jezelf in de plaats van bij je paard.

jensvl schreef:

Sorry, ik heb me wat fout uitgedrukt. Als het in zijn verleden ligt, kan je er niet veel aan doen, maar dan raad ik nog altijd aan een oplossing te zoeken (= paard leren te stoppen met steigeren, iets dat je met een slof niet afleert maar enkel tegenhoudt). Maar als je denkt dat het je niet lukt, denk dan zeker aan je veiligheid.

Je vindt het naief om te denken dat paarden bijna nooit fouten maken zeg je. Dan moet je eens uitleggen hoe het komt dat eender welk koppig paard dat ik tot nu toe gereden heb, verandert van gedrag en niet meer koppig is? Mijn eigen paard was vreselijk koppig. Maar ik begon toch naar mezelf te kijken voor verandering in technieken (want koppigheid is ook een teken dat de persoon die ermee omgaat (of omging) een fout maakt) en het paard zijn koppigheid verdween. Het werd een prachtpaard dat voor me wilde werken. Ik ga niet beweren dat paarden nooit fouten maken, maar wel dat ze het bijna nooit doen. Heel veel dingen die koppig lijken zijn in werkelijkheid iets anders. Dat is vaak een symptoom van een onderliggend probleem. Echt, een paard wil voor een mens werken (voorwaarde dat je het juist behandelt natuurlijk). Ik heb al meer gehoord van mensen dat hun paard vreselijk koppig is (en ook echt koppig lijkt) waarbij er vaak een probleem in de communicatie of een lichamelijk (niet in jou geval blijkbaar) is. Als ik werk met zulke paarden (als de problemen geen gevolg zijn van iets lichamelijk) verdwijnt hun koppigheid. Dan lijkt het mij duidelijk dat het aan de personen zelf ligt.

jensvl schreef:

Ik ga niet beweren dat het in jou geval geen koppigheid is, maar als het vaak voorkomt zou ik naar mezelf kijken en proberen te veranderen.

jensvl schreef:

Als je weet dat de fout bij jezelf ligt, waarom werk je dan niet aan je eigen technieken? Dat vind ik nog erger, het wel beseffen, maar niet willen.

Ansie schreef:

Nou Barbara als ik het zo lees lijkt het alsof je bij jouw paard vooral aan de voorkant bezig bent.
Ik ken de paarden zoals jij het beschrijft en echt.. geef ze de tijd om soepel te worden linksom en rechtsom (gymnastiseren) en laat het achterbeen het werk doen, probeer zo min mogelijk aan de voorkant te zitten. Zodra jij het paard vertrouwen geeft dat je niet aan de voorkant komt met harde ophouding (of slof) dan kan het dier vertrouwen krijgen om de bovenlijn los te laten, daar vloeit uit voort dat je vanzelf nageeflijkheid krijgt, mits het paard soepel gemaakt wordt en het achterbeen onder de massa komt (wat juist pas gaat gebeuren als de bovenlijn losgelaten wordt)

Ansie schreef:

Idd Maralyn, het kan voor ruiters goed voelen met een slof maar het is geen correcte manier van nageeflijk rijden. Pas als je een keer gevoeld hebt hoe een (verreden) paard weer op een juiste manier leert nageven en zoals ik in mijn vorige post schreef ook weer het vertrouwen heeft om de bovenlijn los te laten kan je het verschil merken. Ik heb inmiddels beide meegemaakt. Paard met slof gereden en destijds dacht ik (helaas) echt, waarom heb ik die er niet eerder om gehangen! Hij liep eindelijk met hoofd naar beneden maar achter gebeurde er nog bar weinig. Ja ik kon er gas op geven maar kreeg alleen stuwende achterbenen (weet ik nu). Voormalig instructrice was zelfs van mening dat mijn paard juist EERST aan de voorkant rond moest komen en dan kwam de achterkant er vanzelf wel bij..
Inmiddels weet ik beter en krijg ik nu nageeflijkheid vanuit een soepel paard en ben ik niet meer met de voorkant bezig, ja om de schouders plaatsen zodat ze niet op of over de schouders vallen. Verder vooral vanuit mijn zit. Pas dan kan je gaan voelen dat de voorkant als het ware gelift wordt (bijv. in een schouderbinnenwaarts). En dat 'lift' gevoel zal je met een slof echt niet gaan bereiken.