Lusitana schreef:Wat een belachelijke berekening. Waar wordt dat op gebaseerd? Ik zie zo vaak dinegn voorbijkomen, maar nooit onderbouwing ervoor. Slikken jullie dat als zoete koek?
Vroeger zei men gewoon dat hij twee keer zijn gewicht kan trekken en de helft van zijn gewicht kan dragen.
Al zou je dat halveren, dan kan er nog rustig een zwaar mens op een paard.
Paarden die geen gewichtsdragers zijn, zijn paarden met weke ruggen, slechte lendenen.
Je moet naar verhoudingen kijken en hoe compact het skelet is en hoe zwaar de bespiering. Een fjord is bv veel sterker dan een even grote ranke duitse rijpony met een lange rug!
Westernpaarden dragen sowieso kerels en zware zadels en komen altijd boven het "toegestane" uit.
Fokt men werkelijk tegenwoordig zulke slechte paarden daar in het noorden? Tijd om dat dan maar weer terug te draaien, lijkt mij.
Vroeger werden paarden stokoud en toch waren ze een stuk kleiner en lichter, en reden er ook dikke baronnen op. Bijna iedereen kwam sowieso met de voeten er onder vandaan. Dat heette toen een paard op maat. En de paarden van de cavalerie bv legde rustig 80 kilometer per dag af, met ruitere en materiaal. Niet dat ze niks hoefden te doen. Nu komen ruiters amper onder het zadel vandaan met hun voeten en mogen ze niks meer wegen. Zeer apart.
Ja, bij ons zijn de paarden heul anders dan bij jullie
En vroeger dachten ze ook dat de wereld plat was. Wat is je punt. Die tabellen zijn berekend door mensen die er verstand van hebben, dierenartsen, paardenfysiotherapeuten, osteopaten enz. Uiteraard moet je naar meer kijken dan alleen het gewicht en de schofthoogte. Een Shire van twee zal al snel 700 wegen en groot zijn, maar dat betekend ook niet dat je er een vent van 90 kilo op kunt zetten. Maar de tabel is een aardige richtlijn. En als je dat zelf niet voor zoete koek aan wilt nemen, zou ik zeggen; verdiep je eens in de materie, lees het boek van Van Muiswinkel, google eens wat...
Dat matcht niet. 