Askja schreef:Een reactie vanuit het perspectief van een IJslanderruiter.
IJslanders worden over het algemeen gereden door volwassenen, en dat al eeuwenlang. In vroeger tijden, bijvoorbeeld in de Middeleeuwen toen de voorvaderen van de IJslander door de Noormannen meegenomen werden naar IJsland, waren alle rijpaarden sowieso veel kleiner dan nu, terwijl hun taak veel zwaarder was. Toch konden die paarden dat aan.
Dat en wat er toen gebeurde, wil nog niks zeggen over dat het niet schadelijk was voor de paarden.
Citaat:
Of een paard gewicht kan dragen, heeft namelijk minder met zijn stokmaat te maken dan met zijn bouw. Bovendien, fysiologisch gezien zijn kleinere paarden door de kortere verbindingen (rug!) relatief sterker dan grotere . Een klein paard met een brede borst en een sterke rug kan meer gewicht dragen dan een groot paard dat relatief smal en hoogbenig is. Ook een groot paard met een lange weke rug is geen echte gewichtsdrager.
Bij het IJslandse ras vindt je meer gewichtsdragers dan bij kwpn-ers. Niet elke IJslander is een gewichtsdrager; je hebt hele ranke sporttypes die eigenlijk te elegant (smal, hoogbenig) zijn om een grote man te dragen. Soms zie je wel ruiter-paard combinaties tijdens IJslanderwedstrijden die niet in verhouding zijn, en dat vind ik geen reclame voor de sport. Maar een doorsnee IJslander heeft geen enkele moeite met het gewicht van een doorsnee volwassene (tot zeg maar 85 kg).
Dat mensen het niet vinden kunnen dat een (wat zware) volwassene op een klein paard rijdt, heeft eerder met smaak en conventies te maken ('het hoort niet zo, het staat raar'). Rijtechnisch is het ook geen probleem, IJslanderruiters rijden niet met hun hakken (geen sporen) maar met het bovenste deel van de kuiten, en verder veel met zit- en balanshulpen.
Justsannie kan dus best op een sterke Fjord rijden, die zal geen probleem hebben met haar gewicht - zeker niet als ze ook nog redelijk kan rijden. Ik vind overigens wel dat je het aan je paard verplicht bent om als ruiter aan je conditie te werken en op je gewicht te letten. Spieren kunnen meegaan in de beweging, vet zit alleen in de weg. Word je echt te zwaar, doe er dan iets aan, in je eigen belang en dat van je paard.
Belangrijk ook, dat ijslanders een dichtere bostructuur hebben dan andere rassen, waardoor ze beter kunnen dragen. Echter (alle) paarden zijn geen dragers en daarom in zo min mogelijk gewicht altijd nog het beste
Geplaatst: 05-08-08 16:24 
) 
) dat is dus niet nodig als je gewoon met je kuiten drijft.
