Imago01 schreef:Oh ja dat is zeker heel moeilijk om uit te leggen; dingen kunnen anders overkomen dan dat ze bedoeld zijn en zo lang je iets niet zelf gevoeld hebt of gezien hebt, blijft het lastig om erop in te spelen.
Nog een vraagje…heb je toevallig een merrie?
Probeer eens wat minder juist aan te drukken, maar korte, snelle beenhulpjes te geven. Reageert ze de eerste keer niet direct erop, dan even wat scherper inkomen met je kuit, net zo lang tot ze de bedoeling snapt. Vervolgens hoef je voortaan dus alleen maar even dat kleine, snelle kuithulpje te geven en kun je meer op je zit gaan rijden.
Uitleg: een merrie vereist vaak (niet in alle gevallen hoor) een ander soort kuithulp dan bv. een ruin. Even zeer generaliserend hoor trouwens! Weet je waarom? Puur vanwege het instinct van een merrie. Als jij een langer aanhoudende kuithulp geeft, ervaart een merrie dit als irritant en associëren ze dit met het gevoel dat een veulen ligt te wurmen. Een paard gaat van nature al juist tegen druk in en wij proberen ze juist te leren voor die druk. (Stel je maar eens voor hoe een groen paard reageert als je hem voor de eerste keer omzet bij bv. zijn kont als hij in stal een pasje voor je opzij moet…de eerste keer gaat hij juist terug staan te duwen ipv dat hij ‘om’ gaat.)
Een paard wil dus juist van nature tegen druk in gaan ipv ervoor ‘te wijken’. Zolang jij je kuithulp té lang aanhoudt, zal je paard dus tegen deze druk in gaan, terwijl als je het iets meer proportioneert, je beter resultaat zult bereiken.
Probeer het maar eens!
Heee,
dat klink logisch,
mijn paard is echter zodanig scheef door mij(wordt ook aan gewerkt) en een ongeluk dat het in dit geval een zaak van beide is,
maar dat met dat veulen en aanhoudende druk ga ik toch een uitproberen,
of dat een beetje verschil geeft, vooral als ze hengstig is kan ze ook wel op mijn been irriteren
verder heb ik gelukkig goede instructie die rechtrichten heel belangrijk vind,
en zeker niet boven alles in de krul wil zien