Goofy44 schreef:Bij een ontspannen paard, dat los en soepel in het lijf is, zal het hoofd bijna op de loodlijn komen. Zo is het paard gebouwd. Omdat dit bij de meeste ruiters niet lukt, ga je "dit beeld" met kneepjes aan het paard vragen. Reageert het paard dan goed, dan geeft de ruiter na. De bedoeling is dat het paard dan daaruit begrijpt dat de ruiter dit wil, het nageven door de ruiter ervaart het paard als beloning. Daarom wil het paard dit ook doen, als je deze methode toepast. Ontspannenheid en loslaten kan je niet vragen, dat is een fysiologische reactie van een paard dat volledig ontspannen is en waarvan het lijf in harmonie gebruikt kan worden. Het zou dus een eactie van het paard op deze toestand moeten zijn die je als ruiter moet zien te bereiken. De "kneepjes methode" is een methode die gehanteerd wordt, als je de kneepjes van het rijden niet beheerst. Je kan er zelfs ver mee komen....
Dat een krul in de hals niet hetzelfde is als aanleuning begrijp ik, daar komt veel meer bij kijken! Idd onstspanning en een actief achterbeen. Je hebt dan een constante verende verbinding met de mond en je kan het paard gemakkelijk wat toe en terugrijden.
Maar wat vind jij beter -even op de weerstandbiedende hand met been doorgaand- een paard wat sterren loopt te kijken waarvan de ruiter soms maaanden wacht tot het gaat onstpannen, of een paard dat alvast in een betere positie wordt gebracht om van daaruit verder aan het werk te gaan. Persoonlijk vind ik dat laatste makkelijker rijden (+ beter voor de rug) en krijg je het vlugger voor elkaar dat een paard het prettig en gemakkelijk vindt om daar te lopen. Daaruit volgt op den duur de echte aanleuning zoals die jij omschrijft. Je moet toch ergens beginnen?
Met longeren en bijzetten werkt het net zo, paard loopt in de bijzet, wordt begrenst en zoekt zn weg vwnw. Ik ben benieuwd hoe jij hier tegenover staat.

Dat is inderdaad in de krul trekken... Ik heb geleerd om gewoon je handen op de plaats te houden en dan je ringvinger steeds aan en ontspannen, dat is echt al meer dan genoeg!
we zitten wel op één lijn geloof ik.