
Ik heb als kind heel erg te maken gehad met de andere kant. Ik heb jaren lang vz pony's gehad en op mijn 12e vonden mijn ouders mij volwassen en verantwoordelijk genoeg voor een eigen paard.Iets waar ik natuurlijk heel erg blij mee was(en nog altijd ben). Maar ik heb altijd gemist dat ik nooit op mijn ouders heb kunnen terug vallen voor tips/hulp/advies. Ik heb altijd alles zelf moeten uitzoeken en door schade en schande wijzer geworden.
Daar staat tegenover dat ik nu wel redelijk wat kennis heb en bij machte ben om vrij veel op te lossen. "problemen" snel zie en daarnaar kan handelen. Ik weet hoeveel verantwoordelijkheid het is op een pony te hebben(ik stond altijd op een doe het zelf stal en dit jaar, na dik 10 jaar, sta ik voor het eerst op een pensionstal waar de dingen gedaan worden), ik weet wat er allemaal bij komt kijken.
Achteraf gezien was op mijn 12e wellicht een beetje jong en zou ik dat zelf in de toekomst wellicht anders aanpakken.
Maar ik ben ook heel blij dat ik nooit te maken heb gehad met en overfantatieke ouder!!