Femek2902 schreef:als je kijkt naar hoe een hengst een merrie dekt, dan is er op dat moment ook zeker meer dan 10% van het gewicht van de merrie op de rug van de merrie. En dat dan vaak meerdere malen per dag.
Maar dekken 'mag'/kan maar een paar dagen per jaar. per deksprong duurt het ook maar even.
De hengst staat zelf op zijn eigen achterbenen - en leunt op het sterkste deel van de merrie: haar achterhand. (Wij zitten veel verder naar voren.)
Femek2902 schreef:Trouwens als je het vergelijkt met mensen dan zou ik maar 8 kilo op mijn rug mogen dragen. Nou sorry maar dat is echt heel weinig, want ik kan echt wel met een kind van 15-20 kilo op mijn rug lopen door het bos voor een half uurtje..
Maar als je als mens je gewicht correct draagt, gaat het gewicht met een min of meer rechte wervelkolom loodrecht de grond in.
Een paard (ezel, kameel, etc.) is hie rin het nadeel: we zitten op de rug. Vergelijk het met een brug: we zitten tussen de pijlers in, dus de kans op het doorzakken is nu juist daar het grootste.
Femek2902 schreef:En ik denk dat het heel veel uitmaakt hoe een ruiter op de rug van het paard zit, want als je gespannen bent en zwaar zit, ben je veel zwaarder dan wanneer je soepel en licht meebeweegt. Natuurlijk moeten ruiters dat leren, maar doe dat dan geleidelijk en niet direct een uur lang draven, want dat lijkt me niet echt lekker voor een paard, gelukkig leren de meeste mensen paardrijden als ze nog kleine kinderen zijn waardoor ze nog niet zo zwaar zijn.



Femek2902 schreef:Natuurlijk moet je niet op jonge paarden voor een half uur gaan galopperen, want ja dat gaat zeer doen, maar ik denk dat wij veel meer naar onze paarden moeten luisteren, want ik denk dat zij ons veel meer vertellen dan wij denken.. Terugvallen uit de galop is echt niet altijd geen zin meer maar vaak ook gewoon niet meer kunnen. Dan moet je niet nog 2-3 rondjes doorgaan, hooguit opnieuw aanspringen en dan weer gaan draven.



Femek2902 schreef:[/quote]Echt paarden zijn volgens mij heel duidelijk in hoe ze zich voelen, alleen heel subtiel voor ons en wij missen het vaak..


