Onassa schreef:Ik zie hier boven veel ruiters naar mijn hart.
En ook ik zou graag zien dat KNHS en jury eens terug gingen kijken naar wat is meer paard vriendelijk en vandaar zouden gaan jureren.
Enkel je paard van voren in een idiote krul zien te trekken maar de achterhand totaal vergeten is in mijn ogen geen kunst aan, dat kan een kind van 10 nog.
Laat je paard in zijn waarde en leer hem en laat hem in zijn hele lijf atletisch worden.
Het zou zoveel ellende voorkomen.
Ik heb mijn paard ingereden met een halster, toen dat goed ging het hoofdstel met eroverheen het halster en af en toe even de teugel op pakken.
Nu rijd ik dan wel zo'n 30 jaar paard maar zonder wedstrijd ambitie maar wil mijn paardjes wel goed en eerlijk trainen en zie wat er gebeurt...paardje is relaxed, vind alles leuk en eigenlijk op soms wat kleine dingetje(vaak van buiten af dingen die nieuw voor hem zijn) na altijd super ontspannen.
Even de tijd nemen in het begin om zijn spieren op te warmen en ik hoef mijn pink maar iets te bewegen en hij zakt en ontspant meteen.
En dat is zo relaxed rijden, zowel voor mij als zeker ook voor hem en dan krijg je een paard wat alles voor je wil doen omdat het weet dat je hem met respect behandelt.
Zo zijn we met onze dochter ook begonnen. Ze mocht zonder zadel, met halster rijden op haar pony. Toen ze voldoende evenwicht had, wilde ze graag met zadel rijden en mocht dat. Inmiddels is ze 9 en krijgt ze veel commentaar, dat de teugels korter moeten. En dan wint dat éne meisje, waarvan de pony idd gewoon in de krul loopt, maar mijn dochter oogst gelukkig ook veel prijsjes, omdat ze haar pony op zijn eigen benen laat lopen. 
In de Bixie zijn er nog voldoende die dat gelukkig wel zien, of ik tref gelukkig net die ene jury elke keer, die ik persoonlijk ken en die lest bij dezelfde instructeur als ik, omdat we heel erg op één lijn zitten met hoe je hoort te rijden. 
Sinds vorige week heeft mijn dochter haar pony ook aan de teugel lopen! Echt op de manier, zoals het hoort in de klassieke dressuur. Helemaal bereikt vanuit de beentjes! Onze pony pikt het niet als je hem in de krul wil trekken. Dan trekt ie zijn bol tussen zijn voorbenen, maar bij haar is het echt netjes met het hoofdje verticaal.
Je geeft precies ook de reden aan, waarom ik mijn lidmaatschap heb opgezegd. Als ik zo hogerop moet komen in de dressuur, dan hoeft het van mij niet meer. Ik rijd voor mezelf en voor niemand anders!
De kwestie speelde echter al een jaar of 20 geleden. Toen had je ook van die ruiters die altijd boven aan eindigden op concoursen. Als de paardjes 8 waren, hadden ze vrij snel een andere. Paard ingeslapen, want de voorbenen waren kapot gereden. Toen was dit dus ook al zo. Het speelt van alle tijden. Toen heb ik al een boel lol gehad om mensen uit te dagen om zonder zadel op hun paard te stappen. Van de 15 waren er een stuk of 4 (waaronder ik met een Gelder) die dat aandurfden. En ik geef toe: Mijn huidige WPN heeft me te veel geflikt, op hem durf ik het echt niet, dat is zo'n autist, die vindt alles wat anders is eng, (maar mss zou het nu ook wel probleemloos gaan) maar op de Andalusiër die ik heb, probeer ik het nog wel eens.
Mbt slof buiten. No way, dat ik dat ga proberen met mijn paard. Dat is idd mijn angst, dat ik hem over de kop trek. Om die reden rijd ik ook niet met een pelham buiten. Dat is ook zo'n bit waar ik heel onzeker van word, omdat ik mijn paard niet onnodig wil pijnigen. Buiten pak ik in uiterste gevallen wel naar een martingaal, maar die werkt niet zo hard in als een slof. En dat is dan puur, voor als ie zijn bol te hoog gooit. Het moet wel veilig blijven. Ik ben ook van mening, dat je een hulpteugel niet te lang moet willen gebruiken.
Maar ik heb toch echt wel 2 hulpmiddelen, die ik standaard wel gebruik... mijn zadel en mijn hoofdstel...
Joolien: Ik begrijp je wel. Ik heb het met mijn huidige paard. Ik heb het zelf verprutst. Hij is mijn eerste echte eigen paard. Al ruim 10 jaar. En ik heb werkelijk alles bij hem fout gedaan, wat je maar fout kan doen. Een echte paardenkenner heeft mij eens een spreekwoord uitgelegd: "Je eerste paard is altijd het paard, wat je verpest." Toen ie dat had gezegd, gingen mijn luiken open en we werken hard aan verbetering. Ik heb die kans gelukkig nog gekregen. 
Wel moeilijk, maar als ik het nu leer om te gaan met mijn fouten, dan heb ik daar met een volgend paard (ooit) weer voordeel bij.
Askja: Maar men geeft ook al aan waar het aan schort. Je gaat mee met de meute, omdat je denkt, dat het zo moet. Een beginnende ruiter neemt alles voor zoete koek aan. Je moet immers vertrouwen vestigen in iemand en tja 80% geeft zo les, dus grote kans, dat je als beginner bij zo'n instructeur terecht komt. Als je dan als beginner ook nog prijzen gaat winnen, dan ben je niet snel uitgedaagd om het anders te gaan doen hè? Die gaan pas nadenken (hoop je) als hun paard kapot is gereden. En in Deurne wordt deze manier van rijden nog even dunnetjes over de instructeurs in spé heen gegoten. Dat zijn ook allemaal resultaten van de meute. Dus als je die circel wil doorbreken, dan moet er toch ergens verandering komen. Ik ben fan van Johan Hamminga. Die heb ik eens met een clinic mogen zien lesgeven en die had een heel goed verhaal. Helaas stond het gros van de amazones alleen maar trots te verkondigen dat ze 'Johan al persoonlijk kenden' Ik kon het alleen maar heel sneu vinden, dat ze dan nog niet begrepen hadden, wat ie te vertellen had. Ik was nota bene de enige die zag, dat een paard op één foto heel duidelijk op de voorhand liep. De rest achter mij (voornamelijk mensen die pretenderen dat ze Z kunnen rijden... ) hadden dat niet gezien! En ook de jury's in de zaal niet. Ik vond dat om te huilen en hij overduidelijk ook. Die man praat echt tegen een muur aan. Hopelijk heeft ie op termijn meer succes en zet ie er een aantal wel aan het denken.
Geplaatst: 27-12-11 14:17 
