svdijk86 schreef:Dat zouden we haar moeten vragen om te verfilmen Toch zijn momentopnames altijd maar
momentopnames
Daar ben ik dan wel benieuwd naar. Want volgens mij kan dat namelijk niet als je zonder teugels rijdt. Hoe ga je het paard dan duidelijk maken dat dat is wat je van hem verlangd? Volgens mij kan dat alleen maar door de druk op je teugels te laten varieren icm met je andere hulpen.
Het lijkt haast wel zo'n ideaalbeeld op bokt: als je maar zonder teugels en zadel iets gedaan krijgt van je paard... Nogmaals: ik vind het leuk om te zien en knap, maar ik vind het weinig met dressuur te maken hebben. Het lijkt ook altijd zo'n taboe om uberhaupt maar iets met je teugels te willen/moeten doen. Maar hulpen via de teugels zijn gewoon nodig in de dressuur. Net als zit en beenhulpen.
Hoe hard of hoe zacht iemand iets doet met een hulp (of dat nu teugel/zit of beenhulp is) vind ik totaal onbelangrijk. Waar het mij om gaat is of dat tot het gewenste resultaat leidt en of de timing en dosering klopt.
Als ik mijn paard te snel toesta met mijn hand, terwijl hij nog niet helemaal ontspant in de kaak... Onder het mom van o zo zachtjes met de hand en niet teveel met de hand willen doen... dan krijg ik juist een probleem. Dan leert hij dat als hij zich verzet, gaat hangen en duwen dat ik dan toch wel weer ophoud. Daar en tegen: als ik hem een fractie te lang vast blijf houden als hij wel ontspant in de kaak, dan krijgt hij geen beloning voor de juiste reactie... Bij mij geldt: zo zacht mogelijk, maar zo hard als nodig. Sommige paarden moet je soms even duidelijker begrenzen dan anderen. Als je maar direct weer ontspant bij de gewenste reactie. de gewenste reactie is een eerste vereiste en daarna streef je naar zo klein en fijn mogelijke hulpen.
kvd_1994 schreef:Het 'aan de teugel lopen' heeft eigenlijk helemaal niks met de teugels te maken en het is ook niet de bedoeling het proberen te bereiken door middel van de teugels, hierdoor looopt het paard misschien wel 'aan de teugel' maar dat hoeft nog niet te betekenen dat dit goed is.
Ik begrijp ook niet dat zo spastisch over die term gedaan wordt. Waarschijnlijk zullen mensen wel hetzelfde bedoelen, maar het uitvoeren in de praktijk is nog een tweede. Ook als je de term wel bij de juiste naam noemt. het is ook niet gezegd dat mensen die de definitie van nagefelijkheid juist weten op te dreunen dit automatisch goed in de praktijk weten te brengen. En nageeflijkheid heeft zeker wat met teugels te maken. Je kunt geen nageefelijkheid bewerkstelligen zonder teugelhulpen.'Het paard moet 'nageven op een weestandbiedende hand' en ontspannen in de kaak... Zo onstaat er een soepele verende verbinding tussen hand en mond. En tussen de hand en de mond zit dan een teugel. Als die verbinding er is kun je het paard meer opvangen en zo meer verzameling krijgen, of juist meer laten verruimen etc. (icm zit en beenhulpen)
Ik geloof dus niet in enkel op 'zit en been' rijden.