Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-05-10 22:42

Geplaatst: 05-05-10 22:42

setteke schreef:
Een groot deel van mijn opleiding heb ik gereden, zoals veel klassieke stallen dat in Duitsland nastreven, met de nek continue!!! als hoogste punt.

Interessant wat u schrijft, heb alleen dat stukje gequot. Omdat ik ten zeerste benieuwd ben naar uw opleiding en welke Duitse dressuurstallen u zo heeft moeten rijden?

**Geplaatst**: 05-05-10 22:48

Geplaatst: 05-05-10 22:48

Maakt dat wat uit, FS? Als je het alleen maar om dat stukje gaat, vind ik het jammer van de moeite van de rest.

**Geplaatst**: 05-05-10 23:02

Geplaatst: 05-05-10 23:02

setteke schreef:
waarom wordt er zoveel waarde gehecht aan de bovenlijn in de dressuur? Waarom kan een dressuurpaard, volgens veel da's (niet mijn woorden), niet gezond oud worden, zonder aanspanning van de bovenlijn (of, en/of aanspanning vd buikspieren)?

Ik kan moeilijk de context bepalen waarin jou DA dat gezegd heeft. Waar ik mij aan vasthoud is dat je afhankelijk van het africhtingsniveau alle aspecten van het skala te allen tijde moet bewaken. Je kunt het een niet los zien van het ander. Zonder balans geen goede aanleuning, zonder goede aanleuning geen rechtgerichtheid, zonder rechgerichtheid geen goede verzameling, geen goede verzameling zonder voldoende impuls en tact etc. Als je een oefening door blijft forceren terwijl een of meer aspecten van het skala verloren gaan (of in zijn geheel nog niet aanwezig zijn) dan ben je je paard aan het vernielen.

Wat een goede aanleuning is, daar lijkt ieder hier zo zijn eigen theorie over te hebben. Ik heb ook mijn ideeen daarover, maar als ik die hier neerzet zal dat door enkelen hier ongetwijfeld weer verzanden in geneuzel over vaktermen, de historie en details. Ik ben in ieder geval niet van de nek continu het hoogste punt en steeds in dezelfde houding rijden, maar van steeds varieren in hoofd-halshouding.

**Geplaatst**: 05-05-10 23:16

Geplaatst: 05-05-10 23:16

Singeldwang, oftewel ontstaan door compleet kapot gemaakte hoeven, te kleine ijzers, daardoor kapotte hoefwanden. Het paard ging singeldwang ontwikkelen (door te kleine schoenen dus) en met dat probleem belandde ik op een andere kliniek. En leuk detail, ik liet mijn paard al beslaan op een bekende kliniek. Maar dit terzijde. Ik moest dus als advies de verkrampte wervels weer proberen te openen door de neus tussen de voorbenen te plaatsen. Dat was hun advies!
Ik snap de rest (Skala), maar begrijp niet dat een paard die nooit geleerd heeft wat dan ooit aan te spannen gewoon heel oud kan worden (zie mijn post). Ik ben geen beginnend ruiter en ook al zou ik dat wel zijn, daar is niets mis mee.

**Geplaatst**: 06-05-10 06:16

Re: dressuur voor het paard of paard voor dressuur

Geplaatst: 06-05-10 06:16

Dat heb ik al openbaar geschreven, wat betreft de opleidingen van Nederland ook.
Plaatsen we samen, durft u het dan aan?
Maar in een bericht voor staat al beschreven, dat de houding en oprichting afwisselend is? Dat ben ik ook niet anders gewend van Duitsland, vandaar mijn nieuwsgierigheid.
Een opleiding mag men toch trots op zijn en zo trots over schriiven?

**Geplaatst**: 06-05-10 06:36

Geplaatst: 06-05-10 06:36

setteke schreef:
Zo Professor, dit is een huh? waard, zie bovenstaande post. Waarom heb ik altijd geleerd, dat het openen van de wervels zo belangrijk is? Om te voorkomen dat een paard daar schade aan oploopt (KS). Dus ik zit op een partij open wervels, of gesloten naar gelang van de africhting. Want voordat een jong paard zover is, dat het echt de buikspieren aanspant zijn we algauw een stukje verder in de africhting. Een groot deel van mijn opleiding heb ik gereden, zoals veel klassieke stallen dat in Duitsland nastreven, met de nek continue!!! als hoogste punt. En ik moet zeggen, dat de paarden best moeite hebben om dus constant hun buikspieren op optimale aanspanning te houden, volgens jou hun drager dus voor het ruiterlijk gewicht. Als ik ze medium instel, dus op romp hoogte, voel ik veel meer ontspanning en deining. Ik hoop, dat die deining vooral voortkomt uit ruggebruik, een rug die zich bolt door aanspanning van de buikspieren, maar ook doordat het de spieren (lendenen) en wervels los laat in de bovenlijn. Wervels open is natuurlijk relatief, zoveel ruimte is er niet tussen.

Zo setteke welke stallen waren dat dan???
Modern Klassieke of klassieke??
Een jong paard kan binnen een paar minuten een ruiter dragen, wat bijna iedereen vergeet, is de duur.
Spieren moet men trainen, en aan dat trainen daar ligt het juis aan bij de meeste wil niet zeggen 99% van de ruiters als ik hier en daar zo lees op Bokt.
En u setteke geeft weer zo´n losse opmerking over de nek.
Ein Pferd geht durchs Genick. Het hoogstepunt van de hals is altijd de nek.
Dat wil niet zeggen dat het paard niet voorwaarts neerwaarts gereden word, en daarbij men dat ook wil handhaven.
Wanneer men dat niet doet krijgt men een Falscheknick, wat men hier ter lande an marsch ziet, mede door incompetent slofteugel gebruik.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-05-10 07:55

Geplaatst door de TopicStarter : 06-05-10 07:55

Jammer van de afdwaling, want de discussie begon erg interessant te worden mbt het belang van dressuur
(vond ik)

Jasmijn heeft de moeite genomen om haar visie volledig toe te lichten. Dat waardeer ik erg.
Dat geldt overigens ook voor een paar andere mensen.

Begrijpelijk, maar ook een beetje jammer is de aandacht voor de details mbt termen, of het vroeger wel of niet beter was en opleidingen. Persoonlijk denk ik dat het dan erg afdwaalt van de beginstelling; nl of dressuur er voor het paard is of andersom (een objectieve vraag dus)

Daar werden al een paar mooi onderbouwde meningen gegeven en dat was boeiend
Dressuur nodig voor het paard vond ik logisch klinken. Ma ar ik begrijp ook goed dat mensen andersom denken, omdat dresuur hun hobby is. Op zich niets op tegen, denk ik dan. Toch?

De visie dat het niet nodig is bij bv bosrijpaarden (om het
maar ff in jip en janneke te doen) klinkt ook niet onlogisch.

Maar toch blijf ik dan met een paar vragen zitten

1. Over 1 ding is iedereen het eens. Een paard goed dressuur opleiden, ongeacht welk dressuur, vergt veel kennis, geduld en tijd.
Nu had ik zelf geen wedstrijdambitie, maar heb wel erg veel op concoursterrein rondgehangen als groom en als toeschouwer. Daarnaast had ik in Nl mijn paard ook op pension/in manege staan en zag veel mensen trainen. Hetzelfde mbt clubs. Nu ben ik bijna 50 en heb dus veel jaren toegekeken.
Wat mij zowel vroeger als nu opviel was het gepluk/geprik/gevloek etc. Niet allemaal uiteraard. Goddank. Maar wel het merendeel. Zeer, zeer vaak heb ik mij afgevraagd: Moet dit een hobby zijn?
We zijn het er hier allemaal overeens dat dat dus niet de bedoeling is. En toch zie ik het meer wel, dan niet. Helaas zie ik slechts sporadisch een combinatie die prettig samenwerkt (en dat is idd leuk om te zien)
Toch vallen slaande/prikkende en vloekende ruiters vaak in de prijzen. (bij de kinderen al...)
Zorgt een dergelijk beleid niet voor een enorme afbreuk aan de sport?
En kan het zijn dat daarom de AD zo in opkomst is? (die indruk heb ik)
Schuiven onkundige mensen niet gewoon veel te snel door naar de hogere disciplines doordat er te weinig oog is voor de basis...
Overigens... zie je ook leerlingen in de AD die te veel spoor en bitgebruik hebben... Wellicht wat minder vanwege het ontbrekende compititie-element, maar het is er wel degelijk.
Wat is jullie mening hierover?

2. Een eerdere vraag, betreffende hulpteugels. Een aantal mensen hier, zowel in AD/KD als in de Moderne dressuur geven aan dat met een terdege opleiding, waar de tijd wordt genomen om het paard te scholen, bijzet/pessoa/slof etc slechts zeer zelden nodig is, ook niet bij het longeren.
Waarom lijkt het longeren tegenwoordig dan niet meer zonder te kunnen (getuige longeerfoto's ITP en vragen daarover)
Misschien zien jullie er geen kwaad in, maar is het werkelijk nodig bij een goede opleiding? Leert een paard zijn spieren niet beter gebruiken als hij het werkelijk zelf dmv scholing leert dan wanneer hij in de juiste houding wordt gezet mbv hulpmiddelen (heb het even vooral over grondwerk/longeren)?
En is het feit dat hulpmiddelen bij longeren bv, die bevestigd zijn aan het bit, niet een nadeel mbt de gevoeligheid van de mond (die we toch allemaal optimaal willen houden)?

3, Rechtrichten overdreven mbt boshobbelaars. Mijn volgende vraag dus. Waar of niet waar? Aangegeven wordt dat het niet nodig is, maar dan vraag ik mij twee dingen af...

Ieder paard is scheef. Op een scheef paard is de kans erg groot dat de ruiter scheef gaat zitten, lijkt me. De ruiter compenseert nl automatisch. Is de kans op overbelasting van gewrichten dan niet erg groot? Misschien valt het mee als iemand van 40 kg 2 keer in de week een half uurtje het bos in trekt, maar hoe is dat met iemand van 80 kg die bv 5 keer in de week een fikse bosrit maakt?

En hoe zit het met stijfheid? is het niet beter om die op te lossen voordat je erop kruipt? Ik denk persoonlijk van wel.
De merrie van mijn man had bijna 2 jaar niet meer gewerkt. Mijn man heeft weinig rijervaring en wil niet alleen het bos in en hij heeft een ongeluk gehad. Ik dokterde 2 jaar met zieke paarden.
Ik heb haar een aantal weken geleden weer aan de gang gezet en ben begonnen met grondwerk. Gehoorzaamheid speelde zeker mee, maar ze was ook enorm stijf, vooral aan een kant (zo krom als een garnaal, zeg maar) In een eerste instantie werd ze boos als ze naar een kant moest buigen of oefeningetjes deed zoals achterwaarts en meteen weer voorwaart. Uiteraard begon ik met korte oefeningen, maar momenteel is ze stukken soepeler en heeft ze er geen moeite meer mee (en begint er beter uit te zien) Ik vind het nu persoonlijk meer verantwoord om erop te zitten dan voorheen omdat ik het gevoel heb dat het nu makkelijker voor d'r is.
Beeld ik mij dan werkelijk slechts iets in?

3.Ik ken persoonlijk de werkwijze van AdB niet, maar ik weet dat veel paarden, wo recreatiepaarden, geholpen waren door zijn aanpak. Paarden die kreupel liepen door HKO of spat. Hij zal het niet kunnen genezen, maar hij kan wel in veel gevallen ervoor zorgen dat het paard pijnloos kan lopen. In die zin lijkt het mij toch zeker nuttig? Ook voor recreatie paarden.
En is voorkomen dan niet beter dan genezen
Marijke de Jong doet hetzelfde, overigens.
Nu kun je zeggen dat je die paarden ook op het land kunt gooien en dan geen AdB nodig hebt, maar dat vraag ik mij af.
Op het land zie je ze niet per definitie verbeteren.
Omdat paarden op het land(in de wei dus) niet zoveel bewegen als ze in de natuur zouden doen.

Wat de indianen betreft -ff tussendoor- laten we niet vergeten dat het zeer goede ruiters waren, waar de gemiddelde ruiter in onze westerse maatschappij niet aan kan tippen. Kan me dus wel voorstellen dat die minder schade bij hun paard veroorzaakten dan wij.

**Geplaatst**: 06-05-10 08:25

Geplaatst: 06-05-10 08:25

lopen met de buikspier?
wervels openen ?
ik hoop het toch allemaal niet

altijd zon leuke term tegenwoordig
het openen van wervels/schoft
realiseer je, als er aan de ene kant de wervels geopend worden, wat er dan aan die andere kant van de wervels gedaan wordt?
Lopen met de buikspier? het paard krijgt hiervan zeker uiteindelijk blessures.
een paard beweegt, stuurt en loopt vanuit het bekken, net als wij mensen, met daarbij een gebruik van de spieren die daarvoor bedoeld zijn afwisselend. zowel rug als buik
wat een belangrijke spier is voor het dragen van een ruiter is de hamstringgroep /achterhandspier.

als je een paard vanaf het begin in balans laat bewegen, met begrip voor diens verandering van balans met jou als ruiter in ogenschouw, en je zelf heel goed luisterd naar het paard. niet teveel op de voorhand rijd
zelf bewust bent van eigen lichaam
is er niks aan de hand.

**Geplaatst**: 06-05-10 08:30

Geplaatst: 06-05-10 08:30

nombrado schreef:
lopen met de buikspier?
wervels openen ?
ik hoop het toch allemaal niet
altijd zon leuke term tegenwoordig
het openen van wervels/schoft
realiseer je, als er aan de ene kant de wervels geopend worden, wat er dan aan die andere kant van de wervels gedaan wordt?
Lopen met de buikspier? het paard krijgt hiervan zeker uiteindelijk blessures.
een paard beweegt, stuurt en loopt vanuit het bekken, net als wij mensen, met daarbij een gebruik van de spieren die daarvoor bedoeld zijn afwisselend. zowel rug als buik
wat een belangrijke spier is voor het dragen van een ruiter is de hamstringgroep /achterhandspier.

als je een paard vanaf het begin in balans laat bewegen, met begrip voor diens verandering van balans met jou als ruiter in ogenschouw, en je zelf heel goed luisterd naar het paard. niet teveel op de voorhand rijd
zelf bewust bent van eigen lichaam
is er niks aan de hand.

De buikspier zit vast aan het bekken/bovenbeen, dus de buikspier beweegt inderdaad het bekken.

**Geplaatst**: 06-05-10 09:11

Geplaatst: 06-05-10 09:11

@liljebo
Je verhaal is precies hoe ik het jaren voelde
de competitie gaat overheersen waardoor het plezier met je paard op de achtergrond komt te staan.
Het is teveel gericht op wat de buitenwereld van de ruiter vind
niet meer op het plezier met je paard en het voelen vanuit het paard en jezelf .

wb de stromingen , dressuur, bosrijden of wat voor dicipline dan ook
zolang het in het belang van paard/ruiter uitgevoerd wordt is dit prima
het is net wat je als ruiter wilt....
zelf ben ik veel met dressuur bezig (altijd geweest) en wil gewoonweg vanuit die ontspanning en samenwerking de passage en piaffe eruit krijgen.., hoe lang dit duurt maakt me niet uit
verder is het verreden paarden weer lekker laten bewegen van mij een passie, omdat ik zie dat de paarden er weer blij van worden als ze hun lijf weer kunnen gaan gebruiken hoe het bedoeld is.
dat vergt bij verreden paarden enorm veel tijd , inzicht en geduld....
als ik het verschil voel, tussen de verreden paarden en mijn zelf beleerde paarden is er zon enorm verschil, dat het een verademing is, als ik op mijn eigen paarden stap
je hoeft nl niet zoveel te doen....zoals veel ruiters denken.
ik kan helemaal stil zitten, in balans, met of zonder zadel waarbij het paard zelf zijn lijf gebruikt en ik nergens hoef te prikken of te trekken.
dat zegt toch wel wat niet?
de stijfheid die jij noemt, kan wel goed komen, en zelf doe ik dit met longeren op grote cirkel gewoon aan een halstertje in een heel langzaam laag tempo.
ik houd daarbij aan, wat het paard aankan, en respecteer dat. dus de pauzes tussendoor zijn er regelmatig.
als je dit 2 maanden consequent doet, moet je eens kijken....hoe los en soepeltjes ze worden.
ze werken zichzelf tevens weg...daarin is het tempo enorm belangrijk (langzaaaaaaaaaaaam)

**Geplaatst**: 06-05-10 09:32

Geplaatst: 06-05-10 09:32

liljebo schreef:
We zijn het er hier allemaal overeens dat dat dus niet de bedoeling is. En toch zie ik het meer wel, dan niet. Helaas zie ik slechts sporadisch een combinatie die prettig samenwerkt (en dat is idd leuk om te zien)
Toch vallen slaande/prikkende en vloekende ruiters vaak in de prijzen. (bij de kinderen al...)
Zorgt een dergelijk beleid niet voor een enorme afbreuk aan de sport?

Ik ben het met je eens dat er een categorie wedstrijdrijdende ruiters is die niet de juiste mentaliteit t.o.v. hun paard en het rijden van wedstrijden in het algemeen hebben. Zonder dat te willen bagetaliseren ben ik van mening dat dat in alle disciplines/richtingen voorkomt, alleen op wedstrijden gewoon meer zichbaar. Treurig maar helaas. Ik kom ook al zo'n 25 jaar op wedstrijden, en vroeger heb ik ook helaas dergelijke taferelen mogen aanschouwen. En ik zal eerlijk toegeven: ik ben ook niet roomser dan de paus. Als kind/puber heb ik ook mijn emoties moeten leren beheersen en ben ik destijds ook wel eens oneerlijk tegen mijn paard uitgevallen. (al maakte mijn vader daar altijd snel korte metten mee)

Wat met wedstrijden het vervelende is: de jury ziet alleen wat er IN de baan gebeurd. Maar wat ook een goede ontwikkeling is, is dat er ook steeds meer controle op is buiten de proef. Zie bijvoorbeeld de uitspraken van het tochtcollege van de KNHS. Daar worden best flinke straffen uitgedeeld voor onbehoorlijk gedrag ten opzichte van het paard. In dat licht kun je beter nog maar blij zijn met wedstrijden. Want zo komen dat soort zaken toch aan het licht en worden ze bestraft (uiteraard natuurlijk nooit genoeg, maar toch). Want als ruiters zich al zo erg kunnen gedragen op wedstrijden, dan wil ik niet weten wat ze thuis achter gesloten deuren met hun paarden doen.

liljebo schreef:
Schuiven onkundige mensen niet gewoon veel te snel door naar de hogere disciplines doordat er te weinig oog is voor de basis...

Er valt nog veel te verbeteren aan het systeem, en dat blijft lastig. Een hoop juryleden in de lagere klassen hebben zelf eigenlijk ook weinig noemenswaardige ervaring (vind ik) en als je ECHT volgens de reglementen zou jureren, dan zouden heel veel ruiters in de lagere klassen eerder een verliespunt rijden dan een winstpunt. De andere zijde is dat veel mensen wel plezier hebben in wedstrijden rijden, en dat wedstrijden rijden ook heel leuk en leerzaam is. En je kunt wel torenhoge eisen stellen aan juryleden in de lagere klassen, maar dan hou je niets meer over. Ik denk dat er bij de KNHS veel aandacht is voor het steeds maar weer verbeteren van het wedstrijdsysteem (jury's, proeven, controle op welzijn etc.). Die ontwikkelingen gaan nu eenmaal langzaam. Aan de andere kant; als je het filmpje van de OS in 1960 bekijkt kun je wel stellen dat het algemene niveau in de dressuur zeker gestegen is. Vroeger wordt veel geidealiseerd, maar vroeger waren er ook welzijnskwesties, net als nu. Ik kan mij bijvoorbeeld niet voorstellen dat er in 1960 op zulke intensieve wijze dopingcontrole, bittencontrole, controle op welzijn plaatsvind als nu. De dressuursport stond toen nog veel meer in de kinderschoenen en was lang zo populair niet als nu.

liljebo schreef:
Ieder paard is scheef. Op een scheef paard is de kans erg groot dat de ruiter scheef gaat zitten, lijkt me. De ruiter compenseert nl automatisch. Is de kans op overbelasting van gewrichten dan niet erg groot? Misschien valt het mee als iemand van 40 kg 2 keer in de week een half uurtje het bos in trekt, maar hoe is dat met iemand van 80 kg die bv 5 keer in de week een fikse bosrit maakt?

Nee, de kans is groter dat een paard scheef/nog schever wordt door een verkeerd zittende ruiter. Een ruiter die een goede houding heeft ontwikkelt, en goed ruitergevoel heeft een lichte scheefheid bij een paard zo gecorrigeerd. Daar hoeft zo'n ruiter geen hele rechtricht trucendoos voor uit de kast te halen. Die houdt gewoon het skala aan. En eerder stelde ik ook al dat de conditie van een ruiter ook meespeelt in de belasting. En als een paard 5 keer in de week een flinke bosrit maakt, en als dat rustig is opgebouwd naar die duur en frequentie, dan kan zo'n paard dat prima aan hoor.

En als een paard in zijn bouw zo overduidelijk in grote mate scheef is (ik heb er wel eens een gezien die zijn bekken stond echt helemaal scheef. De ene heup stond gewoon een paar cm lager dan de andere) Dat corrigeer je met rijden nooit.

liljebo schreef:
En hoe zit het met stijfheid? is het niet beter om die op te lossen voordat je erop kruipt? Ik denk persoonlijk van wel.

Ik zie dat anders; je moet voorkomen dat je paard stijf wordt. Als je je training, de intensiteit en duur goed afstemt op je paard, en daarnaast goed voor je paard zorgt, dan zou je paard bij aanvang van je training niet stijf mogen zijn. Je rijdt hem dan los om hem op te warmen, niet om door zijn stijfheid heen te rijden. Als jij je paard stijf van stal trekt, dan doe je iets echt niet goed. Of dan is er iets niet in orde met je paard.

Mijn paard is NOOIT stijf. Tot enkele weken geleden. Hij had die dag overdag een aantal merries besprongen (het is een ruin, maar hij denkt af en toe van niet

, en een beetje raar gedaan in het land. Kennelijk een verkeerde beweging gemaakt. Hij is nu behandeld door de fysio/osteo en nu is het weer beter. Maar die stijfheid had dus een duidelijke oorzaak. Stijfheid (of verzuring) kan ook komen door verkeerde voeding (te eiwitrijk) of te weinig vrije beweging (geen weidegang) of dus een verkeerde manier van trainen.

liljebo schreef:
Ik dokterde 2 jaar met zieke paarden.
Ik heb haar een aantal weken geleden weer aan de gang gezet en ben begonnen met grondwerk.

Maar jij hebt het over paarden die wat mankeren. Mijn paard moet na de behandeling van de fysio ook weer even 'revalideren', een weekje rust (met alleen maar weidegang) maar mij is door de fysio geadviseerd om na die week gewoon weer rustig te beginnen met rijden. Maar het kan ook prima werken om na een blessure eerst weer even te beginnen met (goed) longeren. Maar als jij iedere dag of structureel je paard door een stijfheid heen moet werken dan is er iets niet in orde met je manier van rijden, je verzorging of met je paard zelf.

liljebo schreef:
Marijke de Jong doet hetzelfde, overigens.

Daar ken ik een aantal voorbeelden van en daar wordt ik eerlijk gezegd niet vrolijk van.... Die slaan zich op de borst dat ze een paard met artose oid weer aan het lopen krijgen. En zo'n beest moet dan nog piafferen ook. Ik vind dat dressuurmatig helemaal nergens naar lijken. Daarnaast is mijn principe/uitgangspunt is dat mijn paard gewoon gezond moet zijn als ik er mee aan het werk ga. Als mijn paard ooit artose iod krijgt dan ga ik hem echt niet meer lastig vallen met dressuur.

liljebo schreef:
Nu kun je zeggen dat je die paarden ook op het land kunt gooien en dan geen AdB nodig hebt, maar dat vraag ik mij af.
Op het land zie je ze niet per definitie verbeteren.
Omdat paarden op het land(in de wei dus) niet zoveel bewegen als ze in de natuur zouden doen.

Wel als ze genoeg ruimte hebben en in groepsverband lopen. Onze paarden leggen aardig wat km af (en die hebben nog geen eens zo'n groot land) plus dat de een paar keer per dag wel een ren/speeluurtje hebben. Alle leeftijden lopen ook door elkaar, er is er altijd wel eentje die het in de bol krijgt. Ik doe daar als dressuurruiter absoluut niet spastisch over. Ik heb liever dat mijn paarden de overige 22 uur van de dag het ook naar hun zin hebben. En neem dan zo'n (lichte) rugblessure door dat mijn paard zich uitleeft maar op de koop toe. Hij heeft er dan tenminste nog lol van gehad. Liever dat als een peesblessure omdat hij sporadisch buiten komt, en als hij dan naar buiten mag zon uit zijn naad gaat in een veel te kleine paddock dat hij een peesblessuure oploopt

**Geplaatst**: 06-05-10 09:50

Re: dressuur voor het paard of paard voor dressuur

Geplaatst: 06-05-10 09:50

Ik vind dat de jury veel strenger zou moeten zijn, dit omdat de toegangs drempel voor een beginnend ruiter hoger is dan nu het geval is, onderdelen van zo'n proef worden niet correct gereden of geheel niet getoont en wel zo gejureerd.

Dat een paard rechtrichten een onderdeel op zich is ben ik niet met die stelling eens, elke oefening is er voor het paard recht te richten en te sterken in zijn gestel, dat het alleen aan de hand zou moeten of iets in die geest is ook onzin, aan de hand werken met een paard is een leuke en welkome afwiselling voor ruiter en paard, zo ook werken aan de longe en langelijnen.
recht richten duur een heel paarden leven lang en is een terugkerend iets, daar zijn immers de oefeningen voor onstaan en bedacht.

dat een paard gemaseerd word is normaal vind ik, het is onderhoud en behoud van de spieren en welzijn van het machtige dier.
echter is het zo dat bijna alle lichamelijke gebreken rijtechnish oplosbaar zijn.

mol

**Geplaatst**: 06-05-10 10:14

Geplaatst: 06-05-10 10:14

jasmijn78 schreef:
Ik zie dat anders; je moet voorkomen dat je paard stijf wordt. Als je je training, de intensiteit en duur goed afstemt op je paard, en daarnaast goed voor je paard zorgt, dan zou je paard bij aanvang van je training niet stijf mogen zijn. Je rijdt hem dan los om hem op te warmen, niet om door zijn stijfheid heen te rijden. Als jij je paard stijf van stal trekt, dan doe je iets echt niet goed. Of dan is er iets niet in orde met je paard.

Mijn paard is NOOIT stijf. Tot enkele weken geleden. Hij had die dag overdag een aantal merries besprongen (het is een ruin, maar hij denkt af en toe van niet , en een beetje raar gedaan in het land. Kennelijk een verkeerde beweging gemaakt. Hij is nu behandeld door de fysio/osteo en nu is het weer beter. Maar die stijfheid had dus een duidelijke oorzaak. Stijfheid (of verzuring) kan ook komen door verkeerde voeding (te eiwitrijk) of te weinig vrije beweging (geen weidegang) of dus een verkeerde manier van trainen.

Op een gegeven moment voorkom je niet meer dat je paard stijf wordt, dat gebeurt gewoon als paarden ouder worden. Dat is een normaal proces waar wijzelf ook last van hebben. Bij het ene individu is dat sneller, bij het andere later, maar het gebeurt wel. Dan is dus de kunst om daar op een goede manier mee om te gaan om het lichaam wel zo soepel en sterk mogelijk te houden. En ja, soms trek je een stijf paard van stal, kan zomaar gebeuren als ze 25 zijn geworden en wat artrose hebben. Dan kun je zeggen dat je daar niet meer op moet rijden, dat is een keuze die je moet maken, maar vaak hebben die paarden er wel baat bij om toch gereden te worden en worden weer soepeler door de gedoseerde (dressuurmatige) beweging. Zet een paard met artrose stil en je kunt de veearts al vrij snel laten komen, hou ze in beweging en ze hebben nog jaren een leuk leventje.
Dat je met zo'n paard geen wedstrijden op serieuzer niveau gaat rijden, lijkt me duidelijk.

jasmijn78 schreef:
liljebo schreef:
Nu kun je zeggen dat je die paarden ook op het land kunt gooien en dan geen AdB nodig hebt, maar dat vraag ik mij af.
Op het land zie je ze niet per definitie verbeteren.
Omdat paarden op het land(in de wei dus) niet zoveel bewegen als ze in de natuur zouden doen.

Wel als ze genoeg ruimte hebben en in groepsverband lopen. Onze paarden leggen aardig wat km af (en die hebben nog geen eens zo'n groot land) plus dat de een paar keer per dag wel een ren/speeluurtje hebben. Alle leeftijden lopen ook door elkaar, er is er altijd wel eentje die het in de bol krijgt. Ik doe daar als dressuurruiter absoluut niet spastisch over. Ik heb liever dat mijn paarden de overige 22 uur van de dag het ook naar hun zin hebben. En neem dan zo'n (lichte) rugblessure door dat mijn paard zich uitleeft maar op de koop toe. Hij heeft er dan tenminste nog lol van gehad. Liever dat als een peesblessure omdat hij sporadisch buiten komt, en als hij dan naar buiten mag zon uit zijn naad gaat in een veel te kleine paddock dat hij een peesblessuure oploopt

Ik vind het fijn om te horen dat er meer dressuurruiters hun paard gunnen om paard te zijn in een groep.
Wel heb ik een kanttekening bij het "opknappen" van in het land lopen. Dit gaat op voor paarden die in de basis een goede bouw en zelfhouding hebben, die zullen in het land inderdaad vaak herstellen. Maar er zijn ook paarden die een "onverstandige" zelfhouding hebben, die worden niet beter in het land. Daarnaast heb je ook bij oudere paarden weer het probleem dat ze door de kleine ongemakjes van het ouder worden toch stiekum wat scheef gaan lopen. Mijn merrie van 23 was na het vorstverlet echt ruim schever dan voordat de bak onder het ijs verdween. Ze kwam dagelijks overdag buiten in het land, kon dus (beperkt door het ijs) gewoon onbelast bewegen. Zij is verder een kerngezond en sterk paard, dat het gros van het jongere spul er moeiteloos uitloopt, maar je moet wel even rekening houden met een aantal loswerkpuntjes aan het begin.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-05-10 10:36

Geplaatst door de TopicStarter : 06-05-10 10:36

Wat de wedstrijden betreft, denk ik niet dat torenhoge eisen echt nodig is als mensen plezier willen beleven aan hun paard en de wedstrijden. Maar ik denk dat een terdege controle (niet alleen bij dressuur) zeker in de lagere klassen nog te wensen over laat.
In die zin...
onlangs stond ik bij een springwedstrijd voor kinderen waarbij een meid de pony letterlijk de hindernissen oversloeg. Ze won. In de dressuur zag ik haar bepaald niet zachtzinnig met sporen en bit omgaan. Ook hier won ze. (was in nederland)
En als kinderen dit gedrag beloond zien, denk ik dat de basis al verkeerd is (pa stond het overigens toe te juichen... jouw pa, jasmijn, was dus heel wat slimmer)
En dat is eigenlijk wat ik bedoel.
Want dan gaat het niet meer om het paard, maar om de prijs.
En dat soort dingen lijken mij erg in het nadeel werken van de sport op zich. Dressuur heeft vooral door mindere beelden van sterk inwerkende bitten, prikkende sporen ed een minder goed imago gekregen. Toch jammer, denk ik dan. Want de basisgedachte lijkt me niet slecht, aan de hand van wat ik lees.

Wat het rechtrichten betreft... theoretisch kan je verhaal dan wel kloppen, maar dan vraag ik mij dus af...
Hoeveel recreatieruiters zijn werkelijk in staat om een scheef paard (ieder paard is van nature scheef) te corrigeren, nog voordat hij schever wordt, met hun eigen kennis en zit.
Ik denk dat dat in de praktijk erg tegenvalt. Nog afgezien van het feit dat er niemand is die de ruiter in kwestie erop kan wijzen dat hij of zij scheef op het paard zit. In die zin denk ik toch dat rechtrichten en soepelmaken zin heeft. Het verkleint, mijn inziens na, het risico dat de ruiter, door scheef paard, een scheve zit aanneemt.'
Jouw paarden zijn soepel. Maar ze zijn ook goed getraind, neem ik dan aan, gezien je veel traint. Het gemiddelde recreatiepaard is niet per definitie soepel (trouwens erg fijn te horen dat jouw paarden lekker in de wei mogen rondhollen en socialiseren... is nog niet overal vanzelfsprekend, helaas)

Dan kom ik even terug op mijn stijve merrie en gedokter... Ik vrees dat ik onduidelijk ben geweest. Ik was degene met de zieke paarden, die niet konden worden bereden (artrose, kanker, en nog wat gedoe) De merrie die wat stijf was, was niet mijn paard, maar mijn mans paard. Zij is verder volkomen gezond, maar heeft alleen twee jaar bijna niets gedaan als haar buik volgegeten.
De paarden staan hier 24/7 op 6 ha grond, dus de mogelijkheid tot beweging is er. Maar ze stond met twee minies en met een krakkemikkige draver die niet graag liep, waardoor ze zelf ook minder liep. Daarnaast hadden we een zeeeeer strenge winter achter de rug met bijna 4 maanden ijs en enorme dikke laag sneeuw (in tegenstelling tot nederland is de sneeuw hier de hele winter niet weg geweest en lag hij met tijden tot 1 meter hoog)
Dat heeft bij de shetten ook voor problemen gezorgd en dat zal zeker hebben meegespeeld bij haar stijfheid. Maar juist daardoor kwam ook haar scheefheid zo aan de oppervlakte en dan zou ik er dus niet voor kiezen om erop te stappen en mee weg te rijden, voordat het boeltje een beetje soepel was. Om eerder genoemde reden dus.

En dan kom ik dus op het buitenlopen... ze loopt dus buiten 24/7 in groepsverband. Maar ik denk dat ze evengoed lang niet de beweging krijgt die ze als wild paard zou krijgen en dat om die reden extra beweging in de vorm van training/rijden ed. goed uitwerkt op haar gestel. Althans... ik vind haar nu stukken fitter dan een paar weken geleden, toen ze dus scheef was, moeite had met buiging naar een kant en erg veel struikelde
(dat doet ze nu dus niet meer.)
Ze is bovendien opgewekter.

Nombrado... ik ben dus begonnen met wat buiging te vragen aan de hand en vandaaruit longeren, vooral in stap met alleen een soft kaptoom. (Verder ook grondwerk en wandelen. Ze is daar inderdaad al heel wat soepeler door geworden.

Moll... ik denk ook dat het rechtrichten profijt oplevert voor een gereden paard, ongeacht waar het paard voor wordt gebruikt.
Inderdaad is het ook een leuke afwisseling.
En leerzaam, omdat je bewust bezig bent met de juiste bewegingen van het paard.
Het biedt natuurlijk ook wat afwisseling.

Dat je veel problemen rijtechnisch (en met het juiste grondwerk) kunt oplossen heb ik zelf ook gehoord en gezien, dus ben ook geneigd om dat te geloven. Mits vakkundig toegepast.
(Denk niet dat iedereen dat kan...)
Ff afgezien dat algemene verzorging door DA, TA en masseur toch zeer zinvol blijft.

Ik weet overigens nog niet hoe het nu met die hulpmiddelen bij het longeren zit? Werkelijk noodzaak? En is het wel een goede ontwikkeling dat iedereen dat tegenwoordig doet?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-05-10 10:39

Re: dressuur voor het paard of paard voor dressuur

Geplaatst door de TopicStarter : 06-05-10 10:39

waratje... dat is ook een beetje waar ik op doel.
Stijfheid kan al snel optreden bij een paard wat niets doet. De merrie waar ik het over heb is pas 14 maar heeft 7 jaar op de drafbaan gelopen (noordzweedse koudbloeddraver) en ik denk dat het dan net bij mensen is die lichamelijk hard hebben gewerkt vanaf jonge jaren... stijfheid gaat al snel opspelen. Zeker na een lange harde winter met beperkte bewegingsmogelijkheden door ijs en sneeuw.
Mij lijkt rechtrichten, soepel maken en in beweging houden dan ook van belang.
In de wei doen ze het niet altijd vanzelf

**Geplaatst**: 06-05-10 11:28

Geplaatst: 06-05-10 11:28

misverstand
ik vraag geen buiging aan de hand
ik longeer in een grote cirkel, zonder bijzet en met een langzaam tempo
daarin werken de paarden zichzelf recht en het hoofd mag waar het zijn mag.
hoofd naar binnen vragen heeft in mijn ogen niets met rechtrichten te maken.
als je erop zit (wat ik overigens al doe als het longeerwerk goed is) werk je al (bewuste) ruiter het paard recht, daarbij altijd je eigen lijf en rechtheid ter controle (anders werk je door je eigen lijf idd het paard scheef) en ik richt vanachteruit recht...., waar de motor zit.
recht is , functioneel bewegen naar de maatstaven van het lichaam.
de kracht en lenigheid komt vanachteruit..., daar zit de basis
het werkt niet, om 1 spiergroep aan te sterken naar mijn mening
Het lichaam werkt als geheel
train het dan ook als geheel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-05-10 12:15

Re: dressuur voor het paard of paard voor dressuur

Geplaatst door de TopicStarter : 06-05-10 12:15

Maar als je het paard lichte stelling naar binnen laat aannemen, in het begin aan de hand en vandaar uit op de volte(buiging dus... ik werk nooit met bijzet of wat voor hulpteugel dan ook) rek je de buitenkant en train je de binnenkant. Bij van hand veranderen doe je hetzelfde aan de andere kant. Omdat bij scheve paarden aan een kant de spieren kort zijn en aan de andere kant lang en wat slapper, werk je toch wel aan het recht maken van het lichaam?
Net zoals je werkt aan de achterand als je ervoor zorgt dat het paard goed ondertreed.
Als je longeert op de volte en hem laat lopen met bv naar buiten gedraaid hoofd/bolle zijde naar je toe, maak je zijn lijf toch niet symetrisch.. en dat lijkt mij toch een voorwaarde om scheefheid tegen te gaan en te voorkomen dat de ruiter op een scheef paard gaat zitten, daarmee zelf een scheve houding aanneemt ter compensatie (onbewust en wellicht minimaal maar toch) en daarbij bepaalde gewrichten overbelast.

Door aan de symetrie van het paard te werken in ieder opzicht (recht richten door spieren li en re evenveel te trainen, buiging en kracht in achterhand te bevorderen zodat beide zijden even soepel als sterk zijn ed ) is in feite toch het paard als geheel trainen?

**Geplaatst**: 06-05-10 12:25

Geplaatst: 06-05-10 12:25

Het topic gaat eigenlijk hebben wij de dressuur nodig voor het paard, of het paard voor de dressuur.
In iedergeval heeft de ruiter het paard nodig, anders is het geen ruiter, het paard blijft paard ook zonder ruiter.
Wanneer wij met onze kammeraden paarden gaan sporten en dingen gaan doen die meer als gewoonlijke spierkracht vergt, dan dienen wij toch wel duidelijk dressuur te rijden dus het paard gehoorzaam te maken, te gymnatieseren en de spieren en pezen te sterken, dat is bij atleten eigenlijk dito.
En wij houden de paarden als huisdier, en kilometers lopen doen zij ook niet meer, net zo als wij mensen.
Daarom zijn wij eigenlijk verplicht het paard te trainen om zijn lichaam gezond te houden, zeker wanneer wij daarmee sporten.
Dressuur is ook daarvoor ontwikkeld het paard eleganter zich te laten bewegen.

**Geplaatst**: 06-05-10 12:54

Geplaatst: 06-05-10 12:54

liljebo schreef:
onlangs stond ik bij een springwedstrijd voor kinderen waarbij een meid de pony letterlijk de hindernissen oversloeg. Ze won. In de dressuur zag ik haar bepaald niet zachtzinnig met sporen en bit omgaan. Ook hier won ze. (was in nederland)
En als kinderen dit gedrag beloond zien, denk ik dat de basis al verkeerd is (pa stond het overigens toe te juichen... jouw pa, jasmijn, was dus heel wat slimmer)

Ja, weet je... Ik ga niet iedere situatie die jij gezien hebt verdedigen. Dan blijven we aan de gang. Ik heb mijn visie op dressuurwedstrijden irt welzijn voldoende toegelicht. En dan vind ik het wel wat flauw dat jij dan weer komt met 'ja-maar toen en toen zag ik daar en daar...' Als zo'n situatie jou mening zo vormt dat je met de verdere argumenten die ik aan haal niets kunt, dan houdt voor mij de discussie op. Het is soms ook wat je wil zien. Ik rijd zelf nu zo'n 17 jaar officiele/KNHS wedstrijden en mijn ervaring is dat de beste ook vaak de winnaar is. In ieder geval op de grotere concoursen. En ik ben wel eens getuige geweest van excessen. Maar zeker niet met de schering en inslag waarvan jij meent dat dat het geval is.

liljebo schreef:
Want dan gaat het niet meer om het paard, maar om de prijs.

Dat wordt hier altijd graag geroepen, maar wat mij betreft zijn het altijd lege en stemmingmakende kreten. Voor sommige ruiters zal het opgaan, maar voor de meerderheid niet. Die beleven gewoon plezier aan dressuurwedstrijdjes en de ontwikkeling die ze met hun paard doormaken. Zij zoeken op wedstrijd bevestiging bij een juru of zij wel op de goede weg zijn. Want als je dikke prijzen wil winnen moet je geen dressuur gaan rijden.

liljebo schreef:
Hoeveel recreatieruiters zijn werkelijk in staat om een scheef paard (ieder paard is van nature scheef) te corrigeren, nog voordat hij schever wordt, met hun eigen kennis en zit.

Waarschijnlijk zeer weinig... Voor mij ook geen probleem. Je moet het altijd in relatie tot de inspanning zien die van het paard gevraagd wordt. Een paard dat een fractie scheef loopt, maar lekker buiten gereden wordt met een ruiter die verder niet in de weg zit (in de zin van overgewicht, grote balansproblemen etc) gaat daar niet direct van slijten. Het gaat pas een probleem worden als er een grote dressuurmatige inspanning van dat paard gevraagd gaat worden. In het skala komt rechtrichten pas in de 2e fase nadrukkelijker aan de orde. In de dressuur gaat het je vanaf M2 niveau pas echt opbreken als je paard niet goed rechgericht is. En de gemiddelde recreatieve ruiter rijdt dat dressuur niveau niet. En die ambitie moet je dan ook niet hebben als je verder geen aandacht aan dressuur wil besteden en gewoon lekker van buitenritten met je paard wil genieten.

liljebo schreef:
In die zin denk ik toch dat rechtrichten en soepelmaken zin heeft. Het verkleint, mijn inziens na, het risico dat de ruiter, door scheef paard, een scheve zit aanneemt.'

Bij het doorbreken van die cirkel moet de ruiter bij zichzelf beginnen. Een scheve ruiter met een verkeerde houding kan een paard niet rechtrichten. Verder wil ik niet spreken van rechtrichten als kunstje op zich, omdat het voor mij onslosmakelijk met de andere aspecten van het skala verbonden is. En ik een beetje een aversie heb tegen die rechtrichtgoeroes

liljebo schreef:
Maar ik denk dat ze evengoed lang niet de beweging krijgt die ze als wild paard zou krijgen en dat om die reden extra beweging in de vorm van training/rijden ed. goed uitwerkt op haar gestel. Althans... ik vind haar nu stukken fitter dan een paar weken geleden, toen ze dus scheef was, moeite had met buiging naar een kant en erg veel struikelde
(dat doet ze nu dus niet meer.)
Ze is bovendien opgewekter.

Misschien ben ik dan ook niet duidelijk; ik stel niet dat een goede dressuurmatige training slecht is voor een paard. Integendeel. Ik stel alleen dat het bij een gezond paard, dat gehouden wordt onder goede omstandigheden en waarmee licht recreatief werk gedaan wordt een dressuurtraining met allerlei ingewikkelde toestanden niet nodig is om het paard gezond oud te laten worden. En dat paarden opgewekter kunnen worden; dat klopt ook. Veel paarden genieten ook van de aandacht en omgang met de mens. Zeker als er verder weinig te beleven valt voor ze, zoals in het geval van jouw merrie.

liljebo schreef:
Ik weet overigens nog niet hoe het nu met die hulpmiddelen bij het longeren zit? Werkelijk noodzaak? En is het wel een goede ontwikkeling dat iedereen dat tegenwoordig doet?

Ik gebruik zeker bij longeren hulpteugels. Zonder hulpteugels vind ik longeren vrij zinloos... Dan train je niets. Maar het is wat je doel is. Ik wil graag iets trainen/verbeteren. Als je je paard alleen wat beweging wil geven hoef je geen hulpteugels te gebruiken bij het longeren. Maar ik laat hem dan liever in de wei lopen. Dan beweegt hij ook.

liljebo schreef:
Maar als je het paard lichte stelling naar binnen laat aannemen, in het begin aan de hand en vandaar uit op de volte(buiging dus... ik werk nooit met bijzet of wat voor hulpteugel dan ook) rek je de buitenkant en train je de binnenkant.

Nou niet echt. Want als je paard scheef is, en jij trekt hem met zijn hoofd naar binnen, dan gaat zijn kont naar buiten. Dan laat je hem hooguit over de buitenschouder wegvallen, en wordt er helemaal niets recht. Met bijzetteugels kun je nog iets begrenzen. Maar echt goed rechtrichten kun je pas vanuit het zadel. Een een hele enkele handigerd kan het ook met de dubbele lijnen. Maar met alleen een halster en een longeerlijn bereik je vrij weinig.

Professor schreef:
In iedergeval heeft de ruiter het paard nodig, anders is het geen ruiter, het paard blijft paard ook zonder ruiter.

Het paard heeft de mens ook nodig, anders heeft het geen bestaansrecht meer

Evolutietechnisch gezien heeft het paard zich door de mens laten domnesticeren omdat dat het paard voordelen opleverde zoals bescherming tegen roofdieren.

Professor schreef:
Daarom zijn wij eigenlijk verplicht het paard te trainen om zijn lichaam gezond te houden, zeker wanneer wij daarmee sporten.
Dressuur is ook daarvoor ontwikkeld het paard eleganter zich te laten bewegen.

En dat klopt. Al zou ik het nog willen aanvullen dat wij het paard verplicht zijn om lichaam en geest gezond te houden. En als wij ermee gaan sporten, dat we dan een paard selecteren dat in iedergeval wat natuurlijke aanleg heeft voor die sport.

**Geplaatst**: 06-05-10 13:07

Geplaatst: 06-05-10 13:07

Citaat:
En dat klopt. Al zou ik het nog willen aanvullen dat wij het paard verplicht zijn om lichaam en geest gezond te houden. En als wij ermee gaan sporten, dat we dan een paard selecteren dat in iedergeval wat natuurlijke aanleg heeft voor die sport.

Daarmee ben ik het eens, alleen wanneer men ziet dat men fjorden gebruikt voor hogeschool, of haflinger???
Of shetty´s dan denk ik toch waarmee zijn die mensen bezig.
Dravers benut als rijpaard??? De verkeerde dravers.
Zo kan men wel doorgaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-05-10 13:27

Geplaatst door de TopicStarter : 06-05-10 13:27

pfff ben niet zo goed in dat quoten...
Dan maar ff zo...
Ik wil de sport niet aanvallen hoor. Is ook niet persoonlijk bedoeld (heb zelf ook familie in de sport), maar het waren gewoon dingen die mij opvielen en waardoor ik denk dat jury daar best strenger in mag zijn, omwille van het imago van de sport.

Mbt rechtrichten... nee, als een kunstje zie ik dat ook niet. Maar ik blijf het wel belangrijk vinden om ervoor te zorgen dat je paard aan beiden zijde soepel blijft, ook recreatief omdat je op een scheef paard nu eenmaal scheef zit en dat onnodige belasting van gewrichten in de hand werkt. Dat hoeft echt geen hoge dressuur te zijn, maar wel gymnastiserend voor beide zijden van een paard.
Tuurlijk was het voor de merrie van mijn man prettig dat er met haar werd gewerkt, maar ik merkte ook wel degelijk een groot verschil in soepelheid en dat was onbelast makkelijker te bewerkstelligen, mijn inziens na.
Als ik dan erop ga , is het voorwerk al gebeurd.
Zoals iemand die eerst veel gaat lopen, alvorens te hardlopen.

Bij het vragen van buiging is het geenszins de bedoeling om zijn hoofd naar binnen te trekken. Dan ben je erg verkeerd binnen en is het effect averechts,. Hierin heb je mij dus verkeerd begrepen. Als ik buiging op de volte vraag, aan de hand, dan vraag ik het hoofd en de heup naar binnen, wat je kunt bereiken door idd niet te trekken, maar te vragen en te zorgen dat ie los is in de hals. Op de goede manier, komt de heup ook naar binnen en krijg je een goede buiging, wat je dan ook weer herkent aan de manier waarop het paard de staart houdt en ondertreed. Over de schouder wegvallen is nooit de bedoeling en als dat gebeurt is de training op zijn minst zinloos.
Ik gebruik daarvoor echter geen hulpteugel.
Ik werk aan de hand en begeleid het dan riching longeren. Als de achterhand naar buitengaat of het paard over de schouder wegvalt, begeleid ik het weer even.
Overigens werk ik wel met belonen, op het moment dat het paard dat doet wat ik wil zien en dat werk ook erg stimulerend.
Maar dat zal niet iedereen willen.
Is gewoon voor mij een persoonlijke keuze, die het werk voor mij makkelijker maakt.

Verder ben ik het ermee eens dat het onze verantwoordelijk is het paard in lichaam en geest gezond te houden. En dan ongeacht wat we ermee gaan doen.

Dat veel paarden worden gebruikt voor doelen waar ze niet geschikt voor zijn, klopt ook. Zolang het gaat om onschuldige experimenten waaraan ruiter en paard lol beleven, zie ik er nog niet zo'n probleem in.
Zodra de eisen zwaarder worden dan de mogelijkheden van het paard, is dat probleem er wel degelijk.
Helaas zie je dat veel bij dravers. Er zijn behoorlijk wat dravers die niet geschikt zijn als rijpaard, maar voor een schijntje als dusdanig worden verkocht, veelal aan mensen met onvoldoende kennis van zaken.
Dit zijn beslist geen paarden waar je op kan kruipen en het bos mee in kan gaan, gezien ze hebben geleerd met het hoofd hoog te lopen.
Omscholing is hier noodzakelijk, zelfs voor boshobbelen.
Maar dat wordt maar al te vaak niet gedaan.
Een gevolg is ernstige rug en nekproblemen.

**Geplaatst**: 06-05-10 21:53

Geplaatst: 06-05-10 21:53

Er wordt alleen maar geschreven over het lichamelijk aspect van dressuur, maar niet het geestelijk aspect? Ligt nu juist daar niet mede het antwoord op de vraag van het topic? Dat dressuur mede ook is voor bijvoorbeeld voor de gehoorzaamheid? Dus dat dressuur niet alleen maar voor het paard is?

**Geplaatst**: 07-05-10 10:13

Geplaatst: 07-05-10 10:13

FaberSmid schreef:
Er wordt alleen maar geschreven over het lichamelijk aspect van dressuur, maar niet het geestelijk aspect? Ligt nu juist daar niet mede het antwoord op de vraag van het topic? Dat dressuur mede ook is voor bijvoorbeeld voor de gehoorzaamheid? Dus dat dressuur niet alleen maar voor het paard is?

Ik geloof dat ik dat al meerdere keren genoemd heb. Ik heb iedere keer de moeite genomen om mijn visie uitgebreid toe te lichten, maar er wordt slecht gelezen vrees ik... Jammer...

**Geplaatst**: 07-05-10 10:20

Re: dressuur voor het paard of paard voor dressuur

Geplaatst: 07-05-10 10:20

Lezen wat is dat? Singeldwang, verkeerde maat ijzers, losse hoefwand, geblesseerde wervels? Lezen ja, begrijpen nee?

**Geplaatst**: 07-05-10 11:08

Geplaatst: 07-05-10 11:08

FaberSmid schreef:
Lezen wat is dat? Singeldwang, verkeerde maat ijzers, losse hoefwand, geblesseerde wervels? Lezen ja, begrijpen nee?

Ik geloof niet dat die kreten uit mijn post komen, of wel? Op welke punten begrijp je mijn posts niet?