Geplaatst: 05-12-09 18:28 mick75 schreef:Maar opleidingsnivo staat volledig los van didactische kwaliteiten. Ik vermoed dat iedereen wel die leraar kent die een vakkennis heeft van heb ik jou daar, maar geen clou heeft van hoe dat over te brengen. Soms kan iemand met een lagere kwalificatie wel degelijk in hele simpele woorden uitleggen wat er bedoeld word en waarom.
Maar iemand die dat kan beheerst de stof.
Iemand die kan begrijpen hóe iemand leert, iemand die iets ingewikkelds op een makkelijke manier kan uitleggen, is wel van HBO-niveau, ook al heeft hij/zij geen HBO gedaan. Lesgeven is een vak op zich, PABO is HBO-niveau, en buiten de paardenwereld is elke instructeursopleiding op HBO niveau. Opleidingsniveau staat helemaal niet los van didactische kwaliteiten, een goede instructeur moet zeer zeker op een bepaald niveau kunnen denken en begrijpen. Daar is men in de paardenwereld onvoldoende van doordrongen, lijkt het.
mick75 schreef:Ik vind het belangrijk dat een instructeur in de eerste plaats kan kijken, kan zien wat er gebeurt en hoe je dingen kan veranderen en waarom je bepaalde dingen al dan niet moet doen, in niet onnodig ingewikkelde uitleg. Als iemand daaraan voldoet maakt het mij geen moer uit of diegene GP rijdt of nog nooit een behoorlijke B-proef heeft gereden, de basisschool niet afgemaakt heeft of een universitaire master cum laude heeft afgerond.
Je pakt uitersten hier.
Een instructeur moet imo wel degelijk kunnen rijden, in ieder geval het niveau beheersen waarop hij/zij lesgeeft, en liefst meer. Een onnodig ingewikkelde uitleg klinkt wel heel geleerd, maar is in wezen een bewijs van didactische onkunde; zo iemand begrijpt absoluut niet hoe de leerling leert en leest op uit een boekje, dat is eerder een uiting van te weinig begrip en verstand van zaken dan teveel.
Ik kan wel roepen dat jij je kruis moet aantrekken, of een halve ophouding moet maken, maar als ik je niet uitleg hóe, heb je er geen bal aan. Dat is ook het probleem in NL met zitlessen, er wordt keurig verteld dat schouders, hakken en heupen op een lijn moeten zitten, een enkeling weet je er ook nog bij te vertellen dat je je bekken moet kantelen, maar geen mens vertelt hoe....... en dus rijdt iedereen in een soort verlichte zit met de handen zo'n beetje op de bovenbenen (je moet je handen toch laag houden), knieën tegen het zadel geklemd, onderbenen die alle kanten opflapperen, alle dames zitten prachtig op hun doos, en maar klagen dat het paard niet zonder kneepjes aan de teugel wil, en dat ze de galop niet uit kunnen zitten....... vreemd, hè?
Dan kan ik je wel mooi uitleggen hoe je zou moeten zitten, hoe je die teugels vast moet houden, maar als ik het niet kan demonstreren, en het je niet kan laten voelen, heb je er nog geen bal aan. Als ik een oefening nooit gereden heb, kan ik ook niet uitleggen hoe het voelt, kan ik niet weten of die correct gereden wordt, en ik kan je ook niet laten zien hoe je die zou moeten rijden. Dus moet ik als instructeur minimaal 2 niveaus hoger zitten dan jij, en liever nog meer, zodat ik die paar stappen verder kan denken, en je kan helpen een oefening goed aan te leren.
Een instructeur moet niet alleen begrijpen hoe een leerling leert, de een leert door zien en na te doen, de ander leert doordat het met woorden uitgelegd wordt, weer een ander leert door te voelen, en dan zijn er ook nog ontelbare combinaties van leermethoden, een instructeur die alleen maar in de bak staat te gillen, schiet echt hopeloos tekort, maar ook de stof beheersen, kunnen demonstreren, kunnen motiveren........ Dat vraagt véél meer dan alleen lagere school, echt veel meer.
Kijk, ik weet dat ik veel van hem kan leren en dat hij het beste met mij voor heeft, dus dan ben ik wel bereid om mijn ego even op zij te zetten hoor. 
)
)
zo leer je het tenminste goed aan , want afleren is een stuk moeilijker helaas.
Ja, ik heb nu ook een baby in huis die wel eens wat aandacht wil 
