Japke_Z schreef:Ik heb alleen nog maar het begin van hoofdstuk 1 gelezen, maar vond het humoristisch omschreven "debat" bijna lachwekkend herkenbaar. Op bokt gaat het in de regel precies zo aan toe, iedereen heeft een eigen mening en schuift elke andere mening direct aan de kant als minderwaardige onzin. Hoevaak worden in rijtechnische topics wel niet opmerkingen gemaakt in de strekking van: "Jamaar, jij rijdt op koudbloeden/pony's/manegepaarden/enz." Iedereen met een andere mening of ervaringen wordt meteen aan de kant geschoven, zo kan toch niemand iets van een ander leren? Dat is ook de reden dat ik niet meer reageer of zelfs maar meelees in vele rijtechnische topics, binnen no-time vliegen de verwijten je om de oren en iedereen weet het beter dan de rest. Is dat nou iets typisch voor paardenmensen of is dat overal zo?
Wat je zegt is helemaal waar. Dergelijke topics worden ook vaak in een nanoseconde 50 pagina's lang terwijl we hier in een topic over zo'n prachtig boek bijna een week doen over 1 pagina. Nou ik neem me voor om daar wat betreft mijn eigen boktgedrag maar eens snel verandering in te brengen. Ik weet niet of dit nu typisch iets is voor paardenmensen, maar ik denk wel dat mensen zich heel snel aangevallen voelen als het om rijden/africhten gaat. Ik zie daarvoor twee redenen, de eerste omdat we allemaal diep in ons hart wel weten wat van Loon zo treffend zegt: "Een paard laat zich gemakkelijk goed en gemakkelijk slecht africhten . Zijn gedrag is een afspiegeling van de kunde of onkunde van zijn africhter." Daarom zijn we supergevoelig voor kritiek en het leidt dan vaak tot de tweede reden voor verwijten, als het de ander beter lukt dan het jezelf lukt dan wil je dat het liefste geheel of gedeeltelijk toeschrijven aan de dieronvriendelijke houding van de ander of je wilt de ander overtuigen dat jij toch wel als enige een zeldzaam moeilijk opvoedbaar exemplaar hebt getroffen.
Wat betreft de "moderne rijkunst" probeer ik een open geest te houden. Ik weet niet zoveel over hoe het vroeger was, want ben nog niet zo lang besmet met het paardenvirus. Ik denk zelf dat er nu maar weinig mensen zijn die die systematische opleiding van vroeger nog geleerd hebben, dat is jammer maar er is wel goede wil en interesse om te leren zie ik om me heen en ook op bokt.
Nieuw hoeft inderdaad niet per definitie slecht te zijn en het was vroeger ook niet altijd beter. Dit soort vraagstukken zie je in de hele samenleving. Als voorbeeld geef ik iets dat ook eeuwen oud is, het rekenonderwijs. Heel lang is rekenen op dezelfde manier onderwezen, systematisch opgebouwd en met standaard oplossingsstrategieën. Opeens is er iets nieuws gekomen, waarbij leerlingen inzicht moesten gebruiken en "trucjes" zoals een staartdeling absoluut niet meer mochten worden aangeleerd. Nou de voor- en tegenstanders hiervan hebben ook hele veldslagen uitgevochten net als hier op bokt de "Hollandse school" en de "Klassieken". Het heeft aan de ene kant geleid tot een grote groep jonge mensen die helaas de meest elementaire dingen niet kan uitrekenen en die eigenlijk een rekenhandicap heeft. Aan de andere kant zijn er ook leerlingen uit het nieuwe systeem voortgekomen die ongelofelijk jong al een fantastisch wiskundig inzicht hebben. Wijsheid is om te houden wat goed was, aan te vullen met nieuwe inzichten en om de aanpak af te stemmen op de leerling. Zou dat bij paarden zoveel anders zijn?
Ik vraag me af of dat paard wel zo onveranderlijk is. Ik heb hier een prachtig natuurhistorisch boek liggen uit 1750. Hieraan staan ook de paarden van de wereld beschreven. Die sportpaarden van nu die staan daar echt niet bij beschreven, dat weet ik zeker. Ook Darwin was al zeer geïnteresseerd in landbouwhuisdieren, hij wist al dat je dan aan het koken was met een evolutionaire hogedrukpan. In de toekomst zou dat nog wel eens angstaanjagend veel sneller kunnen gaan door manipulatietechnieken en dan krijgen we in plaats van de vraag mag je een paard te diep rijden de vraag mag je hem genetisch manipuleren zodat hij bijvoorbeeld helemaal niet meer voldoet aan het antwoord op de vraag van van Loon in hoofdstuk 1, Wat is een paard?
Maar voorlopig voldoet de beschrijving nog prima, inclusief het stuk dat niet alles even mooi is aan het paard. Ik heb dit al een aantal malen laten lezen aan mensen als zij het echt even niet meer zagen zitten als hun paard leed aan een van de "verbazingwekkende hoeveelheid ziektes" of "het aantal beengebreken waaraan ze mank kunnen gaan" of "hun begaafdheid tot zelfvernietiging" aangevuld met "alle africhtingsmoeilijkheden, die een paard op slinkse wijze weet te presenteren" of een combinatie van één of meerdere zaken. Met heel veel humor geschreven dat stukje, natuurlijk heerlijk overdreven, maar met een kern van waarheid zoals velen helaas weten.
Jannepauli ik zie dat je weer schrijft, dus ik hoop dat het met de ziekte van jouw paard nu beter gaat. Ik had genoten van je bijdragen in het topic waar je ook het citaat van ?? had geplaatst, maar in dat topic had ik al afgegroet, dus zeg ik het hier even en geef tevens een link naar een interview met Hubertus Schmidt dat mooi aansluit bij een aantal zaken die oa daar en hier besproken worden:
http://www.horsemagazine.com/ARTICLES/S ... ebate.html
Even een "huishoudelijke mededeling" volgens het tijdspad van de openingspost zouden we nu al bij hoofdstuk 3 moeten zijn, maar de praktijk wijst uit dat we nu volop in hoofdstuk 1 en 2 zitten dus ik stel voor om dan nu iedereen even de kans te geven aan te haken en dan over een week op 10 november verder te gaan met hoofdstuk 3.