Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-07-09 14:11

Geplaatst: 14-07-09 14:11

Tamor07 schreef:
Ziezo_X schreef:
Maar soms denk ik dat het ook door de ouders komt. Zijn kinderen misschien tegenwoordig veel meer verwend dan nu? Kinderen moeten presteren en wedstrijden rijden, lukt het niet? Dan ligt het zeker aan de pony, want de kinderen zij zooo goed.

Een familie die ik ken hebben een A-kader pony uit denemarken gekocht voor hun dochter (20.000 eu). Haar werd beloofd om in het kader te komen. Helaas, scorens blijven onder de 60 %... dus de pony is niet goed genoeg! Nu hebben ze een nieuwe pony gekocht voor meer dan 25.000 euro!

Dat vind ik ook. Er wordt heel veel van het paard verwacht maar de ruiter maakt het niet waar. Dan komt er een volgende.

Het is echt zo'n smulverhaal eh!

(Maar eigelijk is het jammer dat het echt is gebeurd).
Ik kan er ook nog aan toevoegen dat de pony 4 keer in de week door een volwasse amazone wordt gereden. Wanneer dat meisje hem zelf moet rijden gaat mamie mee met de auto, en staat de pony opgezadeld en losgereden voor haar klaar. Ze kan zelf 30 minuutjes rijden en de pony wordt weer van haar overgenomen.

Op school ging het niet zo goed met haar dus moest ze naar een speciale school voor kinderen die topsporten. In het weekend reizen ze af naar Frankrijk, Italie en Duitsland om 'internationaal' te rijden.

Eigelijk heb ik erg medelijden met dat meisje. Zij is waarschijnlijk nooit lekker op kamp geweest met dr pony, wezen wandelen, poetsen, kunstjes leren, buitenritten maken, eens lekker crossen door de modder. Want dat hoor je naar mijn idee op die leeftijd te doen met je pony... is het niet?

**Geplaatst**: 14-07-09 14:16

Geplaatst: 14-07-09 14:16

Dat ben ik met je eens.
In die tijd leer je een heel stuk rijden door het lol met de knol.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-07-09 14:33

Geplaatst door de TopicStarter : 14-07-09 14:33

randie schreef:
Ik ben 22 maar kan mijn eerste springles nog wel herinneren, zonder teugels & beugels

Hahaha ja dat heb ik ook nog gehad, super! Nu piepen mensen in mijn les al als ze drie rondjes verlichte zit hebben moeten rijden :')

Bij mijn eerste les stond mijn paard overigens wel klaar, dat was in 1995. Toen verzamelde de hele les in de kantine en kregen we in de stal een paard toegewezen. Maar langzaamaan moesten we ze wel zelf opzadelen, wel met begeleiding overigens.

Ik merk dat ik steeds minder risico's neem, en dat zie ik ook in de beginnerslessen op de manege terug. Dat van mezelf wijt ik aan het ouder en wijzer (:+) worden, maar dat van die lessen snap ik niet zo en vind ik jammer. We rijden regelmatig zonder zadel, en gallopeerden dan ook rond, nu is het een wonder als alle beginnertjes überhaupt een rondje galop durven

**Geplaatst**: 14-07-09 14:39

Geplaatst: 14-07-09 14:39

Barmat schreef:
En op het moment dat ik een pony begon te kennen, kreeg ik een moeilijkere toegewezen, waarmee ik de eerste paar keren weer net zo hard de bak doorvloog alsof ik een beginner was....

En gelukkig maar, want daar leer je van rijden. Niet zozeer een moeilijker paard, wel van steeds een ander. Waar je weer heel wat anders van leert. Bijna twintig jaar hobbelde ik maar wat rond, en sinds anderhalf jaar leer ik rijden. Wanneer ik les heb denk ik meestal: damn, ik kan er helemaal niks van $:\$ en gaandeweg merk je toch dat je wel degelijk vooruit gaat. Inmiddels durf ik zelfs weer te galopperen in de binnenbak met andere combinaties er bij

Zucht, was het vanaf het begin maar zo goed gegaan

**Geplaatst**: 14-07-09 15:06

Geplaatst: 14-07-09 15:06

weetje welke ouders ook heeel erg zijn, die hun eigen dromen projecteren op de kinderen. BAH past prima in het rijtje bij het verhaal hierboven. En dat is ook precies waar ik op doelde..! Ik heb leren op "etterzakken" van de manege en LEUK dat ik ze vond. Ik had ook altijd de pony die ik wilde voor de club wedstrijd want niemand wilde dat proberen met die knakkers

. Nu gaan manege pony's 9 van de 10 keer weg als ze niet braaf genoeg zijn..! En wanneer die kids van brave manegepony's afkomen gaan ze over op A-kader ponys met de veel temperament en talent voor ze. Mijn zusje en ik zijn toen verder gegaan op handelspony's en een huurpaard. Wat dus zo nu en dan eraf butste betekende maar dubbel zo trots waren we als ze goed liepen

Citaat:
Ik merk dat ik steeds minder risico's neem, en dat zie ik ook in de beginnerslessen op de manege terug. Dat van mezelf wijt ik aan het ouder en wijzer (:+) worden, maar dat van die lessen snap ik niet zo en vind ik jammer. We rijden regelmatig zonder zadel, en gallopeerden dan ook rond, nu is het een wonder als alle beginnertjes überhaupt een rondje galop durven

Ja het was toen echt feest als je na de les zonder zadel mocht, eerst een hele toer om erop te komen, daarna amazone zit als je dan meer durfde achterste voren. En als grootste truc ging ik altijd staan, beetje jammer was altijd als ze dan begon met lopen :Y)

**Geplaatst**: 14-07-09 16:26

Geplaatst: 14-07-09 16:26

Of met carnaval verkleed zonder zadel springen! En wie viel moest tracteren! Zelfs als volwassene deed ik dat nog regelmatig hoor

Ik stond toen op een manege en dan deden we lekker kinderachtig spelletjes:

Zonder zadel en verkleed hindernissen springen, balgooien, rondje draaien op de rug, koekhappen, of een pilon meenemen, over de hindernis, pilon op een staander zetten, weer terug springen, glaasje flügel drinken *hips*

en dan de andere aantikken, soort van estafette... Het leuke was dat je na een rondje of 10 natuurlijk al aardig zat begon te worden en er dan flink wat van af donderden, en de paarden werden er ook jolig van _O-

(zonder alcohol natuurlijk)

Wat dan opviel is dat de mensen die als kind hadden leren rijden er veel makkelijker mee omsprongen, veel natuurlijker, dan die die op latere leeftijd hadden leren rijden. Juist omdat "wij" allemaal hadden leren rijden op dat stomme dekje hadden we een veel betere balans!

**Geplaatst**: 14-07-09 17:06

Geplaatst: 14-07-09 17:06

Oeh, dat lijkt me een leuk spelletje Barmat

Ze zijn er trouwens nog hoor die wel raar doen. Mijn dochter kwam vanmiddag ineens achterstevoren op de pony de hoek om zetten. Ze lag in een stuip om mijn gezicht.... Ze kon wel beter achteruit rijden dan die mafkees die gisteren tegen mijn auto op knalde.

**Geplaatst**: 14-07-09 17:17

Re: Vroegah waren er nog échte ruiters?!

Geplaatst: 14-07-09 17:17

Geweldige verhalen zijn dit. Ik herken zó veel! Ik werd bij mijn pogingen tot springles bij Cees Lips (de opa van Tim, die nog láng niet geboren was toen) naar huis gestuurd. Ga jij eerst maar leren zitten :-)

Jaar later terug en verhip, ik mocht blijven! Dat ik het hele jaar geen enkel concours rond kwam in het B, ach, kniesoor die erop lette. Heb er een paar jaar over gedaan, maar ook ik kwam in het Z, met diezelfde pony.

Maar bosritten, hele dagen met vijf ponies én een aangespannen op stap, het kon allemaal nog. We waren hooguit een jaar of 12 en onze ouders stuurden ons gerust weg met een stapel boterhammen en een paar pakjes drinken. Geen mobieltjes, geen controle, niks. Om zes uur thuis zijn, dat wisten we en dat deden we dan ook.

Worden er trouwens nog Caprilli-proeven gereden, over verlichte zit gesproken? Daar was ik goed in!

**Geplaatst**: 14-07-09 17:21

Geplaatst: 14-07-09 17:21

MoniqueT schreef:
Worden er trouwens nog Caprilli-proeven gereden, over verlichte zit gesproken? Daar was ik goed in!

Jazeker, de FNRS heeft caprilliproeven. Maar dan moet je eerst de vaardigheidsproef gehaald hebben voor je eraan mag meedoen.

**Geplaatst**: 14-07-09 18:54

Geplaatst: 14-07-09 18:54

Leuk joh, al die verhalen

!
Hier ook één, die bijna 30 jaar rij-ervaring heeft (jemig, ik word oud }:0

)!
Laat ik mijn ervaring van toen en nu vertellen

- Ik begon op een manege waar er +/- 6 pony's in 1 les liepen (en niet 12 /14/16! zoals tegenwoordig).
- daar mocht ik ook mee helpen in de stallen (iets wat nu niet meer op prijs wordt gesteld door manege's of pensionstallen)
Na 3 maanden kreeg ik een eigen pony (ja, ik was een verwend nest; tegenwoordig hebben ze pony, computer, spelcomp, brommer, later auto etc) en kwam ik (gelukkig) in contact met boeren en paardenmensen.
-Idd 2 x per week ponyclub les (binnenbak was er in de verre omstreek niet te vinden, is tegenwoordig ook al anders) + verplicht 1 x per 1 uur priveles en altijd buiten. Door weer en wind.
- Niet luisteren was er niet bij evenals 'ja maar' ! Gewoon monden dicht en rijden! Uren zonder beugels (gevolg dat ik nu van die beweeglijke enkels heb en die heb ik dus zonder beugels niet!)
- commandanten waren mensen met jarenlange rij-ervaring (en zonder diploma; nu is dat verplicht waardoor je een wilwas van instructeurs krijgt. Want iets theoretisch halen, is iets anders dan het in praktijk laten zien of verwoorden. Mijn insziens dan)
- Bijrijders? dat bestond in mijn wereldje dus niet want je vond het buiten de 3 x les te leuk om lekker in de bossen te crossen, in de sneeuw te gaan springen met een paar emmers etc

- hele zaterdagen van huis om te hobbyen (ipv snel achter de compu / winkelen oid)
- bleek een paard een gekkenhuis te zijn, dan ging hij na de slacht (nu komt de DA, osteopaat, magnetiseur, masseur,etcetc en zijn de paarden veel hoger in het bloed gefokt + de voeding is ook dag en nacht veranderd)
- concours; ik zie me nog zitten om 6.00 uur smorgens in de regen want we zaten bij de 1e vrachtwagenlading. Kleddernat en de dag moest nog beginnen. (nu regent het en is het buiten, dan bellen mensen af)
- 2 x per jaar werden de voetjes geschoren en gingen er 20 kinderen + pony's over het viaduct van de snelweg heen, evenals de wedstrijden die dichtbij waren, gewoon te voet. (nu zijn er niet echt heel veel mensen meer die zoiets durven met hun paard en zijn er trailers)

Tja, dus waren er vruger wel echte ruiters of nu? er zijn dus wel idd dingen sterk veranderd!

**Geplaatst**: 14-07-09 19:28

Re: Vroegah waren er nog échte ruiters?!

Geplaatst: 14-07-09 19:28

Ha, ja, dat waren de leukste wedstrijden. De rayonwedstrijden. Ons rayon bestond uit drie ponyclub en we reden een aantal onderlinge wedstrijdjes per jaar. Uurtje stappen met de hele club, kwam echt geen trailer aan te pas. En ja, ook wij gingen over het viaduct bij de snelweg, maar eerlijk gezegd reden we daar zo vaak overheen.

Wij gingen ook altijd te paard/pony naar de vereniging en dat was de eerste jaren een heel flink eind stappen. Ik viel van mijn shetlander en die peerde hem dan altijd acuut naar huis. Langs het politiebureau ... Meerdere keren gebeurd: eerst pony, dan politie en ik kwam als laatste aankakken bij moeders.

**Geplaatst**: 14-07-09 22:10

Geplaatst: 14-07-09 22:10

ik hoor ook wel van die verhalen van dat bijrijders niet
kwamen omdat het regende
of gewoon 2 weken niet kwamen, (en dan niks van zich laten horen)
en dan ineens weer 1 hele week wel.
1 telefoontje als je een dagje niet kan en het is klaar.

**Geplaatst**: 15-07-09 06:20

Re: Vroegah waren er nog échte ruiters?!

Geplaatst: 15-07-09 06:20

Daar hadden wij dus in 1975 geen last. Het woord bijrijders bestond niet eens, we deden alles zelf :-)

**Geplaatst**: 15-07-09 06:34

Geplaatst: 15-07-09 06:34

hier ook zo'n ouwe, gestart op 7 met eerste ponylessen..nu 28 jaar later ben ik nog steeds geen z-ruiter, maar zitten en rijden kan ik. heb achterstevoren, bovenstebuiten bij wijze op paarden gezeten. Was altijd aan helpen op manege, later door weer en wind naar de paarden van anderen en nu sinds een paar jaar pas mijn grote droom waar gemaakt. wedstrijden lang achter me gelaten, maar vooral bezig met paard en plezier. Hopelijk zie ik mijn kids straks ook zonder zadel galopperend door de wei, zonder zich zorgen te maken of ze het juiste setje wel aanhebben. ik ben een sporter in hart en nieren (geweest) en voor mij staat daarbij doorzettingsvermogen bovenaan, daar hoort geen kant en klaar pakketje bij. Ik weet niet of vroeger anders was, het valt meer op...maar goed, dat zegt misschien meer over mijn beleving van toen (niet zo bezig met dat soort zaken)dan de realiteit.

**Geplaatst**: 15-07-09 08:19

Geplaatst: 15-07-09 08:19

Het valt mij idd ook echt op hoe rotverwend de kinderen van nu zijn.
En wat mij het meest verbaast is dat die evolutie zo snel gegaan is. Ik ben 10 jaar geleden begonnen met rijden (dus al in de "Moderne Tijd"

) en toch herken ik iedereen zijn verhalen. Het leren rijden zonder zadel en teugels, de harde leerschool, vallen hoorde erbij als je huilde moest je de volgende keer niet meer terugkomen, etc.
Nu wordt een pony meer als een machine gezien. Rijden is prioriteit. Omgang met paarden en de paardentaal leren begrijpen interesseren hen niet meer.
Ik vraag me af hoe het zo snel is kunnen gaan.

**Geplaatst**: 15-07-09 08:52

Geplaatst: 15-07-09 08:52

Gini schreef:
Het valt mij idd ook echt op hoe rotverwend de kinderen van nu zijn.
En wat mij het meest verbaast is dat die evolutie zo snel gegaan is. Ik ben 10 jaar geleden begonnen met rijden (dus al in de "Moderne Tijd" ) en toch herken ik iedereen zijn verhalen. Het leren rijden zonder zadel en teugels, de harde leerschool, vallen hoorde erbij als je huilde moest je de volgende keer niet meer terugkomen, etc.
Nu wordt een pony meer als een machine gezien. Rijden is prioriteit. Omgang met paarden en de paardentaal leren begrijpen interesseren hen niet meer.
Ik vraag me af hoe het zo snel is kunnen gaan.

Dat herken ik idd. ook. Ik heb ook leren springen zonder zadel, achterste voren op m'n shetlander gezeten en dat soort dingen.

**Geplaatst**: 15-07-09 08:58

Geplaatst: 15-07-09 08:58

Ik heb angst gekregen voor het rijden door/ via/ weet ik veel mijn merrie die een paar jaar geleden is overleden. Nu doe ik grondwerk met mijn ruin ( Vykan) en rijdt mijn bijrijdster en ik ben heel erg blij met haar. Weer of geen weer, griep of geen griep ( belletje en ik zou dan gaan), ze gaat er naar toe en Vykan is gek op haar.

**Geplaatst**: 15-07-09 09:01

Geplaatst: 15-07-09 09:01

Bijrijders had je vroeger niet? Vroeger heette dat een verzorger. En een bijrijdpaard was je verzorgpony. Het principe is hetzelfde.

Zeker de helft van mijn clubgenootjes reed een paard/pony die niet van hem/haar was. Of-ie nou van een boertje was of van een studerend dorpsgenootje dat doordeweeks op kamers zat, alleen in het weekend thuis was en iemand wilde die haar pony de nodige aandacht gaf.

**Geplaatst**: 15-07-09 09:04

Geplaatst: 15-07-09 09:04

Komt die naamsverandering ook niet omdat je toen ook meer verzorgde dan nu?
Ik bedoel daarmee dat je alle voorkomende klusjes ook mee deed.
Stallen, vegen, tuig poetsen, hooi lossen, weide mee schoon maken.
Spinnenwebben weghalen, het hout van de buitenbak verven.
Nu staat veel al een paard vol pension en komt iemand ook alleen maar om te rijden.

**Geplaatst**: 15-07-09 09:06

Geplaatst: 15-07-09 09:06

vorame schreef:
Komt die naamsverandering ook niet omdat je toen ook meer verzorgde dan nu?
Ik bedoel daarmee dat je alle voorkomende klusjes ook mee deed.
Stallen, vegen, tuig poetsen, hooi lossen, weide mee schoon maken.
Spinnenwebben weghalen, het hout van de buitenbak verven.
Nu staat veel al een paard vol pension en komt iemand ook alleen maar om te rijden.

Dat denk ik ook ja. Vroeger stonden paarden denk ik bij mensen en als jij hem dan wou rijden, nou dan moets je hem ook maar verzorgen. Dan liep je daar de hele dag rond. In ieder geval zo zie ik dat voor me.

**Geplaatst**: 15-07-09 09:07

Geplaatst: 15-07-09 09:07

Geen idee, zou er best mee te maken hebben.

Maar ik vind dat er een beetje voorbarig wordt geroepen 'vroeger deden we alles zelf'. Vroeger had ook echt niet iedereen geld voor een eigen pony, toen was het ook al heel prettig als je er eentje van een ander kon rijden en die waren toen ook al voorhanden. De eigenaar deed echt niet alles zelf.

**Geplaatst**: 15-07-09 09:11

Geplaatst: 15-07-09 09:11

Karin schreef:
Geen idee, zou er best mee te maken hebben.

Maar ik vind dat er een beetje voorbarig wordt geroepen 'vroeger deden we alles zelf'. Vroeger had ook echt niet iedereen geld voor een eigen pony, toen was het ook al heel prettig als je er eentje van een ander kon rijden en die waren toen ook al voorhanden. De eigenaar deed echt niet alles zelf.

Ik denk dat er sowieso meer zelf werd gedaan als nu. Nu is het meestal alleen rijden.

**Geplaatst**: 15-07-09 09:12

Geplaatst: 15-07-09 09:12

De plaatsen waar ik verzorgpaarden had was niet bij de particulier die er 1 had.
Ik hoorde ook minder vaak dat die iemand erbij vroeg.
Meestal was dat toch op de plaatsen waar meerdere paarden stonden van 1 eigenaar.
Of bij jullie niet?

**Geplaatst**: 15-07-09 09:14

Geplaatst: 15-07-09 09:14

Volgens mij als mensen paarden reden voor mensen die meer dan 1 paard hadden, een soort stal eigenlijk. Dan hielp daar verder ook mee. Ook op stal enzo.

**Geplaatst**: 15-07-09 09:16

Geplaatst: 15-07-09 09:16

Heet dat tegenwoordig geen bijrijder dan, als je een paard rijdt van iemand die er meer heeft?

Die heeft er dan blijkbaar ook meer dan hij zelf 'aan kan' en dan laat hij er anderen op rijden. Die doet dus ook niet alles zelf.

Twee vriendinnen van mij reden idd ieder allebei een pony van iemand die ging studeren maar haar pony niet wilde verkopen (en 'm ook mocht houden van haar ouders omdat ze toch wei en stal aan huis hadden). Meisje reed 'm zelf ook nog als ze in de weekends en soms doordeweeks thuis was, maar het was toch echt het bijrijderprincipe zoals we dat tegenwoordig ook kennen. Ik had ook een verzorgmeisje voor mijn oude pony toen ik op kamers zat (al was mijn pony al vrij oud, heel structureel rijden en verzorgen deed ze niet en dat was ook niet nodig).