luve_rozes schreef:Jasmijn; wat ik aangeef is niet bedoelt als ongevraagde tips, ik geef in alle simpelheid een reactie, die helaas niet gespeend kan zijn van het laten zien van een denkwijze.
Maar het is mij nog steeds niet duidelijk op wie je dan precies doelt? Ik vind het altijd zo vaag als we spreken over 'men', 'sommige', en 'velen'... Ik begrijp dat je daar soms niet aan ontkomt, maar het blijft dan natuurlijk vaag over wie we het nu hebben. Het komt altijd uit op 'ik zie in mijn omgeving'... Tsja, en als we met 10 man naar 1 iets kijken kunnen we alle 10 wat anders zien...
Ik doel inderdaad op de gemiddelden, waaronder top, trainings, hobby ruiters. Ik ga niet 1 persoon eruit pikken, ieder doet weer wat goeds, weinig alles perfect.
luve_rozes schreef:Veel trainingsstallen moeten ook draaien, monden moeten gevoed worden, lonen betaald, dus snel presteren is voor hen een must.
Even ter relativering: lonen worden amper betaald in trainingsstallen... Doorgaans komt de meeste opbrengsten uit de kantine en het geven van lessen...
Heb je enig idee hoeveel het kost om een dressuurpaard op GP niveau te krijgen? Hoeveel gaandeweg uitvallen (blessures, ziekte, niet voldoende capaciteiten), hoe weinig het prijzengeld is op een gemiddeld internationaal concours? Geloof me: het is echt geen vetpot. Natuurlijk gaat er veel geld in paardensport om. Maar als je rijk wil worden, en veel geld wil verdienen moet je je NIET met dressuursport bezig gaan houden. Enkel de nevenactiviteiten kunnen wat opleveren (bijvoorbeeld een kledinglijn, het geven van instructie en clinics).
Ik weet wat het kost een paard op GP niveau te krijgen, en of de opbrengsten komen uit kantine of lessen, is stal afhankelijk. Ik heb het ook niet over de lonen, maar eigenlijk nog simpeler: als jij een gezin hebt, zul je de monden moeten voeden, de studies betalen, EN de lonen moeten betalen, laag of niet. Paarden zijn dan onderdeel van je bedrijf, en de eigenaar de geldschieter, en die wil zo min mogelijk geld kwijt zijn. Ruiters of stallen die geld kunnen verdienen aan een kledinglijn, zijn alleen de ruiters/stallen waarmee men zich wil identificeren, en die zijn niet dik gezaaid.
luve_rozes schreef:Liefde voor dieren komt dan vaak in gedrang, een handvol daar gelaten.
Ik denk dat je echt wel een veel liefde en passie voor paarden moet hebben om het jarenlang als dressuurruiter/jury/instructeur vol wil houden. Want het kost alleen maar heel veel geld, tijd en energie. Dat niet iedereen hetzelfde verstaat onder liefde en passie voor een paard is een andere discussie. Voor de een is dit het paard 24/7 op een weiland gooien en er wat mee boshobbelen. En voor de ander is dat sport beoefenen met het paard. Voor de een is dat dokteren tot je schulden torenhoog zijn, en voor de ander is dat er een einde aan maken als er weinig kans is op verbetering... En er is voor heel veel wat te zeggen...
Ben ik met je eens.Maar ik bedoel het uit standpunt van je beroep. Je kunt dan niet altijd de keuzes maken, die je misschien zou willen, je moet denken in het belang van het bedrijf.
luve_rozes schreef:Zoals ook juryleden, zoals eerder genoemd. En dat zijn inderdaad de mensen die onderbouwd anderen moeten leren, en niet alleen uitzenden.
Tsja, juryleden zijn altijd een makkelijk slachtoffer om de zwarte piet toe te spelen. Wat jij vergeet is dat deze mensen dit allemaal wel in hun vrije tijd tegen een schamele vergoeding doen. En daar mag best wat meer respect voor zijn. Ik denk dat 9 van de 10 er echt met de beste bedoelingen aan het jureren is. Dat ze niet allemaal op 1 lijn zitten is niet altijd onwil, maar gewoon een gevolg van de complexiteit van dressuur. Verder heeft een jury niet de taak om een ruiter iets te leren. DAT moet een instructeur doen. Een jury beoordeelt de verrichtingen. En geeft waar nodig hierover een verklaring. Maar ruiters zitten daar helemaal niet op te wachten. Bij ons blijven alle juryleden altijd keuring een half uur na de prijsuitreiking. Maar slechts een enkele ruiter komt eens wat vragen... Dat is de realiteit.
Nee, een jurylid speelt een beslissende factor. Of ze daar willen zitten in hun vrije tijd, of daar fout zitten met de beste bedoelingen, met lage beloning, is hun keuze, en kan me niets schelen. Ze behoren te jureren op correct gereden. Ze dienen de ruiter af te straffen op fouten, en daardoor leren ze de ruiter. Wat niet beloond wordt, heeft geen nut, en zal men dus achterwege laten, dus herstellen. En natuurlijk kan je totaal niet om de instructie heen, maar die zal ook correct lesgeven, als de pupil geen punten scoort, het is een wisselwerking, waarin de jury het laatste woord heeft. Wat dat aangaat mag er meer getrokken worden. En waarom men na afloop niet evalueren komt? Ik heb nog nooit een discussie gewonnen met een jurylid, heb zelfs ze uitgenodigd de bandopnames thuis na te kijken. Een jury komt zelden terug op zijn oordeel, is ook heel moeilijk, wat dan zou de uitslag herzien kunnen/moeten worden.
Dinopino schreef:Hoe kan het dat we allemaal apentrots zijn en applaudiseren wanneer onze ruiters op topniveau goed presteren maar hun paarden niet eens fatsoenlijk lopen zoals het ooit bedoeld is. Dan zit er toch iets echt fout. Waarom straft de jury zulke dingen niet af
Fouten worden echt wel afgestraft hoor. Kijk maar eens goed naar het scorebord tijdens een proef. Verder wordt 'vroegah' altijd eindeloos geidealiseerd. En topruiters maakten vroeger ook gewoon fouten. Het niveau van de top was 30 jaar geleden echt niet beter dan nu. Toen had je ook goede en slechte ruiters.