Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-12-12 13:03

Geplaatst: 12-12-12 13:03

Hermelientje schreef:
Damned
Als je stilstaat en een hele lichte druk op het bit hebt en gewoon geduldig wacht zullen de meeste paarden proberen om de druk kwijt te raken. Doen ze dat op de goede manier door na te geven en je beloont dat dan leer je ze inderdaad nageven op druk van de hand, die druk hoeft echt niet veel te zijn. De volgende stap is dat ze altijd die reactie moeten vertonen. Op een gegeven moment is ideaal gesproken de druk niet meer dan de begrenzing van de hand. Je hand gaat mee met de beweging van het paard en alles is constant. Maar om die ideale toestand te bereiken moet het paard wel flink aan het werk met zijn achterbenen en netjes in het spoor blijven lopen, al die ingrediënten waar ik het over had. Het begrip nageven wordt ook wel verschillend gebruikt door diverse mensen. Ik bedoel met nageven echt het loslaten in de kaak. Sommige mensen geven er een ruimere betekenis aan. Wat ze in het Duits durchlässig noemen. Een paard kan veel gemakkelijker nageven als je zorgt dat alle andere voorwaarden in orde zijn. Dus voorwaartse drang, in het spoor lopen enz. Er is een Bokker die eens schreef dat nageven ook een geestelijke toestand is van het paard. Hij geeft zich over aan jou, hij doet met jou mee op jouw manier. Net als een kind zich gewoon "vanzelf" aan de ouderlijke regels houdt omdat ze duidelijk en eerlijk zijn. Daar ben ik het wel mee eens.

Had het de laatste dagen te druk om actief mee te doen hier (je moet toch alles net ff wat beter lezen dan een gewoon babbeltopic), maar hier ben ik weer

Ik vind bovenstaand mooi verwoord Hermelientje. Waaraan ik wil toevoegen dat de voorwaartse drang er eerst moet zijn. Waar je het dus heel vaak mis ziet gaan, omdat men al begrenst voordat de voorwaartse drang aanwezig is, waardoor het paard dus idd van voor naar achteren gereden wordt.

**Geplaatst**: 12-12-12 13:49

Re: Waar is het gebleven?

Geplaatst: 12-12-12 13:49

Helemaal eens met je laatste opmerking Babootje. Het heeft geen enkele zin te begrenzen als dat er niet is.

En over het zonder verbinding rijden. Het kan zeker op een correcte wijze zoals Vur al zegt bij het überstreichen, wat zij gebruikt ter controle en het aanleren van zelfhouding. Maar ik denk zelf dat als je dat (de verbinding onderhouden met je zit en been) kunt dat je dan al een heel vaardige ruiter bent. Ik sluit niet uit dat er mensen zijn die dat altijd voor elkaar krijgen dus niet alleen een kort stukje zoals bij überstreichen, maar ik heb het nog nooit gezien. Als iemand zegt ik gebruik mijn teugels niet dan zet ik daar vraagstekens bij. Als je ze niet gebruikt waarom heb je ze dan? Als ik zeg dat ik zonder sporen rij dan doe ik namelijk geen sporen aan.

Er zijn veel ruiters die inderdaad helemaal niets doen aan de voorkant (prima natuurlijk niks op tegen) maar dan ben je toch met iets anders bezig dan dressuurmatig trainen in mijn ogen.

Over het belang van de zit waar bijvoorbeeld Nombrado het over heeft, denk ik toch iets genuanceerder. Het is natuurlijk fijn als je zo'n prachtige zit hebt, maar ook bij ruiters die niet helemaal de ideale zit hebben kan een paard heel goed gaan. Zolang je je paard niet in de weg zit lukt het wel. Bovendien kan een paard ook dressuurmatig goed gaan zonder ruiter (aan de lange lijnen) of bijvoorbeeld met een ruiter in amazonezit. En verder zijn er mensen die wel een prachtige houding en een onafhankelijke zit hebben maar die van dressuur niets snappen of gewoon geen zin hebben om zichzelf en hun paard daar mee lastig te vallen. Zithulpen zijn weliswaar heel begrijpelijk voor een paard maar het blijven aangeleerde hulpen en dat zien veel mensen over het hoofd. En daarmee zeg ik dus niet dat "the circle of aids" of de samenwerkende hulpen niet bestaan, maar dat dat ook aangeleerd gedrag is, maar wel op hulpen die heel begrijpelijk zijn voor een paard.

Een goede africhter met een iets mindere zit komt nog altijd een stuk verder dan een slechte africhter met een perfecte zit is mijn mening. Maar een goede africhter met een perfecte zit is natuurlijk het toppunt van kijkgenot.

Sommige deelnemers aan dit topic hadden het over de ophouding met de bovenbenen. Bij Edward Gal heb ik wel eens het tegenovergestelde gezien. Hij doet "iets" met zijn bovenbeen waardoor het paard opeens actiever en met meer afdruk gaat lopen, dus in plaats van verzamelend gebruikt hij (bijna dezelfde) hulp juist als activerend. Het is maar wat je je paard leert. Er blijven altijd verschillen in de hulpgeving, zelfs als mensen bij dezelfde trainer trainen kan het er in de praktijk toch heel anders uitzien.

Grappig is dat bij een onderzoek van Andrew McLean bleek dat er eigenlijk geen dressuurruiters waren bij wie het paard echt halthield op alleen hun zit, al zeiden heel veel ruiters dat dat wel zo was. Er was toch altijd nog minstens een minimaal handhulpje. Bij westernruiters kwam het veel meer voor dat het echt alleen op de zit ging, maar daar was het stoppen vaak aangeleerd met stanggebruik als de reactie op de zit niet meteen volgde.

Zo dat is hopelijk weer wat gespreksstof.

**Geplaatst**: 12-12-12 14:02

Geplaatst: 12-12-12 14:02

Hermelientje, een aantal "klassieke" hulpen zijn zo natuurlijk voor een paard om op te reageren, dat ik denk dat dit dan niet echt onder "aangeleerd" geschaard kan worden.

Een aangeleerde hulp is bv wel het "nageven" op de weerstandbiedende hand.

Als iemand wel eens een paard zelf zadelmak en opgeleid heeft tot Z, merk je dat. Hier bedoel ik mee, wat weinig tot geen moeite kost voor het paard om te "begrijpen" en erop te reageren.

Ik ben het er ook mee eens, voordat je verder kunt gaan met opleiden, een paard ahw "onvoorwaardelijk" een reactie behoord te geven op een voorwaartse hulp.

Laatst bijgewerkt door cherie78 op 12-12-12 14:03, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-12-12 14:03

Geplaatst: 12-12-12 14:03

Ik wil ook altijd stoppen op alleen mijn zit, maar gebruik daar in het begin wel een handhulp voor als de reactie niet meteen volgt, dus in het begin is het een paar keer: zithulp + stemcommando, daarna een combie van 3 hulpen, zithulp, handhulp en stemcommando, handhulp wil ik als eerste weglaten, en daarna ook de stemhulp.

**Geplaatst**: 12-12-12 14:05

Geplaatst: 12-12-12 14:05

Yamcha schreef:
Ik wil ook altijd stoppen op alleen mijn zit, maar gebruik daar in het begin wel een handhulp voor als de reactie niet meteen volgt, dus in het begin is het een paar keer: zithulp + stemcommando, daarna een combie van 3 hulpen, zithulp, handhulp en stemcommando, handhulp wil ik als eerste weglaten, en daarna ook de stemhulp.

Als een paard correct op stemhulpen reageert, heb je in feite geen handhulp nodig.
Je (lees; men) geeft zithulp, tegelijkertijd met stemhulp.

**Geplaatst**: 12-12-12 14:07

Geplaatst: 12-12-12 14:07

Hermelientje schreef:
Bij Edward Gal heb ik wel eens het tegenovergestelde gezien. Hij doet "iets" met zijn bovenbeen waardoor het paard opeens actiever en met meer afdruk gaat lopen, dus in plaats van verzamelend gebruikt hij (bijna dezelfde) hulp juist als activerend.

Kan je omschrijven wat je gezien hebt (als dat lukt)? Vooral omdat je het over zijn bovenbeen hebt.

**Geplaatst**: 12-12-12 14:10

Geplaatst: 12-12-12 14:10

setteke schreef:
Hermelientje schreef:
Bij Edward Gal heb ik wel eens het tegenovergestelde gezien. Hij doet "iets" met zijn bovenbeen waardoor het paard opeens actiever en met meer afdruk gaat lopen, dus in plaats van verzamelend gebruikt hij (bijna dezelfde) hulp juist als activerend.

Kan je omschrijven wat je gezien hebt (als dat lukt)? Vooral omdat je het over zijn bovenbeen hebt.

Door je bovenbenen ahw iets "ronder" te maken.

**Geplaatst**: 12-12-12 14:13

Geplaatst: 12-12-12 14:13

@ cherie: Dat is theorie. In de praktijk heb je gewoon te maken met jonge paarden die stilstaan moeilijk vinden, en waarbij je duidelijk zult moeten maken dat het toch echt de bedoeling is dat paard wel stilstaat. Wil niet zeggen dat ik een ruk in de mond geef, ik voer vanuit mijn polsen de druk langzaam op, tot paard dus wél stiltstaat, waarop meteen de druk eraf gaat en ze uitgebreid beloond worden. Mét stem, knuffels, snoep, whatever, zodat het paard ook snapt wat de bedoeling is.

Imo moet je consequent zijn in het duidelijk maken dat je écht reactie wilt op je hulp, anders leer je je paarden dat je hulpen niks betekenen, en dat ie alles mag negeren. Een paard pakt gewoon de ruimte die jij geeft, als jij de ruimte geeft om je te negeren, zal je paard dat doen (daar krijg je bv ook het beeld van continu drijvende ruiters en paarden die gewoon blijven doen wat ze al deden :')

)

**Geplaatst**: 12-12-12 14:16

Geplaatst: 12-12-12 14:16

Hermelientje schreef:
Over het belang van de zit waar bijvoorbeeld Nombrado het over heeft, denk ik toch iets genuanceerder. Het is natuurlijk fijn als je zo'n prachtige zit hebt, maar ook bij ruiters die niet helemaal de ideale zit hebben kan een paard heel goed gaan. Zolang je je paard niet in de weg zit lukt het wel. Bovendien kan een paard ook dressuurmatig goed gaan zonder ruiter (aan de lange lijnen) of bijvoorbeeld met een ruiter in amazonezit. En verder zijn er mensen die wel een prachtige houding en een onafhankelijke zit hebben maar die van dressuur niets snappen of gewoon geen zin hebben om zichzelf en hun paard daar mee lastig te vallen.

Ten aanvulling: Onlangs stond in de hoefslag een artikel van Emmelie Scholtens waarin zij haar visie geeft op een goede zit. Zij zegt dat die vooral functioneel moet zijn (met de beweging mee). En dat je van mensen die naast hun paard ook al geen ideale lichaamshouding hebben je dit ook niet op het paard kunt verwachten. En dat als je bij mensen die niet geheel 'volgens het boekje' zitten heel erg de aandacht gaat focussen op de 'juiste' houding, dat het resultaat vaak is dat ze dan weliswaar die houding gaan aannemen, maar dat dit dan vaak geforceerd en verkrampt gebeurd. En dat werkt juist weer averechts. Ik denk dat kennis over je eigen lichaam en houding (naast het paard) heel belangrijk is. Je kunt heel goed oefeningen doen om je houding naast je paard te verbeteren. Door bv de spieren tussen je schouderbladen strakker te maken/te trainen kun je voorovergebogen schouders weer recht krijgen (dan hoef je op het paard niet steeds geforceerd je schouders recht te maken, dan houden je spieren je schouders beter op zijn plaats en kun je dus ontspannen in je schouder (ik weet niet of ik het zo duidelijk uitleg). Het heeft geen zin tegen iemand met klapperende benen te zeggen dat die ze stil moet houden. Het probleem zit ergens anders; dan kun je niet met je lichaam de bewegingen voldoende opvangen. Bijvoorbeeld omdat je te weining romspabiliteit hebt (dan zijn je rompspieren te slap of niet soepel genoeg). Die kun je weer trainen door oefeningen op een balanceball te doen. Je onderlijf onahankelijk kunnen bewegen van je bovenlijf kun je ook trainen heel goed trainen naast je paard evenals het geven van teugelhulpen (met een pilatuselastiek als teugel proberen vanuit de juiste houding je hand in een vloeiende beweging terug te brengen (dan kun je echt het verschil tussen links en rechts merken, en dat een vloeiende beweging maken nog heel moeilijk is)

Met dit soort oefeningen train je juist de fijne, kleine dieperliggende spieren die je nodig hebt voor balans en coordinatie. Je leert er niet direct beter van rijden, maar je zult wel in staat zijn om tijdens een les te paard aanwijzingen beter op te volgen, omdat je dan voordeel hebt van een goed getraind lichaam. Emmelie scholtens vond overigens oefeningen naast het paard niet zo noodzakelijk voor zichzelf, omdat zij al de hele dag te paard zit. Voor degene die maar 1 of 2 paarden per dag rijden lijkt het mij wel heel zinvol. En ook voor mensen die naast het paard van zichzelf ook al een beroerde houding hebben.

**Geplaatst**: 12-12-12 14:23

Geplaatst: 12-12-12 14:23

Yamcha schreef:
@ cherie: Dat is theorie. In de praktijk heb je gewoon te maken met jonge paarden die stilstaan moeilijk vinden, en waarbij je duidelijk zult moeten maken dat het toch echt de bedoeling is dat paard wel stilstaat. Wil niet zeggen dat ik een ruk in de mond geef, ik voer vanuit mijn polsen de druk langzaam op, tot paard dus wél stiltstaat, waarop meteen de druk eraf gaat en ze uitgebreid beloond worden. Mét stem, knuffels, snoep, whatever, zodat het paard ook snapt wat de bedoeling is.

Imo moet je consequent zijn in het duidelijk maken dat je écht reactie wilt op je hulp, anders leer je je paarden dat je hulpen niks betekenen, en dat ie alles mag negeren. Een paard pakt gewoon de ruimte die jij geeft, als jij de ruimte geeft om je te negeren, zal je paard dat doen (daar krijg je bv ook het beeld van continu drijvende ruiters en paarden die gewoon blijven doen wat ze al deden )

Yamcha, ga jij accoord dat je paard aan de hand gaat trekken en niet luistert?
Ga jij dan eveneens accoord dat je paard aan de longeerlijn gewoon blijft doorgaan, terwijl jij HO zegt?

Ik ga daar dus ook bij jonge (lees ook veulens) niet mee accoord dat ze niet luisteren naar de basis-stemhulpen.

**Geplaatst**: 12-12-12 14:25

Re: Waar is het gebleven?

Geplaatst: 12-12-12 14:25

Uiteraard niet, maar ho blijven zeggen heeft imo weinig zin. Dus maak ik het op een andere manier duidelijker

**Geplaatst**: 12-12-12 14:28

Geplaatst: 12-12-12 14:28

Yamcha schreef:
Uiteraard niet, maar ho blijven zeggen heeft imo weinig zin. Dus maak ik het op een andere manier duidelijker

Daarom leer je het woord "HO" ook aan

Ik blijf ook geen "HO" herhalen totdat ik een ons weeg

Ik heb dan wel het voordeel dat ik mijn paarden (op 2 na) van veulen af aan heb (gehad)

In mijn ogen, begint het opleiden dan ook aan de "hand", in de omgang etc

**Geplaatst**: 12-12-12 14:29

Geplaatst: 12-12-12 14:29

cherie78 schreef:
Hermelientje, een aantal "klassieke" hulpen zijn zo natuurlijk voor een paard om op te reageren, dat ik denk dat dit dan niet echt onder "aangeleerd" geschaard kan worden.

Een aangeleerde hulp is bv wel het "nageven" op de weerstandbiedende hand.

Volgens mij maakt het helemaal niet uit hoe in detail een hulp is aangeleerd. Zolang je maar de juiste reactie krijgt. Voor het springen van wissels worden door heel veel ruiters vaak op detail andere hulpen gegeven, terwijl het eindresultaat hetzelfde is. Zolang het maar duidelijk is voor het paard en je als ruiter consequent bent in het geven van die hulp.

**Geplaatst**: 12-12-12 14:32

Geplaatst: 12-12-12 14:32

jasmijn78 schreef:
cherie78 schreef:
Hermelientje, een aantal "klassieke" hulpen zijn zo natuurlijk voor een paard om op te reageren, dat ik denk dat dit dan niet echt onder "aangeleerd" geschaard kan worden.

Een aangeleerde hulp is bv wel het "nageven" op de weerstandbiedende hand.

Volgens mij maakt het helemaal niet uit hoe in detail een hulp is aangeleerd. Zolang je maar de juiste reactie krijgt. Voor het springen van wissels worden door heel veel ruiters vaak op detail andere hulpen gegeven, terwijl het eindresultaat hetzelfde is. Zolang het maar duidelijk is voor het paard en je als ruiter consequent bent in het geven van die hulp.

Dat klopt, dat je als ruiter/begeleider/opvoeder altijd consequent moet zijn.

Het "vervelende" van verschillend aangeleerde hulpen is (bij eventuele verkoop of anderzins een andere ruiter) dat diegene eerst moet leren hoe het paard iets geleerd heeft.
Dan is het makkelijk als "altijd" dezelfde hulp aangeleerd zou zijn.

**Geplaatst**: 12-12-12 14:48

Geplaatst: 12-12-12 14:48

cherie78 schreef:
Het "vervelende" van verschillend aangeleerde hulpen is (bij eventuele verkoop of anderzins een andere ruiter) dat diegene eerst moet leren hoe het paard iets geleerd heeft.
Dan is het makkelijk als "altijd" dezelfde hulp aangeleerd zou zijn.

Maar dat is een uthopie, want iedere ruiter zal op detail anders rijden. Al zou het alleen al zijn doordat ruiters ook kunnen verschillen van postuur, waardoor op detail hulpen anders over kunnen komen. En als een paard echt goed is afgericht, dan zal hij ook het gevraagde doen op hulpen die er op lijken. Dus als je dan als ruiter al iets van een hulp van een wissel geeft, dan doet hij het al (je hebt daar een speciale naam voor, maar dat ben ik even kwijt). Daarom zijn hele goede leerpaarden ook zo waardevol. Die doen het al als hun ruiter iets in de goede richting doet en zijn vergevingsgezind als er een keer een miscommunicatie ontstaat. Een nieuwe ruiter zal hoe dan ook de afstemming met het paard moeten gaan zoeken.

**Geplaatst**: 12-12-12 14:50

Geplaatst: 12-12-12 14:50

cherie78 schreef:
Door je bovenbenen ahw iets "ronder" te maken.

Die van mij zijn al rond

, maar dit snap ik niet helemaal. Hoezo ronder maken, ik heb echt geen flauw idee hoe ik me dat voor moet stellen?

**Geplaatst**: 12-12-12 14:57

Geplaatst: 12-12-12 14:57

jasmijn78 schreef:
cherie78 schreef:
Het "vervelende" van verschillend aangeleerde hulpen is (bij eventuele verkoop of anderzins een andere ruiter) dat diegene eerst moet leren hoe het paard iets geleerd heeft.
Dan is het makkelijk als "altijd" dezelfde hulp aangeleerd zou zijn.

Maar dat is een uthopie, want iedere ruiter zal op detail anders rijden. Al zou het alleen al zijn doordat ruiters ook kunnen verschillen van postuur, waardoor op detail hulpen anders over kunnen komen. En als een paard echt goed is afgericht, dan zal hij ook het gevraagde doen op hulpen die er op lijken. Dus als je dan als ruiter al iets van een hulp van een wissel geeft, dan doet hij het al (je hebt daar een speciale naam voor, maar dat ben ik even kwijt). Daarom zijn hele goede leerpaarden ook zo waardevol. Die doen het al als hun ruiter iets in de goede richting doet en zijn vergevingsgezind als er een keer een miscommunicatie ontstaat. Een nieuwe ruiter zal hoe dan ook de afstemming met het paard moeten gaan zoeken.

Neem bijv. de galophulp. De één geeft die met behulp van buitenbeen en de ander weer met behulp van binnenbeen.

**Geplaatst**: 12-12-12 15:02

Geplaatst: 12-12-12 15:02

Hermelientje schreef:
Bij Edward Gal heb ik wel eens het tegenovergestelde gezien. Hij doet "iets" met zijn bovenbeen waardoor het paard opeens actiever en met meer afdruk gaat lopen, dus in plaats van verzamelend gebruikt hij (bijna dezelfde) hulp juist als activerend.

setteke schreef:
Kan je omschrijven wat je gezien hebt (als dat lukt)? Vooral omdat je het over zijn bovenbeen hebt.

cherie78 schreef:
Door je bovenbenen ahw iets "ronder" te maken.

Je bedoelt de zit te "openen", waarbij je ahw je bovenbenen iets afdraait? Dat is een andere hulp voor het verzamelen je zit "sluit" (je langmaakt en het kruis aantrekt).
Overigens, Cherie, je hebt gelijk als je zegt dat heel veel van de hulpen (en vooral zithulpen als bovenvermeld) aansluiten het natuurlijke bewegen van het paard.
Maar ik kan me niet voorstellen dat je spieren kunt trainen zonder aanspanning en zonder contact met de paardenmond. Bij jonge paarden merk je - afhankelijk van hun bouw en hoe talentvol ze zijn - dat je je hulpen groter moet geven (ook de teugelhulpen). Naast de graad van africhting het karakter (werkwillig, heet of juist flegmatiek) speelt ook de bouw van het paard een rol. Ook wel eens PRE's gereden; ze zijn in het algemeen vlakker, zodat je heerlijk kunt zitten en korter zodat ze gemakkelijker verzamelen. Maar het gevaar is, dat ze in een "houdinkje" lopen. Haal ze maar eens uit die houding en probeer ze maar eens afwisselend hoog of laag in te stellen. Dat kan echt niet zonder verbinding.

**Geplaatst**: 12-12-12 15:02

Geplaatst: 12-12-12 15:02

setteke schreef:
cherie78 schreef:
Door je bovenbenen ahw iets "ronder" te maken.

Die van mij zijn al rond , maar dit snap ik niet helemaal. Hoezo ronder maken, ik heb echt geen flauw idee hoe ik me dat voor moet stellen?

Een bovenbeen "ronder" maken, bedoel ik mee te "openen" ahw voor je gevoel met O-benen.

**Geplaatst**: 12-12-12 15:08

Geplaatst: 12-12-12 15:08

Babootje schreef:
Hermelientje schreef:
Bij Edward Gal heb ik wel eens het tegenovergestelde gezien. Hij doet "iets" met zijn bovenbeen waardoor het paard opeens actiever en met meer afdruk gaat lopen, dus in plaats van verzamelend gebruikt hij (bijna dezelfde) hulp juist als activerend.

setteke schreef:
Kan je omschrijven wat je gezien hebt (als dat lukt)? Vooral omdat je het over zijn bovenbeen hebt.

cherie78 schreef:
Door je bovenbenen ahw iets "ronder" te maken.

Je bedoelt de zit te "openen", waarbij je ahw je bovenbenen iets afdraait? Dat is een andere hulp voor het verzamelen je zit "sluit" (je langmaakt en het kruis aantrekt).
Overigens, Cherie, je hebt gelijk als je zegt dat heel veel van de hulpen (en vooral zithulpen als bovenvermeld) aansluiten het natuurlijke bewegen van het paard.
Maar ik kan me niet voorstellen dat je spieren kunt trainen zonder aanspanning en zonder contact met de paardenmond. Bij jonge paarden merk je - afhankelijk van hun bouw en hoe talentvol ze zijn - dat je je hulpen groter moet geven (ook de teugelhulpen). Naast de graad van africhting het karakter (werkwillig, heet of juist flegmatiek) speelt ook de bouw van het paard een rol. Ook wel eens PRE's gereden; ze zijn in het algemeen vlakker, zodat je heerlijk kunt zitten en korter zodat ze gemakkelijker verzamelen. Maar het gevaar is, dat ze in een "houdinkje" lopen. Haal ze maar eens uit die houding en probeer ze maar eens afwisselend hoog of laag in te stellen. Dat kan echt niet zonder verbinding.

Met de zit te "openen" hoef je je bovenbenen dus niet af te draaien.

Om met het laatste te beginnen; de hoofd/halshouding is een gevolg en hoog of laag instellen is aan de voorkant bezig zijn.
Een ruimere pas heeft ahw een lage hoofd/halshouding tot gevolg, verzameling heeft een hogere hoofd/halshouding tot gevolg.
Nu is dit natuurlijk niet zo zwart/wit, want ook de bouw van een paard speelt hier bv een rol in, temperament, sensibiliteit etc ook.

**Geplaatst**: 12-12-12 15:11

Geplaatst: 12-12-12 15:11

]

cherie78 schreef:
Het "vervelende" van verschillend aangeleerde hulpen is (bij eventuele verkoop of anderzins een andere ruiter) dat diegene eerst moet leren hoe het paard iets geleerd heeft.
Dan is het makkelijk als "altijd" dezelfde hulp aangeleerd zou zijn.

[quote="jasmijn78"
Maar dat is een uthopie, want iedere ruiter zal op detail anders rijden. Al zou het alleen al zijn doordat ruiters ook kunnen verschillen van postuur, waardoor op detail hulpen anders over kunnen komen. En als een paard echt goed is afgericht, dan zal hij ook het gevraagde doen op hulpen die er op lijken. Dus als je dan als ruiter al iets van een hulp van een wissel geeft, dan doet hij het al (je hebt daar een speciale naam voor, maar dat ben ik even kwijt). Daarom zijn hele goede leerpaarden ook zo waardevol. Die doen het al als hun ruiter iets in de goede richting doet en zijn vergevingsgezind als er een keer een miscommunicatie ontstaat. Een nieuwe ruiter zal hoe dan ook de afstemming met het paard moeten gaan zoeken.[/quote]

Grappig dat je dat zegt Jasmijn. Ik heb toen mijn dochter net geboren was een poosje bijrijders gehad bij mijn toenmalige paard. Het was een groot (en nog jong) paard en (helemaal niet bij nagedacht) de bijrijdster was ook een stuk groter dan ik en haar beenhulpen dus wat verder naar achteren doorkwamen. Waarop het paard dacht dat ie moest wijken

Overigens zie je ook dat hoe verder een paard is afgericht, hoe minder gemakkelijk je er "zomaar" op weg rijdt.

**Geplaatst**: 12-12-12 15:28

Geplaatst: 12-12-12 15:28

cherie78 schreef:
Een bovenbeen "ronder" maken, bedoel ik mee te "openen" ahw voor je gevoel met O-benen.

Hmm, ja ik snap het. Ik denk zelf dat als je been geeft, dus onderbeen om bijvoorbeeld te verruimen, dat je automatisch je bovenbeen wat afdraait. Tenminste dat lijkt me vrij logisch, net zo goed als je je paard weer opvangt, dat je je been (en dus zit) langer maakt en je bovenbeen er dus aanhoudt.

**Geplaatst**: 12-12-12 15:32

Geplaatst: 12-12-12 15:32

cherie78 schreef:
Om met het laatste te beginnen; de hoofd/halshouding is een gevolg en hoog of laag instellen is aan de voorkant bezig zijn.

Niet mee eens, het hoger instellen zoals ik het bedoel heeft idd te maken met verzameling. En rijd je dus van achteren naar voren waarbij je door begrenzing (zoals Burl als zo mooi omschreven had met een ademende hand) verzameling en oprichting krijgt. (Waarbij we de zit dus niet vergeten

).

cherie78 schreef:
Een ruimere pas heeft ahw een lage hoofd/halshouding tot gevolg, verzameling heeft een hogere hoofd/halshouding tot gevolg.
Nu is dit natuurlijk niet zo zwart/wit, want ook de bouw van een paard speelt hier bv een rol in, temperament, sensibiliteit etc ook.

Hoe moet ik voor me zien hoe je een midden- of uitgestrekte draf rijdt. In een lage hoofd- halshouding?

**Geplaatst**: 12-12-12 15:39

Geplaatst: 12-12-12 15:39

Babootje schreef:
cherie78 schreef:
Om met het laatste te beginnen; de hoofd/halshouding is een gevolg en hoog of laag instellen is aan de voorkant bezig zijn.

Niet mee eens, het hoger instellen zoals ik het bedoel heeft idd te maken met verzameling. En rijd je dus van achteren naar voren waarbij je door begrenzing (zoals Burl als zo mooi omschreven had met een ademende hand) verzameling en oprichting krijgt. (Waarbij we de zit dus niet vergeten ).

cherie78 schreef:
Een ruimere pas heeft ahw een lage hoofd/halshouding tot gevolg, verzameling heeft een hogere hoofd/halshouding tot gevolg.
Nu is dit natuurlijk niet zo zwart/wit, want ook de bouw van een paard speelt hier bv een rol in, temperament, sensibiliteit etc ook.

Hoe moet ik voor me zien hoe je een midden- of uitgestrekte draf rijdt. In een lage hoofd- halshouding?

Een midden- of uitgestrekte draf is vanuit "verzameling"

In een lage(re) hoofd/halshouding is een ruimere pas geen probleem, kijk maar bv bij voorwaarts/neerwaarts

**Geplaatst**: 12-12-12 15:51

Geplaatst: 12-12-12 15:51

ik heb niet de hele discussie gelezen, maar op deze laatste wil ik graag verder ingaan.
Ik probeer regelmatig opleidingen te volgen (trainersopleidingen) en hoewel ik nog geen 'wow' ruiter ben, ken ik wel goed de theorie. Deze zegt dat de houding in midden- en uitgestrekte gangen afhankelijk is van de leeftijd en graad van africhting. Er zijn twee soorten midden- en uitgestrekte draf en galop. Er is geen van beide 'beter' dan de andere, maar ze zijn zoals vermeld afhankelijk van de africhting.
-ruimere passen maken, vertrekkende vanaf een evenwichthouding in een normaal arbeidstempo, zou inhouden dat het paard in horizontaal evenwicht (50/50 regel) blijft en ietwat verlengt in het lichaam (lagere graad van africhting)
-echter, wanneer de uitrekking gevraagd wordt vanuit een verzamelde draf of galop, moet die 'verzameling' -hiermee bedoel ik het meer verheven zijn van de voorhand, door een verder ondertredens achterbeen en een eerder 60/40 verdeling van het lichaamsgewicht- behouden blijven.

Geen van beide zijn dus fout, maar het op de voorhand vallen is we steeds fout. Door te trainen en te oefenen kan je van het ene naar het andere overgaan... Bij de ene manier mag dus de hals wat zakken, bij de andere manier is dat not done...