Mireille1970 schreef:Wat in hemelsnaam kan er dierenbeulerij genoemd worden als je anky en consorten op een losgelaten happy-athlete ziet rijden? Oké met losrijden is zo'n 20 minuten het hoofd diep, maar niet in 1 houding, steeds wisselend, en los van de hand, los in de bovenlijn, golvend en nooit hard lopend maar in een gecontroleerd rustig beheerst tempo. Wat is daar dramatisch aan dat het vergeleken wordt met praktijken als wat je hierboven noemt. Die paarden hebben hemel op aarde, ook kwa begeleiding en op stal. Die paarden komen nooit iets tekort en worden Nooit door een pijntje of door een blokkade heengereden.
Als ze op een losgelaten happy-athlete rijdt is er ook geen probleem, maar dat is een open deur
. Het onderwerp van discussie is de (extreme) LDR houding, daar worden vragen bij gesteld (en blijkbaar niet alleen bij leken), dat past gevoelsmatig slecht bij het gevoel van een happy-athlete. Of hun paarden blijer zijn als andere topsport paarden weet ik niet. De vergelijking met de wspa ging ook meer over het gevoel dat met name leken kunnen hebben, de stap van de grand national, naar een millitary naar elke paardensport is niet zo groot.
Met het "total" management zijn ze erg ver, daar kunnen maar weinig ruiters aan tippen, het enige wat denk ik ontbreekt is een PR offensief. Het management lijkt me erg intern gericht, maar ook dat lijkt me van een afstand erg topsporter eigen.
Mireille1970 schreef:Waarom is dan een klassiek bovenin losrijdend paard dat een blauwe tong heeft van het strakgehouden worden nooit zo in opspraak gekomen, of de bekende klassiek gereden NL paarden die op concours in duitsland MET ZWEEP WEL konden presteren en bleven lopen maar in ieder ander land waar je de zweep moet laten vallen geen voet meer verzetten toen?
Daar zijn ook wel opmerkingen over gemaakt, maar dat zie je niet op een paar honderd meter afstand, een kin op de borst zie je wel. Daar komt bij dat "we" nu gouden medailes halen en hoge bomen vangen veel wind.
Dat Anky (en Stef) kunstenaars zijn in het discrimineren van hulpen, dus zorgen dat er geen conflicten in de hulpen zijn, vindt ik schitterend. Ik ken ook niemand die met zoveel ruitergevoel op zo weinig hulpen een paard kan laten reageren. DAT is wat mij betreft de verbetering op het klassieke (oude duitse stijl) rijden.
Mireille1970 schreef:Leed is er ja, dat weet ik en is vreselijk. Ik heb ze wel eens van hun paard getrokken ook. MAAR nogmaals: dat is niet gerelateerd aan de houding van een hoofd, het is hoe de ruiter dat bewerkstelligd. En losgelaten als in LDR is het niet afgedwongen, maar trekkend en sleurend en nooit meer loslatend, met een strakke kinketting en een stang die daardoor niet kan doorslaan JA DAN is het niet goed gereden en dus zielig, maar NIETS zieliger dan de hierboven genoemde voorbeelden.
Kijk, daar zijn we het bijna over eens. Afgezien van het extreme LDR heb ik er ook geen probleem mee als je je paard eens wat ronder instelt, maar mij past het extreme dus echt niet. Slecht rijden zie je overal, alleen ziet slecht rijden er in LDR vaak extra slecht uit
Daar komt bij dat veel ruiters uit de basis LDR als "de standaard" overnemen en je dat dus ook in proefjes tegen komt.