murphy102 schreef:Het wiel hoeft niet meer opnieuw uitgevonden te worden.
Al die mensen met hun nieuwe sites maken gebruik -ik zeg niet: misbruik- van de onwetende, onkundige en vaak gefrustreerde ruiter, die daardoor op zoek gaat naar...
Binnen de Klassieke Rijleer liggen alle antwoorden voor ieder paard en iedere ruiter.
Hoe je het ook wend of keert, het begint altijd bij de basis van de ruiter (het verkrijgen van een onafhankelijke zit) en de basisopleiding van je paard. De basis eindigt daar waar de verzameling begint, deze basis is dus heel breed: takt, ontspanning (door inspanning verkregen), aanleuning, impuls (Schwung) en rechtgerichtheid.
Misschien is het verstandig om ons eerst eens af te vragen wat dressuur dan eigenlijk wel is?!
Dressuur is het in harmonie ontwikkelen en verbeteren van de natuurlijke eigenschappen van het paard.
De ruiter maakt gebruik van de natuurlijke reacties van het paard op hetgeen wij vragen middels onze hulpen, om zodoende het natuurlijk evenwicht om te zetten in een horizontaal en verticaal evenwicht, balans, onder de man.
De kwalitatieve kenmerken van de klassieke dressuur zijn lichtheid en ongedwongenheid.
Dat moet ons streven zijn. Het valt ook niet mee voor goedwillende ruiters om klassiekgeschoolde instructie te vinden. Meestal werkt dat van mond op mond. Daarnaast is het zo dat veel instructeurs zichzelf klassiek noemen, maar waar je wel je vraagtekens bij kunt zetten.
Paardrijden is logica. Blijf vooral zelf nadenken over datgene wat er gezegd wordt, is het logisch; voer het uit en kom tot een conclusie. De een kan beter met die overweg, de ander met iemand anders; dat is geheel persoonlijk. Maar blijf zelf altijd scherp en vraag altijd waarom je iets op een bepaalde manier moet uitvoeren. Voor diegene die zoekende zijn, hierbij dus mijn mening.
En last, but not least: als iets niet lukt met je paard, stel jezelf of je instructeur altijd de vraag: Wat doe ik fout dat het niet lukt...