Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-10-16 09:19

Geplaatst: 07-10-16 09:19

Mar, Sanne:
Herkenbare reactie: spanning onder of naast je neem je zo maar over en dan zit je zelf met hart in de keel erop, of het paard paar km verder zonder jou, of je krijgt vlieglessen poging...
Meer dan genoeg alles meegemaakt helaas, met de nodige littekens zowel fysiek als mentaal.
Ik was aardig mijn onbevangenheid aan het kwijtraken, en daar baalde ik best van.

Wij kwamen er maar niet goed doorheen, paardje kan zich in fractie van superdicht bij je in close contact , geheel losmaken van je en heftige vluchtreacties vertonen.
Lesgever die we toen hadden kwam niet verder dan steeds maar vragen om inderdaad hoofd laag te krijgen en zodoende mentale ontspanning te krijgen.
Werkte redelijk, maar hij bleef veel focus houden op omgeving, en dat frutten voorin zat mij en paard niet lekker.
Hij raakte zijn fijne bekkie kwijt

en spande lijf meer en meer op, ging onzuiver en strak bewegen, de losheid en lust ging eruit.

Doorbraak hebben we afgelopen maanden bereikt met andere lesgever (centre-Riding)
Zij "leest" paarden feilloos, en heel maf maar zij snappen elkaar direct.
door ipv steeds vragen juist been te geven met voor ruimte, een " he let is effe op, ik ben er ook nog" tikje, samen met stem en je energie, voorwaarts oplossen.
Echt eraan rijden zeg maar, overduidelijk zijn zonder monddruk ! En een eigen houding van toedelokie. $_/-\o_$
Vergde wel blufpoker, want we waren aardig angstig geworden, maar toch we krijgen langzamerhand de houding weer terug van: whatever joh, nu werken we samen, straks mag je weer dollen.
Heb daarnaast bewust de schriktrainingen weer opgepakt zoals Tucker duur verkoopt

Zal niet bij elk paard gaan werken, maar onze is gevoelig , slim en spiegelpaardje, en tja daar vallen wij dus blijkbaar op, niet op een volgzaam en afstandelijk paard.

Achteraf wellicht niet een goede combinatie, maar als hij met koppie bij je is dan is er connectie en diepgang , is het genieten, en daar gaan we voor.

**Geplaatst**: 07-10-16 09:25

Geplaatst: 07-10-16 09:25

sanne83 schreef:
In mijn ervaring draagt vwnw werken wel deels bij om de algehele spanning omlaag te krijgen, de meeste paarden schrikken meer als ze hoge spanning hebben.

Het nadeel van specifiek hoofd laag vragen bij spanning, is dat je in sommige gevallen een soort struisvogel creert, die bij elke spanning gelijk z'n neus naar de grond duwt. Zodra het hoofd op normale hoogte is, komt de spanning dan gelijk weer terug.

Bij een echt schrikkerig/angstig/gespannen paard helpt alleen om heel specifiek op het mentale stuk te trainen.
Door het mentaal trainen, krijg je ook weer een betere ontspanning en vwnw, het werkt dus mooi beide kanten op

Ik heb zelf goede vooruitgang geboekt door basis schriktrainingen alla Tucker te gaan doen.
Idee erachter is paard zelf oplossing te zoeken en daar rust in te vinden, en bij je blijft.
Kijken mag , front erop niet.
Vergt wel kennis van signalen opvangen, want hoe eerder je reargeert hoe beter paard reactie geeft.

Verbaas me daardoor wel hoeveel ruiters totaal geen idee hebben wat hun paard aan hun toont, meestal heel subtiel.
Zie vaak reactie als paard al vier stadia heeft doorlopen, en tja dan rest alleen fysieke druk nog.

**Geplaatst**: 07-10-16 10:50

Geplaatst: 07-10-16 10:50

knollentuin schreef:
Kadankovitch daar zet ik niet op in, zijn moeder heb ik ook, die is nu 24 zelfde laken en pak, maar ook daarbij zo betrouwbaar dat m'n kinderen erop kunnen rijden en ze leert ze alles, daarbij mijn oude paard heeft tot 24 e in de sport gelopen en had precies hetzelfde. Het is het type paard waar ik op val. Met dit soort paard moet je werken aan een wil om het voor je te willen doen zonder een beetje door te slaan, superijverige paarden die
Als je niet oplet zichzelf voorbij lopen. Werken aan een vertouwensband.
Een kennis van me zegt me wel eens, die van jou blijven in t wild t langst leven, ze lopen t hardst weg,als eerste

Mijn excuus, ik had de laatste opmerking meer voor de grap bedoeld, daarom gaf ik '25 jaar' aan, want dat is natuurlijk niet iets waar men op in kan zetten.
Wij delen dezelfde smaak in paarden. Mijn lievelingspaard Nimble was een nagel aan mijn rijkunstige doodskist, op alles reageerde hij hyper. Zijn oom Kwiebus, bijna hetzelfde. Mijn huidige heeft me bijna mijn nek gekost, letterlijk, en 10 maanden onderbreking [ofschoon dat eerder lag aan een trapgans die mij en mijn paard twee maal ramde]. Maar deze dieren geven mij veel meer, juist omdat ze zo gevoelig zijn. Ik heb mijn eigen hulphond afgericht. Daarvoor heb ik een Appenzeller uitgekozen, vanwege hun enthousiasme en over-ijver. Müsli is nu 11 jaar en doet haar werk nog steeds met dezelfde inzit als een jonge hond.

**Geplaatst**: 07-10-16 11:22

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 07-10-16 11:22

Müsli als naam voor een appenzeller

Klein hartje in een groot dier

Ik ben in tegenstelling tot jullie niet voor de sensibeltjes. Doe mij maar een brutale grappenmaker. Voor de sport iets minder geschikt maar zo veel talent heb ik toch niet.
Ijverig moeten ze wel zijn. Met een flegmatiek paard kan ik niet veel.

**Geplaatst**: 07-10-16 11:26

Geplaatst: 07-10-16 11:26

Sizzle schreef:
Müsli als naam voor een appenzeller
Klein hartje in een groot dier

Ik ben in tegenstelling tot jullie niet voor de sensibeltjes. Doe mij maar een brutale grappenmaker. Voor de sport iets minder geschikt maar zo veel talent heb ik toch niet.
Ijverig moeten ze wel zijn. Met een flegmatiek paard kan ik niet veel.

Ik ga hierin mee, simpelweg omdat ik nu zo'n paard heb zoals jij beschrijft en ik echt heel fijn kan werken met hem... maar wie weet ben ik even gek op de volgende gek natuurlijk

**Geplaatst**: 07-10-16 11:41

Geplaatst: 07-10-16 11:41

Peetstap schreef:
sanne83 schreef:
In mijn ervaring draagt vwnw werken wel deels bij om de algehele spanning omlaag te krijgen, de meeste paarden schrikken meer als ze hoge spanning hebben.

Het nadeel van specifiek hoofd laag vragen bij spanning, is dat je in sommige gevallen een soort struisvogel creert, die bij elke spanning gelijk z'n neus naar de grond duwt. Zodra het hoofd op normale hoogte is, komt de spanning dan gelijk weer terug.

Bij een echt schrikkerig/angstig/gespannen paard helpt alleen om heel specifiek op het mentale stuk te trainen.
Door het mentaal trainen, krijg je ook weer een betere ontspanning en vwnw, het werkt dus mooi beide kanten op

Ik heb zelf goede vooruitgang geboekt door basis schriktrainingen alla Tucker te gaan doen.
Idee erachter is paard zelf oplossing te zoeken en daar rust in te vinden, en bij je blijft.
Kijken mag , front erop niet.
Vergt wel kennis van signalen opvangen, want hoe eerder je reargeert hoe beter paard reactie geeft.

Verbaas me daardoor wel hoeveel ruiters totaal geen idee hebben wat hun paard aan hun toont, meestal heel subtiel.
Zie vaak reactie als paard al vier stadia heeft doorlopen, en tja dan rest alleen fysieke druk nog.

Maar wat doe je dan als het paard "het front" erop zet? Of hoe voorkom je dat hij dat doet? Ik heb een 4-jarige die op haar dooie gemakkie een grote shovel laat passeren en die nog net haar snor haren niet raakt, maar als er een schaap bij de buren schor is en 2 x blaat staat mevrouw soms op haar achterbenen......

**Geplaatst**: 07-10-16 11:57

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 07-10-16 11:57

Dan zeg je tegen je paard "het is goed, rustig maar en dan wacht je tot hij klaar is met bang zijn, jij bent natuurlijk hélemaal niet bang want er is niets om bang van te zijn.
Zo leert je paard van jou dat ook al lijkt het gevaarlijk, het dat niet is.
Op den duur zie jij natuurlijk al ruim van tevoren aankomen dat er iets "paard gevaarlijks aankomt", je paard zend daar namelijk signalen voor uit en dan zeg je "het is goed, rustig maar" en dan weet hij dat het goed ios ook al is hij nog steeds bang.

Het is natuurlijk allemaal wat gecompliceerder dan wat ik schijf, maar er zijn allerhande workshops om jezelf dit aan te leren.

**Geplaatst**: 07-10-16 12:02

Geplaatst: 07-10-16 12:02

Sizzle schreef:
Müsli als naam voor een appenzeller
Klein hartje in een groot dier

Ik ben in tegenstelling tot jullie niet voor de sensibeltjes. Doe mij maar een brutale grappenmaker. Voor de sport iets minder geschikt maar zo veel talent heb ik toch niet.
Ijverig moeten ze wel zijn. Met een flegmatiek paard kan ik niet veel.

Nou Müsli heeft een groot hart. En ja, ik wilde een Zwitserse naam voor een Zwitserse hond. Ik kon maar op niets komen. Ze was om op te eten zo schattig. Bovendien paste haar eigenlijke naam helemaal niet: Ze is niet blond, kan niet zingen, is niet Agentijns, nooit prostitué geweest, ze wilt absoluut geen welvaart [=eten] delen met de zwakkeren in de samenleving,,,, en ze heeft helemaal geen politiek inzicht. Zoiets noem je toch niet 'Evita'

Wat de keuze van paarden betreft: Ik ga niet echt op zoek naar die 'sensibeltjes' [goeie uitdrukking trouwens], maar omdat ik er toch veel plezier mee heb gehad, wijs ik ze niet af. Uiteindelijk zijn vooral geld en geluk de bepalende factoren; het meest geschikte paard dat ik op dat moment, binnen een redelijke termijn, vinden kan, voor het geld dat ik ter beschikking heb.
Ook ik vermijd flegmatieke dieren.

**Geplaatst**: 07-10-16 12:02

Geplaatst: 07-10-16 12:02

Van die stuiterballen vind ik allemaal maar vermoeiend. Ze moeten zich niet zo aanstellen en lekker normaal doen.

Schijnbaar werkt die instelling. Zo goed als alle paarden krijgen de zelfde mindset als ik en een tijd mee werk.

**Geplaatst**: 07-10-16 12:06

Geplaatst: 07-10-16 12:06

[***] schreef:
Ik heb zelf goede vooruitgang geboekt door basis schriktrainingen alla Tucker te gaan doen.
Idee erachter is paard zelf oplossing te zoeken en daar rust in te vinden, en bij je blijft.
Kijken mag , front erop niet.
Vergt wel kennis van signalen opvangen, want hoe eerder je reargeert hoe beter paard reactie geeft.

Verbaas me daardoor wel hoeveel ruiters totaal geen idee hebben wat hun paard aan hun toont, meestal heel subtiel.
Zie vaak reactie als paard al vier stadia heeft doorlopen, en tja dan rest alleen fysieke druk nog.

Maar wat doe je dan als het paard "het front" erop zet? Of hoe voorkom je dat hij dat doet? Ik heb een 4-jarige die op haar dooie gemakkie een grote shovel laat passeren en die nog net haar snor haren niet raakt, maar als er een schaap bij de buren schor is en 2 x blaat staat mevrouw soms op haar achterbenen......[/quote]

Nou ik zou liever uw reactie daarop willen weten. Ik ben vooral geïnteresseerd wat in de praktijk werkt

**Geplaatst**: 07-10-16 12:09

Geplaatst: 07-10-16 12:09

DarkoFoitzik schreef:
Van die stuiterballen vind ik allemaal maar vermoeiend. Ze moeten zich niet zo aanstellen en lekker normaal doen.

Schijnbaar werkt die instelling. Zo goed als alle paarden krijgen de zelfde mindset als ik en een tijd mee werk.

Ik kan niet voor mevr.Knollentuin spreken, maar Ik denk dat het voor mij niet anders is, waarbij ik geen spanning of conflict uitlok.

**Geplaatst**: 07-10-16 12:18

Geplaatst: 07-10-16 12:18

Peetstap schreef:
sanne83 schreef:
In mijn ervaring draagt vwnw werken wel deels bij om de algehele spanning omlaag te krijgen, de meeste paarden schrikken meer als ze hoge spanning hebben.

Het nadeel van specifiek hoofd laag vragen bij spanning, is dat je in sommige gevallen een soort struisvogel creert, die bij elke spanning gelijk z'n neus naar de grond duwt. Zodra het hoofd op normale hoogte is, komt de spanning dan gelijk weer terug.

Bij een echt schrikkerig/angstig/gespannen paard helpt alleen om heel specifiek op het mentale stuk te trainen.
Door het mentaal trainen, krijg je ook weer een betere ontspanning en vwnw, het werkt dus mooi beide kanten op

Ik heb zelf goede vooruitgang geboekt door basis schriktrainingen alla Tucker te gaan doen.
Idee erachter is paard zelf oplossing te zoeken en daar rust in te vinden, en bij je blijft.
Kijken mag , front erop niet.
Vergt wel kennis van signalen opvangen, want hoe eerder je reargeert hoe beter paard reactie geeft.

Helemaal eens. Je kan het paard trainen om zelf rust te vinden en te ontspannen. Je kan hem trainen om minder snel te schrikken én als hij wel een keer schrikt zichzelf gelijk weer te herpakken.

Heeft niet met dressuurtraining te maken, maar ook juist weer enorm veel

Beginnen met dressuurtraining (of welke andere training dan ook) vanuit ontspanning met een goede communicatie, scheelt zoveel gedoe

**Geplaatst**: 07-10-16 13:09

Geplaatst: 07-10-16 13:09

DarkoFoitzik schreef:
Van die stuiterballen vind ik allemaal maar vermoeiend. Ze moeten zich niet zo aanstellen en lekker normaal doen.

Schijnbaar werkt die instelling. Zo goed als alle paarden krijgen de zelfde mindset als ik en een tijd mee werk.

Dat moeten ze bij mij ook hoor, en dat doen ze ook wel.
Maar t blijft een gegeven dat hoe sensibeler of heter of hoe je t noemen wil een paard is, je eerder een reactie krijgt of dat op je hulp of op een prikkel van buitenaf is.
En hoe scherper deze paarden aan je hulpen staan hoe meer spanning er zich kan opbouwen in zo een dier ( kuchundercover spanning topickuch)
En het is echt wel aan de kunde van een ruiter om daarmee om te kunnen gaan.

**Geplaatst**: 07-10-16 13:24

Geplaatst: 07-10-16 13:24

"Spanning" bij een paard is in vluchtmodus zijn.
Het is zonder twijfel hoogst onaangenaam voor een paard en voor de ruiter om in die staat die zonder meer samengaat met bewustzijnsvernauwing te werken.
Niet voor niets staat in het ongelooflijk diepgaande FEI art 401 dat het doel van de dressuur is het komen tot een kalm paard.

Doel en algemene principes van de dressuur
De dressuur heeft de harmonische ontwikkeling van het organisme en van de natuurlijke eigenschappen van het paard ten doel.
Het paard wordt daarbij levendig, gehoorzaam en kalm in zijn bewegingen gemaakt, waarbij een volmaakte harmonie met de ruiter tot stand komt.

Deze ontwikkeling wordt zichtbaar door:
De ongedwongenheid en regelmaat van de gangen.
De harmonie, lichtheid en het gemak van de bewegingen.
De lichtheid van de voorhand en het onderbrengen van de achterbenen, voortkomend uit een constant aanwezige drang naar voren.
Het onvoorwaardelijke aannemen van het bit, waarbij geen enkele weerstand of spanning optreedt, dat wil zeggen met een volledige ontspanning.
Het paard geeft aldus de indruk, dat hij uit vrije wil datgene doet wat hem wordt gevraagd.
Met vertrouwen en oplettendheid geeft hij zich edelmoedig over aan zijn ruiter.
Het paard blijft daarbij volkomen recht bij al zijn bewegingen op de rechte lijn en past zijn buiging aan de bogen van alle andere lijnen aan.

Het is dat stuk kalm maken waar vaak aan voorbij gegaan wordt, desalnietemin is het de basis voor goede dressuur en harmonieuze omgang.
Het sensibel of heet zijn van paarden is alleen maar een voordeel, het zijn typisch die paarden die innerlijk het kalmst worden omdat ze doorgaans intelligenter zijn en open staan voor het aanleren van andere reacties dan instinctieve.
Ze leren snel.
Er is niets fijner om mee te werken dan Arabier en Engels volbloed.

Het FEI art geeft ons steeds een leidraad, waar schort het nog aan bij mijn paard en het is daar waar meer aandacht aan besteedt moet worden.
Het is zo'n mooi doordacht artikel.....

We kunnen er dagen over filosoferen.

Laatst bijgewerkt door Simpelman op 07-10-16 13:29, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-10-16 13:26

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 07-10-16 13:26

Mijn paard was al kalm en is juist alerter geworden bij het aanleren van de hulpen. Ik verwacht van hem dat hij reageert, zodat we kunnen 'communiceren'. Het is geen diepgaande dialoog echter

.

Hij is steeds 'wakkerder' naarmate ik hem sterker maak, maar blijft onvoorwaardelijk gehoorzamen. Hij blijft 'kalm' voor vele mensen hun normen, maar 'kalmer' wordt hij zeker niet, braver wel.

**Geplaatst**: 07-10-16 13:31

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 07-10-16 13:31

Wanneer je paard niet kalm wordt door je werk dan moet je je af gaan vragen waarom.
Dit is de bedoeling: "levendig, gehoorzaam en kalm" en
"Met vertrouwen en oplettendheid geeft hij zich edelmoedig over aan zijn ruiter. "

**Geplaatst**: 07-10-16 13:33

Geplaatst: 07-10-16 13:33

knollentuin schreef:
Dat moeten ze bij mij ook hoor, en dat doen ze ook wel.
Maar t blijft een gegeven dat hoe sensibeler of heter of hoe je t noemen wil een paard is, je eerder een reactie krijgt of dat op je hulp of op een prikkel van buitenaf is.
En hoe scherper deze paarden aan je hulpen staan hoe meer spanning er zich kan opbouwen in zo een dier ( kuchundercover spanning topickuch)
En het is echt wel aan de kunde van een ruiter om daarmee om te kunnen gaan.

Heb je ergens wel gelijk in, maar ik geloof ook wel erg in de kneedbaarheid van de dieren; dwz dat je ook een ietwat trager paard uiteindelijk zo aan de hulpen kan krijgen en een sensibel paard kalm en vol vertrouwen kan krijgen en dat het eindproduct dat deze geven, in essentie, niet al te veel hoeven te verschillen. Het is maar van waar je vertrekken wil.

Alles is uiteraard paardafhankelijk en te nemen met een korreltje zout he.

**Geplaatst**: 07-10-16 13:36

Geplaatst: 07-10-16 13:36

Simpelman schreef:
Wanneer je paard niet kalm wordt door je werk dan moet je je af gaan vragen waarom.
Dit is de bedoeling: "levendig, gehoorzaam en kalm" en
"Met vertrouwen en oplettendheid geeft hij zich edelmoedig over aan zijn ruiter. "

Oei maar dan heb je me niet helemaal begrepen. Mijn paard was eigenlijk heel traag en is juist 'levendig' geworden zoals jij dat hier plaatst. Het kalme deel is er altijd geweest en wordt niet meer sterker, dan zou hij stilstaan.

**Geplaatst**: 07-10-16 14:18

Geplaatst: 07-10-16 14:18

Simpelman schreef:
Het is zo'n mooi doordacht artikel..... We kunnen er dagen over filosoferen.

Nou ech niet, vet zonde van mijn vrije dagen _O-

**Geplaatst**: 07-10-16 14:49

Geplaatst: 07-10-16 14:49

Kadankovitch schreef:
[***] schreef:
Ik heb zelf goede vooruitgang geboekt door basis schriktrainingen alla Tucker te gaan doen.
Idee erachter is paard zelf oplossing te zoeken en daar rust in te vinden, en bij je blijft.
Kijken mag , front erop niet.
Vergt wel kennis van signalen opvangen, want hoe eerder je reargeert hoe beter paard reactie geeft.

Verbaas me daardoor wel hoeveel ruiters totaal geen idee hebben wat hun paard aan hun toont, meestal heel subtiel.
Zie vaak reactie als paard al vier stadia heeft doorlopen, en tja dan rest alleen fysieke druk nog.

Maar wat doe je dan als het paard "het front" erop zet? Of hoe voorkom je dat hij dat doet? Ik heb een 4-jarige die op haar dooie gemakkie een grote shovel laat passeren en die nog net haar snor haren niet raakt, maar als er een schaap bij de buren schor is en 2 x blaat staat mevrouw soms op haar achterbenen......

Nou ik zou liever uw reactie daarop willen weten. Ik ben vooral geïnteresseerd wat in de praktijk werkt[/quote]
Ik wandel samen met mijn paard richting het schorre schaap en laat haar bekijken wat het is waar ze nu bang van is. Verder doe ik niets, probeer rustig te ademen en wacht....

**Geplaatst**: 07-10-16 14:53

Geplaatst: 07-10-16 14:53

En al naderend spreek je je paard bemoedigend toe en toon je overdadig veel bewondering voor zijn moed.
Je dwingt hem niet verder te gaan dan dat hij aankan en zélfs als hij stil gaat staan beloon je hem voor zijn inspanning (niet te vluchten).

Zelf blijf je natuurlijk dood kalm, jij weet dat er van de laatste 1000 jaar geen meldingen bekend zijn van ronkende schapen die paarden hebben gedood, dus er is weinig reden om je druk te maken.
Kontactteugel, ontspannen zit, geen geduw en gepluk, gewoon even de zaak verkennen, niets aan de hand.

Draait je paard zich om dan laat je hem dat doen en zegt rustig "nee niet doen, rustig maar" en je draait hem kalm weer in derichting van het monster en wacht tot hij klaar is met bang zijn.
En je houdt niet op met belonen.
Gehoorzaamheid is geen sprake van, jij loopt ook niet de denkbeeldige muil van een monster binnen vanuit gehoorzaamheid, dat kan alleen met stevige dwang.

Je helpt je paard zichzelf te leren beheersen.

Laatst bijgewerkt door Simpelman op 07-10-16 15:04, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-10-16 15:01

Geplaatst: 07-10-16 15:01

Van mij hoeft dat hele sensibele ook niet..maarja dat weet je niet van te voren als je ze als veulen hebt! Mijn merrie is echt een heel stuk beter geworden Door veel grondwerk maar t blijft een hete..Maar goudeerlijk! Voor mij een must!

**Geplaatst**: 07-10-16 15:50

Geplaatst: 07-10-16 15:50

Simpelman schreef:
En al naderend spreek je je paard bemoedigend toe en toon je overdadig veel bewondering voor zijn moed.
Je dwingt hem niet verder te gaan dan dat hij aankan en zélfs als hij stil gaat staan beloon je hem voor zijn inspanning (niet te vluchten).

Zelf blijf je natuurlijk dood kalm, jij weet dat er van de laatste 1000 jaar geen meldingen bekend zijn van ronkende schapen die paarden hebben gedood, dus er is weinig reden om je druk te maken.
Kontactteugel, ontspannen zit, geen geduw en gepluk, gewoon even de zaak verkennen, niets aan de hand.

Draait je paard zich om dan laat je hem dat doen en zegt rustig "nee niet doen, rustig maar" en je draait hem kalm weer in derichting van het monster en wacht tot hij klaar is met bang zijn.
En je houdt niet op met belonen.
Gehoorzaamheid is geen sprake van, jij loopt ook niet de denkbeeldige muil van een monster binnen vanuit gehoorzaamheid, dat kan alleen met stevige dwang.

Je helpt je paard zichzelf te leren beheersen.

Zo doe ik het inderdaad.
Heb die hele Tristan Tucker niet nodig

**Geplaatst**: 07-10-16 16:10

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 07-10-16 16:10

Dat begrijp ik, desondanks van dit soort mensen kun je leuke dingen leren, ze hebben over hun onderwerp nagedacht en het in praktijk zien brengen door veel cursisten.
Ze hebben de de meest gemaakte fouten langs zien gaan en gezien wat gewoonlijk wél en wat niet goed werkt.

Kan heel verrijkend zijn.

**Geplaatst**: 07-10-16 16:16

Geplaatst: 07-10-16 16:16

Simpelman schreef:
Dat begrijp ik, desondanks van dit soort mensen kun je leuke dingen leren, ze hebben over hun onderwerp nagedacht en het in praktijk zien brengen door veel cursisten.
Ze hebben de de meest gemaakte fouten langs zien gaan en gezien wat gewoonlijk wél en wat niet goed werkt.

Kan heel verrijkend zijn.

Uiteraard!
Ik heb ook een knipoog achter mijn uitspraak gezet....