Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-02-16 10:52

Geplaatst: 17-02-16 10:52

Evelijn schreef:
Ja nooit saai...maar ook voor jou nooit ontspannen en daardoor is het ook lastig om toch die rustige overtuigende leider te zijn.
Ik vind trouwens laten kijken niet hetzelfde als bevestigen in zijn angst... Bevestigen zou zijn om op het moment dat paard schrikt hem liefjes toe te spreken en te aaien... Als ik paard laat kijken doe ik niks... pas als ze nieuwsgierig naar het object worden spreek ik wat bemoedigende woorden.
Schrikachtig gedrag kan voortkomen uit zoveel dingen... en de reden daar achter en hoe je er vervolgens mee omgaat kan zo verschillen. Ik vind het soms al lastig als ik het zie maar niet erop zit om er iets zinnigs over te zeggen hoe op te lossen.

En toch Evelijn, hebben we echt heerlijk ontspannen momenten; zowel in het bos als in de baan. Hij kan zich echt geven en dat is een fijn gevoel. Alsof de oefeningen vanzelf gaan, alleen al denken aan een appuyement en hij voert het uit, zo gemakkelijk...

**Geplaatst**: 17-02-16 10:58

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 17-02-16 10:58

Gelukkig maar dat dat er wel is. Belangrijk om wel te genieten

Nu alleen nog de puzzel waarom hij zich dus soms zo schrikt/opwindt.
Mij helpt het om dagboekje bij te houden zodat ik beetje overzicht krijg in hoe dingen gaan in de loop van de tijd...anders blijf je soms zo hangen in de waan van de dag.

**Geplaatst**: 17-02-16 11:00

Geplaatst: 17-02-16 11:00

Evelijn schreef:
Gelukkig maar dat dat er wel is. Belangrijk om wel te genieten
Nu alleen nog de puzzel waarom hij zich dus soms zo schrikt/opwindt.
Mij helpt het om dagboekje bij te houden zodat ik beetje overzicht krijg in hoe dingen gaan in de loop van de tijd...anders blijf je soms zo hangen in de waan van de dag.

Goed idee! Ik vermoed trouwens dat de schrikreacties deels veroorzaakt worden door de PPID (hij is daardoor sneller gestresst), maar ik ga zeker de internist ook vragen naar zijn ogen... echt stom dat ik daar niet aan gedacht heb, ligt zo voor de hand.

Hoe los jij het op als je paard niet weg wil van de kudde?

**Geplaatst**: 17-02-16 11:03

Geplaatst: 17-02-16 11:03

Picasso schreef:
Evelijn schreef:
Gelukkig maar dat dat er wel is. Belangrijk om wel te genieten
Nu alleen nog de puzzel waarom hij zich dus soms zo schrikt/opwindt.
Mij helpt het om dagboekje bij te houden zodat ik beetje overzicht krijg in hoe dingen gaan in de loop van de tijd...anders blijf je soms zo hangen in de waan van de dag.

Goed idee! Ik vermoed trouwens dat de schrikreacties deels veroorzaakt worden door de PPID (hij is daardoor sneller gestresst), maar ik ga zeker de internist ook vragen naar zijn ogen... echt stom dat ik daar niet aan gedacht heb, ligt zo voor de hand.

Hoe los jij het op als je paard niet weg wil van de kudde?

Mijn paard wilde ook nooit weg van de kudde en als we terug kwamen had hij er altijd heel veel haast mee, ook tijdens de buitenrit liep hij altijd heel snel. Ik heb heel veel gewandeld en nu kunnen we zonder problemen weg rijden, in het bos gaat het relaxed en terug weg loopt hij super ontspannen.

**Geplaatst**: 17-02-16 11:08

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 17-02-16 11:08

Hij begint er pas mee als we echt al 10 minuten van huis zijn en hij door krijgt dat we het grote rondje gaan doen ipv het kleine... vantevoren al even teugels op maat en been eraan.. meestal is dat voldoende.. als hij probeert om te draaien.. draai ik door (en ja dan trek ik hem in zijn mond) en dan krijgt hij een schop tussen zijn ribben en een 'nee!' Maar dit doe ik alleen bij mijn ouwe ruin met de grote merrie werkt het anders (daar ga ik niet alleen mee naar buiten als die iets anders bedenkt zet ik haar achter de kont van die ruin en dan gaan we verder)

**Geplaatst**: 17-02-16 11:32

Geplaatst: 17-02-16 11:32

Evelijn schreef:
Hij begint er pas mee als we echt al 10 minuten van huis zijn en hij door krijgt dat we het grote rondje gaan doen ipv het kleine... vantevoren al even teugels op maat en been eraan.. meestal is dat voldoende.. als hij probeert om te draaien.. draai ik door (en ja dan trek ik hem in zijn mond) en dan krijgt hij een schop tussen zijn ribben en een 'nee!' Maar dit doe ik alleen bij mijn ouwe ruin met de grote merrie werkt het anders (daar ga ik niet alleen mee naar buiten als die iets anders bedenkt zet ik haar achter de kont van die ruin en dan gaan we verder)

Ik doe het niet anders. Maar hoe rijm je dit dan met 'edelmoedige overgave'? Niet om flauw te doen, probeer het te begrijpen..... Of houdt dat ook in dat je soms iets harder moet doorpakken en niet moet gaan afwachten?

**Geplaatst**: 17-02-16 11:37

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 17-02-16 11:37

edelmoedig overgeven staat niet haaks op een keer doorsluiten of ene keer ene tik met de zweep of een keer een schop of wat dan ook. een paard kan vele aanbieden maar je moet uiteindelijk communiceren wat je wel en niet wilt. soms moet je hem begeleiden in het naar voren gaan. het rijden is en blijft net een slag meer verwachten en vragen van je paard dan dat in de natuur gebeurd.

**Geplaatst**: 17-02-16 11:40

Geplaatst: 17-02-16 11:40

Nou ja... die is er dan gewoon niet... en daarom hebben we dan ook het probleem ... als die er wel was gingen we zo rechtsaf op weinig aanwijzing... Echter is de edelmoedige overgave na paar minuten wel weer terug en hebben we weer vriendschap gesloten... er was discussie en die is nu over...
Echter probeer ik in het rijden zo min mogelijk van dit soort situaties op te zoeken... ik hou van conflictloos rijden... en ik maak het meestal mijn paard niet zo lastig dat hij de discussie aan wil gaan.
En eigenlijk weet ik ook wel dat als ik vaker met mijn ruin ga rijden, ik een stuk minder conflict tegenkom... dat zou de beste oplossing zijn.

**Geplaatst**: 17-02-16 11:41

Geplaatst: 17-02-16 11:41

AbbyBlues schreef:
Picasso schreef:
Dat snap ik, maar lees even wat ik bedoel. Jij kan gevaar inschatten, je paard niet... etc

Daar ben ik het niet mee eens. Ik denk dat paarden een hoop dingen beter kunnen inschatten dan wij. Kijk maar naar het drijfzandverhaal van Lante.

En of je paard gevaar in kan schatten..Hier aantal jaren geleden in de winter richting bos..Het had gevroren maar M.i niet glad, echter toen ik een bepaald pad op wilde
" vertelde" mijn merrie niet doen!! Zo dankbaar dat mijn paard nee zei op dat moment..Wat bleek spek en spek glad en dat was toch echt niet te zien!!! Mekaar behoeden voor gevaar..Dat geeft vertrouwen!

**Geplaatst**: 17-02-16 12:01

Geplaatst: 17-02-16 12:01

Evelijn schreef:
Nou ja... die is er dan gewoon niet... en daarom hebben we dan ook het probleem ... als die er wel was gingen we zo rechtsaf op weinig aanwijzing... Echter is de edelmoedige overgave na paar minuten wel weer terug en hebben we weer vriendschap gesloten... er was discussie en die is nu over...
Echter probeer ik in het rijden zo min mogelijk van dit soort situaties op te zoeken... ik hou van conflictloos rijden... en ik maak het meestal mijn paard niet zo lastig dat hij de discussie aan wil gaan.
En eigenlijk weet ik ook wel dat als ik vaker met mijn ruin ga rijden, ik een stuk minder conflict tegenkom... dat zou de beste oplossing zijn.

In iedere relatie heb je wel eens discussie. Dan is het juist belangrijk een goede communicatie en vertrouwensband te hebben. Als jouw paard jou vertrouwd dan zal hij het van jou aannemen dat jij de juiste keuze maakt.
Tenminste, zo zie ik het.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-02-16 12:30

Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-16 12:30

pol1 schreef:
En of je paard gevaar in kan schatten..
Hier aantal jaren geleden in de winter richting bos..
Het had gevroren maar M.i niet glad, echter toen ik een bepaald pad op wilde
" vertelde" mijn merrie niet doen!!
Zo dankbaar dat mijn paard nee zei op dat moment..
Wat bleek spek en spek glad en dat was toch echt niet te zien!!!
Mekaar behoeden voor gevaar..
Dat geeft vertrouwen!

Ik woon in een vrij ruige omgeving en bij ritten neem ik soms afslagen op bospaadjes die uiteindelijk uitmonden in natuurlijke afwateringen vanaf de berg.
30cm Breed, zigzaggend, rotsen en klei, 20 - 25% verval.
Soms stopt mijn paard dan ergens en draait zich om naar mij toe, dat betekent dat ik af moet stappen.....
En, inderdaad 10 à 20meter verder moeten we beide met onze gat over de grond de berg af glijdend zien te overleven.
Meestal neem ik de beslissing, soms mag zij het zeggen, dat hangt van de situatie af.
Wederzijds respect, wederzijds vertrouwen.

Er is een groot verschil tussen niet mogen en moeten.
Niet mogen is de dominantie van de leidmerrie, paarden willen bij de leidmerrie blijven.
Moeten is de dominantie van de hengst, paarden willen niet bij de dominante hengst blijven, ze gaan ervan weg.
Paarden gaan weg van druk, letterlijk. Dat we toevallig op hun rug zitten maakt emotioneel geen verschil voor ze, ze gaan weg.
Dit verschil is heel elementair in onze omgang met ze.

**Geplaatst**: 17-02-16 12:34

Geplaatst: 17-02-16 12:34

Evelijn schreef:
Nou ja... die is er dan gewoon niet... en daarom hebben we dan ook het probleem ... als die er wel was gingen we zo rechtsaf op weinig aanwijzing... Echter is de edelmoedige overgave na paar minuten wel weer terug en hebben we weer vriendschap gesloten... er was discussie en die is nu over...
Echter probeer ik in het rijden zo min mogelijk van dit soort situaties op te zoeken... ik hou van conflictloos rijden... en ik maak het meestal mijn paard niet zo lastig dat hij de discussie aan wil gaan.
En eigenlijk weet ik ook wel dat als ik vaker met mijn ruin ga rijden, ik een stuk minder conflict tegenkom... dat zou de beste oplossing zijn.

Helemaal duidelijk! Dank.

**Geplaatst**: 17-02-16 12:34

Geplaatst: 17-02-16 12:34

Simpelman schreef:
pol1 schreef:
En of je paard gevaar in kan schatten..
Hier aantal jaren geleden in de winter richting bos..
Het had gevroren maar M.i niet glad, echter toen ik een bepaald pad op wilde
" vertelde" mijn merrie niet doen!!
Zo dankbaar dat mijn paard nee zei op dat moment..
Wat bleek spek en spek glad en dat was toch echt niet te zien!!!
Mekaar behoeden voor gevaar..
Dat geeft vertrouwen!

Ik woon in een vrij ruige omgeving en bij ritten neem ik soms afslagen op bospaadjes die uiteindelijk uitmonden in natuurlijke afwateringen vanaf de berg.
30cm Breed, zigzaggend, rotsen en klei, 20 - 25% verval.
Soms stopt mijn paard dan ergens en draait zich om naar mij toe, dat betekent dat ik af moet stappen.....
En, inderdaad 10 à 20meter verder moeten we beide met onze gat over de grond de berg af glijdend zien te overleven.
Meestal neem ik de beslissing, soms mag zij het zeggen, dat hangt van de situatie af.
Wederzijds respect, wederzijds vertrouwen.

Er is een groot verschil tussen niet mogen en moeten.
Niet mogen is de dominantie van de leidmerrie, paarden willen bij de leidmerrie blijven.
Moeten is de dominantie van de hengst, paarden willen niet bij de dominante hengst blijven, ze gaan ervan weg.
Paarden gaan weg van druk, letterlijk. Dat we toevallig op hun rug zitten maakt emotioneel geen verschil voor ze, ze gaan weg.
Dit verschil is heel elementair in onze omgang met ze.

Weet je, ik wil dit zo graag geloven, maar het gaat er gewoon niet helemaal in bij mij....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-02-16 12:36

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-16 12:36

Experimenteer, bekijk de dingen eens op een andere manier.

**Geplaatst**: 17-02-16 12:39

Geplaatst: 17-02-16 12:39

Simpelman schreef:
Experimenteer, bekijk de dingen eens op een andere manier.

Zal verslag doen van de volgende keer bos met een andere mindset.... als ik dat voor elkaar krijg.... I'll be back.

**Geplaatst**: 17-02-16 12:43

Geplaatst: 17-02-16 12:43

Welkom terug Simpelman

Ik ben van mening dat mijn paar met mij samen kan beslissen. Daar moeten we alleen allebei nog wat handiger in worden.

Het rijden ging vandaag echt waardeloos. Niet vanwege hem, maar vanwege mij.
Ik was al een beetje gefrustreerd dat ik niet in de bak kon rijden en moest wachten totdat de rijbak ontdooit was =__="
Toen de bak ontdooit was, reed ik samen met 2 andere meiden, waarvan er 1 les had. Dat vind ik zelf lastig, omdat ik overal op moet letten. Dan kan ik me niet meer op mijn paard focussen. Dus zit ik hem heel regelmatig in de weg, waardoor hij niet kan ontspannen.
Maar, voorheen nam Kilian nog wel eens de leiding over als we galopeerden. Dan wilde hij achter de andere paarden aan. Toen een hele tijd gestopt met galoperen. En nu het rustig opgebouwd, en vandaag dacht ik: we proberen het gewoon, zien wel waar het schip strand. Keurig, 2 voltes galop, zonder plakken ^_^
Verder deed hij alle oefeningen ook heel netjes. Alleen achterwaarts was een discussiepunt.
Het is echt meer mijn chaotische gevoel, dat ik niet kan concentreren als er anderen bij rijden.
Herkent iemand dit? Of ben ik de enige die me zo druk maakt?

**Geplaatst**: 17-02-16 12:48

Geplaatst: 17-02-16 12:48

Nee, je bent niet de enige, ik herken dat wel, helemaal op de stal waar ik nu sta met de paardjes. Er zijn regelmatig mensen aan het springen (staat standaard een parcours in de binnenbak) en omdat niet iedereen netjes roept welke sprong er genomen gaat worden, moet ik verdomd goed opletten waar ik rijd. Ben er liever op de wat rustigere momenten.

**Geplaatst**: 17-02-16 13:03

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 17-02-16 13:03

Herkenbaar Milkberry. De staleigenaresse hier heeft een aantal handelspaarden en een ruiter van mijn leeftijd in opleiding die zeer onzeker is. Dan kan ik mij ook niet concentreren, ik moet elke keer uitkijken voor een botsing. Aan de andere kant vind ik het ook fijn af en toe samen rijden met iemand (die wat zekerder is dan). Zo leer ik mezelf ook ontspannen & niet druk te maken om de rest. Als ik die rust eenmaal heb, gaat het vanzelf, ligt dus echt aan mij.

Iemand zij trouwens een tijdje geleden over schouders draaien voor je begint met rijden. Werkt echt geweldig hier. Ik heb gauw de neiging om mijn schouders (=hele arm dus gelijk) vast te zetten, waardoor mijn paard ook niet kan ontspannen. Gaat een heel stuk beter, bedankt iig voor diegene!

Sorry trouwens voor het ineens binnenvallen maar wilde hier even op reageren. Ik lees uiteraard wel nog steeds gewoon mee, maar even drukke periode met bizar weinig tijd.

**Geplaatst**: 17-02-16 13:07

Geplaatst: 17-02-16 13:07

nee zeker niet @Milkberry, ik had afgelopen week iets sort gelijks. ik wild egaan rijden komt er een traktor met nieuw spring material de bak in. daarna moes tik eruit omdat de bak gesleept werd. daarna waren er opens drie mensen waarvan 1 les had. dat paard heft zo veel spanning dat die van mij al gespannen is voordat ik opstap. ik was me al aan het ergeren toen de eerste traktor naar binnen kwam. ik had beter af kunnen stappen en gaan wandelen!!!

**Geplaatst**: 17-02-16 13:11

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 17-02-16 13:11

in mijn zoektoch op het antwoord op de vraag van Picasso kwam ik deze site tegen http://correctedressuur.webklik.nl/page/homepage

erg interessant om ene keer te lezen. staat veel theorie die we hier ook besproken hebben.

**Geplaatst**: 17-02-16 13:13

Geplaatst: 17-02-16 13:13

Door wederzijds vertrouwen en voor elkaar willen gaan krijg je soms prachtige hulp van je paard en leer je van jouw paard opeens nieuwe dingen die van te voren niet bekend waren.
Hercule (oudste paard) en ik hebben beiden een richtingsgevoel van 0,0. Lastig dus.
Toen ik hier net woonde (twee weken) ging ik met Polie (de jongste merrie) alleen een buitenrit maken. Ik vond dat ze onderhand wel toe was om met mij alleen op stap te gaan ook al kenden we het gebied niet en gingen we zonder Hercule.

Op een gegeven ogenblik was ik totaal de weg kwijt. Ik merkte bij alle keuzes van de paadjes die we pakten, toen we al lang van huis waren een lichte aarzeling bij Polie waarna ze de kant op ging die ik haar vroeg. Toen dat weer gebeurde, zei ik tegen haar: "vertel je me, dat we de andere kant op moeten? Heb jij misschien een goed richtingsgevoel, want dat zou wel handig zijn, ik weet totaal niet waar we zitten". Zo stonden we te staan en hadden ons gesprekje

, waarop ik zei: "OK, verras me dan maar en breng me thuis". Ik liet de teugels los, aarzelend draaide ze 180 graden en ging de weg waar we vandaan kwamen terug. Ik beloonde en zei nog maal: "ga je gang". Toen ze wist dat ze me goed begrepen had, vervolgde ze zeer zelfverzekerd haar weg in een kwieke vlotte stap.

Binnen een half uur kwam een bezorgde echtgenoot me tegen moet lopen, "waar bleven jullie toch zo lang"? Polie had via allerlei paadjes, de kortste route naar huis gevonden.

Reken maar dat ze wist dat ze het heel goed gedaan had, want als mijn man gekund had dan had hij haar van dankbaarheid naar huis gedragen. Nu liepen we met zijn drieën naar huis en ze heeft veel knuffels gehad van ons beiden. Je kunt hier dus echt heel erg verdwalen en wij wisten dat Polie ons voortaan thuis zou brengen. Dus toen durfden we vanaf dat moment ook verder van huis te gaan, zodat zij ons naar huis kon leiden zo nodig.

**Geplaatst**: 17-02-16 13:14

Geplaatst: 17-02-16 13:14

Evelijn schreef:
volgens mij bedoelen we hetzelfde... Als ruiter hoor je uiteindelijk de eindbeslissing te hebben omdat je als mens meerdere factoren kan meewegen dan het paard kan... en ja daar kan wel eens een probleem zijn want als we eerlijk zijn als paard ECHT iets zou willen en zijn kracht ECHT zou gebruiken zijn we nergens.... Paard moet dus geleerd hebben dat meewerken voor hem altijd de beste opties is...
(en nu weet ik eigenlijk niet meer waar we over discussieren?)

Oh wacht... Soms als paard echt aangeeft iets niet te willen moeten we ook zeker luisteren maar dat is vooral je paard leren kennen... op gegeven moment weet je wat je aan elkaar hebt... en als paard dus gevaar heeft herkent moet je daar als ruiter niet altijd overheen gaan schreeuwen.

Dit is een mooi stukje dat deze week bij ons tot uiting kwam. Mijn paard is erg onzeker over zichzelf en heeft weinig zelfvertrouwen als ze iets "engs" moet trotseren. Voor haar zijn balken in de bak al een heel eng obstakel en we zijn weken vanaf de grond bezig geweest om haar er rustig overheen te laten lopen zonder dat de balken haar opaten. Afgelopen week voor het eerst onder het zadel ermee bezig geweest en daar komt bovenstaand stuk heel fijn tot uiting.

De eerste keer dat ik richting een balkje stuurde ging paard in de remmen, al meters voor het balkje. Stilstaan en daarna in de achteruit-versnelling. Klein tikje met het zweepje op haar bil gegeven zodat ze stil bleef staan. Stilstaan is goed, achteruit mag niet. Ik merkte dat ze met zichzelf in een soort tweestrijd terecht kwam. Baas wil dat ik over dat balkje loop, maar ik wil het niet want ik vind het eng / kan het niet. In die paar seconden heb ik afgewacht en haar vertrouwen gegeven en van daaruit besloot ze zelf: oké we gaan het doen! Ze ging zelf weer in de vooruit versnelling (wel wat hard en ontstuimig) en hup over het balkje. Ik heb haar hier flink voor beloond natuurlijk.

Op dat punt besloot ze dus mij te vertrouwen. Ik wilde dat ze over het balkje ging en zij wou het eigenlijk niet. Toch koos ze zelf ervoor om mijn pad te volgen. Ik vond het heel bijzonder!

[RIJ-ITP] Onze persoonlijke overwinning!

**Geplaatst**: 17-02-16 13:17

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 17-02-16 13:17

pien_2010, Murosh. Ik vindt dit echt prachtige ervaringen van jullie. Dit is precies wat ik bedoelde.

**Geplaatst**: 17-02-16 13:19

Geplaatst: 17-02-16 13:19

Picasso, gelukkig ben ik niet de enige. Springen terwijl je aan het rijden bent. De horror. Dan kan ik beter een rondje buiten gaan. Ik ben al niet zo'n bakruiter. Maar dit motiveert ook niet echt XD

SarahIlse, met mijn moeder in de bak of met iemand die ongeveer net zo rijdt als ik, gaat het prima! Met de meeste B ruiters zegmaar. Alles wat hoger rijdt, rijdt voor mijn gevoel overal! Het ligt dus echt aan mij. Want als ik met mijn moeder samen in de bak rijd, merk ik niet eens dat ze er is, ben ik puur beter gefocust.
Oh en die tip van die schouders draaien kwam van mij

blij dat je er iets aan hebt!!

Darko (ik kort het af, dan hoef ik niet na te denken met spellen

), dat is super irritant. Je had beter kunnen gaan wandelen indd. Ik stond vandaag ook voor dit dilemma. Ik had ook beter kunnen gaan wandelen =__="

Morgen nogmaals proberen. Hopelijk heb ik dan wat meer rust, zo 's ochtends vroeg.

**Geplaatst**: 17-02-16 13:23

Geplaatst: 17-02-16 13:23

Citaat:
En dat is een kwestie van rangorde, het paard volgt zijn hoger in rangorde staande koppelgenoot, in vertrouwen.
Het geeft zich edelmoedig over aan zijn leiding.

dit is voor mij wat paardrijden inhoudt.

Zie het zo vaak terug, ik ben dan in hoger in rangorde staande koppelgenoot.

Wie mijn kinderen ziet als het hare en er heel behouden mee is.
Dochter dreigde te vallen na springen, haar evenwicht is soms niet altijd goed.
Pony doet haar hals direct omhoog zodat mijn dochter weer in het zadel beland.
Pony gaat rustig staan zodat mijn dochter weer kan gaan zitten.