Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-10-16 12:02

Geplaatst: 04-10-16 12:02

S_en_Z schreef:
Babootje.

Ik zei idd ook al, eerst motortje aan en dan uitschuiven. Eerst uitschuiven en dan motortje aan is op voorhand kukelen.

Toch zie ik de laatste "methode" wel veel naar voren komen bij instructie. En dan ook veelvuldig lang laag rijden onder het mom van "zo leert ie zn buikspieren aanspannen".

Niet dat ik denk dat de meesten in dit topic verkeerd vwnw rijden hoor

Daarom stel ik mn vragen ook juist, om er iets van te leren.

Ik zou daar iets aan willen toevoegen. Men kan zeer goed de motor 'aan' hebben in stilstand. Stel U komt met uw paard in een correcte aanleuning tot stilstand, u houdt halt voor een iets langere periode [halve minuut is veel] terwijl het paard geconcentreerd en in aanleuning blijft. U kunt dus de hals nog iets uitschuiven en u draaft dan pas aan, dan hoeft het paard niet per definitie op de voorhand te vallen. Het vergt alleen veel meer kracht om de drafpas goed af te maken. Het komt in dit geval aan hoever het paard is afgericht en of het inmiddels sterk genoeg is geworden om deze oefening uit te voeren. Maar het is zeker een voorbeeld waar een paard eerst de hals uitschuift en dat pas in de beweging start. Maar volgens mij was de motor in al die tijd niet 'afgeslagen'. In zoverre spreek ik uw stelling ook niet tegen.

**Geplaatst**: 04-10-16 12:22

Geplaatst: 04-10-16 12:22

Kadankovitch

En in die situatie (halthouden/zakken/voorwaarts) stimuleer je het achterbeen meer aan te treden/actief te worden kan ik mij bedenken (correct me if Im wrong).

Wat heeft het verlengen vd hals in deze oefening voor effect t.o.v. normaal contact/wegrijden? Of bedoeld u de oefening meer om te voorkomen dat het paard duikboot wordt?

**Geplaatst**: 04-10-16 12:28

Geplaatst: 04-10-16 12:28

Kadankovitch na lang twijfelen heb ik nav uw reacties toch een vraag aan u.

U gaf mij het mooie compliment dat u niets zou veranderen aan mijn manier van trainen/werken op dit moment. Dat is natuurlijk heel mooi om te horen maar ik zou straks toch meer afwisseling willen. Nu hebben we het hier in het topic gehad over de drafpassen en vwnw.

De meesten hier vinden dat ze rustiger en ruimer moet draven dmv terug naar vwnw. Behalve de afentoe wat korte passen vind ik verder zelf haar takt prima en denk ik zelf dat we juist aan reactie van het achterbeen moeten gaan werken (of nouja.. van achteruit reageren ipv alleen versnellen/licht verruimen). Nu weet ik van bijv. Knollentuin (sorry KT ik weet dat ik niet voor je mag spreken maar ik weet dat je dit in het verleden meermalig hebt verteld aan mij en bokkers!) dat zij zou kiezen voor o.a. meer schakelen, kort achter elkaar. (Misschien vind jij ook dat ze eerst vwnw moet hoor KT, maar met vorig paard hadden we het in het andere topic over schakelen haha)

Ik ben erg benieuwd naar wat u nav de film zou adviseren als vervolgstap(pen) en wat voor oefeningen u zou doen om het achterbeen te stimuleren tot meer dragen/activiteit.

Nu besef ik mij dat het heel moeilijk is om advies te geven zonder het van dichtbij te zien/te voelen. Maar u heeft vast een vermoeden wat u denkt dat zou kunnen werken.

**Geplaatst**: 04-10-16 12:36

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 04-10-16 12:36

Ik heb natuurlijk er wel over nagedacht. dat doe ik bijna automatisch als ik een combinatie zie. Maar dan wel meestal als er veel mis is. Dat vond ik in uw geval niet zo. Maar het is duidelijk dat er nog veel ontwikkeld kan worden. Ik vind het een mooi uitgangspunt. Ik met er even over nadenken.

**Geplaatst**: 04-10-16 12:45

Geplaatst: 04-10-16 12:45

S_en_Z schreef:
Kadankovitch

En in die situatie (halthouden/zakken/voorwaarts) stimuleer je het achterbeen meer aan te treden/actief te worden kan ik mij bedenken (correct me if Im wrong).

Wat heeft het verlengen vd hals in deze oefening voor effect t.o.v. normaal contact/wegrijden? Of bedoeld u de oefening meer om te voorkomen dat het paard duikboot wordt?

Nou ik deze situatie, voorkom ik dat het paard toch stiekem de bovenlijn onnodig aanspant,,, èn door het uitschuiven vergroot ik de moeilijkheidsgraad omdat daardoor het zwaartepunt iets meer naar voren is verplaatst. MAAR natuurlijk mag dat alleen toegepast worden bij die paarden toch al wat sterker zijn, anders zou men in de toestand komen dat het dier quasi de moed opgeeft en helemaal niet meer wil dragen omdat de opdracht te zwaar is. Het is ook iets dat met verstand uitgevoerd moet worden. Twee/drie uitvoeringen achter elkaar zijn altijd dik voldoende, dan iets anders doen waarbij andere spiergroepen worden aangesproken of wat het dier sowieso graag doet.
Maar het was in eerste instantie om aan te geven dat men wel eens eerst de houding kan veranderen voordat impuls wordt toegevoegd.

**Geplaatst**: 04-10-16 13:08

Geplaatst: 04-10-16 13:08

Interessante vraag S_en_Z!!

Persoonlijk train ik zelf meer op boeghoogte aangezien hij dit ook goed aankan zonder op de voorhand te vallen. Nog is het erg moeilijk voor hem gezien zijn bouw. Het halsstrekken nemen we uiteraard wel mee, korte stukjes.

Ik heb hier een stukje van het longeren, dit was de 3e keer longeren nadat hij een halfjaar niet gewerkt heeft. Hier zie je heel goed wat er in het lichaam gebeurd bij het aanspannen van de bovenlijn, goed vwnw, maar ook te laag of bij te weinig impuls. Paard was erg zoekende hier dus je ziet veel verschillende dingen gebeuren en je ziet ook wat voor effect dat heeft op de bewegingen.

**Geplaatst**: 04-10-16 13:26

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 04-10-16 13:26

Ik spreek wrsl voor mijn beurt (de vraag is niet aan mij gesteld

) maar ik ga wel mee in de visie van Knollentuin. Eerst meer op het achterbeen, dan uitschuiven en verruimen.

In het filmpje ziet het er weliswaar heel ontspannen en vriendelijk uit, maar is je paard van het achterbeen af en is de aanleuning ook niet goed. Nu vind ik een beetje achter de LL niet zo erg zolang je paard maar wel van achter naar voren is en "aan elkaar" in een horizontaal evenwicht.
In mijn ogen moet je paard wat meer "aan elkaar" en actiever in het achterbeen. De tact oke, maar er is weinig impuls. Je teugels zijn voor deze fase te lang. Neem ze korter hand naar voren en zoek de ruimte in je armen / ellebogen / vingers om na te geven als jouw paard dat doet. In deze fase laat je je paard nog teveel alleen. Word je paard sterker dan kun je meer ruimte in hals en frame zoeken zonder dat je paard van het achterbeen loopt. En dan kun je ook die oefening van halt naar stap op de manier zoals Kandankovic dat omschreef.
Maar er zit m.i. nog veel werk in de fase van "op het achterbeen" bevestigen.

**Geplaatst**: 04-10-16 13:29

Geplaatst: 04-10-16 13:29

S_en_Z schreef:
Kadankovitch na lang twijfelen heb ik nav uw reacties toch een vraag aan u.

U gaf mij het mooie compliment dat u niets zou veranderen aan mijn manier van trainen/werken op dit moment. Dat is natuurlijk heel mooi om te horen maar ik zou straks toch meer afwisseling willen. Nu hebben we het hier in het topic gehad over de drafpassen en vwnw.

De meesten hier vinden dat ze rustiger en ruimer moet draven dmv terug naar vwnw. Behalve de afentoe wat korte passen vind ik verder zelf haar takt prima en denk ik zelf dat we juist aan reactie van het achterbeen moeten gaan werken (of nouja.. van achteruit reageren ipv alleen versnellen/licht verruimen). Nu weet ik van bijv. Knollentuin (sorry KT ik weet dat ik niet voor je mag spreken maar ik weet dat je dit in het verleden meermalig hebt verteld aan mij en bokkers!) dat zij zou kiezen voor o.a. meer schakelen, kort achter elkaar. (Misschien vind jij ook dat ze eerst vwnw moet hoor KT, maar met vorig paard hadden we het in het andere topic over schakelen haha)

Ik ben erg benieuwd naar wat u nav de film zou adviseren als vervolgstap(pen) en wat voor oefeningen u zou doen om het achterbeen te stimuleren tot meer dragen/activiteit.

Nu besef ik mij dat het heel moeilijk is om advies te geven zonder het van dichtbij te zien/te voelen. Maar u heeft vast een vermoeden wat u denkt dat zou kunnen werken.

Deze vraag is heel interessant, maar niet zo makkelijk om te beantwoorden.
Vooraf wil ik twee dingen benadrukken: Ten eerste dat dit slechts mijn opvatting is. Een opvatting waar ik vast in geloof omdat deze zich heeft gevormd over de ervaring tal van paarden en evenveel jaren. Maar dat wil niet zeggen dat het de enige mogelijkheid is deze kwestie te benaderen. Bovendien is er het andere wat ik in die jaren heb geleerd, namelijk; dat er andere benaderingswijzen zijn die tot zéér mooie resultaten kunnen leiden.
Ten tweede; mevr Knollentuin wordt hierbij genoemd. Hetgeen ik hier ga schrijven is niet bedoeld om haar op een of andere manier te kritiseren. Ik weet niet precies wat mevrouw knollentuin heeft geschreven in het verleden. Wellicht val ik in herhaling. In ieder geval onderschrijf ik wel het recept dat zij gegeven zou hebben. Tempowisselingen zijn het aangewezen middel om een paard sterker te maken!!
Nu naar dit specifieke geval. Ik heb beoordeeld wat ik zag, rekening houdend met de informatie die u gaf. Dat er iets verbeterd kan worden is zo evident dat het ook een misselijke dooddoener is. Maar als u ernaar vraagt dan weet ik zeker wel wat het volgende op mijn verlanglijst zou zijn.
Wat ik zou willen zien is dat Givenchy meer tot dragen komt, te bereiken door meer kracht en door betere coördinatie.
Eerst kracht. Sneller reageren is niet het punt, ze reageert wel maar zet dat om in versnelling en dat is juist wat niet gewenst is. Ze moet leren om met meer kracht af te zetten. En ja dan is een rustiger basis tempo een beter uitgangspunt. Mevr. Knollentuin heeft inderdaad gelijk dat 'meer schakelen, kort achter elkaar' een middel kan zijn om een paard sterker te maken.
Die opmerking dekt de lading. Maar ÉÉN , zoniet het belangrijkste element daarbij wordt onterecht impliciet daarin vervat. 'Tempocontrole' !!! Te vaak begint men aan dat werk zonder afdoende over tempocontrole te beschikken. Het resultaat daarvan is vaak dat men aan het doel voorbij schiet. Het paard wordt misschien wel sterker, maar komt nauwelijks tot meer dragen. Wat gebeurd dan precies?
Van nature zet een paard een impuls om in stuwende beweging, hopelijk met een grotere beweging tot gevolg, maar vaak ook slechts in een snellere. Dat laatste is dus meer van toepasing op uw paard. Het lijkt voor de hand te liggen dat indien 'n paard meer kracht heeft, het over zou gaan tot het maken van grotere passen. Een andere gevolg van gebrek aan kracht is een meer op de voorhand lopen. Een impuls die niet in meer dragen kan worden omgezet leidt automatisch tot meer op de voorhand lopen. Snelheid en Versnelling zijn de vijand. Door snelheid van het paard als geheel krijgt het achterbeen nauwelijks te tijd om in te veren door het op zich genomen gewicht, het hevelt slechts de massa over zich heen. En als dat niet met voldoende kracht gebeurd dan moet dat been weer heel snel op de bodem landen om de massa weer op te vangen voor de volgende pas. Zo ontstaat dan de hoge bewegingssnelheid van het achterbeen. Men spreekt dan van een loperig paard. Wilt men tot een meer positief resultaat komen, moet men in staat zijn die 'versnelling' binnen grenzen te houden om het achterbeen überhaupt de kans te geven meer last op te nemen, in te veren in alle gewrichten en van daaruit af te zetten. Zo voorkomt men mede dat het paard zich steeds meer op de voorhand legt. Maar ook een ander negatief aspect van tempowisselingen kan zo worden voorkomen, namelijk het steeds langer worden van het afzettende achterbeen. Ook een punt dat zelden ter sprake wordt gebracht. Tempowisselingen zonder afdoende tempocontrole zorgen ervoor dat het paard wel sterker wordt in het afzetten van de massa van de grond, [ in het geval dat het paard wel voldoende kracht heeft om met een grotere pas te antwoorden op de inbreng van meer impuls,] maar niet in de opvangende beweging. En dit onderdeel van de totale beweging van het achterbeen, is ook noodzakelijk om tot gedragenheid te komen. . Men 'jaagt het paard van het achterbeen af'. Krijgt de massa van het paard teveel snelheid, zeker bij paarden die grotere passen maken, dan blijft de bewegingssnelheid van het achterbeen daar relatief bij achter, met als gevolg een been dat iets te lang aan de bodem blijft en zich naar achteren uitstrekt. Soms wordt wel eens gesuggereerd dat een paard dat ook doet om een beter evenwicht te houden, bij een schwung die het niet gewend is [iets wat misschien wel zou passen bij een iets minder getalenteerd paard]. Tempocontrole dient ervoor te zorgen dat zoiets niet/minder gebeurd. Tempocontrole kan onder het zadel feitelijke op 3 manieren verkregen worden, waarbij ik de stemhulp eigenlijk uitsluitend als geruststellend wil gebruiken en niet voor de uitvoering van oefeningen . Blijven de zit en de teugelhulpen over. hier nader op in gaan, zou het kader van die forum laten ontploffen. Ik beperk mij ertoe te zeggen dat ik ook de Tempocontrole in begrenzende zin uitvoer met mijn zit, terwijl mijn hand vooral de hoofd/halshouding bepaalt. En dat het paard geleerd moet hebben om de betreffende hulpen onmiddelijk en zonder aanspanning van spieren, die voor die beweging onnuttig zijn, uit te voeren. Bovendien in dezelfde houding als waarin de tempo versterking is gevraagd. Nu zou ik nog enkele pagina's kunnen schrijven over hoe ik deze oefening in de praktijk zou brengen. Ik betwijfel of men met zo'n lang en gedetaillerd verhaal gelukkig mee wordt. Daarbij, is dit eigenlijk maar het ene gedeelte van het antwoord.
Een ander aspect dat bijna nooit ter sprake komt bij dit onderwerp, maar wat ik in toenemende mate belangrijk vind bij het ontwikkelen van een harmonische en vrije beweging van het paard, is het functioneren van de voorhand.en de coördinatie binnen het gehele bewegingsapparaat. Het komt weinig of niet ter sprake, vooral, omdat het op heiligschennis lijkt als men de voorhand een rol van betekenis laat spelen in deze context. Immers de dominante opvatting gaat er van uit dat alles uit de werking van de achterhand komt. Al het andere riekt naar ketterij en moet op de brandstapel.. Ofschoon ik het conventionele idee in grote lijnen nog steeds aanhang, kan ik niet anders dan er kanttekeningen bij maken:
1]Uit een studie van een vooraanstaand onderzoekster op het vlak van het bewegingsapparaat van het paard, dr.Hillary Clayton, blijkt dat de voorbenen wel degelijk meer dan alleen passief deelnemen aan het afzetten van het lichaam van de grond.
2]Uit eigen ervaring weet ik dat men zeer zeker het functioneren van de achterhand kan verbeteren door op de voorhand in te werken, zonder dat men op dat moment het totaal 'gereden-zijn' van het paard uit het oog verliest.
Dit laatste is bijna nergens iets over te lezen. Het komt ook nauwelijks voor in de zo veelvuldig gegeven commentaren. En ook ik moet mij daar ten dele aan schuldig maken, omdat dit zich niet leent om in theorie uit te leggen. ALTHANS ik heb in mijn pogingen om dit onderwerp theoretisch te verwoorden nooit een mij bevredigende tekst weten te schrijven. Ik kan alleen maar marginaal uitleggen waarom het gaat. Het zijn technieken waarbij men controle probeert te krijgen over hoe en waar het paard de voorbenen plaatst , zonder het 'totaal 'gereden-zijn' van het paard uit het oog te verliezen[!!!!] . Dat lijkt mij in het geval van Givenchy bijzonder van belang, daar ik de indruk krijg dat zij van goede wil is maar niet geheel weet waar ze met het benen naartoe moet. Bij een succesvolle toepassing van deze technieken kan men daardoor tevens ruimte geven aan de beweging van de achterhand. Het is een bijna automatisch gevolg. Voordat men begint te roepen dat dit circusdressuur is, wil ik erop wijzen dat deze technieken vaak te zien zijn bij mensen die boven alle twijfel verheven zijn, maar die zich vaak niet bewust lijken te zijn van wat, of waarom zij het doen. Het is volgens mij impliciet in het goede/effectieve rijden, maar het wordt zelden expliciet kenbaar gemaakt door een trainer of instructeur. En het is vrijwel onbestaande in de literatuur. Ik verwoord hier slechts wat veelvuldig wordt toegepast.
Maar zoals hierboven al geschreven, een voldoende uitleg zou een klein boekwerk vergen en daar staat niemand op te wachten.

Dan is er nog het aspect van het Voorwaarts-Neerwaarts: Er is, in deze, een beperkt nut aan voorwaarts neerwaarts. Beperkt, maar absoluut noodzakelijk. Echter het kan zeer wel tot een negatief resultaat leiden, indien het gezien wordt als een doel op zichzelf. Het heeft niet in elke oefening een 100% positief effect. Bij een paard dat zich moeilijk draagt, is het gevaar groot dat de belasting van de voorhand bijna evenredig toeneemt, naarmate het ongebreidelde voorwaarts gaat. Ik ben tot het inzicht gekomen dat voorwaarts neerwaarts niet zozeer in deze oefening uitgevoerd moet worden, ALSWEL dat het als tendens of neiging voortdurend aanwezig moet zijn. Ik bedoel daarmee dat een paard zo getraind moet zijn dat het bij toegevoegde impuls automatisch de neiging vertoond de rug op te welven [in plaats van aan te spannen cq weg te drukken], zoals dat gestimuleerd wordt door het oefenen van voorwaarts neerwaarts. Dat betekend niet dat het daarom ook positief werkt in elke oefening. Men bedenke: als ik een enthousiaste beginneling in het gewichtsheffen, als eerste oefening een gewicht voorzet dat gelijk is aan het huidige wereldrecord, dan zullen de resultaten zijn; frustratie, onbegrip en wellicht een gescheurde spier. Maar dat ding gaat geen millimeter de lucht in. Bij een paard dat zwak is, gebeurd hetzelfde indien door een te grote mate van voorwaarts-neerwaarts de belasting te groot wordt om nog op te tillen. [Bij voorwaarts-neerwaarts verplaats zich het zwaartepunt in eerste instantie naar voren, waardoor het een grotere belasting voor het paard op de voorhand met zich mee brengt.] Het paard zal dan juist alleen overgaan tot stuwen en zelfs niet meer proberen om te dragen. Maar wat dan wel doen? Het is beter om van het makkelijke naar het zwaardere te gaan, dus van een paard in de positie brengen waarin het zich het best en gemakkelijkst laat zitten, wellicht met de hals meer in een horizontaal evenwicht maar met een hoofd/hals-houding die deze voorwaarts-neerwaartse NEIGING garandeert. En dan zet men de oefening in. In sommige gevallen schakelt men naar een grotere beweging, in andere gevallen naar een kleinere. In uw geval [zonder dat ik het dier ooit gereden heb] zou ik nu inschatten dat ik eerder naar een langzamer tempo zou gaan. De grens wanneer een paard de belasting niet meer aankan, is gemakkelijk te voelen. Enkel verstoring van het rug-gebruik is een betrouwbare indicatie dat men het een 'tandje' minder moet doen.

Ik hoop dat deze onvolledige en zeker niet uitputtende toelichting toch een beetje aan uw verwachtingen heeft voldaan.

**Geplaatst**: 04-10-16 13:37

Geplaatst: 04-10-16 13:37

Niemand spreek voor de beurt en trouwens ik was bezig mij te haasten iets te schrijven.
Mijn tekst moet vooral niet gezien worden als een tegenspraak van wat u, Marinke of mevr. Knollentuin geschreven hebben. Het legt slecht nadruk op iets andere punten. Ik hoop alleen dat ik duidelijk heb kunnen verwoorden.

**Geplaatst**: 04-10-16 13:59

Geplaatst: 04-10-16 13:59

Vind ik niet erg Babootje maar dat weet je wel van mij toch

Wauw wat een tekst Kadankovitch, u bent niet zuinig geweest

ik ga het zo even op mijn gemak doorlezen!

**Geplaatst**: 04-10-16 14:02

Geplaatst: 04-10-16 14:02

Kan iemand mij uitleggen wat er biomechanisch gebeurt bij het "achter de teugel komen".

Zover mijn kennis nu rijkt: is het niet mogelijk dat een paard van achter naar voor aan elkaar loopt als het achter de teugel is. Bij het achter de teugel gaan komt er spanning in de kaak, borst, hals en rug. Hier door kan het paard niet meer losgelaten bewegen. Kortom, achter de teugel betekent een aangespannen onderhals en bovenlijn zonder gebruik van buikspieren en zonder kanteling van bekken.

Of klopt dit niet?

**Geplaatst**: 04-10-16 14:06

Geplaatst: 04-10-16 14:06

Doe dat, maar let niet op schrijf-,grammatica- en syntaxis fouten.

**Geplaatst**: 04-10-16 14:07

Geplaatst: 04-10-16 14:07

DarkoFoitzik schreef:
Kan iemand mij uitleggen wat er biomechanisch gebeurt bij het "achter de teugel komen".

Zover mijn kennis nu rijkt: is het niet mogelijk dat een paard van achter naar voor aan elkaar loopt als het achter de teugel is. Bij het achter de teugel gaan komt er spanning in de kaak, borst, hals en rug. Hier door kan het paard niet meer losgelaten bewegen. Kortom, achter de teugel betekent een aangespannen onderhals en bovenlijn zonder gebruik van buikspieren en zonder kanteling van bekken.

Of klopt dit niet?

Voor alle duidelijkheid; bedoeld u áchter de teugel' of 'achter de loodlijn' ?

**Geplaatst**: 04-10-16 14:11

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 04-10-16 14:11

Laten we het achter de loodlijn noemen.

**Geplaatst**: 04-10-16 14:25

Geplaatst: 04-10-16 14:25

Achter de teugel of achter de ll zijn wel 2 verschillende dingen idd.

Bij de ene is er geen contact tussen hand/teugel/bit en de andere is er wel contact.

Leuk dat je dat vraagt DarkFoitzik want ik vroeg eerder ook al hoe het kan dat ik het vind lijken dat paarden die laag en rond gereden zijn ronder in de rug lijken dan paarden met de neus op/voor de loodlijn. Ben daar heel benieuwd naar.

Ik denk overigens niet dat achter de loodlijn betekend dat alles strak en gespannen/verkrampt is. Wel denk ik dat een paard makkelijk wat achter de loodlijn blijft als hij nog niet sterk genoeg is in het achterbeen.

Wat je vaak merkt bij deze paarden is dat als ze vanuit achter sterker worden ze automatisch de loodlijn meer op gaan zoeken en meer contact maken met de hand.

Afbeelding

Als ik kijk naar de lijn op de buik achter mijn been (van spoor tot hoek van dekje) zie ik aangespannen buikspieren.

Laatst bijgewerkt door S_en_Z op 04-10-16 14:40, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-10-16 14:31

Geplaatst: 04-10-16 14:31

Ik zou daar graag op willen antwoorden, maar ik ben nooit kort van stof, vindt u het erg indien ik daar iets tijd voor neem?
In ieder geval zijn beide begrippen, 'achter de loodlijn' en 'achter de teugel' niet synoniem ! Het laatste begrip heeft minder met houding te maken als men in het algemeen aanneemt. Ik ben tot het inzicht gekomen dat 'achter de teugel' veel eerder een 'state of mind' beschrijft, terwijl 'achter de loodlijn' slecht een indicatie is van een houding. [indicatie omdat er een groot verschil is in 'iets achter de loodlijn' zoals Babootje beschrijft, of de 'kin op de borst']. Ik ben ervan overtuigd dat veel afhangt van hoe die houding tot stand is gekomen om te bepalen of dit goed of slecht is. De oneindige variaties die op dit thema mogelijk zijn maken het bovendien erg moeilijk om exact duidelijk te maken wat men bedoeld. Het leidt maar al te gemakkelijk tot de mens z'n favoriete hobby: LANGS ELKAAR HEEN PRATEN.
Misschien is dit in eerste instantie al genoeg en kan ik het onderwerp verder uitwerken via een specifieke vraag of als reactie op wat andere schrijvers hierover te melden hebben.

De foto van S_en_Z is een mooi voorbeeld van een fractie achter de loodlijn, maar zeker niet achter de teugel [zover als dat van een foto af te leiden is].

**Geplaatst**: 04-10-16 14:38

Geplaatst: 04-10-16 14:38

Ik vind achter de teugel eigenlijk interessanter dan achter de loodlijn... want bij die loodlijn is dan weer de bouw van het paard die daarbij erg belangrijk is... want sommige paarden kunnen prima een beetje achter de loodlijn prima hun optimale beweging (van dat moment) laten zien.

**Geplaatst**: 04-10-16 14:47

Geplaatst: 04-10-16 14:47

Achter de teugel is een lastig iets.

Ik kan alleen uit eigen ervaring spreken en dat is als een paard echt niet durft te zoeken naar de hand (voor/op/achter de ll). Al is het miniem contact.. dan heeft het vaak een slechte associatie met het bit/ruiterhand en/of pijn.

Het paard ontvlucht zich van contact (ontwijkt de druk) en kruipt daardoor in een schulpje (struisvogel). Geforceerd contact roept vaak op tot vechten/vluchten.

En dus moet het paard eerst leren dat het de hand kan vertrouwen (mits bijv. de pijn is opgelost)

Edit: Kadankovitch ik heb uw bericht grondig doorgelezen en vind het ontzettend interessant. Mijn dank!

Ik dacht te hebben begrepen dat u haar kleiner zou laten draven en haar kort maar klein zou laten schakelen.

Om het achterbeen stukjes te laten aantreden/reactie te vragen en door het tempo laag te houden voorkom je dat ze loperig (meer stuwend) wordt.

Dat klinkt wel als een mooie tussenweg onder het mom van "nooit meer van achter vragen als je van voor op kunt vangen".

Klopt dat ook een beetje?

Op zich niet iets dat ik nooit gehoord heb maar de schakelingen die ik altijd heb moeten doen moesten explosief zijn (in 1x flink weg en zsm weer zoveel mogelijk terug tot schijnovergang stap). Waardoor we uiteindelijk beiden gefrustreerd waren want het paard begreep niet waarom ze nou terug moest. En ik begreep niet waarom ze nou zo sterk werd in mijn handen als ik haar terug wou rijden :')

maar idd wat u zegt.. tempocontrole...

**Geplaatst**: 04-10-16 15:19

Geplaatst: 04-10-16 15:19

Evelijn schreef:
Ik vind achter de teugel eigenlijk interessanter dan achter de loodlijn... want bij die loodlijn is dan weer de bouw van het paard die daarbij erg belangrijk is... want sommige paarden kunnen prima een beetje achter de loodlijn prima hun optimale beweging (van dat moment) laten zien.

Het concept van achter de teugel is voor mij ook belangrijker, omdat het de kern raakt van de communicatie met het paard. Maar omdat al te veel commentatoren zich maar al te graag over geven aan een makkelijke vereenvoudiging van dit onderwerp, door te stellen dat 'achter de loodlijn' = 'achter de teugel', het fenomeen 'achter de loodlijn' meer belangstelling krijgt dan het verdient.

Echter ik wil gewoon antwoord geven op de vraag die gesteld werd.

**Geplaatst**: 04-10-16 15:57

Geplaatst: 04-10-16 15:57

S_en_Z schreef:
Edit: Kadankovitch ik heb uw bericht grondig doorgelezen en vind het ontzettend interessant. Mijn dank!

Ik dacht te hebben begrepen dat u haar kleiner zou laten draven en haar kort maar klein zou laten schakelen.

Om het achterbeen stukjes te laten aantreden/reactie te vragen en door het tempo laag te houden voorkom je dat ze loperig (meer stuwend) wordt.

Dat klinkt wel als een mooie tussenweg onder het mom van "nooit meer van achter vragen als je van voor op kunt vangen".

Klopt dat ook een beetje?

Ja dat klopt, de versterking blijft binnen de perken, verloopt harmonischer, de snelheid van het totale paard wordt niet te hoog. En dat zorgt ervoor dat het paard zich gemakkelijker kan opvangen. Iets wat men het liefst ziet gebeuren door het achterbeen. Dat achterbeen dat vanuit achteren moet komen [waar het juist de massa heeft afgezet van de bodem], tweemaal zo snel moet bewegen om de massa te kunnen inhalen [bewegingssnelheid] om zich dan ver genoeg naar voren neer te zetten om dat ook van uit mechanisch oogpunt voldoende macht te hebben om de massa op te vangen. Gaat de massa [=het paard in z'n geheel] erg snel wordt het voor een paard steeds moeilijker om dat te doen, de massa schiet daardoor nog meer naar voren en het paard wordt zwaar [in de hand]. Bedenk een gewichtsheffer wordt sterker door 1000x 1 kilo te tillen dan door 4 keer 250kg.
Het gaat er ook om dat het paard zowel de afzettende alsook de opvangende beweging op de juiste manier weet uit te voeren, zonder verkramping, met aanspanning van spieren die voor de uitvoering van het gevraagde niet nuttig zijn. Hier gaat 'begrijpen' [het resultaat van wilsoverdracht] en juiste gymnastiek [resultaat van juiste bio-mechanische kennis] hand in hand. { Phoe wat klinkt dat gezwollen}

**Geplaatst**: 04-10-16 16:15

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 04-10-16 16:15

Waarbij je wel moet bewaken dat in dat lagere tempo de impuls wel bewaard blijft (anders wordt het sloffen en heb je er ook weinig aan) en dat je je paard zo aan je been hebt dat het "vooruit blijft denken" zodat je uit dat lagere tempo ook direct weer vooruit kunt schakelen. Anders loop je het risico dat je paard in het lagere tempo blijft "hangen" en het ook weer niet van jou is (tempocontrole).

**Geplaatst**: 04-10-16 16:19

Geplaatst: 04-10-16 16:19

S_en_Z schreef:
Kadankovitch

En in die situatie (halthouden/zakken/voorwaarts) stimuleer je het achterbeen meer aan te treden/actief te worden kan ik mij bedenken (correct me if Im wrong).

Wat heeft het verlengen vd hals in deze oefening voor effect t.o.v. normaal contact/wegrijden? Of bedoeld u de oefening meer om te voorkomen dat het paard duikboot wordt?

Sorry ik had deze reactie niet goed gelezen.

Mbt de eerste opmerking: INDERDAAD bedenk: U staat met beide voeten naast elkaar. Ik plaats een met water gevulde emmer voor u. Twee dingen:
1] Als ik de emmer te zwaar maak, tilt u de emmer helemaal niet op, dan ontstaat er helemaal geen gymnastiek en versterking van de spierkracht, alleen ontmoediging. Dus ik moet de belasting variëren door de emmer dichterbij te plaatsen of lichter te maken [dat laatste gaat bij de hals v e paard iets moeilijker].
2] hoe verder ik de emmer van uw voeten verwijder, hoe meer u de neiging krijgt uw voeten naar voren te plaatsen. Nu een paard dat ontspannen halt houdt, dat men in stilstand voorwaarts-neerwaarts iets kan uitschuiven is ontspannen, het zwaartepunt [de emmer] wordt naar voren verplaatst, als men het dier dan in draf laat aantreden, moet de achterhand de voorhand optillen, aangezien het dier ontspannen is, zal het 't achterbeen verder naar voren plaatsen naarmate het zwaartepunt naar voren is verplaatst. Zo kan men ondertreden stimuleren zonder al te zwaar of streng te moeten drijven. Plaatst met het zwaartepunt te ver naar voren dan kiest het paard ervoor het voorbeen alleen omver te duwen en alleen te stuwen. Bij gebrek aan ervaring is een scherp en kundig oog ernaast erg behulpzaam.

**Geplaatst**: 04-10-16 16:20

Geplaatst: 04-10-16 16:20

Babootje schreef:
Waarbij je wel moet bewaken dat in dat lagere tempo de impuls wel bewaard blijft (anders wordt het sloffen en heb je er ook weinig aan) en dat je je paard zo aan je been hebt dat het "vooruit blijft denken" zodat je uit dat lagere tempo ook direct weer vooruit kunt schakelen. Anders loop je het risico dat je paard in het lagere tempo blijft "hangen" en het ook weer niet van jou is (tempocontrole).

Yep en nu had ik echt geprobeerd om aan alles te denken

, moet iemand me weer voor zijn.

Maar hebt geheel gelijk. Het is natuurlijk zo dat het dier [zeker omdat het niet bijzonder moeilijk is wat gevraagd word], wel onmiddellijk moet reageren op de drijvende en begrenzende inwerking. het is niet omdat ik weinig snelheid/kracht vraag, het lauwtjes uitgevoerd zou mogen worden.

**Geplaatst**: 04-10-16 16:30

Geplaatst: 04-10-16 16:30

S-en-Z: wat de foto betreft is dit niet mijn vertaling van vwnw. Je paard spant de buikspieren wel en gaat met de neus naar de grond aan maar laat de rug niet los. Je paard te diep voor waar hij fysiek toe in staat is wil hij niet van het achterbeen lopen.

**Geplaatst**: 04-10-16 16:33

Geplaatst: 04-10-16 16:33

Babootje schreef:
S-en-Z: wat de foto betreft is dit niet mijn vertaling van vwnw. Je paard spant de buikspieren wel en gaat met de neus naar de grond aan maar laat de rug niet los. Je paard te diep voor waar hij fysiek toe in staat is wil hij niet van het achterbeen lopen.

Zou je willen onderbouwen waarom het paard zijn rug niet los laat?