Mikkk schreef:Heb het tot het M1 geschopt, en toen werd het mij idd lastig. Maar ik wilde dat op de meest diervriendelijke manier oplossen Poeperd die ik ben.
Is het dan jou gebrek aan talent dat het je niet gelukt is om verder dan M1 te komen op een diervriendelijke manier? Of is alles boven de M1 voor jou per definitie dieronvriendelijk?
Japeloup schreef:Ik bedoel alleen dat het imo meer op een show lijkt dan dat het gaat over de opleiding van het paard. En een show vind ik commercieel. En laten er wel wezen er zijn mensen die al die show er mooi vinden en daardoor niet meer objectief kijken naar waar het imo om gaat, de opleiding van het paard.
Mijn ervaring is dat wanneer je je paard echt rijtechnisch niet voor elkaar hebt, je doorgaans toch echt wel met baggerpunten thuis gaat komen. Verder zie ik inderdaad het liefst een mooi goed bewegend paard, met een verzorgde ruiter er op (zonder overgewicht, in een netjes tenu met goed passend harnachement) voorbij komen. Dat vind ik nu eenmaal prettiger en leuker om naar te kijken, dan naar iets wat dat allemaal niet is/heeft. En paardensport is nu eenmaal duur. Goed harnachement is nu eenmaal niet goedkoop.
Ik wordt nu eenmaal niet warm van iets als een fjord oid dat door de bak heen sjokt... Doet verder niets af aan het feit dat die mensen net zo veel plezier kunnen hebben, net zo veel recht hebben om hun proefje te rijden of dat ze ook best een netjes proefje kunnen rijden als ze zich daar goed op voorbereid hebben. Maar het oog wil nu eenmaal ook wat. Maar misschien wordt ik niet zo belemmerd door afgunst? Ik ben niet jaloers op mensen die een mooier paard of mooiere spullen hebben dan ik.
Verder is mijn beleving dat ik toch vaker de betere ruiters op de betere paarden voorbij zie komen (maar soms ook niet hoor). Maar meestal is het zo dat die mensen toch bewuster een paard hebben uitgekozen om dressuur mee te doen, en meer te besteden/er voor over hebben en zo ook de betere begeleiding etc. opzoeken.
Ik zie zelden iemand op een kwalitatief slecht paard voorbij komen waarvan ik denk: ZO die kan rijden! Maar ik ben ook van mening dat als je talent/aanleg hebt als ruiter dat dat pas echt tot uiting komt als je een kwalitatief beter paard tot je beschikking hebt. (en nee, met een kwalitatief beter paard bedoel ik niet perse een donkerbruike kwpn-er met een dressuurafstamming. Maar wel een atletisch gebouwd paard, met een functioneel exterieur en drie goede/correcte gangen. Doorgaans vind je die wel onder de rijpaardgefokte warmbloedrassen)
Japeloup schreef:Geef je groot gelijk, en deel deels je mening. Ik wilde vroeger ook zo hoog mogelijk komen in de wedstrijd sport, maar nu wil ik mijn paarden heel fijn aan de hulpen, sterk in hun lijf en geest, recht, blij en los.
Jouw denktfout is dat jij denkt dat het een het ander bijt. Maar het tegengestelde is waar. Voor een goed wedstrijdruiter is het een eerste voorwaarde je paard fijn aan de hulpen te hebben en goed in hun vel. Dat jij denkt dat dat niet zo is, geeft misschien aan dat jij op een verkeerde manier met wedstrijdsport bezig bent geweest. Een goed wedstrijdruiter zal ALTIJD zijn heil zoeken bij gerennomeerde trainers (en niet bij die kwakzalvers die met een commercieel feel-good verhaaltje hun leerlingen paaien) EN de opleiding van hun paard op de eerste plaats stellen. Een goed wedstrijdruiter WEET dat het oordeel van jury's soms grillig kan zijn en laat zich daar niet door van de wijs brengen door steeds maar hun manier van rijden/trainen te wijzigen. Maar zij houden zich vast aan het plan/aanpak die zij met hun trainer hebben uitgestippelt. En dan nog is succes daarmee niet gegarandeerd. Want op de wedstrijd moet het tijdens die ene momentopname wel nog even lukken.
Japeloup schreef:Die kijken naar hoe ik mijn paard aan het trainen ben niet of ik in 7 min dat gene kan laten zien wat een jury wil zien.
Maar dat is hetverschil tussen les nemen en je laten beoordelen door een jury. Iemand die je les geeft ziet je een heel uur. Heeft de tijd om oorzaken te doorgronden etc. Een jury moet in die 7 min. gewoon beoordelen wat zij zien en zonder verdere achtergronden te kennen. Het zijn twee heel verschillende dingen. Sommige mensen kunnen nu eenmaal niet tegen de druk die het kennelijk voor sommige oplevert om 34 onderdelen achter elkaar te laten zien voor een jury. Die kunnen er niet tegen 'beoordeelt' te worden en kritiek te krijgen. Tijdens een proef is geen tijd voor 'ja-maar'en'. Je moet wedstrijdruiters op zijn minst de credits geven dat zij wel opgewassen zijn tegen die druk, of zichzelf er juist aan blootstellen om er mee om te leren gaan. dat zij zich WEL kwetsbaar op durven te stellen door zich 7 minuten te laten beoordelen door een jury. No guts, no glory.
pizza64 schreef:Natuurlijk word er door het bedrijfs leven ingespeeld op de "mode" rond het paard maar door daar aan mee te doen ben je niet verzekerd van een winstpunt of prijs.
Was het maar zo makkelijk... Maar als het zo makkelijk was, dan was er ook niets meer aan.
gr_roos schreef:Hmmm, heb het idee dat ik een beetje uit de toon val qua ervaring.
Nee, helemaal niet. Je ervaring zegt toch dat je wedstrijdervaring hebt in alle disciplines? Dat je weet 'what it takes' om je paard voor te bereiden op een wedstrijd? Het moment van de dag, de grilligheid van juryleden etc. Dan zegt jouw mening mij meer dan iemand die nog nooit een wedstrijd heeft gereden, of in een ver grijs verleden een blauwe maandag in de B heeft gestart en van een kouwe kermis is thuisgekomen en dan gaat klagen over het niveau van andere ruiters.
Joolien schreef:Geen hoog niveau dus, maar ik blijf erbij dat niveau in dit topic niet uit maakt...
Nogmaals: iedereen mag in ieder topic reageren op bokt. Maar jouw ervaring zegt mij nog niets over waarom jij nu als instructie de aangewezen persoon bent om dmv jouw leerlingen het niveau op wedstrijden op te krikken. Blijkbaar vind jij jouw ervaring wel voldoende om leerlingen te gaan begeleiden, terwijl je zelf nauwelijks de basis onder de knie hebt. Met zijn allen zijn we het er over eens dat de gemiddelde instructeur gewoon te weinig bagage heeft en dat dat wel ongeveer de belangrijkste oorzaak is dat veel ruiters gewoon 'zoekende' zijn. Dus waarom zou jij dan de uitzondering op de regel zijn? Je hebt een hoop mooie verhalen over wat je nog allemaal wilt gaan doen. Maar jij begeleid NU ook mensen. Hoe doen die het dan op wedstrijd? Scoren die wel bovengemiddeld?
themuisje schreef:hmm ik weet niet, blijf dat wel lastig vinden. Ik kan ook voor de tv gaan zitten en zeggen dat het niveau van de wielrenners die de Tour fietsen belabberd is. Maar ik kan zelf amper een heuvel op fietsen. Ik vind dus dat ik dan geen recht van spreken heb.
Dat is mijn instelling ook (ik wil ook nog even opmerken dat themuisje met haar 14 jaar echt een super volwassen manier van discussieren heeft 
Niet alleen qua inhoud, maar ook qua taalgebruik en de manier waarop zij haar mening onderbouwd. En helemaal de manier waarop zij haar mening vooral gewoon bij zichzelf houd. Daar kunnen een hoop nog een voorbeeld aan nemen)
tteettt schreef:En over welk nivo hebben we het dan? Lijkt mij namelijk dat als basis niet in orde is, er misschien in de B en L1 nog wel punten gereden worden, maar in mijn ervaring wordt het allemaal toch beetje anders als M in zicht komt!
Mijn ervaring ook...
tteettt schreef:Lijkt mij ook niet erg zinvol om een ruiter die lekker op wedstrijd is elk weekend volledig af te kraken, niet iedere ruiter heeft de ambitie om de top te bereiken, meesten willen gewoon lekker een nette proef rijden! En dat dit tegenwoordig in de meest opvallende outfits mag, nou dat is volgens mij niet de schuld van de ruiters.
Het is ook gewoon vrijetijdsbesteding. Wedstrijdruiters zijn voor 90% ook gewoon amateurs/recreanten. De een gaat het bos in, de ander op concours. En weer een ander gaat de ene week het bos in en de andere week op concours. Alleen de ruiters die alleen maar het bos in gaan of thuis in de bak blijven liggen niet zo onder een vergrootglas. Die zullen ook wel eens iets vragen van hun paard waar het niet aan toe is. Of wat doe je op een buitenrit als je paard ergens niet langs durft? Ga je dan meteen terug naar huis? Want dan is hij kennelijk nog niet klaar voor een buitenrit?
Tendance schreef:Toch krijg ik bij meerdere mensen het gevoel, dat er een hoop oudzeer zit.
Irritatie over juryleden, omdat ze er zelf niet de punten kregen die ze wilden enz.
Dat denk ik ook dat dat meestal de dieper liggende gedachte is. Frustratie en afgunst.
Tendance schreef:Ik snap niet, dat mensen zich zo druk maken om wat een ander doet. Als je, je zo druk wil maken om een ander, ga dan een teamsport doen. Dit is een individuele sport waarin iedereen op zijn eigen manier een proef neerzet.
Dat snap ik ook niet. Behalve als het om echte excessen gaat. Ik zie het zelden, maar als iemand eens echt uit zijn naad gaat tegen een paard dan wordt er echt wel wat van gezegd door mederuiters/publiek/officials, en terecht.
Joolien schreef:Ik denk eerder dat ze bedoeld dat er ruiters zijn die de boel forceren thuis om zo het gewenste resultaat te bereiken. Maar dat zie je ook met inrijden, of op een achterafstukje longeren met strakke bijzetting of even inrijden met een slof.
Longeren/rijden met slof en bijzetters is verboden op het losrijterrein volgens de reglementen. Een wie zijn paard continu thuis forceert zal ECHT niet scoren op een wedstrijd. Van die tactiek is echt wel bewezen dat dat niet werkt.
Geplaatst: 14-07-11 19:42 
Vindt ie leuk!
Mijn conclusie: als het zo moet, dan liever niet...
Geregeld zelfs, ivm studie iets minder momenteel. Ik vind het heerlijk om samen met mijn paard als team te presteren en het samen te doen. Het is gewoon zo dat ik mij aan een aantal type ruiters ontzettend stoor. En dat zijn types die ik van heel dichtbij heb meegemaakt en dus niet mensen waarvan ik DENK dat ze zo denken 
