
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
nombrado schreef:ik begrijp in deze ook niet het aan de hand het paard zover met het hoofd naar binnen te buigen.
nombrado schreef:je voelt als ruiter of je paard recht is of niet, aan de beweging en vering in het bekken.
Woodstock schreef:nombrado schreef:ik begrijp in deze ook niet het aan de hand het paard zover met het hoofd naar binnen te buigen.
Waarschijnlijk doel je hier op het übertreten. Met het übertreten is het voornaamste doel het bekken/lendenen los te maken door de achterbenen te overkruisen. Je hebt gelijk dat de stelling niet te extreem mag zijn, maar het übertreten aan de hand is een hele goede oefening om (tijdelijk!) te doen om je paard losser te maken. Hij komt echter wel heel sterk op de voorhand, wat weer een nadeel is. Oa daarom dus tijdelijkHet voordeel is dan weer dat je zelf niet in de weg kunt zitten en de oefeningen voor het paard net iets makkelijker uit te voeren zijn.
.
MoniqueB schreef:nombrado schreef:stelling, buiging en rechtrichten
gebeurd altijd vanachter uit...
als je paard achter recht is, kan je alles, voltes, wijken ......
een paard stuurt vanachter
ik begrijp in deze ook niet het aan de hand het paard zover met het hoofd naar binnen te buigen.
Tja maar voor dat het zover is moet er toch eerst heel veel voorbereidend werk gebeuren.
De rechtrichtende buigingsarbeid dmv van grondwerk zoals in dit topic door veel mensen wordt beoefend, moet je zien als een voorloper (voorbereiding) op het rijden. Het heeft diverse functies. De ruiter leert het paard te bekijken en te corrigeren Bijvoorbeeld aan de longe, hoe beweegt het paard, kan hij in balans lopen, maakt hij zijn passen af, kan hij in de lengte buigen of valt hij alleen maar op de binnenschouder enz enz. Bij deze en de andere oefeningen leren ruiter en paard de werking van de kaptoom en leert het paard zich uit balanceren, zonder ruiter op zijn rug en kan de ruiter ook weer van een afstandje zien of het paard bijvoorbeeld een goede schouder binnenwaarts loopt. Het grondwerk is dus geen doel op zich maar ondersteund het rijden. Dat er foto's voorbij komen dat het hoofd zover naar binnen is gebogen, is geen foto van het eindresultaat, maar een moment uit een training, en zal er nog heel veel geoefend moeten worden. Het is in de praktijk voor veel paarden lastig om goede stelling en buiging aan te nemen, als in het grondwerk het paard zich daar onderuit werkt, dan is het de taak van de "ruiter" omdat op tijd te zien en te corrigeren. het is een leerproces van beide.nombrado schreef:schoft open, die term begrijp ik niet....wordt allemaal veel te ingewikkeld gemaakt.
...
Dat is een beetje een ouderwets begrip, je hoort het idd niet veel meer tegenwoordig. Maar eigenlijk is het een hele duidelijke term en verwoord niets anders dan het correct VWNW gaan.
Door het zakken van hoofd en hals opent zich de schoft. De dorsale spierketen wordt in werking gezet ofwel de bovenlijn spieren, de strekkers van de nek en hals, de overgang van de hals naar borstwervels, rug en achterhand
links "open schoft" sorry, weer een plaatjemaar dat zegt soms meer dan woorden.
nombrado schreef:alles wat je aan het hoofd prutst (dus ook het extreem aan de hand naar binnen stellen) daarmee breng je een onbalans in het paardenlichaam.
het hoofd en hals van het paard is zijn balans, afblijven dus.
Bij extreem buigen vh hoofd naar binnen, zie je dat de passen vh paard achter korter worden om zijn balans te kunnen behouden. de vering is weg en het bekken wordt vastgezet met de spieren aldaar
nombrado schreef:is de "schoft open"bij een paard die een verzamelde oefening als piaffe uitvoerd dan?
nombrado schreef:is de "schoft open"bij een paard die een verzamelde oefening als piaffe uitvoerd dan?
HannahFrouk schreef:Bedenk ook nog dat bij de meeste paarden in dit topic er een heel duidelijke reden is dat men met rechtrichten begint, namelijk: ze zijn scheef en hebben aan 1 kant (veelal) korte spieren.
HannahFrouk schreef:Bedenk ook nog dat bij de meeste paarden in dit topic er een heel duidelijke reden is dat men met rechtrichten begint, namelijk: ze zijn scheef en hebben aan 1 kant (veelal) korte spieren.
Moll schreef:nombrado schreef:is de "schoft open"bij een paard die een verzamelde oefening als piaffe uitvoerd dan?
ja daar is de schoft open omdat het dier VWNW naar de oprichting komt en dus op het achter been komt, en de hals oplengte is gereden.en de hals gedragen blijft hoofdzakelijk op de bovenhals spier en dus meer gaat zittenen en de oprichting van uit het achter been komt.
mol
HannahFrouk schreef:Zou je daar een keer een paar plaatjes/fotos bij kunnen zetten?
Ik bedoel waar je kunt zien wat het probleem is bij een bepaald paard en hoe je het vervolgens oplost?
Dat zou wel erg interessant zijn voor het topic.
nombrado schreef:Moll schreef:ja daar is de schoft open omdat het dier VWNW naar de oprichting komt en dus op het achter been komt, en de hals oplengte is gereden.en de hals gedragen blijft hoofdzakelijk op de bovenhals spier en dus meer gaat zittenen en de oprichting van uit het achter been komt.
mol
maar de oprichting hoort toch altijd uit het achterbeen te komen?
zowiezo alle oefeningen van de dressuur horen toch uit het achterbeen te komen?
Mindfields schreef:Mayke, oprichting kan alleen correct verkregen worden als het paard zijn rug kan gebruiken, zodat hij zijn achterhand kan gebruiken. Zijn rug kan hij alleen gebruiken als het paard nageeflijk is, zijn hals op de juiste manier kan gebruiken zodat de schoft opent(daar istie weerrr) zodat alle spiergroepen met elkaar kunnen gaan communiceren en alleskan doorvloeien.
Nog even over het uebertreten, daarbij komen ze niet op de voorhand. Juist omdat het paard het achterbeen onder de massa gaat plaatsen gaat hij meer zitten en richt hij zich vanzelf op. MITS de ruiter/begeleider hem daartoe de kans geeft.
Hier een foto van mij op Nicky tijdens het uebertreten waarbij te zien is dat hij zich juist niet op de voorhand gooit maar van achteruit beweegt.
Mindfields schreef:Nog even over het uebertreten, daarbij komen ze niet op de voorhand. Juist omdat het paard het achterbeen onder de massa gaat plaatsen gaat hij meer zitten en richt hij zich vanzelf op. MITS de ruiter/begeleider hem daartoe de kans geeft.
nombrado schreef:.deze foto is dus echt vanuit zijn voorbeen...
dat is zijn dragende been , dus meest belaste been op dat moment.
rechtervoorbeen draagt zwaarder op de grond dan enig achterbeen.
Als ik dit plaatje ook zo bekijk is het ook eigenlijk bewegingstechnisch onmogelijk om dit uit de ah te doen, want de het paard loopt achter de ll met de neus (achter de teugels), waardoor zijn ah en bekken niet op de juiste manier gebruikt kunnen worden.
dit bedoelde ik met compenseren.
als de neus meer op de ll zou zijn (of iets ervoor) kan het paard het ondertreden op de juiste manier vanuit de achterhand doen.
Woodstock schreef:In het übertreten is de voorhand op een kleinere cirkel dan de achterhand. De afstand die de voorbenen af moeten leggen is dus korter, waardoor het moment aan de grond langer is. Het paard draagt dus langer met zijn voorbenen dan met zijn achterbenen.
Ook treedt het binnenachterbeen voorbij het zwaartepunt, het is namelijk vergelijkbaar met schouderbinnen op 4 sporen. Doordat het binnenachterbeen voorbij het zwaartepunt treedt, kan dat achterbeen niet meer gaan dragen. In schouderbinnen op 3 sporen treedt het binnenachterbeen wél onder het zwaartepunt, en kan dus ook meer gaan dragen.
Moll schreef:klopt, maar als je di weet dan is de eerder vraag eigelijk niet echt nodig geweest, want als het dier op de achterhand gereden word, word de bekken gekanteld en komt de rug bol te staan waardoor de de hals gedragen word en de schouder open blijft, dus ook in verzamelde oefening als piaffe.
dat er piaffe te zien zijn waar geen rug gebruik is ben ik geheel met je eens, laat ik dat voor opstellen, want een spanjaard zoals wij hebben kunnen zelfs piafferen zonder rug gebruik. echter zie je dit ook in de GP veel voor komen.
mol
Mindfields schreef:Woodstock schreef:In het übertreten is de voorhand op een kleinere cirkel dan de achterhand. De afstand die de voorbenen af moeten leggen is dus korter, waardoor het moment aan de grond langer is. Het paard draagt dus langer met zijn voorbenen dan met zijn achterbenen.
Ook treedt het binnenachterbeen voorbij het zwaartepunt, het is namelijk vergelijkbaar met schouderbinnen op 4 sporen. Doordat het binnenachterbeen voorbij het zwaartepunt treedt, kan dat achterbeen niet meer gaan dragen. In schouderbinnen op 3 sporen treedt het binnenachterbeen wél onder het zwaartepunt, en kan dus ook meer gaan dragen.
Dat is theoretisch op zich een heel mooi kloppend verhaal, echter zie ik elk paard tijdens deze oefening meer vanuit de achterhand gaan bewegen, dus voor mij is bewezen dat je hiermee wel bewerkstelligt dat het paard meer op de achterhand komt en voor heel mooi licht in de hand wordt.