Ethiek en paardensport, waarom ik rijd

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Anoniem

Re: Ethiek en paardensport, waarom ik rijd

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-08-20 16:51

@mywishmax, daar sla je eigenlijk de spijker op zijn kop. Het is inderdaad een probleem tussen mens en dier dat die communicatie nooit zo kan zijn tussen mens en mens. Oortjes naar voren bij een paard hoeft ook niet per se altijd blij te zijn.

Ayasha
Blogger

Berichten: 59402
Geregistreerd: 24-02-04

Re: Ethiek en paardensport, waarom ik rijd

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-08-20 16:58

Oortjes naar voor kan ook betekenen dat je op korte termijn 500kg boven op je hebt. :D

MyWishMax

Berichten: 27482
Geregistreerd: 14-11-05
Woonplaats: Zuid Holland

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-08-20 17:06

Ayasha schreef:
Oortjes naar voor kan ook betekenen dat je op korte termijn 500kg boven op je hebt. :D


Of dat je erachteraan wappert aan het touwtje.
Of dat je je broodje zo kwijt bent :+

Kijk, paarden lezen (of dieren) is altijd lastig, want het is geen mens.Maar ook omdat ze allemaal net wat anders zijn. Als je net een nieuw paard/dier hebt ga je vooral af op je algemene kennis. Als je ze eenmaal langer hebt ga je dingen herkennen. Wanneer die oren naar voren wel blij is of juist oppassen. Wanneer iets concentratie is, onzeker en noem maar op. Bij mijn eigen merrie kan ik best heel goed de verschillende dingen herkennen, ook al is het verschil in oren bijvoorbeeld 1mm of het verschil tussen ontspannen of aangespannen oren.

Dat vind ik juist het leuke van een dier leren kennen, die kleine dingentjes. Alleen betekent dat wel dat je misschien bij dieren die je niet kent de subtiele dingen mist. Of zelf gaat invullen nav eigen ervaringen bij andere dieren. Ik kan foto's van mijn hond laten zien waarbij andere mensen gewoon 3 keer dezelfde soort foto/uitdrukking zien. Ik zie dan weer verschil, bijvoorbeeld spanning (want als ik braaf zeg krijgt hij een bal), vriendelijk en ontspannen of juist alert omdat er iemand anders loopt. Alle drie oren omhoog en naar voren.

EDIT: En daarom blijf ik het wel belangrijk vinden dat mensen zich realiseren dat een paard een individu is en ze allemaal anders zijn. Een hoop dingen kan je wel algemeen stellen, maar een hoop dingen zijn echt afhankelijk van dat paard. En dan zou je eigenlijk de eigenaar moeten geloven, aan de andere kant kent iedereen wel voorbeelden waarbij de eigenaar het paard niet goed kan lezen. Maar wie zegt dat WIJ het wel bij het rechte eind hebben? Lastig :=

ikke

Berichten: 38637
Geregistreerd: 06-03-01
Woonplaats: next to nowhere

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-08-20 17:12

Ayasha schreef:
Oortjes naar voor kan ook betekenen dat je op korte termijn 500kg boven op je hebt. :D

Of dat je op hele korte termijn alleen een achterwerk in de verte ziet verdwijnen.....

Of "wat doe jij daar??" en dan heb je een paardenhoofd tussen jou en wat je aan het doen bent.

Nee, broodjes frikandel worden stiekem opgegeten.
"neemt hap van broodje, kwauwt, neemt volgende..... huh, waar is de rest :? "
Waarbij het paard nog net het laatste stukje doorslikt.......

pien_2010

Berichten: 47918
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-08-20 17:17

brokjes schreef:
@mywishmax, daar sla je eigenlijk de spijker op zijn kop. Het is inderdaad een probleem tussen mens en dier dat die communicatie nooit zo kan zijn tussen mens en mens. Oortjes naar voren bij een paard hoeft ook niet per se altijd blij te zijn.


Omdat we het niet oefenen en niet voor open staan is er dat probleemen dat hoeft echt niet. Paardenwelzijn kan met openstaan daardoor toenemen als het wel gebeurt.

Een meten is weten vb van paard.
Ik kom aan op stalling, mussen vallen vh dak. Gelijk als ik de parkeerterrein op rijd voel ik me raar worden. Ik vlieg de auto uit, zie Hercule 20 -30 meter verderop in zijn paddock staan. Hij kijkt me strak aan en mijn hart mist een slag. Woordeloos tussen ons wordt uitgewisseld dat hij geen water heeft.
Wtf met die hitte....dus ik vraag hem woordeloos, weet je dat zeker? (ik kon het niet geloven, er werd zo goed voor ze gezorgd). Hij draait zich om, stapt kordaat de container stal in en laat de drinkbak tikken. "Ik ga het regelen vent".
Dus ik naar de eigenaar die buiten 2 m van mij vandaan les stond te geven en zeg mijn paarden hebben geen water! "Doe niet zo raar, natuurlijk wel, hoe kun jij dat trouwens weten, je stapt net uit je auto"?

Ik:"Hercule liet zijn drinkensbak tikken S, ze hebben echt geen water", . "Het moet hier niet gekker worden" zegt ze en ze sprint de stalruimte in, om vloekend naar buiten te komen:"wie heeft de kraan dicht gedraaid?".

Hercule wist heel goed zaken over te brengen maar je moet er wel voor open staan.

Ik zal er nu over op houden! Maar het kan echt!

Mywishmax , eens, die kleine dingetjes zijn zo leuk om te ontdekken.

Gini
Berichten: 18449
Geregistreerd: 18-10-06
Woonplaats: Belgje

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-08-20 18:15

ikke schreef:
Gini schreef:
Pien_2010, ergens begrijp ik wel wat je wilt zeggen, maar ik vind ook dat jouw voorbeeld van de jager op het lelijke paard een beetje geromantiseerd overkomt.
Het paard zal inderdaad een soort gelatenheid over zich heen gehad hebben. Als je iedere dag bereden wordt door een onhandige ruiter die aan de teugels trekt, slechte hulpen geeft en hardhandig met je omgaat, dan zal een bepaald type paard op den duur niet meer protesteren en het gewoon ondergaan (komt in de buurt van learned helplessness), maar om dat gedrag dan te interpreteren als een soort genegenheid tegenover zijn baas van "ach ja, hij is nu eenmaal zo, maak je er maar niet druk om, doe ik ook niet", daarin volg ik je niet helemaal.
Maar het is een moeilijke grens die ik zelf niet altijd exact kan leggen, dat geef ik toe. De grens tussen intuïtie en toch eerder een projectie van je eigen gevoel/wens op een paard.

En waarom zou dat geromantiseerd zijn en als een paard het signaal uitstuurt "NEEM MIJ MEE!!!!" niet?


Ook in dat geval denk ik dat het eerder een geprojecteerd gevoel van de mens op het paard is.
Wat uiteraard niet per definitie slecht hoeft te zijn, de wereld zou een dorre plek zijn zonder gevoel en romantiek.

josien_m_
Berichten: 2699
Geregistreerd: 23-11-09
Woonplaats: Haule

Re: Ethiek en paardensport, waarom ik rijd

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-08-20 19:11

Zo is er natuurlijk lange tijd tegenaan gekeken: wij projecteren. En zeker gebeurt dat natuurlijk veel. In de angst om dat vooral niet te doen is voorbij gegaan aan die lichamelijk communicatie die we als mens en dier gemeenschappelijk hebben. Gelukkig begint het wat te kantelen en wordt er langzaam toegegeven dat we een gemeenschappelijke oorsprong hebben en dat niet alleen communicatie tussen mensen plaatsvindt maar ook tussen dieren. Ook tussen dieren van verschillende soorten. Sommige ogels kunnen de taal leren van een andere soort en elkaar zodioende begrijpen, paarden leren hoeveel signalen mensen nodig hebben om ze iets te laten begrijpen. Mooi voorbeeld Pien van de lege waterbak. Was er een ander mens langsgekomen, dan had hij anders moeten communiceren om zijn probleem duidelijk te maken. Is het dan zo vreemd gedacht dat wij als mensen niet alleen van elkaar bedoelingen en gevoelens oppikken maar ook van dieren? En inderdaad: door oefenen gaat dat steeds beter!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-08-20 19:30

josien_m_ schreef:
Zo is er natuurlijk lange tijd tegenaan gekeken: wij projecteren. En zeker gebeurt dat natuurlijk veel. In de angst om dat vooral niet te doen is voorbij gegaan aan die lichamelijk communicatie die we als mens en dier gemeenschappelijk hebben. Gelukkig begint het wat te kantelen en wordt er langzaam toegegeven dat we een gemeenschappelijke oorsprong hebben en dat niet alleen communicatie tussen mensen plaatsvindt maar ook tussen dieren. Ook tussen dieren van verschillende soorten. Sommige ogels kunnen de taal leren van een andere soort en elkaar zodioende begrijpen, paarden leren hoeveel signalen mensen nodig hebben om ze iets te laten begrijpen. Mooi voorbeeld Pien van de lege waterbak. Was er een ander mens langsgekomen, dan had hij anders moeten communiceren om zijn probleem duidelijk te maken. Is het dan zo vreemd gedacht dat wij als mensen niet alleen van elkaar bedoelingen en gevoelens oppikken maar ook van dieren? En inderdaad: door oefenen gaat dat steeds beter!



Mijn oude ruin heeft een heel specifiek hinikje als hij zich oncomfortabel voelt. Was er zo heel snel bij toen hij 6 jaar geleden een gaskoliek deed. Ondertussen heeft hij ook door dat ik heel snel reageer als hij op die manier hinnikt en wordt het ook gebruikt als hij vindt dat het tijd is om te eten.

ikke

Berichten: 38637
Geregistreerd: 06-03-01
Woonplaats: next to nowhere

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-08-20 19:54

Gini schreef:
Ook in dat geval denk ik dat het eerder een geprojecteerd gevoel van de mens op het paard is.
Wat uiteraard niet per definitie slecht hoeft te zijn, de wereld zou een dorre plek zijn zonder gevoel en romantiek.

Nou, laten we het zo verwoorden: ik wist van dit paard vanuit diverse kanten dat het een wat afstandelijk, gereserveerd paard was. Als je dan op de poetsplaats staat het het paard begraaft letterlijk d'r hoofd in je jas; wat moet je daar volgens jouw idee in zien?

Gini
Berichten: 18449
Geregistreerd: 18-10-06
Woonplaats: Belgje

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-08-20 19:59

Als ik erbij was geweest, had ik mijn interpretatie beter kunnen weergeven. Puur op twee regeltjes tekst gebaseerd denk ik aan een paard dat zich comfortabel en veilig voelt bij die persoon. Al staat er bij ons een zwarte op stal die dat doet om te kijken of je geen wortels hebt. Een live observatie of opgenomen beeld is dus altijd beter als het aankomt op lichaamstaal en gedrag interpreteren.

Elisa2

Berichten: 43639
Geregistreerd: 31-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-20 16:06

pien_2010 schreef:
brokjes schreef:
@mywishmax, daar sla je eigenlijk de spijker op zijn kop. Het is inderdaad een probleem tussen mens en dier dat die communicatie nooit zo kan zijn tussen mens en mens. Oortjes naar voren bij een paard hoeft ook niet per se altijd blij te zijn.


Omdat we het niet oefenen en niet voor open staan is er dat probleemen dat hoeft echt niet. Paardenwelzijn kan met openstaan daardoor toenemen als het wel gebeurt.

Een meten is weten vb van paard.
Ik kom aan op stalling, mussen vallen vh dak. Gelijk als ik de parkeerterrein op rijd voel ik me raar worden. Ik vlieg de auto uit, zie Hercule 20 -30 meter verderop in zijn paddock staan. Hij kijkt me strak aan en mijn hart mist een slag. Woordeloos tussen ons wordt uitgewisseld dat hij geen water heeft.
Wtf met die hitte....dus ik vraag hem woordeloos, weet je dat zeker? (ik kon het niet geloven, er werd zo goed voor ze gezorgd). Hij draait zich om, stapt kordaat de container stal in en laat de drinkbak tikken. "Ik ga het regelen vent".
Dus ik naar de eigenaar die buiten 2 m van mij vandaan les stond te geven en zeg mijn paarden hebben geen water! "Doe niet zo raar, natuurlijk wel, hoe kun jij dat trouwens weten, je stapt net uit je auto"?

Ik:"Hercule liet zijn drinkensbak tikken S, ze hebben echt geen water", . "Het moet hier niet gekker worden" zegt ze en ze sprint de stalruimte in, om vloekend naar buiten te komen:"wie heeft de kraan dicht gedraaid?".

Hercule wist heel goed zaken over te brengen maar je moet er wel voor open staan.

Ik zal er nu over op houden! Maar het kan echt!

Mywishmax , eens, die kleine dingetjes zijn zo leuk om te ontdekken.


Ik ben het met jou eens, ook al vaker dat soort signalen door gekregen.
Maar dat is niet voor iedereen weggelegd, bepaalde gevoeligheid moet je zelf ook hebben.

Elisa2

Berichten: 43639
Geregistreerd: 31-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-20 16:14

_Nelleke_ schreef:
sanne83 schreef:
Maar, is dat zo? We weten volgens mij wel hoe het feitelijk zit, ik denk dat we redelijk feitelijk kunnen zeggen dat geen enkel paard gelukkig wordt van in z'n mond getrokken worden, een lompe ruiter hebben of dubbele, tegenstrijdige hulpen krijgen, dus je kan hier allerlei mooie verhalen omheen verzinnen in je hoofd, maar dat maakt het natuurlijk geen waarheid.

Dit is een goed voorbeeld van wat voor mij de discussie rondom ethiek heel lastig maakt, naar mijn idee zou het verstandig zijn om vooral naar objectieve maatstaven te kijken. De paardenwereld (naar mijn idee veel erger dan bijv. bij honden) is echt vergeven van hele bijzondere interpretaties van paardengedrag. Mensen zien vaak blijdschap in stressgedrag, dominantie in angstgedrag, dus ik neem heel veel interpretaties echt met een enorme korrel zout.

De vraag of paarden iets leuk vinden, is best een ingewikkelde. Voor heel veel dingen geldt: vraag het eens in volledig vrijheid aan je paard, dan weet je z'n antwoord.
Omdat dat soms best ingewikkeld is (en voor de meeste mensen ook een brug te ver), kan je volgens mij het beste kijken naar alle dingen waarvan we weten dat ze die NIET leuk vinden. Niet dat ik denk dat plezier gelijk staat aan een afwezigheid van vervelende dingen, maar het is in ieder geval een begin. Voor mij is plezier van het paard niet eens de doorslaggevende factor voor het ethisch of niet-ethisch zijn van rijden, ik vind rijden ethisch worden op het moment dat het paard er neutraal over is, dus geen negatieve ideeën bij heeft, plezier is dan weer een stap verder.


Dus omdat er mensen zijn die hun paarden in de bek trekken is paardrijden niet ethisch verantwoord?

En omdat er mensen zijn die een teletak bij hun hond gebruiken moeten we het houden van honden maar afschaffen?

En omdat er nog steeds schandalen in slachterijen bestaan zoals het levend koken van varkens moeten we maar helemaal geen vlees meer eten.

OF

Moet je de misstanden in de ruitersport aanpakken en de kennis en kunde bij de ruiters verhogen door betere instructie en opleiding

En moet je de teletak afschaffen en mogelijkheden tot het vriendelijk trainen bij honden stimuleren

En moet je zorgen dat de misstanden in slachterijen ophouden en de dieren op een waardige manier kunnen leven en worden gedood als ze voor de consumptie bedoeld zijn.

Ik vind de vergelijking altijd zo suf. Omdat er misstanden zijn moeten we iets maar helemaal niet meer doen? Omdat er kinderen worden gepest moeten we maar stoppen met kinderen naar school doen? Omdat er dieren worden aangereden met auto's moeten we maar stoppen met autorijden? Etc etc etc...


Ik ben het echt 100% eens met jou.

sanne83
Berichten: 5334
Geregistreerd: 22-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-20 16:47

_Penotti schreef:
[ Video ]

[ Video ]

[ Video ]

[ Video ]


Leuke filmpjes van die veulens :D Ik denk trouwens dat paarden springen vaak heel leuk vinden, ook al moeten wij ze er soms eerst op wijzen dat ze dat kunnen en dat ze dan ondervinden dat het leuk is, dat maakt op zich niet uit.
Dat tweede filmpjes zie ik niet als een voorbeeld van een paard dat het perse leuk vind, dus daar komt dan weer het verschil in interpretatie.
pien_2010 schreef:
sanne83 schreef:
In dit geval stel je dus jou gevoel of intuïtie boven objectieve waarnemingen. Daar heb ik persoonlijk echt veel moeite mee.


Nee Sanne, het is aanvullend. Intuïtie kan helpend zijn en door het serieus te nemen en te scholen wordt het beter en beter.
Ander vb dokter→ het is niets. Ik zeg, "ik wil doorverwijzing, want is kanker denk ik".
dokter: "Hoe zeker ben je dat het kanker is". Ik→ 100%
Dus persoon kreeg doorverwijzing, onderzoek specialist en bingo! Diagnose gesteld het is kanker maar geen enkel probleem zo vroeg waren we erbij. Kleine behandeling en dat was het.

Terug naar het topic, ethiek rondom paarden kan dus gebaat zijn als veel meer mensen hun intuïtie aanscherpen. Dat denk ik.


Hoe is het aanvullend als je intuïtie en je objectieve waarneming iets volstrekt tegenstrijdigs zeggen?
Over jouw voorbeeld: voor die persoon uiteraard heel fijn dat het in dit geval klopte, maar dit komt zo ontzettend veel voor en je neemt nu niet die 99% van de keren mee waarbij het helemaal geen kanker was. Weet je hoeveel mensen er dagelijks bij de huisarts komen omdat ze bang zijn dat ze kanker hebben?

Ik denk dus exact het omgekeerde :D Ethiek in de paardensport zou erbij gebaat zijn als mensen het gedrag van hun paard en hun management langs objectieve (welzijn)maatstaven zouden leggen ipv dat iedereen zelf maar wat verzint. In mijn ervaring klopt er heel weinig van wat mensen zelf als interpretatie hebben.


MyWishMax schreef:
In de hondenwereld is dat net zo hoor. Honden die zogenaamd willen spelen, maar compleet andere bedoelingen hebben, honden die dominant en agressief genoemd worden, maar juist zo enorm angstig zijn dat het fight or flight is. Geen idee hebben van stresssignalen van honden bij bijvoorbeeld knuffelen.
Dan heb ik het niet eens over de verschillende sporten waarbij er middelen gebruikt worden als prikbanden en een teletac. Maar over gewoon mensen die een hond hebben omdat het leuk is en erbij hoort (huisje, boompje beestje). Denk aan begroetingen, dat het normaal is om als hond keihard op een ander af te stormen en erbovenop te springen en de andere hond die dan corrigeert is een valse rot hond. Gedrag wat voor spelen aangezien wordt, maar gewoon jagen is of aftasten wie er gaat winnen als ze gaan vechten. Kwispelen wat door mensen als vriendelijk wordt gezien, rijden wat altijd met hormonen te maken zou hebben. Noem maar op.

Dat is dus een probleem van de mens icm dieren, niet eens alleen paarden. Dit hondengedeelte heeft verder weinig met de discussie te maken, maar komt minstens net zoveel voor.


Dit is helemaal waar. Je kan proberen te vergelijken, maar hoe weeg je die vergelijking af tegen bijv. het feit dat een paard 10x meer weegt dan een hond. In mijn hoofd vergelijk ik eigenlijk een heel gemiddeld scenario, waarbij een klap met een zweep bij paarden doodnormaal is, maar bij honden echt niet geaccepteerd wordt? En die prikband wordt wel gebruikt, maar wordt door de meeste mensen wel echt als een uiterst noodmiddel gezien (ik ken persoonlijk geen mensen met honden die dat zouden willen gebruiken bij hun hond), maar sporen bijv. zijn gemeengoed, worden dagelijks gebruikt en het is geen uitzondering om iemand te zien rijden die bij elk pas prik-prik-prik doet.

pien_2010

Berichten: 47918
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-20 16:58

Citaat:
Over jouw voorbeeld: voor die persoon uiteraard heel fijn dat het in dit geval klopte, maar dit komt zo ontzettend veel voor en je neemt nu niet die 99% van de keren mee waarbij het helemaal geen kanker was. Weet je hoeveel mensen er dagelijks bij de huisarts komen omdat ze bang zijn dat ze kanker hebben?
blij dus dat jij mijn huisarts niet bent!
Later vroeg ze hoe ik zo griezelig zeker van mijn zaak was. Ik haar verteld dat toen zij zo resoluut zei, dat het geen kanker was, ik opgelucht achterover leunde en gelijk toen enorm begon te zweten en kippevel kreeg over mijn hele lichaam. Toen wist ik dat mijn lichaam/ onderbewuste wel beter wist, dus ondanks dat ik het heel moeilijk vond ingegrepen (gaat allemaal ih frans).

Als het gaat om al die andere mensen daar ga ik niet over Sanne, ik heb in mijn leven tot nu toe 100% gelijk gehad en ben ook altijd zeer serieus genomen, so dankbaar voor.

Dit ging om een zeer dierbaar iemand voor mij, en dankbaar met het feit dat jij dus niet mijn huisarts bent. Want dan had ik het consult met specialist ook gekregen maar wel zelf moeten betalen zonder de verwijzing.

soesita

Berichten: 5317
Geregistreerd: 09-10-04
Woonplaats: Herzogenrath (Duitsland)

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-20 17:28

Ik heb meerdere soortgelijke ervaringen als Pien maar loop er om dezelfde redenen niet mee te koop. En ik ben het er mee eens dat als dit meer maatschappelijk aanvaard zou zijn en mensen meer hun intuitieve vaardigheden zouden leren/durven gebruiken, er op het vlak van dierenwelzijn en communicatie met dieren heel wat ten goede zou veranderen.

Wat het basisthema betreft behoor ik tot de mensen die er van overtuigd zijn dat veel paarden ook plezier hebben in het rijden, en ja, een bepaalde groep paarden vast ook in de topsport (waar ik dan als mens niets van moet hebben, maar eerlijk is eerlijk; mensen verschillen van elkaar en paarden ook).

sanne83
Berichten: 5334
Geregistreerd: 22-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-20 17:56

pien_2010 schreef:
Citaat:
Over jouw voorbeeld: voor die persoon uiteraard heel fijn dat het in dit geval klopte, maar dit komt zo ontzettend veel voor en je neemt nu niet die 99% van de keren mee waarbij het helemaal geen kanker was. Weet je hoeveel mensen er dagelijks bij de huisarts komen omdat ze bang zijn dat ze kanker hebben?
blij dus dat jij mijn huisarts niet bent!
Later vroeg ze hoe ik zo griezelig zeker van mijn zaak was. Ik haar verteld dat toen zij zo resoluut zei, dat het geen kanker was, ik opgelucht achterover leunde en gelijk toen enorm begon te zweten en kippevel kreeg over mijn hele lichaam. Toen wist ik dat mijn lichaam/ onderbewuste wel beter wist, dus ondanks dat ik het heel moeilijk vond ingegrepen (gaat allemaal ih frans).

Als het gaat om al die andere mensen daar ga ik niet over Sanne, ik heb in mijn leven tot nu toe 100% gelijk gehad en ben ook altijd zeer serieus genomen, so dankbaar voor.

Dit ging om een zeer dierbaar iemand voor mij, en dankbaar met het feit dat jij dus niet mijn huisarts bent. Want dan had ik het consult met specialist ook gekregen maar wel zelf moeten betalen zonder de verwijzing.


Mag hoor :D Ik ben ook geen huisarts. Ik bedoel het absoluut niet zo dat mensen hun klachten niet serieus genomen moeten worden, absoluut niet juist. Een goede huisarts neemt iedereen serieus en doet daarna aanvullend onderzoek om uit zoeken wat het is.
Volgens mij praten we een beetje langs elkaar heen, want volgens mij gaat erom dat er meer objectieve waarnemingen zijn en dat het goed is om je eigen waarnemingen langs een meetlat van objectieve waarnemingen te leggen. Daar geloof jij denk ik ook gewoon in, anders zou je op basis van je intuïtie rechtstreeks aan de chemo kunnen gaan ;)

In het voorbeeld van de huisarts is het zo dat jij door dit voorbeeld bevestigt bent in je geloof in je intuïtie en dat is natuurlijk prima voor jou als individu, maar de huisarts ziet honderden mensen, die geloven ook allemaal in hun eigen intuïtie. In 95% van de gevallen klopt het niet, dus de huisarts heeft geen enkele reden om gemiddeld iets te doen met iemands intuïtie (behalve gewoon z'n huisartsentaak doen, je klachten serieus nemen en aanvullend onderzoek doen).

Zelfde in de paardenwereld: in de praktijk interpreteert iedereen paarden verschillend, heeft iedereen een verschillende mening en iedereen vind dat hij het goed doet. Het zou mooi zijn als we met z'n allen overeenstemming zouden kunnen vinden tot een aantal objectieve maatstaven. Gedragswetenschappers hebben goede objectieve maatstaven opgesteld, maar die zijn soms moeilijk te toetsen in de praktijk, plus dat die wereld mijlenver verwijderd is van de sportwereld, dus die werelden komen niet makkelijk met elkaar in aanraking.

Ik snap dat je intuïtie en subjectieve ervaringen als iets moois ziet als je zelf heel paardvriendelijk bezig bent, maar bedenk je ook de andere kant van medaille waar mensen op basis van hun intuïtie zeggen dat dieren geen pijn voelen of dat paarden het heerlijk vinden om 24 uur op stal te staan. Die mensen zijn er ook.

josien_m_
Berichten: 2699
Geregistreerd: 23-11-09
Woonplaats: Haule

Re: Ethiek en paardensport, waarom ik rijd

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-20 19:11

Maar intuitieve waarneming is iets heel anders dan interpreteren.
Omdat veel mensen om wat voor reden dan ook iets geloven of zo interpreteren, hoeft het niet zo te zijn dat de mensen die op andere wijze waarnemen, niet serieus genomen hoeven worden. Ik wil maar zeggen dat is andersom redeneren.
Intuitie staat voor mij naast cognitieve kennis. Hoewel ik soms heel graag ook wil beredeneren wat ik voel of wat er in me opkomt... Tja, we worden wel met "bewijs maar" groot momenteel. Maar het lichaam weet het soms gewoon beter, niet altijd hoor ook door onze programmering uiteraard.

pien_2010

Berichten: 47918
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-20 19:56

Dank je wel Josien, ik kon de woorden niet vinden.
josien_m_ schreef:
Maar intuitieve waarneming is iets heel anders dan interpreteren.
dat klopt en als je dit zelf niet kent, dan weet je ook niet waar het over gaat.


soesita schreef:
Ik heb meerdere soortgelijke ervaringen als Pien maar loop er om dezelfde redenen niet mee te koop. En ik ben het er mee eens dat als dit meer maatschappelijk aanvaard zou zijn en mensen meer hun intuitieve vaardigheden zouden leren/durven gebruiken, er op het vlak van dierenwelzijn en communicatie met dieren heel wat ten goede zou veranderen.
Ik denk zelf dat er heel veel Pientjes en Soesita's zijn, alleen het is echt nog een taboe. "Men" ken het niet, "men" erkent het niet.


sanne83 schreef:
In 95% van de gevallen klopt het niet,
Klopt dit percentage wel Sanne? Vanuit mijn praktijk→ gewerkt in dokterspraktijk waar buitengewoon veel mensen met kanker kwamen, en in ander werk waar ik veel met terminale zorg te maken had→ viel mij altijd op dat mensen vaak onbewust heel goed weten hoe de "vlag erbij hangt". Ik weet niet of daar ooit echt serieus onderzoek naar gedaan is. Maar jouw 95% zit er naast heb ik dus totaal tegenovergesteld ervaren.

josien_m_ schreef:
Maar het lichaam weet het soms gewoon beter,
Dit vind ik mooi omschreven, want dat IS het ook. Het is een 100% zeker weten op bepaalde hele wezenlijke momenten. Vaak genoeg ook op momenten dat het totaal niet relevant is en dan laat ik het gaan. Alleen als het echt ergens om gaat, dan ga ik ervoor staan. HOe ouder ik word hoe meer ik dat doe, want door schade en schande ook wijzer geworden. Dat ik het zeker wist→ liet me overbluffen→ werd dus onzeker en liet het gaan→ en moest heel erg op de blaren zitten.

soesita schreef:
behoor ik tot de mensen die er van overtuigd zijn dat veel paarden ook plezier hebben in het rijden
Ik ook. Vandaag nog. Paarden staan op grote weide, worden af en toe gereden. We komen aan met de auto's→ is erg afgelegen. We pakken zadels en alles uit, en beiden komen zonder roepen gelijk aan (flink vaartje had de een zelfs) en ze staan als een blij ei aan de draad (krijgen geen eten als we gaan rijden). Voor de paarden is het ook leuk eens iets anders. Ze worden niet over nomen, ze mogen mee en na afloop lekker zwemmen met ons op hun rug in het meer (hun wei staat aan het meer) en dan weer met zijn tweeën de grote weide op dag en nacht.

koend
Berichten: 1439
Geregistreerd: 10-11-03

Re: Ethiek en paardensport, waarom ik rijd

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-08-20 21:38

Tijd voor een nieuw aspect!
Wat vinden jullie van paardrijden voor gehandicapten?
Sommigen zijn goede ruiters.
Maar meestal zijn het ronduit onhandige ruiters, die wel superveel van het paard en van paardrijden houden. De paarden moeten niet hard werken, maar wel een en ander verdragen.
Etisch?

Ikzelf vind van wel, als het op de juiste manier aangepakt wordt natuurlijk.

pien_2010

Berichten: 47918
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-20 22:30

Goede en leuke vraag Koend.
Mijn antwoord: Onder voorwaarden ja. Voorwaarden zoals heel veel respect vanuit de begeleiders hebben voor de paarden en kennis en kundigheid, beperkt aantal tijd (zoals bv bij de bereden politie waar paarden vakantie kennen bv) paarden inzetten, paarden worden ook door goed rijdende ruiters af en toe gereden zodat ze helemaal los kunnen gaan, of naar buiten , cq weidegang in de groep.
En het paard moet het ook aankunnen want niet alle paarden zijn hiervoor geschikt en periodes van vakantie invoeren.

Hier als we met de paarden en kinderen vanuit de gîte, om de beurt op Hercule (ouders liepen dan ook mee, dus was een hele club) , gingen wandelen liepen mijn man en ik altijd mee. Manlief met Hercule aan de hand ik met Polie (hittepetitje dus ging nooit een kind op). Behalve als speciaal kind N. op Hercule ging (gehandicapt autistisch jongetje), dan pakte ik Hercule. Voor Hercule was ik alles, hij had mij niet nodig om braaf te zijn, want Hercule daar kon je van op aan, maar wij deden dat samen, want N op de rug vraagt echt iets van een paard. Als N (geestelijk gehandicapt mannetje met autistische storing). dan gillend en lallend, heen en weer wiegend op hem zat, liep Hercule naast zijn grote vriendin (ik dus) tevreden te hummen. Als Hercule zich gelukkig voelde ging hij hummen, ook op andere momenten met buiten rijden en zo. Dus we deden iets speciaals voor hem terug nl dat ik hem vast had en verder niemand.

Gezien ook bij mijn verstandelijk gehandicapte zusje, dat paardjes echt geselecteerd werden, echt 100% braaf waren, en dat ze weidegang hadden en ook af en toe jeugd dat kon rijden op ze gingen rijden, crossen etc. Dan zag je ze bokken zo erg dat ik me afvroeg, zijn dat die super brave paardjes waarop gehandicapten rijden, of die de speciale kar trekken met een liggende gehandicapte bewoner op het doek?

Dus ja mag, maar wel onder voorwaarden én ook verstandelijk gehandicapten mogen niet slaan, bijten, bonken op de paarden of ze anderszins pijn doen. Dan gelijk ingrijpen, want daar ligt echt de grens.

Ayasha
Blogger

Berichten: 59402
Geregistreerd: 24-02-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-20 23:22

Definieer gehandicapt Koend want officieel ben ik ook (meer dan 66%) invalide. :) De ene handicap is de andere niet. Ik durf zo ver te gaan om te zeggen dat mijn handicap, hoe frusterend ook, me een betere ruiter gemaakt heeft.

koend
Berichten: 1439
Geregistreerd: 10-11-03

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-20 09:31

Ayasha schreef:
Definieer gehandicapt Koend want officieel ben ik ook (meer dan 66%) invalide. :) De ene handicap is de andere niet. Ik durf zo ver te gaan om te zeggen dat mijn handicap, hoe frusterend ook, me een betere ruiter gemaakt heeft.


Helemaal eens.
Dit is nu net en punt dat ik wil maken.
Elke beperking is anders, net zoals elke ruiter anders is, elke begeleider, elk paard, elk management en elke situatie.

josien_m_
Berichten: 2699
Geregistreerd: 23-11-09
Woonplaats: Haule

Re: Ethiek en paardensport, waarom ik rijd

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-20 09:49

Haha Koend, een doordenkertje...
Je hebt gelijk iedereen en elk paard is anders.
Dan kom ik toch terug op: Nee, paardrijden is niet ethisch verantwoord, tenzij ....misschien zijn er dan wat uitzonderingen voor paarden die duidelijk genieten van de omgang met mensen en het rijden. Of misschien kies je voor het meeste goeds (wat het de mensen brengt) en accepteer je enig onbehagen bij het paard. Ook dat is een ethische opvatting natuurlijk.

Anoniem

Re: Ethiek en paardensport, waarom ik rijd

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-20 10:05

Ik denk niet dat we ons eigen belang boven het belang van het dier moeten zetten, dus ook niet bij gehandicapten. Zegt niet dat ik deze mensen niet de best mogelijke zorg en alle liefde van de wereld gun. Maar dat kan imo ook zonder paard.

MyWishMax

Berichten: 27482
Geregistreerd: 14-11-05
Woonplaats: Zuid Holland

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-20 10:33

Ayasha schreef:
Definieer gehandicapt Koend want officieel ben ik ook (meer dan 66%) invalide. :) De ene handicap is de andere niet. Ik durf zo ver te gaan om te zeggen dat mijn handicap, hoe frusterend ook, me een betere ruiter gemaakt heeft.


Inderdaad, wat is gehandicapt? Ik ben het volgens mij officieel niet, omdat ziekte niet erkend wordt op die manier. Maar ik heb wel een rolstoel bijvoorbeeld, kan niet werken en nog wat dingen om me te helpen in dagelijks leven.
Ik weet bij mij niet of het me een betere ruiter heeft gemaakt, maar wel veel bewuster. Ik ben veel meer aandacht gaan geven aan dingen naast het rijden die mij kunnen helpen om beter te worden met rijden zodat het paard geen last heeft van mijn tekortkomingen. Voordat het zo ernstig werd was ik daar al wel wat mee bezig, maar tegenwoordig veel meer. Ik moet al sporten met begeleiding om niet te hard achteruit te blijven gaan en te kunnen blijven lopen, maar ik heb dan wel weer een fysio gevonden die zelf ook rijdt en dus oefeningen verzint waar ik met rijden wat aan heb.

Vroeger ging het veel meer vanzelf, nu moet ik er keihard voor vechten om hetzelfde neer te zetten.

Ik vind het lastig, wat maakt het voor het paard anders dat er iemand op zit die gehandicapt is? Heeft het paard er last van omdat er aan het bit/hoofd getrokken wordt bijv, dan vind ik het idd moeilijk. Of geen controle over het lichaam waardoor er bijv geschopt wordt. Maar ik heb ook zat mensen gezien waarbij ik absoluut niet zie waarom het niet zou kunnen. Net als dat je bij 'gezonde' mensen ook mensen heb die bovenstaande dingen doen en dat keur ik dan ook niet goed.