manubres schreef:Het blijft gewoon een moeilijke materie. Zelf probeer ik nog steeds te werken aan mijn paardvriendelijkheid...ik rijd inmiddels bitloos....maar tsja wel een spoor om mijn laars en een zweepje in mijn hand...dus hoe vriendelijk is dat? Ik sta op het punt om weer wedstrijden te gaan rijden. Maar ook daar denk ik van...jee, wat doe ik mijn paard aan. Ik heb nu gelukkig wel een minder sensibel paard. Mijn vorige paard was zo angstig dat ik haar er echt geen plezier mee deed om op concours te gaan. Dacht daar toen helemaal niet over na...ik had mijn ambities en het paard moest daar gewoon in mee. Nu denk ik wel eens, jee...wat heb ik haar een stress aan gedaan. Soms "luisterde" ik wel naar haar...want als er twee daagse concoursen waren dan vond ik dat geweldig. Maar ik merkte al snel dat ze een tweede dag stress niet aankon...te dicht op elkaar. De tweede dag was ze helemaal lam...lekker mak dacht ik dan, maar in de ring liep ze ook voor geen meter. Dus tweedaagse concoursen gelijk geschrapt.
Misschien komt het omdat ik nu ouder ben en mijn ambities niet meer schreeuwend aanwezig zijn, dat ik nu steeds meer naar mijn paarden ga kijken....Ben ook veel met grondwerk/horsemanship bezig en dat is toch ook wel iets moois. Je merkt dat dit zijn uitwerking heeft met het rijden.
Maar met dit verhaal wil ik zeggen dat paardvriendelijkheid een moeilijk begrip is...vooral omdat wij heel veel dingen doen uit gewenning, omdat het "zo hoort", omdat iedereen het doet, omdat we niet beter weten en omdat we zelf zo ontzettend graag willen....Zelf denk ik dat er nog wel een ommekeer gaat komen in de paardensport...vroeg of laat...en ons dwingt toch anders met paarden om te gaan.
Ben het bijna helemaal met je eens..{behalve over het stukje bit/ bitloos} het gaat er om hoe men ermee om gaat of dat nu bit of bitloos is. Wel denk ik dat er bij de laatste groep meer bewustwording is en dat die meer naar het paard kijken.
Grondwerk en horsemanship zijn super om te leren omgaan met je paard op een vriendelijke manier die gebaseerd is op samenwerking ipv dwang.
Want dwang is volgens mij hetgene wat we allemaal afkeuren en waar het geruk en gepluk vandaan komen.