Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Ansie schreef:Dus het paard moet te allen tijde de leuning aan de ruiterhand opzoeken? Wat als de ruiterhand toe staat het paard vrij te laten komen van de gestrekte teugel? Kukelt het paard dan voorover? Of kan het in zelfhouding in balans blijven? Vloeit de energie weg? Waarom zou een paard niet kunnen dragen zonder constante aanleuning?
Andere ruiter, een voorbeeld welke Simpelman ook wel graag aanhaalt, Manolo Mendez:
[ Afbeelding ]
Er wordt geen constante aanleuning onderhouden door het paard. Er is wel contact.
Simpelman schreef:Sommige mensen willen zooo goed en lief zijn dat ze zonder aanleuning willen rijden, in hun ogen is dit druk, onderdrukking, wreedheid.
Ga zonder aanleuning rijden...., je gooit dan het kind met het waswater weg.
De "verzameling" van vele losse teugel rijders is het hol maken van de rug, het onderkantelen van het bekken en het gewicht van voren naar achteren verplaatsen, de impuls is dan verloren.
Van voren naar achteren gereden.
Ze doen dit ook vrijwel altijd op PRE's deze lenen zich daar gemakkelijker toe.
XavierB schreef:Sizzle schreef:Wie zegt er dan dat je spanning moet houden?
Sommige mensen rijden erg op de hand, daar zit geen 'methode' achter anders dan dat het paard te loperig is.
Als een paard goed durchlässig verzameld is laat ook een wedstrijdruiter de hand vieren hoor.
Hoe groot het boogje is is irrelevant, de teugel weegt evenveel.
Schitterend Sizzle, eindelijk de grote slotconclusie Sizzle: Je hoeft niet met gespannen teugels te rijden. Ik durf zelfs meer zeggen: stap af van met steeds aangespannen teugels te rijden.
Nu wet tot deze conlcusie zijn gekomen, moeten we wel vaststellen dat deze grondig afwijkt van het concept van Ahnlenung volgens de FN Richtlinien (waarmee ik niet zeg dat alle concepten in de FN Richtlinien verkeerd zijn!!!), van hoe velen vandaag wel degelijk rijden en van wat de regelgeving in hedendaagse sportdressuur voorschrijft.
jannico schreef:Het blijkt maar weer hoe subjectief en open voor interpretatie contact is. Zelfs als je het fei rulebook er bijpakt en zoekt naar contact is bijna bij elke hit een andere omschrijving te vinden, en dat fingerspitzengefühlis moeilijk in termen samen te vatten. Daarbij voelt ieder paard natuurlijk anders en is mijn ervaring dat paarden ook een eigen "voorkeur" hebben.
Er lijkt een trade off te zijn tussen het paard op mentaal vlak (hoe leert het paard, hoe komen stimuli over etc) vs het fysieke stuk. Ik denk dat het voor een ieder is te bepalen aan welke kant de balans ligt ?
Simpleman schreef:De "verzameling" van vele losse teugel rijders is het hol maken van de rug, het onderkantelen van het bekken en het gewicht van voren naar achteren verplaatsen, de impuls is dan verloren.
Van voren naar achteren gereden.
cherie78 schreef:piepenfiets schreef:
Welke dan? Vlgs mij praktiseert alleen de SRS levade,en niet met slack op de teugel.
jannico schreef:Dat is ook een valkuil vannde continue stretch in mijn optiek. In het Duitse rijden heb je ook uberstreichen. Waarbij je de handen naar voren steekt en het paard de eigen houding dient te behouden
XavierB schreef:cherie78 schreef:
Spaanse rijschool, portugese en spaanse klassieke dressuur
en ook de cadre noir die werkt volgens de Franse methode.
Daarnaast ook de Hofreitschule van Bückeburg niet te vergeten (ik hoop dat ik het juist spel)
Daarnaast voerde ook Nuno Oliveira deze beweging nog uit en ook hedendaagse reconstructionisten van de traditionele dressuur.