Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-12-14 09:35

Geplaatst: 10-12-14 09:35

safina schreef:
Urielle schreef:
@Safina: Mijn dochter gaat dit weekend voor het eerst F2 rijden en mag dan ook een tijdje niet/ weinig starten omdat ze de galop nog niet genoeg beheerst en die zit in de F3. Ja, ze kan op wedstrijd en dan keihard op haar bek gaan door laatste te worden met slechte punten, maar dat is niet leuk en niet motiverend. Bovendien leert ze nu al wedstrijdmanagement. Eerst trainen tot je minstens op het gevraagde niveau zit en dan pas starten. Gaat het een keer niet fijn, dan is dat jammer. Maar ze hoeft zich niet een half jaar of langer het snot voor haar ogen te laten rijden en te denken dat ze er niks van bakt. Dan gewoon even lekker rustig aan doortrainen en heel af en toe starten.

Valt me op dat je op F3 niveau al over trainen en wedstrijdmanagement praat. En over "op je bek gaan." als je het niet haalt. En dat al als een kind 1 onderdeel van de proef nog niet volledig beheerst.

Even een mening ernaast zetten: "wedstrijdmanagement" is voor kinderen ook een kwestie van mentale ervaringen opdoen. Leren dat deelnemen belangrijker is dan winnen. Kinderen moeten leren dat er niets mis mee is als ze een keer laatste worden of iets niet halen. Iemand moet toch laatste worden? Als je het maar geprobeerd hebt en je beste beentje hebt voorgezet. Je bent niet raar als je laatste wordt of het niveau nog niet haalt. Zal ze in het latere leven ook wel eens gebeuren.

Als ze straks in haar eindexamen moet doen en het is na alle schoolonderzoeken maar de vraag of ze het gaat halen of niet, zeg je dan ook:"nou meid, stop er maar mee, want je haalt het misschien niet."? En als ze later ergens werkt en haar baas vraagt haar een moeilijke klus te doen, wil je dan dat ze tegen de baas zegt "ik weet niet of ik het kan, maar ik ga het wel proberen." Of heb je liever dat ze zegt: "ik betwijfel of ik dat kan, dus daar begin ik niet aan!" ?

En als jouw kind in de groep 3 het tellen en het spellen niet onder de knie kan krijgen omdat het nog heel speels is, zeg je dan ook: "We laten het niet een jaartje overdone, omdat de basis er nog niet inzit. Het maakt niet uit als ze volgend jaar niet mee kan komen door gebrek aan basis, want iemand moet "de minst goede van de klas zijn"?"

Ik ga met mijn jonge paard dat nog niet kan galopperen op de volte ook niet starten. En ik zal mijn kind ook uitleggen dat in de zwaardere proefjes er gegaloppeerd moet worden. En dat het verstandiger is dat er pas gestart wordt als ze in ieder geval zelfstandig kan galopperen. Als je dat netjes overlegd is er toch niets aan de hand? Je kunt dat ook opbouwend brengen. Een "Jij mag geen wedstrijden meer rijden want je kunt TOCH NIET galopperen" vind ik niet opbouwend, eerder neerbuigend.

En over niets zeggen over instructeurs. Als er een goede in het midden aanwijzingen staat te geven (zoals ik heb gezien op de ponyclubs en rijverenigingen die ik ken), dan heb je gewoon je mond te houden. Maar als een instructrice onderuit in een hoek diep weggestopt zit te bleren dat ze een gebroken lijn moeten rijden, moeten sturen, hoek in moeten rijden, een volte moeten rijden, bij a moeten afwenden en dat ze het HOE, MET WAT en WAARMEE verzuimen te vertellen. Niet uitleggen wat lichtrijden op het buitenvoorbeen is, ze niet vertellen hoe die hoek ingereden moet worden, het kind alleen maar wat met de benen zit te schoppen en de pony lekker in de hoek niets staat te doen. Wat doe je dan als ouder? Dan sta ik wel langs de lijn en fluister haar een keertje toe hoe ze het moet doen. Niet constant, word niet betaald voor lesgeven. Ik ga niet schreeuwen of bleren en kijk naar het kind of het haar irriteert en of het haar helpt. Maar ik zorg wel dat de instructeur het niet ziet/hoort en andere kinders er ook geen last van hebben.

**Geplaatst**: 10-12-14 09:48

Geplaatst: 10-12-14 09:48

Ik denk dat het ook met de insteek te maken heeft waarom een ouder een pony koopt voor hun kind.
Of wil dat ze gaan paardrijden.

Bij ons zit het ook in de planning, een pony. Maar eerst wel een waar we allebei plezier aan hebben. En met plezier bedoel ik genieten en leren van de omgang met je pony. Over wedstrijden of technisch briljant kunnen rijden hebben we het niet.
Wel hoe we er samen voor kunnen zorgen dat de pony blij is, want dan zijn wij dat ook. Daar horen lessen bij, dat is logisch. En dat houdt in dat we gericht zijn op ontwikkeling, voor zowel de ruiter als de pony.
Maar met in het achterhoofd verbetering voor jezelf en ontspanning. En daar hoort geen (negatieve) druk bij. Mijn dochter is ook niet onder druk te zetten, dat pikt ze niet en ze blokkeert. En terecht.

Laat het paard lekker paard zijn en het kind gewoon kind. Dan ben je als ouder toch ook blij?

**Geplaatst**: 10-12-14 10:12

Geplaatst: 10-12-14 10:12

goldenarrow schreef:
Ben ik het niet met je eens Salina. Met verliezen is niks mis, maar als je het sowieso al niet kan heeft het geen nut om hoger te starten. Als je wel alles beheerst en laatste wordt, dan is het jammer en de volgende keer beter. Jij gaat toch ook geen ZZ-licht starten als je een B-proef niet eens doorkomt? Waarom zou een kind dan wel boven haar kunnen moeten starten?

Eens. De galop van mijn dochter ziet er a) nog niet uit, ze stuitert nog een meter omhoog in het zadel en b) de kans is levensgroot dat ze er af valt. Maar haar winstpunten voor de F3 heeft ze al lang en breed binnen. Gewoon nog een tijdje kilometers maken in de galop totdat ze er beter op zit en het galopperen niet meer zo spannend vindt. Dat scheelt al een hele hoop. Het maakt mij niet uit dat ze laag eindigt bij een proefje, maar ze moet het wel leuk vinden en zo een proefje moeten rijden is niet leuk.

**Geplaatst**: 10-12-14 10:13

Geplaatst: 10-12-14 10:13

rien10 schreef:
Urielle schreef:
En over instructeurs, als ouders ken je je kind. Ik heb haar even op les gehad ergens anders, werd er niks anders gezegd dan 'sturen' ! Terwijl ze een uur lang zat te janken op een manegepony die in een hoekje stilstond en ze met geen mogelijkheid meer in beweging kreeg. Ja op een gegeven moment raak je dat ook zat hoor, ZEG dan HÓE!
Of andersom dat een instructeur zó lief is dat ze gewoon niets meer doet, af en toe mag er ook best gezegd En nu is het klaar met dat gepiep en gemeut, rijden met die knol want dit kun je best!

Dan zou ik je als instructeur toch aanspreken. Dit is echt not done. Als je vind dat je kind niet goed les krijgt, en dat kan ik me best voorstellen, dan ga je NA de les met de instructeur praten. Je gaat geen ondermijnende dingen roepen. Stel je voor dat er 8 ouders aan de kant gaan staan roepen dat het anders moet met hun kind. Mooie boel zou dat worden.

En als je al gepraat hebt met de instructie in kwestie en het is gewoon heel duidelijk dat ze jouw kind een ongetalenteerd futloos ding vindt en het ligt echt totaal niet aan hem of haar, en je ziet je kind veranderen van een vrolijk meisje dat goed durft te stappen en draven met grof stuur en angst voor de galop in een kind wat de les al begint in foetushouding meeliftend naar de eerste hoek waar de pony stil kan staan zonder dat de instructie iets anders doet dan nogal vermoeid stuur nou eens te roepen en dan de aandacht te geven aan de kinderen die wel de moeite waard zijn volgens de instructie, ....
Dan ga je over naar een andere manege (waar ze het wonderbaarlijk genoeg wél doet) en voor de lessen die over zijn zorg je dat je kind niet alleen in dat hoekje staat door concreter te zeggen wat ze dan moet doen om daar weg te komen met die pony. Want als degene die lesgeeft nog te beroerd is om aan een beginnertje wat in paniek is uit te leggen hoe je ook alweer moet sturen omdat dat veel te veel tijd kost >;)

dan zorg ik zelf wel dat mijn dochter beter wordt en iets heeft aan de peperdure lessen. Dan kan zo'n instructeur van mij de boom in. Al heeft je lesklantje geen talent, al durven ze niks, al hebben ze voor mijn part drie benen en een halve arm, het is jouw taak om te zorgen dat iemand op zijn minst een leuk uur heeft gehad als vooruitgang er niet in zit.

**Geplaatst**: 10-12-14 10:14

Geplaatst: 10-12-14 10:14

Gezien ik zelf een fjord rijdt en nu eigenlijk alleen nog op koudbloedenwedstrijden of onderlinge wedstrijden hier op de manege start zie ik het niet zo veel voorbij komen... En mijn manege les is s avonds laat dus zijn er geen kinderen meer.
Heb wel een leuke over het sport pony fenomeen. Die fjord die ik rijdt is met zijn bijrijdstertje voor mij Z dressuur, eerst bij de ponus, daarna bij de paarden. Meisje dat hem reed heeft bij het losrijden regelmatig opmerkingen naar dr hoofd gehad als 'euhum, deze ring is alleen voor het losrijden voor de Z hoor...' en vervolgens ging meneer de bolle fjord toch echt met winst naar huis.

**Geplaatst**: 10-12-14 10:23

Geplaatst: 10-12-14 10:23

Oh vreselijk is het! Ik kom uit een non-paardengezin en mijn ouders weten er ook niet zo veel van. Ze bemoeien zich er ook niet mee als ik aan het rijden ben. Wel vind mijn moeder het nog steeds eng als ik over een hindernis vlieg, en de galop heeft ze het eerste halfjaar niet durven kijken

Ik vind dat als je een eigen pony hebt, je als ouder er alleen mee bemoeit als het kind thuis rijd, en veel vertrouwen in de pony opbouwen. Op deze manier maak je het kind op wedstrijden alleen maar zenuwachtig. Ook altijd positief blijven tegen de kinderen, daar gaan ze meer van stralen en dat vind de jury leuker om naar te kijken dan een chagrijnig kind met schreeuwende moeder.

**Geplaatst**: 10-12-14 10:25

Geplaatst: 10-12-14 10:25

Urielle schreef:
En als je al gepraat hebt met de instructie in kwestie en het is gewoon heel duidelijk dat ze jouw kind een ongetalenteerd futloos ding vindt en het ligt echt totaal niet aan hem of haar, en je ziet je kind veranderen van een vrolijk meisje dat goed durft te stappen en draven met grof stuur en angst voor de galop in een kind wat de les al begint in foetushouding meeliftend naar de eerste hoek waar de pony stil kan staan zonder dat de instructie iets anders doet dan nogal vermoeid stuur nou eens te roepen en dan de aandacht te geven aan de kinderen die wel de moeite waard zijn volgens de instructie, ....
Dan ga je over naar een andere manege (waar ze het wonderbaarlijk genoeg wél doet) en voor de lessen die over zijn zorg je dat je kind niet alleen in dat hoekje staat door concreter te zeggen wat ze dan moet doen om daar weg te komen met die pony. Want als degene die lesgeeft nog te beroerd is om aan een beginnertje wat in paniek is uit te leggen hoe je ook alweer moet sturen omdat dat veel te veel tijd kost dan zorg ik zelf wel dat mijn dochter beter wordt en iets heeft aan de peperdure lessen. Dan kan zo'n instructeur van mij de boom in. Al heeft je lesklantje geen talent, al durven ze niks, al hebben ze voor mijn part drie benen en een halve arm, het is jouw taak om te zorgen dat iemand op zijn minst een leuk uur heeft gehad als vooruitgang er niet in zit.

Dan nog, dan nog, dan nog: Je wisselt van instructeur of je houdt je mond. Bij ons op de manege staat op het mededelingenbord een boodschap in de trant van 'rust langs de bak: u bent van harte welkom om te kijken, maar we vragen u om de ruiters en de instructeur met rust te laten, zodat de les in alle rust kan verlopen'. Prima, wat mij betreft. Als je als ouder denkt dat je het beter kan, doe je het toch zelf? Is nog goedkoper ook...

**Geplaatst**: 10-12-14 10:27

Geplaatst: 10-12-14 10:27

MairiMacBran schreef:
goldenarrow schreef:
Ben ik het niet met je eens Salina. Met verliezen is niks mis, maar als je het sowieso al niet kan heeft het geen nut om hoger te starten. Als je wel alles beheerst en laatste wordt, dan is het jammer en de volgende keer beter. Jij gaat toch ook geen ZZ-licht starten als je een B-proef niet eens doorkomt? Waarom zou een kind dan wel boven haar kunnen moeten starten?

Eens. De galop van mijn dochter ziet er a) nog niet uit, ze stuitert nog een meter omhoog in het zadel en b) de kans is levensgroot dat ze er af valt. Maar haar winstpunten voor de F3 heeft ze al lang en breed binnen. Gewoon nog een tijdje kilometers maken in de galop totdat ze er beter op zit en het galopperen niet meer zo spannend vindt. Dat scheelt al een hele hoop. Het maakt mij niet uit dat ze laag eindigt bij een proefje, maar ze moet het wel leuk vinden en zo een proefje moeten rijden is niet leuk.

Precies. Voor die kinderen is het vaak nog veel spannender dan voor ons. Het maakt me niets uit of ze eerste of laatste is. Maar haar wel! Dus ik vind het gewoon sneu om zo'n kind de ring in te sturen en zich niet alleen zorgen te laten maken of de voltes wel rond zijn maar ook nog eens een oefening te laten doen die ze niet alleen niet beheersen maar ook nog eng vinden. Moeten ze dan de hele nacht piekeren óf ze wel in galop komen, zo ja of ze erop blijven en zo ja of ze ook nog kunnen sturen? Veel te veel negatieve druk imo. Bovendien, in de F1 220 punten, dan in de F2 210 punten en dan in de F3 een half jaar blijven hangen en steeds laag scoren? Dat kind ziet ook wel dat een ander er wel 220 rijdt en dan is het ik kan niet paardrijden ipv ik rij een proef die nog wat hoog gegrepen is. Dan kun je ze toch beter thuis houden en lekker verder oefenen tot ze klaar zijn? Dan kan een slordig gestuurde volte er ook wel af.

**Geplaatst**: 10-12-14 10:42

Geplaatst: 10-12-14 10:42

Citaat:
Dan nog, dan nog, dan nog: Je wisselt van instructeur of je houdt je mond. Bij ons op de manege staat op het mededelingenbord een boodschap in de trant van 'rust langs de bak: u bent van harte welkom om te kijken, maar we vragen u om de ruiters en de instructeur met rust te laten, zodat de les in alle rust kan verlopen'. Prima, wat mij betreft. Als je als ouder denkt dat je het beter kan, doe je het toch zelf? Is nog goedkoper ook...

Deed ik ook en doe ik ook. Als ze zin heeft mag ze hier thuis met haar pony rijden en dan mag ze kiezen of ik les geef of niet.
Wij zijn oorspronkelijk naar de manege gegaan omdat ze een d pony heeft en dat vond ze te hoog om mee te galopperen. Helaas heb ik geen bataljon ponys klaar staan zodat ze op een b tje kon dus naar de manege. Met dus het resultaat dat ze op een gegeven moment ook thuis niet meer durfde te rijden maar te koppig was om te zeggen dat we ermee gingen stoppen. Nu lest ze elders en dat gaat hartstikke goed, en dat mag ze blijven doen,voor het sociaal contact met andere kinderen maar ook omdat ze zo eens op andere ponys rijdt en omdat ze dingen doen waar ik niet aan gedacht zou hebben en omdat ze door wat andere kinderen doen ook uitgedaagd wordt om haar grenzen te verleggen. Hier geven ze met begrip en geduld en fantasie les en ze communiceren met ouders. Misschien vinden ze mijn dochter ook een ongetalenteerd futloos schepsel maar daar merk ik niks van en wat nog belangrijker is : mijn kind merkt er niks van.

Als jij mensen een stevig bedrag laat betalen per kwartaal om het kind paardrijles te laten krijgen dan geef je les, ongeacht je persoonlijke mening over dat kind, en bij kinderen hangt dat samen met plezier en met duidelijke uitleg. En op een manege moet het niet uitmaken of je humpty dumpty voor je hebt of de nieuwe Anky. Iedereen heeft recht op les want iedereen heeft ervoor betaalt.

**Geplaatst**: 10-12-14 10:44

Geplaatst: 10-12-14 10:44

Als ouder moet je het sporten van je kind loslaten. Als het kind zelf wil dan komt dat er vanzelf uit. Mijn kids mochten allemaal op paardrijden maar vinden het geen echte leuke sport. Paarden vinden ze wel lief maar rijden alleen voor de leuk. Prima dan toch? Als ouders prestaties in de sport belangrijk vinden dan moeten ze zelf maar fanatiek gaan sporten, afdwingen van ambities werkt in mijn ogen averechts.

**Geplaatst**: 10-12-14 10:46

Geplaatst: 10-12-14 10:46

Dit hoor ik ook super vaak bij ons op de vereniging. Helaas kun er niks van zeggen want dan word jij zelf pontificaal afgekat..

**Geplaatst**: 10-12-14 11:07

Geplaatst: 10-12-14 11:07

[/quote]

Dan nog, dan nog, dan nog: Je wisselt van instructeur of je houdt je mond. Bij ons op de manege staat op het mededelingenbord een boodschap in de trant van 'rust langs de bak: u bent van harte welkom om te kijken, maar we vragen u om de ruiters en de instructeur met rust te laten, zodat de les in alle rust kan verlopen'. Prima, wat mij betreft. Als je als ouder denkt dat je het beter kan, doe je het toch zelf? Is nog goedkoper ook...[/quote]

Ik vind jou wel erg kort door de bocht. Tuurlijk houd je dan als ouder je mond niet. Ik bemoei me echt niet met een les, maar als iemand daar zo slecht les staat te geven en geheel geen aanwijzigingen geeft en je ziet dat het kind zich dat heel erg aan gaat trekken, ben je in mijn ogen een slechte ouder als je je kind daar maar aan haar lot over laat gaan. Paardrijden is geen turnen, de kinderen zitten op levende wezens en het moet leuk blijven, als moeder van een bijna 8 en 6 jarige die graag rijden, weet ik hoe snel kindjes ook de angst voor het rijden op kunnen lopen wanneer er iets niet goed gaat en het zou ontzettend jammer zijn dat ze vanwege slechte les nu al hun paardrijcarriere willen stoppen. Begeleiding is wel heel belangrijk. Urielle schrijft dat ze nieuwe instructie is gaan zoeken, maar om dan maar iemand zijn gang te laten gaan wanneer de les gewoonweg slecht is, vind ik ook not done. Ik betaal iemand niet om het zelfvertrouwen van mijn kind zo naar beneden te krijgen. Niet alleen met rijden, ik heb het bijv ook gehad met gym. Mijn dochter ging heen om zelfvertrouwen op te doen voor zwemles, het is een erg verlegen meisje, ook op aanraden van school. Maar de leiding daar liet haar de hele les staan, motiveerde haar niet 1 keer om mee te doen met de rest, dus mijn meisje ging in een hoekje op de mat zitten huilen, niemand die naar haar omkeek. Dan praat ik echt zelf wel met haar of ze het niet wil proberen. Ze heeft 3 keer mee gedaan en echt wel dat de leiding van mij wat te horen heeft gekregen. Als je peutergym aanbied, dan moet je ook met kleintjes om kunnen gaan en niet alleen spelen met de kinderen die uit zichzelf overal aan mee doen en de rest links laten liggen omdat dat lastig is. Hoe je het brengt is een tweede, ik blijf netjes. Maar omdat iemand in de bak staat, verklaar ik ze niet heilig. In het geval van Urielle vind ik het meer dan terecht dat je voor je kind opkomt. Je ziet je mooie meid in een bang muisje veranderen, dat getuigd niet van goede instructie. In mijn ogen totaal iets anders dan de moeders die allerlei miniscule tips hebben en dat luid laten weten. Mijn dochter wordt in de les ook maar weinig verteld. Ik bemoei me er niet mee, maar laat haar in huis wel eens weten dat ze bijvoorbeeld haar zweepje aan de binnenkant moet houden etc, maar niet tijdens een les.

**Geplaatst**: 10-12-14 11:16

Geplaatst: 10-12-14 11:16

piezze schreef:
Als ouder moet je het sporten van je kind loslaten. Als het kind zelf wil dan komt dat er vanzelf uit. Mijn kids mochten allemaal op paardrijden maar vinden het geen echte leuke sport. Paarden vinden ze wel lief maar rijden alleen voor de leuk. Prima dan toch? Als ouders prestaties in de sport belangrijk vinden dan moeten ze zelf maar fanatiek gaan sporten, afdwingen van ambities werkt in mijn ogen averechts.

Nou ik laat het sporten niet los hoor. We overleggen regelmatig of er nog lol is in het sporten. Is dat er niet, dan kijken of en hoe het anders kan. Maar als ik zaterdags op een (voor mij veel te) vroeg tijdstip sta te blauwbekken om een stel F-jes te zien spelen, dan verwacht ik wel dat kind in kwestie iets anders doet dan met madeliefjes spelen.

Er is van te voren goed doorgesproken wat ze willen doen, dat evalueren we, maar zolang ze lid zijn, doen ze wel wat er verwacht wordt. En als er een wedstrijd verloren wordt, prima, als ze maar lekker gespeeld hebben. Worden ze geen eerste met de pony maar hebben ze hun best gedaan en komen met een tevreden smile van oor tot oor van de pony en bedanken ze het beestje. Helemaal prima.

Een keer wat minder zin is prima, maar als ze op een sport willen en daarna gooien ze er maar met de pet naar, alleen omdat het ze wel leuk lijkt, Ja dank je, daar doe ik niet aan mee. Vind je het leuk --> dan doe je naar kunnen mee. Vind je het niet meer leuk--> dan overleggen we en zoeken we een oplossing. Maar ik sta niet met bevroren tenen op een voetbalveld / manege als het kind in kwestie er alleen wil zijn voor bijvoorbeeld het bakje warme chocomel dat daar zo lekker is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-12-14 11:29

Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-14 11:29

Mijn ouders (inmiddels gescheiden, papa heeft een paardenvriendin) hadden er niet veel verstand van, met een dressuurproefje zag mama het verschil tussen B & L niet (oke, zat ook niet veel verschil in

). Maar ze vonden het leuk om te kijken, mijn vader vond het geweldig om de beentjes van mijn schimmeltje te wassen, trailer laden en lekker tutten.

Nu heeft mijn vader een vriendin die vroeger ook echt heeft gereden, en haar dochters rijden ook.
Maar niemand van ons wordt gepushet. 2 dochters rijden dressuur, 1 rijdt eventing. Dikke prima, ik kom wel eens tips vragen met rijden, maar er is niemand die zegt dat wij t slecht hebben gedaan, of dat wij een rotbok hebben.

**Geplaatst**: 10-12-14 11:31

Geplaatst: 10-12-14 11:31

Daar kan ik me ook in vinden Rocamor. Mijn dochter was pas een beetje sip want ze had op haar kop gekregen van de zwemtrainer. Ze had met een vriendinnetje alleen maar zitten kletsen en in het water duiken tijdens de uitleg. Echt niet dat ze dan van mij ocharme schat te horen krijgt. Als ze alleen wil spelen moet ze maar gaan vrijzwemmen. Op zwemles moet ze ook proberen om het te leren, en zeker niet de les verstoren.

**Geplaatst**: 10-12-14 11:38

Geplaatst: 10-12-14 11:38

Urielle schreef:
Daar kan ik me ook in vinden Rocamor. Mijn dochter was pas een beetje sip want ze had op haar kop gekregen van de zwemtrainer. Ze had met een vriendinnetje alleen maar zitten kletsen en in het water duiken tijdens de uitleg. Echt niet dat ze dan van mij ocharme schat te horen krijgt. Als ze alleen wil spelen moet ze maar gaan vrijzwemmen. Op zwemles moet ze ook proberen om het te leren, en zeker niet de les verstoren.

Maar zo is het op school toch ook? Niet elk kind kan VWO aan. Ook als de ene atheneum doet en de andere "maar" mavo, als ze er beiden heel hard voor werken en naar kunnen een diploma halen, dan ben ik op beiden even trots.

Ik zal het kind op de mavo niet toeschreeuwen of "eisen" dat ie ook havo of whatever gaat doen. Maar een kind dat wil en er wat moeite mee heeft zal alle ondersteuning krijgen om dat nivo te behalen wat mogelijk is. Maar als meneer/mevrouw alleen maar kletst in de les, huiswerk niet maakt, liever zit te gamen of whatever en met vette onvoldoendes thuiskomt. Tja dan volgt ook een gesprekje. Werken ze hard, doen ze er veel voor en gaan ze met de hakken over de sloot over. Nou, dan hebben ze mijn steun en een pluim.

**Geplaatst**: 10-12-14 11:39

Re: Ouders "fanatieker" dan de kinderen?

Geplaatst: 10-12-14 11:39

Zo kijk ik er ook tegenaan.

**Geplaatst**: 10-12-14 11:41

Re: Ouders "fanatieker" dan de kinderen?

Geplaatst: 10-12-14 11:41

Je kunt niet meer dan best doen zeg ik altijd en ik hoop dan ook dat ze dat doen, welk niveau er uit rolt is dan helemaal niet belangrijk, of je nu paardrijd of op school zit idd.

**Geplaatst**: 10-12-14 11:46

Re: Ouders "fanatieker" dan de kinderen?

Geplaatst: 10-12-14 11:46

Ik kan me uit mijn manege tijd nog wel herinneren dat ouders een pony hadden gekocht voor hun twee dochters.
De ene huilde nog harder tijdens de les dan de ander, om pas te stoppen als ze weer met beide benen op de grond stonden.
De instructrice had daar ook niet veel over te zeggen.
Inderdaad had pá vroeger graag een pony gehad dus was het nú tijd om die schade in te halen.

**Geplaatst**: 10-12-14 11:52

Geplaatst: 10-12-14 11:52

Maar hier de keer zijde! Wij hebben een dochter van bijna tien, opgegroeid in en met pony en paarden.
Der eerste pony een oudje, die veel mankeerde maar waar ze heel veel plezier mee heeft gehad, buitenritjes spelletjes kamp etc, helaas overleden. Onze dochter was zo fanatiek, en wilde een nieuwe pony wij op zoek!! En een stal aan huis gebouwd incl een klein bakje, binnenbak is op drie min lopen.
Pony gevonden, helaas geen klik en hij is naar een geweldig huisje gegaan, toen kwamen haar twijfels midden winter, kou regen en ja geen poetser, liever geen vieze handjes etc ccc. Nu staat er een grote pony waar ik als moeder en zelfs oma plezier mee hebben maar onze dochter weinig zin er in heeft.
Rijden is leuk, maar poetsen de niet, stallen verzorgen is ook niet leuk, met een grote hanglip doet ze alles. En ja als zij nu rijdt op de manege, zeg ik ook , kom op rij hem naar voren enzzzzz.

Er is dus ook een andere kant bij dit soort ouders, ik denk niet dat ik extreem ben, maar wij vinden als je voor een pony of paard kiest dan kies je voor alles en ga je er vol voor! Maar helaas zijn er ook kinderen die omdat ze ws veel en snel iets krijgen zich anders gaan gedragen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-12-14 11:54

Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-14 11:54

Ja, als ik later kinderen heb horen de klusjes er ook bij hoor.
Iemand bij ons in de buurt rijdt ook alleen maar, poetsen, mesten en dat soort klusjes mogen de ouers doen..

Dat vind ik ook niet kunnen, dan geef ik m liever aan iemand die wel de klusjes doet..

**Geplaatst**: 10-12-14 12:02

Geplaatst: 10-12-14 12:02

kwebbelengel schreef:
Maar hier de keer zijde! Wij hebben een dochter van bijna tien, opgegroeid in en met pony en paarden.
Der eerste pony een oudje, die veel mankeerde maar waar ze heel veel plezier mee heeft gehad, buitenritjes spelletjes kamp etc, helaas overleden. Onze dochter was zo fanatiek, en wilde een nieuwe pony wij op zoek!! En een stal aan huis gebouwd incl een klein bakje, binnenbak is op drie min lopen.
Pony gevonden, helaas geen klik en hij is naar een geweldig huisje gegaan, toen kwamen haar twijfels midden winter, kou regen en ja geen poetser, liever geen vieze handjes etc ccc. Nu staat er een grote pony waar ik als moeder en zelfs oma plezier mee hebben maar onze dochter weinig zin er in heeft.
Rijden is leuk, maar poetsen de niet, stallen verzorgen is ook niet leuk, met een grote hanglip doet ze alles. En ja als zij nu rijdt op de manege, zeg ik ook , kom op rij hem naar voren enzzzzz.

Er is dus ook een andere kant bij dit soort ouders, ik denk niet dat ik extreem ben, maar wij vinden als je voor een pony of paard kiest dan kies je voor alles en ga je er vol voor! Maar helaas zijn er ook kinderen die omdat ze ws veel en snel iets krijgen zich anders gaan gedragen!

Dat is dus ook mijn insteek. Ik wil er met liefde tijd, geld en energie in stoppen maar dan verwacht ik ook inzet. En zoals je schrijft, niet alleen met het rijden maar ook met alles wat er omheen hoort.

En wat wedstrijden betreft, ik verwacht inderdaad dat de meiden zich voor 100% inzetten tijdens die proef die "slechts" 6 minuten duurt. Kan je dat niet opbrengen dan weet ik ook andere leuke dingen te doen op zo'n dag.
Iemand schreef dat een kind niet zo moeten meedoen om te winnen, maar in mijn ogen moet dat de insteek zijn. Je wilt toch vooruit gaan en beter worden, dan moet je in mijn ogen een winnaarsmentaliteit hebben.
En nee, ik ben geen moeder die haar eigen droom via de dochters wil zien uitkomen. Kan zelf niet rijden en heb vroeger als kind al op topniveau gesport.

**Geplaatst**: 10-12-14 12:26

Geplaatst: 10-12-14 12:26

Pinda_Dipje schreef:
Tja dat weet je toch van te voren?

Onze zoon (5) heeft ook een grote interesse in paardensport. Voetbal en hockey is niet aan hem besteed, hij wil het liefst een glansrijke dressuurcarriere. Wij vinden het als ouders belangrijk dat hij actief bezig is en iets kan doen waar hij plezier in heeft, en zodoende hebben we onlangs een eerste pony aangekocht voor hem incl. bijbehorende tamtam. Ons realiserende dat hij zich waarschijnlijk over enkele jaren wel bedenkt en gewoon achter een bal zal aanhollen. So be it, we leven in het nu.
Nu de winter zijn intrede doet kan ik me goed voorstellen dat het voor een 5 (inmiddels 6) jarig jongentje erg pittig is om dagelijks een pony te rijden, en zodoende ben ik nu ook degene die 2x per dag een pony staat te verzorgen vóór en ná mijn werk. Om vervolgens door te rijden naar mijn eigen paard.

Wat mij betreft moeten ouders hun kind puur houden en de ruimte te geven om van hun jonge (SPEELSE!) leven te genieten. Als het je allemaal teveel of te duur is moet je er niet aan beginnen. Ik vind het heerlijk om te zien dat jonge combinaties (op de duurste sportpony's) achterstevoren door de bak heen vliegen en in lachen uitbarsten als de pony een paar bokkesprongen maakt. Dat zorgeloze is een onbetaalbare basis voor later, serieuzer plezier.

nou pinda-tje,
wat dat betreft vind ik je 2e gedeelte kloppend en waar , maar dat jij voor en na het werk de pony verzorgd..... dat hebben mijn ouders nooit gedaan ik wilde perse die pony en heb er echt veel voor moeten doen om het zo ver te krijgen dat er een pony kwam, en heb hem ook 11 jaar zelf moeten verzorgen behalve dat ik ziek was of echt niet kon .(Maar ik was ook meer een poetsend pony meisje).
en nee het was niet zwaar, te veel of vervelend ik deed het graag zo graag dat ik als ik straf had juist niet naar de pony mocht! -O-

**Geplaatst**: 10-12-14 12:39

Geplaatst: 10-12-14 12:39

kwebbelengel schreef:
Maar hier de keer zijde! Wij hebben een dochter van bijna tien, opgegroeid in en met pony en paarden.
Der eerste pony een oudje, die veel mankeerde maar waar ze heel veel plezier mee heeft gehad, buitenritjes spelletjes kamp etc, helaas overleden. Onze dochter was zo fanatiek, en wilde een nieuwe pony wij op zoek!! En een stal aan huis gebouwd incl een klein bakje, binnenbak is op drie min lopen.
Pony gevonden, helaas geen klik en hij is naar een geweldig huisje gegaan, toen kwamen haar twijfels midden winter, kou regen en ja geen poetser, liever geen vieze handjes etc ccc. Nu staat er een grote pony waar ik als moeder en zelfs oma plezier mee hebben maar onze dochter weinig zin er in heeft.
Rijden is leuk, maar poetsen de niet, stallen verzorgen is ook niet leuk, met een grote hanglip doet ze alles. En ja als zij nu rijdt op de manege, zeg ik ook , kom op rij hem naar voren enzzzzz.

Er is dus ook een andere kant bij dit soort ouders, ik denk niet dat ik extreem ben, maar wij vinden als je voor een pony of paard kiest dan kies je voor alles en ga je er vol voor! Maar helaas zijn er ook kinderen die omdat ze ws veel en snel iets krijgen zich anders gaan gedragen!

Dat herken ik ook wel. De stal uitmesten hoeft ze niet maar wel borstelen en het tuig verzorgen. De ene keer veegt ze ineens spontaan mijn stalgang aan en staat de pony ingevlochten, de andere keer kijkt ze nergens naar om. En van mij moet ze echt niet per se rijden maar ik wil wel dat ze elke dag even gaat aaien en minimaal twee keer per week een borstel erover haalt. Als je kiest voor een hobby met een levend wezen moet je ook je verantwoordelijkheid nemen.

Op de huidige manege hoef ik niet veel extra's te zeggen. Maar toen ik pas zag dat de pony pulde en als reactie gaf ze hem een harde snok in de mond, heb ik wel uitgelegd dat de pony pulde omdat zij hem per ongeluk teveel in de mond hing en dat het niet de juiste reactie is om hem nog meer pijn te doen in de mond.

**Geplaatst**: 10-12-14 12:39

Geplaatst: 10-12-14 12:39

Kwita, dat ligt ook wel een beetje aan de leeftijd waarop een kind een pony krijgt. Met 6 kun je dat niet verwachten van een kind. Wil je dan als ouder zijnde toch een pony, is de consequentie dat je er zelf voor moet willen zorgen, een 6-jarig kind kan dat nog niet. Ben je 12 en wil je een eigen pony, ben ik het met je eens, dat je er dan ook wat voor over moet hebben wat verzorging betreft.