eerst even met lange teugels draven dan stappen binnen en soms buiten uitstappen daarna afstappen alles eraf en nog ff aan de hand stappen met of zonder zweed deken
Bij mij hangt het ervan af, als ik het spannend vind stap ik af omdat ik niet de teugels op maat wil houden. Als ik me relaxed voel blijf ik zitten met een lange teugel.
Ik stap een rondje achter de bak langs (da's een rondje bos). Luxe hè?
loeloemoekie
Berichten: 363
Geregistreerd: 05-05-07
Geplaatst: 21-01-13 20:59
Ik stap ohz uit, ook puur uit luiheid. Maar als je last van je knie krijgt, en lopen daar tegen helpt kan je dat ook gewoon doen. Volgensmij maakt het niet zo veel uit.
Zazoutjee
Berichten: 99
Geregistreerd: 03-01-13
Geplaatst: 24-01-13 07:41
Ik stap gewoon uit terwijl ik erop zit soms zonder zadel..
In de gewone manegeles zit ik er gewoon op, na een proefje (fnrs) loop ik er meestal naast, gewoon omdat ik dat zelf fijn vind, de singel kan lekker los en ik vind het gewoon fijn om naast een paard te lopen, beetje aaien etc. Bij mn vp is beetje verschillend ene keer op, andere keer naast
Ik ga eraf.Anders vind ik het geen uitstappen maar is je paard nog steeds zich aan het inspannen.
Ellentjuh12
Berichten: 248
Geregistreerd: 21-05-09
Geplaatst: 02-02-13 10:38
Ik deed altijd na het rijden uitstappen op het paard. Na tijd een rondje ernaast. In de zomer altijd nog even in de bak zonder zadel en hoofdstel na het uitstappen.
Met mijn vp stapte ik altijd een rondje in de bak, en dan naar huis. Omdat de bak een kwartier lopen is is dat dan ook mijn im en uitstappen, dat doe ik voor de veiligheid ernaast, maar als ik niet alleen ben wil ik er nog wel eens op gaan.
Ik doe altijd beide. Eerst nog erop, dan zadel ik af, en ga dan aan het halster verder uitstappen. Meestal gaat mijn paard dan ook nog even uitgebreid rollen.
Ik denk dat het belangrijkste is dat als je erop blijft zitten, je netjes blijft zitten. Ik zie het regelmatig gebeuren dat een ruiter het paard een lange teugel geeft, en vervolgens zelf 'makkelijk gaat zitten'. Dat vind ik kwalijk.