Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Abacab schreef:Ik ben een paar jaar terug bij een voorstelling van de Weense Rijschool geweest. Heel knap wat ze met die paarden doen maar ik kon er niet blij van worden.
Abacab schreef:Even voor mijn beeld:
de klassieke rijkunst is eigenlijk een historische rijkunst ontwikkeld voor barokke paarden in die honderden jaren terug als vervoersmiddel werden ingezet op de slagvelden. De methode was een tijd vergeten maar is sinds kort weer helemaal hip in het alternatieve cirquit waar mensen met de meest uiteenlopende rassen werken.
De gewone dressuur baseerd zich op het scala der Ausbildung, een methodie die is ontwikkeld voor warmbloeden en die zich richt op het opleiden van een sportpaard, deze methode wordt nog steeds veelvuldig toegepast door top-sport ruiters en top-trainers.
murphy102 schreef:Abacab schreef:Even voor mijn beeld:
de klassieke rijkunst is eigenlijk een historische rijkunst ontwikkeld voor barokke paarden in die honderden jaren terug als vervoersmiddel werden ingezet op de slagvelden. De methode was een tijd vergeten maar is sinds kort weer helemaal hip in het alternatieve cirquit waar mensen met de meest uiteenlopende rassen werken.
De gewone dressuur baseerd zich op het scala der Ausbildung, een methodie die is ontwikkeld voor warmbloeden en die zich richt op het opleiden van een sportpaard, deze methode wordt nog steeds veelvuldig toegepast door top-sport ruiters en top-trainers.
Dressuur is het dusdanig gymnastiseren van een paard -die níet ingesteld is op de taak om menselijk gewicht te dragen- dat deze zijn taak, het dragen van ruitergewicht dus, alléén kan volbrengen als er geheel gehandeld wordt met kennis en kunde vanuit de anatomie en de fysiologie van het paard en er steeds rekening gehouden wordt met de psyche van het paard!
Alléén als er dus met deze 3 zaken rekening gehouden wordt is het verantwoord om op een paardenrug te klimmen.
Want allen zo maken wij van een paard een HAPPY ATHLETE!
Het Scala heeft bewezen aan deze voorwaarden te voldoen!
Het Scala = KLASSIEK!
De Klassieke Dressuur zie ik meer als onderdeel van de Klassieke Rijkunst, o.a uitgevoerd door de Spaanse Rijschool. Het wedstrijdelement is hierbij niet meer aan de orde.
Velen proberen dus de Klassiek dressuur te volgen.
Deze is níet oubollig of stoffig, zoals de naam doet klinken misschien voor sommigen.
De FEI en dus ook de KNHS en de opleidingen hebben ÁLLEN het Scala als uitgangspunt!
Dat daar in de praktijk helaas weinig van terug te zien is ligt níet aan de richtlijnen van het Scala!
Klassiek, het Scala dus, is TIJDLOOS, is zowel voor Barokke paarden als de sensibele KWPN''ers van nu en alles wat daar tussen zit.
Het Scala vormt de opleidingsweg voor een paard aan de hand van de samenwerkend hulpen, dit itt de Moderne Rijderij, waar men de hulpen niet laat samenwerken, maar ze afzonderlijk geeft, omdat dat "simpeler te begrijpen zou zijn" voor het paard?!
"Onderweg" toetst men steeds aan de hand van het Scala of men nog op de goede weg zit.
Dit doet men in een wedstrijd.
De huidige wedstrijdsport heeft helaas de doelstelling verandert en de wedsrtijd tot doel gebombardeerd.
Abacab, de MR, de Moderne Rijderij, werkt NÍET aan de hand van het Scala.
Aan alles is dat terug te zien. Daar ga ik nu inhoudelijk niet op in. Daar zijn zat topics over.
Tot op het hoogste niveau hebben de ruiters van de Moderne rijderij géén zeggenschap over het tempo bijv. Door totale controle dwingt men deze aan de voorkant af met de hand.
Een paard waarvan men niet eens het tempo kan controleren, zal die zich kunnen ontspannen in het lichaam, denk je?? Laatstaan dat dit paard zich mentaal kan ontspannen.
Hoe denken wij dan vervolgens een paard recht te kunnen richten en in aanleuning te kunnen krijgen om over de rest van het Scala dan maar te zwijgen, want we zijn al vast gelopen!!
Alléén door een paard "de mond te snoeren" en onze wil op te leggen kunne wij dan nog bijv. dat tempo controleren, m.n. bij de sensibele paarden van tegenwoordig!
De Moderne Rijderij ligt om díe reden onder vuur!
Wij zien geen Happy Athletes daar.
De MR houdt géén rekening met de anatomie van het paard, noch met de fysiologische als de psychologische eigenschappen van het paard.
AR ziet er "aardig" uit, maar uit deze "aftakking" van de KR gaat het paard, net als in de MR op de voorhand, hetgeen onwenselijk is door de slijtage van het paard met ons ruitergewicht.
Dit itt de Klassieke Dressuur, waarbij men er dus juist naar streeft het paard zichzelf én de ruiter te dragen door het gewicht naar achteren te brengen. Want alleen dan kan door de vering in de sterke achterhand deze slijtage voorkomen worden en kan een paard gezond oud worden.
Dit kost echter TIJD!
Het is echter wel heel moeilijk voor de vele zoekende ruiters die écht iets anders willen dan de Moderne Rijderij om het verschil te zien tussen AR en KR.
jerich0 schreef:Men moet kritisch blijven over klassiek en mensen die het beweren maar waarvan gedacht wordt van act what you preach. Neem nu branderup. Vertelt hoe mooi alles moet zijn,,maar takelt een haflinger wel hard toe tijdes een clinic wanneer het niet lukt. Mensen moeten de ogen leren opendoen en duidelijk durven te reageren ipv alles gewoon aan te nemen. Enig rationeel denken zal al genoeg doen
Abacab schreef:Klopt Bbreeveld, iedereen vind de manier waarop hij rijdt de normale dressuur. Een aantal hier hebben besloten dat alles dat volgens het scala traint klassiek mag heten. Omdat jij niet volgens het scala werkt maar wel teruggrijpt op heel oude meesters valt wat jij doet onder Academisch. Dat kopt ook wel want ik lees op je site dat je bij Branderup in de leer bent geweest. Het is maar eenstempeltje maar het maakt wel duidelijk wat je onder klassieke dressuur verstaat.
Daarmee sta je bijvoorbeeld lijnrecht tegenover Murphy of Piepenfiets terwijl jullie allemaal over klassieke dressuur praten.
jerich0 schreef:Dit is het algemeen idee over het rijden in het algemeen, niet enkel dressuur.
Wat mij gewoon dwars zit is waarom beweren klassiek te zijn maar toch altijd die academisch erbij plaatsen?
Men eerkt niet met aanleuning maar met losse teugels, wat al essentieel is bij de klassieke dressuur. Dus daar gaat men reeds de mist in...
cherie78 schreef:jerich0 schreef:Normaal gezien zal dit hetzelfxe zijn want die gaan volgens dezelfxe principes, het licht constant contact tussen ruiterhand en paardenmonnd.
Heb je dit uit Museler?
Volgde die de franse of duitse "klassieke" weg?
jerich0 schreef:cherie78 schreef:Heb je dit uit Museler?
Volgde die de franse of duitse "klassieke" weg?
Dit heb ik niet uit museler, maar weet dit onderhande al zelf. Ben njet zo een quote mens, maar dit zou er moeten instaan, net als in alle goede klassieke boeken.
daar museler van duitse oorsprong is en in het leger heeft gediend zal die daar wel zijn opleiding hebben genoten, al blijf ik erbij dat tussen de 2 weinig verschille zullen zijn, al zijn er wel aanwezig. Zo gaat het duitse klassiek bij verlies aanleuning het voorwaarts opdrijven om het paard trg naar de hand te rijden, terwijl men in het franse het paard gaat kalmeren tot zelf stilstand, aanleuning herstellen en verder gaan.
jerich0 schreef:Dit is het algemeen idee over het rijden in het algemeen, niet enkel dressuur.
Wat mij gewoon dwars zit is waarom beweren klassiek te zijn maar toch altijd die academisch erbij plaatsen?
Men eerkt niet met aanleuning maar met losse teugels, wat al essentieel is bij de klassieke dressuur. Dus daar gaat men reeds de mist in...