jasmijn78 schreef:Cassidy schreef:En daarnaast een heel stuk desensibiliseren vanaf de grond. Basis bijbrengen vanaf de grond. Oefeningen waardoor mijn leiderschap bevestigd wordt.
Maar ik als dressuurruiter hou er graag zoveel mogelijk 'sensibiliteit' inDe basis is voor mij het skala der ausbilding en dat doe je voor 95% OP je paard. De rest valt voor mij onder de noemer van 'opvoeding en dagelijkse omgang'. En daar heb ik gaandeweg zoveel handigheid in gekregen dat wanneer ik een nieuw paard onder handen krijg, dat die in korte tijd gewoon doet en laat gebeuren wat ik van hem verlang. Trailerladen, scheren, meelopen, stilstaan bij het poetsen, wassen etc. ect. Meer hoef ik niet van een paard als ik er naast sta. Een opvoedingsprobleem los ik op vanaf de grond en een rijtechnisch probleem vanuit het zadel.
Op een steigerend paard wil ik nieteens gaan zitten, dat als eerste. Dat hoort bij mij tot probleemcorrectie/rijtechnisch probleem en dat los ik toch echt van de grond af op.
En natuurlijk blijft het een balans tussen sensibiliseren en desensibiliseren, maar wat ik niet wil zien is dat mijn paard de benen neemt omdat hij schrikt van een deur die dichtklapt, of iemand die wat luider praat. Ik rij western en gejoel tijdens een wedstrijd moet een paard gewoon accepteren, in tegenstelling tot een dressuurwedstrijd waar de paarden op het randje gereden worden tussen beheersbaar en compleet koekkoek, en er absoluut niet gepraat mag worden tijdens een proef. Dat is desensibiliseren, ook in het zadel. Over een zeiltje heen stappen en door een wapperend vliegengordijn heenlopen hoort er bij mij allemaal bij.
"Scala der Ausbildung" op zijn westerns (uit het wild gevangen Mustang)
http://www.youtube.com/watch?v=O8LozTmouk0
wat uitgebreider filmpje over het werk in de trailtuin
http://www.youtube.com/watch?v=BMoNFEXsSLM
Ik wil mijn paard op commando "aan" kunnen zetten, en op commando "uit" kunnen zetten. Het ene moment spetteren en het andere moment er gewoon compleet koel en relaxed bijstaan.
Het is maar wat je in een paard wilt zien.

De basis is voor mij het skala der ausbilding en dat doe je voor 95% OP je paard. De rest valt voor mij onder de noemer van 'opvoeding en dagelijkse omgang'. En daar heb ik gaandeweg zoveel handigheid in gekregen dat wanneer ik een nieuw paard onder handen krijg, dat die in korte tijd gewoon doet en laat gebeuren wat ik van hem verlang. Trailerladen, scheren, meelopen, stilstaan bij het poetsen, wassen etc. ect. Meer hoef ik niet van een paard als ik er naast sta. Een opvoedingsprobleem los ik op vanaf de grond en een rijtechnisch probleem vanuit het zadel.

.
en ze staan er zo in. Ze krijgen dan zo geen kans om er over na te denken en wij maken er geen toer van. Ik denk dat 2 uur lang op de parellimanier over de klep lopen veel irritanter is voor een paard. Dan denkt hij de volgende keer als hij de trailer ziet: ach nee, niet weer he?
Dat is dus ook waar ik enorm aan kan storen....vroegah, was dat niet zo erg als de laatste jaren...
. Je moet gewoon thuis zijn in gedrag en lichaamstaal van paarden. Niks spannends aan.