Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-07-11 00:18

Geplaatst door de TopicStarter : 23-07-11 00:18

Dressage4U schreef:
En als ik de dressuurders om me heen zie die naar wedstrijd gaan en hoe ze over collegaruiters denken wordt je ook niet vrolijk. Men gunt elkaar niets meer, probeert elkaar de loef af te steken. Heel jammer.

Dat is toch niet echt het beeld wat ik heb van mijn concollega's...

Dressage4U schreef:
ik denk dat jongeren er zeker anders tegenaan kijken dan ik. Ik heb misschien wat meer levenservaring.

Ik denk dat je sommige medebokkers hier dan misschien onderschat. Ik rijd al 19 jaar wedstrijden in de basis en sinds 2010 subtop. Misschien kan ik en een aantal met mij juist wel plezier uit het rijden van wedstrijden halen omdat we de vergankelijkheid van 'succes' goed kunnen relativeren. Dat wij ons ding doen en ons richten op het positieve, op de leuke mensen en op de goede ervaringen.

Dressage4U schreef:
Ik zou aan jullie willen vragen waarom jullie wedstrijden rijden, wat voegt het toe?

Het motiveert mij ergens naar toe te trainen, ik vind het leuk om mij met anderen te meten. Ik ga niet mee in de gedachte dat het van juryleden allemaal roddel en achterklap jegens ruiters is. Of het nu wel of niet een kern van waarheid heeft, de gedachte en de negativiteit alleen al ontneemt mij het plezier in het rijden van wedstrijden. Dus ik ga er niet in mee, want ik vind wedstrijden veel te leuk. Ik ga gewoon uit van de goede wil van juryleden, dat ze daar ook maar in hun vrije tijd zitten. En als een beoordeling een keer tegenvalt, dan is niet meteen mijn dag bedorven. Tuurlijk is het soms wel eens frustrerend. Maar mijn geluk is niet enkel afhankelijk van een lintje en een wp (al vind ik het behalen van een lintje natuurlijk wel top). En mijn identiteit hangt ook niet af van wedstrijdsucces (endless story: je bent zo goed als je laatste wedstrijd). Wedstrijd is voor mij/ons een dagje uit. Hobby. Leuk iets met mijn paard doen. Kijken of het nu beter gaat dan de vorige keer. Mijn eigen, al dan niet goede gevoel is daarin leidend. Ik ben gedreven en ambitieus en ik wil mij wel graag verder ontwikkelen. Wedstrijden geven voor mij belangrijke input voor mijn training. De belangrijkste input is mijn eigen gevoel/ervaring op wedstrijd, en daarnaast neem ik zeker de beoordelingen mee.
Dat wil niet zeggen dat ik mijn training maar bij ieder kritiekje van een willekeurige jury omgooi. Aan de beoordeling van de ene jury hecht ik soms meer waarde dan aan de andere. Maar als ik 5 wedstrijden heb gereden, 10 proeven; dan leg ik de beoordelingen naast elkaar en kijk ik wat structureel minder gaat. Dan ga ik nadenken over een mogelijke oorzaak/oplossing iom mijn instructeur, en dat is input voor mijn training. Dat is wat ik er uit haal. Plus gewoon het hebben van een leuke dag.

S__L schreef:
Ik denk dat er toch teveel wordt gedacht ik moet presteren. Ik denk ook dat heel wat ruiters punten willen rijden om te laten zien; zie je ik kan het wel!

Maar wat is daar mis mee? Ik vind het alleen maar te prijzen dat mensen die meedoen aan wedstrijden een poging wagen om op het juite moment te presteren. En dus om leren gaan met de druk die dat voor sommige met zich mee kan brengen. Waarom wordt 'iets willen bewijzen' of spanning altijd negatief uitgelegd? Je kan het ook positief uitleggen. Op je eindexamen, of autorijexamen moet je je toch ook 'bewijzen', dat kan ook druk en spanning met zich mee brengen. Maar is dat verkeerd? Bij wedstrijdsport kies je er vrijwillig voor. Niemand dwingt je tenslotte. Als je het echt een crime vind om daar mee om te gaan moet je vooral niet op wedstrijd gaat.

**Geplaatst**: 23-07-11 01:18

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 23-07-11 01:18

Oef, Dressage4U moet mijn wedstrijdhoofdstel niet zien

Lak neusriem en driedubbel bling op de frontriem :')

Ik neem paardrijden bloedserieus maar ik vind het ook het leukste wat er is, zowel wedstrijden als recreatief gezien. Maar ik blijf diep van binnen een meisje-meisje die het leuk vindt haar paard mooi voor de dag te laten komen. Eerlijk gezegd gaat alles wat er overblijft van mijn loon op aan mijn paard. Aan het nodige (voer, stalhuur etc.), de veiligheid (sparen voor noodgevallen), en het leuke (zadeldekjes, frontriem, etc.). Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst voor mezelf geshopt heb

Maar dat terzijde. ook ik ga naar wedstrijden omdat ik het echt leuk vind. Ik maak er dan ook echt een dag van, voor mezelf, maar zeker ook voor mijn paard. Ze wordt dan net iets meer verwend dan normaal bijvoorbeeld

. Als de proef niet zo goed gaat en/of we de punten niet krijgen, dan vind ik dat heus even balen. Want inderdaad, ik wil ook presteren. Maar zoiets vat ik alleen maar op als een schop onder mijn kont om mijn paard beter te gaan rijden, bijvoorbeeld naar aanleiding van het commentaar van de jury.

Maar ook om te kijken wat beter gaat dan de vorige keren, bijvoorbeeld. Laatst zat ik in de auto op de terugweg te juichen met twee coupons van 173 punten omdat ik in beide proeven 7's had voor de middenstap. Terwijl ik een vrij hete merrie heb waarbij ik vaak moeite had om haar in stap te houden na een tijdje rijden, vooral op wedstrijden. Natuurlijk merkte ik op dat moment zelf ook wel dat het fijn ging, maar om dan ook waardering van de jury te krijgen is geweldig. Juist omdat het een heikel punt is bij ons.

Het balen van de punten niet krijgen, gaat bij mij eigenlijk ook niet echt om het niet krijgen van de winstpunten, maar meer om het feit niet goed genoeg gereden te hebben om een winstpunt te verdienen. Ik vind dat daar toch wel een verschil in zit.

Haat, nijd en afgunst merk ik zelf weinig van op wedstrijden, hoewel ik natuurlijk wel weet dat het speelt. Maar waar niet? Ik begin steeds meer mensen te kennen en ik vind op iedere wedstrijd een stuk gezelligheid. Zeker bij de mensen van mijn eigen vereniging (omdat ik die het meest spreek) Mensen die aan elkaar vragen hoe het ging en elkaar over een tegenslag heen helpen bijvoorbeeld of hevig staan te juichen bij een overwinning van een ander. Misschien mis ik iets, maar bij ons wordt elkaar niets misgund.
Ook bijvoorbeeld het secretariaat of iemand van de consumptie, als ik daar een leuk praatje mee kan maken, dat maakt mijn dag alweer beter. Ik noem maar iets.

Wat betreft instructie. Ik heb les van twee personen (groeps- en privéles) die me niet alleen maar een veer in de reet steken. Afgelopen donderdag werd me nog verteld dat ik aandraafde als een B-ruiter :')

(ik probeer L2 te rijden). En beiden vertellen me heus eerlijk of ik wel klaar ben om een overstap te maken. Van beiden heb ik ook in korte tijd heel veel geleerd (aangezien ik mijn paard nog niet eens een jaar heb). Wat ook voordeel gehad heeft op wedstrijden, maar zeker ook in het trainen thuis.

Dus ja, ik steek geld in bling en lak, maar ook in goede instructie én ik heb er helemaal lol in.

**Geplaatst**: 23-07-11 09:54

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 23-07-11 09:54

@ jasmijn78: ik had het niet beter kunnen verwoorden.

**Geplaatst**: 23-07-11 11:17

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 23-07-11 11:17

Ik denk dat het lastige aan de paardensport inderdaad is, dat het gewoon heel zichtbaar is wat iemand zich financieel kan veroorloven. Dat zorgt ervoor dat mensen afgunstig worden, en hun aandacht richten op bij zaken. Waardoor er weer veel roddel en gedoe ontstaat.

Want het is nou eenmaal zo dat het makkelijker is om echt goed te rijden als je inderdaad de mogelijkheid hebt om de juiste lessen, en het juiste martiaal aan te schaven. Aan andere kant heb je ondanks mogelijkheden toch ook echt wel een bepaalt karakter nodig hoor, zie genoeg ruiters die alles tot hun beschikking hebben, maar niet zichzelf durven te analyseren en dus ook niet verder komen.

Ik begrijp die jaloezie ook nooit zo goed, het is in mijn ogen verspilde energie, want je moet het immers doen met de mogelijkheden die jij hebt!

Het zelfde met de sfeer op wedstrijd terreinen, ja als je daar heen gaat en je beoordeelt alles wat je ziet alleen als negatief, dan is het ook niet leuk! Maar kijk liever naar de positieve dingen, en geniet van de vorderingen die er toch ook zeker gemaakt worden.

**Geplaatst**: 23-07-11 14:43

Geplaatst: 23-07-11 14:43

Fitzroy schreef:
Jij stelt nu net alsof plezier in paardrijden en wedstrijden rijden niet samen kunnen gaan maar dat kan zeker wel. Als ik geen wedstrijden meer zou rijden, zou ik ook geen drive meer hebben om te trainen.

Hier ga ik helemaal in mee, daarnaast is het lastig om sgw te rijden in je "eigen achtertuin" Zeker met een cross krijg je op een wedstrijd andere dingen voor je neus dan in een training. Dan is het wel een enorm fijn gevoel als blijkt wat je thuis geoefend heb ook op andere onbekende hindernissen lukt.

**Geplaatst**: 23-07-11 14:46

Geplaatst: 23-07-11 14:46

tteettt schreef:
Ik denk dat het lastige aan de paardensport inderdaad is, dat het gewoon heel zichtbaar is wat iemand zich financieel kan veroorloven. Dat zorgt ervoor dat mensen afgunstig worden, en hun aandacht richten op bij zaken. Waardoor er weer veel roddel en gedoe ontstaat.

Want het is nou eenmaal zo dat het makkelijker is om echt goed te rijden als je inderdaad de mogelijkheid hebt om de juiste lessen, en het juiste martiaal aan te schaven. Aan andere kant heb je ondanks mogelijkheden toch ook echt wel een bepaalt karakter nodig hoor, zie genoeg ruiters die alles tot hun beschikking hebben, maar niet zichzelf durven te analyseren en dus ook niet verder komen.

Ik begrijp die jaloezie ook nooit zo goed, het is in mijn ogen verspilde energie, want je moet het immers doen met de mogelijkheden die jij hebt!

Het zelfde met de sfeer op wedstrijd terreinen, ja als je daar heen gaat en je beoordeelt alles wat je ziet alleen als negatief, dan is het ook niet leuk! Maar kijk liever naar de positieve dingen, en geniet van de vorderingen die er toch ook zeker gemaakt worden.

We hadden het toch gewoon over de basis sport tot en met het Z?

Ach ook als je geen bergen geld hebt kun je best leuk op wedstrijd gaan, je hoeft echt niet helemaal in het nieuw.
Heb met mijn nieuwe paard nieuw rijjasje gekocht.
Al die jaren daavoor heb ik onderling ooit.. op de manege en officieel met mijn kapitale fjord altijd gereden in een vermaakt
colbert jasje van mijn vader uit de jaren 60...
En in een rijbroek die ik al jaar dikke 10 jaar had, overgenomen van mijn allereerste manege instructrice....
Ik heb daar echt niet minder lol om gehad.

En nee, inderdaad had niet het geld om elke week een priveles te nemen, 2 x in de maand half uur moest ik het toen mee doen.
En ja, mijn paard deed voorzien in zijn eigen onderhoud, ze liep in de manegelessen.

Toen kwam er een stang en trens, een uit de vuilnisbak gevist hoofdstel..
stang erbij gekocht en riempje om hem in te hangen en jaar later een andere frontriem.
Ben wel eerlijk.. wou wel een hoedje toen ik in het Z zat, daar braaf voor gespaard..
En uiteindelijk (reed toen al tijden in het Z)is ie er gekomen en toen reed ik nog wel eens met cap, als madam blije bui had.

En ik was net zo gelukkig als iemand met weet ik veel wat voor merk spullen en paard, want we hadden samen plezier.
Je kan wel staren naar al het moois wat een ander heeft, maar het is veel nuttiger te kijken wat je zelf kan bereiken
met je schamele middelen.

Nu heb ik iets meer geld en ook ik vind het leuk wel eens iets onzinnigs aan te schaffen.
Heb ondertussen een tweede paard en les aanzienlijk vaker dan 2 x in de maand half uurtje....
Heb ik nu meer lol dan toen? Op wedstrijd en op overige dagen? Nee, eigenlijk niet...

En zoals tteettt zegt, geniet van je vorderingen.
Wil ik aan toevoegen, of dat nou grote of kleine stapjes zijn, maakt niet uit...

**Geplaatst**: 23-07-11 14:57

Geplaatst: 23-07-11 14:57

Toch denk ik dat het voor beginnende wedstrijdruiters niet heel verkeerd zou zijn om ook verplicht wat allrounder te worden. De beginnende springruiter moet zich al door een dressuurproef worstelen, waarom een beginnende dressuurruiter niet een springparcours laten rijden om de overgang naar het L te laten maken. Al is het maar een parcours van 80cm. Persoonlijk denk ik dat het voor veel ruiters beter zou zijn als ze zouden springen of gesprongen hebben. Als je aan kunt tonen dat je een parcours rond kan komen dan kan je je daarna specialiseren. Tegenwoordig heeft iedereen Anky als grote voorbeeld, ook de meiden van een jaar of 6. Alleen vergeet het overgrote deel dat Anky ook M of Z gesprongen heeft bij de pony's en ook zonder zadel door de wei heeft gecrosst.

Wat betreft KNHS, ik ben terreinjury bij de SGW. Daar is een groot tekort aan. Ik heb al een aantal maal in Brabant gejureerd en ben ook al door een organisatie in Friesland benaderd. Nu hebben veel organisaties aan gegeven dat het moeilijk juryleden vinden is. Dan zegt de KNHS zoek maar iemand met affiniteit met de sport. Waarom niet weer een korte cursus / bijscholing? De eventingsport moet veiliger, zonder terreinjury geen winstpunten in de B, maar een knappe opleidingsdag /bijscholing organiseren is er voor deze tak niet bij.

**Geplaatst**: 23-07-11 15:06

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 23-07-11 15:06

@ Sjolvir ik weet wel zeker dat je zonder baken met geld erg leuk op wedstrijd kunt gaan, zolang je op jezelf gericht blijft en tevreden bent met je mogelijkheden, en dabij ook je verwachtingen aanpast. Wat ik wel heel erg mis in de paardensport is, dat als je wel echt serieus bent, en daarbij getalenteerd dat er weinig begeleiding vanuit de clubs is dan wel regio! Ik weet dat in Brabant wel veel gedaan wordt hoor, maar als ik hier iets opper dan wordt je echt zo aangekeken o jee heb je haar weer, met dat kind dat altijd eerste moet worden.

@GR_roos alround is voor jonge ruiters zo wi zo niet verkeerd! Want van elke tak leer je weer iets! En zo hou je het ook leuk, voor Kind en dier.

**Geplaatst**: 23-07-11 15:08

Geplaatst: 23-07-11 15:08

Niet alleen voor jonge ruiters tteet, ook voor 20 of 30 plussers die beginnen met paardrijden zou het een aanvulling zijn.

**Geplaatst**: 23-07-11 15:16

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 23-07-11 15:16

Dat is ook zeker zo, alleen kunnen die vaak makkelijker voor zichzelf beoordelen wat nodig is en wat niet!

**Geplaatst**: 23-07-11 15:24

Geplaatst: 23-07-11 15:24

Maar waarom doen veel ruiters niet all-round?
Dat snap ik niet, denk dat dat komt omdat ik nou juist alles leuk vind, hoewel ik het tegenovergestelde ben van
uitblinker in sommige disciplines

.
En het liefst zou ik zo ongeveer alles doen, maar dat is niet haalbaar.

**Geplaatst**: 23-07-11 15:36

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 23-07-11 15:36

@sjolvir dat heeft met mogelijkheden te maken denk ik, ik zie trouwens bij ons toch best wel veel jonge ruiters die wel beide doen hoor! Maar dan vaak wel tot nivo L voor zowel springen als dressuur. Maar het is op wedstrijd natuurlijk best druk als je moet springen en dressuren op een dag. Ruiters die alleen springen rijden vaak geen dressuur op wedstrijd omdat ze springen eerlijker vinden, en ruiters die alleen dressuren vinden springen vaak te eng, of nemen liever geen risico,s met hun paarden /pony,s.

**Geplaatst**: 23-07-11 15:38

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 23-07-11 15:38

@tteettt, maar je hoeft natuurlijk ook niet in alle disciplines wedstrijden te starten, je kan er ook een paar voor de leuk en thuis beoefenen.
Op die manier vermaak ik me ook meer dan kostelijk en mijn paard heeft afwisseling.

**Geplaatst**: 23-07-11 16:02

Geplaatst: 23-07-11 16:02

TTeettt, maar de mensen die het tot L nivo rijden proberen het wel. Die hebben dus al een basis met springen en hoeven daar echt niet verder in te gaan.
Als ik op wedstrijd ga zie je bij 9 van de 10 dressuurruiters of ze vroeger ook gesprongen hebben. Ik heb alleen het idee dat die ruiters minder vaak van iets verschieten.

**Geplaatst**: 23-07-11 17:07

Re: wedstrijdniveau versus daadwerkelijk niveau

Geplaatst: 23-07-11 17:07

Ik denk niet dat het per een per definitie beter is dan het andere, kijk allround ontwikkeling kan nooit kwaad. Iemand met ambitie in spring sport zal zich toch ook moeten bekwamen in de dressuur, omdat ie anders er ook echt niet komt! En voor dressuur ruiters is het gewoon wel goed om af en toe andere dingen uit te proberen. Het is alleen in de dressuur vaak wel zo hoe hoger men komt des te minder risico men wil nemen, en dat is ook heel begrijpelijk.

Wat ik om me heen wel zie, is dat jonge ruiters die de dressuur te lastig vinden, dan maar overstappen op Springen. Om vervolgens daar ook weer vast te lopen omdat dressuur nou eenmaal te allen tijde de basis is.

**Geplaatst**: 23-07-11 17:36

Geplaatst: 23-07-11 17:36

Tteettt, ik heb het ook echt alleen over startende/beginnende wedstrijdruiters en iedereen moet een keer in de B beginnen. Lijkt mij heel sterk dat het dan al onoverkomelijk is

Gewoon 1 keer een oefenparcours op 80cm foutloos of met 1 balk rondkomen en dan mogen promoveren naar het L1 (naast je dressuurpunten) Hoef je maar 1 keer in je wedstrijdcarierre te doen en eventueel nog op een ander paard ook. Er zijn paarden die alleen maar dressuren en als afwisseling bijgezet aan de longe lopen, omdat de baas in 90% van de gevallen te bang is.

Dressuur kan best de basis zijn, alleen de wedstrijddressuur hoeft niet per definitie de basis te zijn van een springpaard.

**Geplaatst**: 23-07-11 18:13

Geplaatst: 23-07-11 18:13

gr_roos schreef:
Tteettt, ik heb het ook echt alleen over startende/beginnende wedstrijdruiters en iedereen moet een keer in de B beginnen. Lijkt mij heel sterk dat het dan al onoverkomelijk is Gewoon 1 keer een oefenparcours op 80cm foutloos of met 1 balk rondkomen en dan mogen promoveren naar het L1 (naast je dressuurpunten) Hoef je maar 1 keer in je wedstrijdcarierre te doen en eventueel nog op een ander paard ook. Er zijn paarden die alleen maar dressuren en als afwisseling bijgezet aan de longe lopen, omdat de baas in 90% van de gevallen te bang is.

Dressuur kan best de basis zijn, alleen de wedstrijddressuur hoeft niet per definitie de basis te zijn van een springpaard.

Dan doen ze het 1 x op een geleend paard omdat het moet en daarna ook nooit weer.
Denk niet dat het verplichten ervan zinnig is.
Ze moeten het ook nog leuk vinden.

Dan heb je de catagorie mensen die geen paard kunnen lenen, krijg je dat weer.. (stel je paard springt echt midden in hindernissen,
of is om andere redenen springongeschikt (blessure oid))

**Geplaatst**: 23-07-11 18:15

Geplaatst: 23-07-11 18:15

Ik schrijf elke dressuurwedstrijd bij onze vereniging (maar ook bij andere), dus ik heb al heel wat ruiters gezien en het is echt maar heel sporadisch dat je denkt "wat doet die hier, nu". Ook 100en (nu, ja) jury's heb ik zien/ horen beoordelen en ik merk zelden uitschieters (die me bij zijn gebleven). Ja, een jury, maar daar ga ik zelfs niet meer bij schrijven, laat staan starten. Die was echt maf! Ik vind dat het in deze regio echt meevalt!

Alleen de pony's... Tja... Dat is gewoon een vak apart (mini kinderen op mini pony's... Dan ben ik blij dat ik geen jury ben)!

**Geplaatst**: 23-07-11 18:30

Geplaatst: 23-07-11 18:30

gr_roos schreef:
Toch denk ik dat het voor beginnende wedstrijdruiters niet heel verkeerd zou zijn om ook verplicht wat allrounder te worden. De beginnende springruiter moet zich al door een dressuurproef worstelen, waarom een beginnende dressuurruiter niet een springparcours laten rijden om de overgang naar het L te laten maken. Al is het maar een parcours van 80cm. Persoonlijk denk ik dat het voor veel ruiters beter zou zijn als ze zouden springen of gesprongen hebben. Als je aan kunt tonen dat je een parcours rond kan komen dan kan je je daarna specialiseren. Tegenwoordig heeft iedereen Anky als grote voorbeeld, ook de meiden van een jaar of 6. Alleen vergeet het overgrote deel dat Anky ook M of Z gesprongen heeft bij de pony's en ook zonder zadel door de wei heeft gecrosst.

Dit ben ik niet met je eens. De dressuur is de basis voor het springen en niet het springen de basis voor het dressuur.
Ik ben het niet met je eens, dat iedereen een parcours zou moeten kunnen springen. Er zijn gewoonweg mensen die niet durven te springen. Ik heb liever, dat die mensen het bij de dressuur houden, dan dat ze een gevaar voor zichzelf, het paard en anderen gaan vormen, omdat ze moeten springen, maar eigenlijk te bang zijn.

Ik heb altijd wel gesprongen, maar doe dat nu niet meer.
Mijn merrie heeft 2 keer een peesblessure gehad, waarvan 1 keer met gevolg, dat ze een half jaar moest stilstaan.
Beide keren kwamen de blessures overigens niet door het springen.
Ik rijd haar in het Z1 en vind dat belangrijker, dan dat ik haar op het spel zet met een parcours springen... Leuk hoor ze zal vast foutloos springen, maar wil haar niet de volgende dag op 3 benen hebben staan.

Mijn ruin is gewoon echt springONhandig. Ik spring wel met hem op les, maar ook voor hem geldt, dat ik hem heb voor de dressuur en geen risico wil lopen, door met hem een parcours te springen.

Vroeger reed ik dus springpaarden en sprong ik iedere week, maar dat is nu gewoon mij doel niet meer.

**Geplaatst**: 23-07-11 18:32

Geplaatst: 23-07-11 18:32

tteettt schreef:
@GR_roos alround is voor jonge ruiters zo wi zo niet verkeerd! Want van elke tak leer je weer iets! En zo hou je het ook leuk, voor Kind en dier.

Maar dan moeten kind en dier het wel leuk vinden om springwedstrijden te rijden. Want dwingen komt de sport niet ten goede!

**Geplaatst**: 23-07-11 18:35

Geplaatst: 23-07-11 18:35

Ik heb niet het hele topic gelezen,
Maar ik ben van mening dat je niet perfect kan rijden in de lage klasses.
Ikzelf heb nu een jong paard die tich nog eravring moet opdoen,
En dat red ik niet alleen thuis. Thuis doet je het pittig mar op wedstrijd is
Het toch spannend al die geluiden en vreemde paarden, waardoor ze toch veel minder qua aanleining is.
Dus als dat op mijn coupon staat snap ik het volkomen, maar daarvoor zal ik toch regelmatig op vreemd terrein moeten komen.

Wat ik wel een verbeterpunt vind voor de jury;
- als k een onvoldoende krijg op me coupon wil ik altijd weten wat er niet goed aan was, en dat gebeurt vaak niet helaas... ik wil het verbeteren en zo weet ik niet precies wat!

**Geplaatst**: 23-07-11 18:36

Geplaatst: 23-07-11 18:36

Mijn moeder is met 38 begonnen en panisch voor springen. Moet je het zo iemand verplichten terwijl ze echt een hele mooie L2 proef kan rijden?
Lijkt mij niet nodig.

**Geplaatst**: 23-07-11 18:58

Geplaatst: 23-07-11 18:58

Ach, na een half jaar revalideren na een val van mijn vorige paard zul je mij ook echt niet meer zien springen. Ik breng mezelf en mijn paard daarmee in gevaar, omdat ik bang ben en je dat overbrengt. Maar dat wil nog niet zeggen dat ik geen winstwaardige Z-proef kan rijden

**Geplaatst**: 23-07-11 19:04

Geplaatst: 23-07-11 19:04

Fitzroy schreef:
Ach, na een half jaar revalideren na een val van mijn vorige paard zul je mij ook echt niet meer zien springen. Ik breng mezelf en mijn paard daarmee in gevaar, omdat ik bang ben en je dat overbrengt. Maar dat wil nog niet zeggen dat ik geen winstwaardige Z-proef kan rijden

Ben ik helemaal met je eens!

**Geplaatst**: 23-07-11 19:24

Geplaatst: 23-07-11 19:24

Tendance schreef:
tteettt schreef:
@GR_roos alround is voor jonge ruiters zo wi zo niet verkeerd! Want van elke tak leer je weer iets! En zo hou je het ook leuk, voor Kind en dier.

Maar dan moeten kind en dier het wel leuk vinden om springwedstrijden te rijden. Want dwingen komt de sport niet ten goede!

Klopt, maar iemand die alleen wil springen wordt gestraft om te dressuren.

Mensen lees aub eens goed, ik heb het over eenmalig een parcours springen, gewoon 1 keer in je hele ruitercarriere. Alleen voor mensen die begonnen zijn met rijden. Mensen zullen dan wat lessen moeten nemen en verschieten gewoon minder snel als het paard een keer iets doet. Dat ze bij de orun niet hoeven springen en dan alleen de dressuurkant gaan doen vind ik ook geen positieve ontwikkeling.

Jullie hebben ook allemaal vroeger gesprongen. Dat hoorde er toen gewoon bij en ik vind dat het gewoon een stukje opleiding is van de ruiter. Hoe je je later gaat specialiceren moet ieder voor zich weten.