Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-10 20:37

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-10 20:37

schoentje schreef:
Je ziet over het algemeen Roelof met de koudere tragere paarden rijden en Albert en Gabriel met hetere bloedpaarden.
Die hete zullen denk ik niet zo bij Roelof passen en de kouden niet zo bij Albert en Gabriel. Alle paarden die daar tussen passen bij beide. Zoals ik al eerder zei, een paard heeft een groot aanpassingsvermogen.

Mee eens. Alhoewel Roelof in Burggravin natuurlijk wel een heet paard had.

Citaat:
Een typisch ding dat ik van een les van Albert onthouden heb: Als in een bocht je paard wat naar binnen valt, doe je je binnenhand iets omhoog. Daardoor laat je een paard meer buigen achter de kaak en kan de rest van het lijf niet zo makkelijk naar binnen vallen. Het leuke is, dat Roeli laatst hetzelfde zei. 2 totaal verschillende traineners en toch komen vaak dezelfde dingen terug.

Interessant. Heel Frans.

Citaat:
Van Roelof heb ik geleerd dat het niet erg is als een paard zelf een fout maakt. Dramt een paard te veel door, ontspan je hand en laat hem die fout maar maken, de volgende keer zal ie beter op de ruiter reageren. Als je een paard altijd maar van de paal af houd en helpt, dan zal hij die hulp op den duur echt nodig hebben. Zo creeer je natuurlijk een moeilijk na te rijden paard en kun je je als ruiter nooit een klein foutje veroorloven.

Interessant, want dat idee krijg ik niet als ik 'm zie rijden. Zo zie je maar weer hoe verkeerd je 't kan hebben.

Citaat:
Van Gabriel heb ik geleerd dat het heel belangrijk is een onafhankelijke zit te hebben, van hem kreeg ik ook zitlessen erbij.

Aan de longe? Wat moest je dan doen? Dat is wel leerzaam. Waar heeft Gabriel dan leren rijden?

Citaat:
Ik denk dat het het beste is om het consequente dressuur rijden uit het duitse systeem te nemen en het ongedwongen en ongecompliceerde rijden in de ring van het amerikaanse systeem.

Goed punt.

Citaat:
Maar ik denk niet dat ik de aangewezen persoon ben om commentaar te hebben op een topruiter of het systeem van een topruiter, aangezien ik maar een basis ruiter ben. Als topruiters in een systeem werken en daar goed op topniveau mee presteren, dan werkt dat systeem voor hun. Dat betekend niet dat je het als niet-topruiter klakkeloos kunt kopieren.

Daar ben ik het mee eens. Kopieren werkt sowieso niet. Maar, we kunnen wel proberen de goede dingen in ons eigen rijden op te nemen. Alleen, hoe raad jij nou aan dat basis-ruiters bepalen wat nou de goede dingen zijn in iemand's rijden? Je kan wel de manier van Franke's teugelvoering willen incorpereren, maar er is natuurlijk maar 1 iemand die met zulke lange teugels een GP rond kan rijden. Snap je wat ik bedoel?

Citaat:
Nee, dat gaat niet meevallen, het zou er wel heel mooi uitzien
Ik denk wel dat het hunteren een goede basis is. Als je in Amerika die pony kinderen perfect stil ziet zitten en zonder iets te doen hun pony een parcours rond ziet rijden, dat is fantastisch om te zien.

Klopt, maar ik snap nog steeds niet hoe het gejureerd wordt.

Citaat:
Ik denk wel dat ze dat kunnen leren. Die paarden groeien er natuurlijk ook in. Als ze daar dikkere proeven gaan lopen dan word het ook steeds technischer. In de lagere proeven is er idd weinig technisch aan. Ik heb er gereden, ik vond het heerlijk om eens niet te hoeven trekken, maar alleen maar galoperen.
Er komen toch genoeg wereldtoppers uit Amerika, dus er zit iets goeds in hun systeem. Ik denk het ongecompliceerde.

Ja, ik ben het in principe met je eens, maar welke wereldtoppers zijn in Amerika opgeleid? Ik dacht dat de meesten toch echt in Europa zijn opgeleid of heb ik 't helemaal verkeerd?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-10 20:48

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-10 20:48

muc schreef:
@ schoentje, ik ben het niet met jou eens dat je afstanden niet leert door elke keer een juiste afstand te hebben dmv. lijntjes. Als ik jou zo zie rijden denk ik dat jij altijd al heel goed afstanden hebt gezien. Ik heb dat veel minder en moet dat echt oefenen. Als je altijd mooie lijntjes oefent/rijdt krijg je in ieder geval het goeie ritme gevoel en zal het ook makkelijker zijn om afstanden in te schatten op een gegeven moment. Als ik zit te klungelen qua afstanden ga ik altijd van 6 galop sprongen terug tellen, dat helpt mij bijvoorbeeld ook.Natuurlijk is het moeilijker om dit vanuit een wending te doen maar als je het al niet in lijntjes kan (wat ik veel zie hier op wedstrijden) lukt het helemaal niet uit de wending.

Ik ben het met je eens. Afstanden zien is veel ervaring en ritme gevoel. Als ik een paard heb waarbij de galop bewerkbaar is, dan is het altijd makkelijk. Heb je een paard waarvan iedere galopsprong anders is, dan wordt het niets. Met jonge paarden is het ook heel moeilijk vind ik, want in de wending verandert je afstand. Zie je 'm voor de wending, dan verandert ie in of na de wending. Zie je 'm na de wending, dan heb je nog heel weinig tijd om iets te doen om alsnog juist aan te komen. Daarom is ritme houden ook zo belangrijk.
Een andere goede tip om afstanden te leren zien is echt 100% in hetzelfde ritme blijven komen en dan begin je na een keer of 100 vanzelf te zien of je verder of dichter bij de hindernis komt. Beetje moeilijk uitleggen zo.
Wat denk jij Schoentje?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-10 21:07

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-10 21:07

muc schreef:
@ setteke, wat je kan doen is staanders neerzetten en daar de balken tegen aan leggen zodat ze in ieder geval niet weg kunnen rollen als je paard ze aantikt. Dan wordt het in ieder geval al iets veiliger. En niet met teveel beginnen. Eerst zorgen dat je paard netjes over 1 balk loopt en dan kan je er meer toevoegen. Ook kan je de afstand steeds verkorten totdat je paard het helemaal snapt.

Hoewel ik denk dat Setteke dat wel weet hoor, wil ik toch nog even toevoegen dat je altijd planken kan gebruiken. Van die dunne flexibele, daar kunnen ze gewoon op stappen, zonder dat ze wegrollen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-10 21:08

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-10 21:08

Remember schreef:
Setteke, ik spring dus regelmatig voor de afwisseling, en volg ook weleens een crosslesje (dat is helemaal gymnastieken en behendigheid!). En met longeren leg ik weleens een 'apekooi' parcours in de bak, trek dan alle balken en cavaletti tevoorschijn die ik kan vinden en die leg ik neer, maar met hoogteverschil, verschillende afstanden, scheef, in een waaier, noem maar op. Voor Tris een uitdaging om daar overheen te komen, hij wordt er enorm handig en snel in. Natuurlijk ben ik niet zo uitgebreid begonnen , en hij stapt ook weleens ergens op, maar daar wordt hij alleen maar alerter van.

Kun je een schets maken? Dat lijkt me wel leuk.

**Geplaatst**: 11-09-10 00:20

Geplaatst: 11-09-10 00:20

Clarence, je vraagt het wel aan Schoentje, maar als dressuurruiter wil ik je eigenlijk ook wel antwoorden

. Je vraagt of je bij een paard wat graag in de hand hangt, of je nou eerst been moet geven of een ophouding.
Ik ben het me je eens, dat als je alleen been geeft, het paard nog meer gaat hangen in de hand.
Dus je maakt eerst een ophouding (komt hoofd omhoog), geeft lucht (dus het hoofd blijft daar) en je komt er dan achteraan met been (liefst een korte tik). Dit moet elkaar wel snel achter elkaar opvolgen. En is voor herhaling vatbaar

.

Wat ik aan de springruiters wil vragen, ik lees dit hele topic over tempo en controle in de galop. En het tellen van galopsprongen (lijkt me mooi tussen dubbels en driedubbels en idd lijntjes). Maar als je sec door een wending komt en er staat ergens een steil of oxer in het niemandsland, kan je dan tellen? En je hebt een leuk basistempo en goede controle, maar ergens zie je of het wel of niet past, wat doe je dan? Toerijden of terugrijden?
In een wat lager parcours kom je nog een heel eind met een getalenteerd paard, maar zodra het hoger wordt, gaat de ruiter het toch wel grotendeels bepalen.
Nou ja, een vraag van een dressuurruiter en ben er eigenlijk altijd wel benieuwd naar geweest. Ik kon namelijk die beslissing van toe of terugrijden niet zo goed maken, dus vandaar dat ik ooit afgehaakt ben in de springsport (terwijl ik wel zag dat de afstand wel of niet paste

).

**Geplaatst**: 11-09-10 00:25

Geplaatst: 11-09-10 00:25

Hier meldt zich ook een dressuuramazone

Ik heb vroeger ook altijd spring en sgw ambities gehad. Bij de pony's deed ik alles. Ik heb met mijn pony op M niveau gesprongen, bij de paarden later op L niveau. Het kon mij nooit hoog genoeg. Maar na een hele nare val (met een paard over de kop geslagen in de hindernis) is bij mij het lef verdwenen. Toen ik ook nog eens een paard kreeg wat het prima deed in de dressuurring, maar met springen overal doodbraaf op af ging, maar gewoon zijn landingsgestel niet introk en zo alle hindernissen in het parcour ruineerde, ben ik niet meer de springring in geweest.

Alhoewel ik nu een echte dressuurmuts ben, sprong ik vroeger nooit op 'verstand'. Bij mij was het gewoon gas en gaan. Als ik nu bepaalde springtopics volg, of springartikelen lees denk ik: dat springen is toch eigenlijk ook echt wel een heel technisch verhaal als je het goed wil doen. Mijn instructeur zegt altijd: springen is dressuur rijden tussen de hindernissen in. Als ik in mijn 'springtijd' dressurmatig net zo handig geweest was als nu, dan denk ik dat het een stuk beter was gegaan. Nu mis ik het lef een beetje omdat ik er zo'n tijd uit ben geweest (terwijl ik nu wel een paard heb wat leuk en braaf kan springen)

Wat mijn mening verder is: ik denk dat beide disciplines veel van elkaar kunnen leren. Tim Lips lest niet voor niets bij Anky. Maar ook veel dressuurruiters kunnen veel opsteken van de ongecompliceerde losse manier van rijden die de betere springruiters hebben. Dressuurruiters hebben vaak de valkuil om te gefrustreerd bezit te zijn met details, terwijl het soms zo goed is om je paard gewoon eens lekker naar voren te rijden, het los te laten. Daarentegen zijn sommige springruiter zo ruig en ongecontroleerd. Dan wordt een parcours misschien wel foutloos overwonnen (soms meer geluk dan wijsheid) en dan is het ook nog eens heel akelig om naar te kijken.

Wat ik jammer vind is dat kinderen op jonge leeftijd zich vaak al op 1 discipline toeleggen, terwijl het voor je ontwikkeling als ruiter zo goed is om het beide te doen. Verder vind ik het wel jammer dat de caprilliproef is verdwenen uit de basissport. Mijn isntructeur heeft overigens niet op heel hoog niveau dressuur gereden (M niveau) maar wel op hoog niveau springen en sgw. Toch kan hij mij echt heel goed begeleiden in de dressuur.

schoentje schreef:
@setteke: Ik denk dat springen en balkjes lopen voor een dressuurpaard meerdere functies kan hebben.

Helemaal mee eens. Ik laat mijn dressuurpaarden regelmatig over (hoge!) cavelettie draven en daar knappen ze erg van op. Zo af en toe vrijspringen is ook heel goed voor ze. In-uitjes springen is ook goed voor een dressuurpaard, voor de coordinatie en het verbeteren van de galop.

setteke schreef:
Wat ik aan de springruiters wil vragen, ik lees dit hele topic over tempo en controle in de galop. En het tellen van galopsprongen (lijkt me mooi tussen dubbels en driedubbels en idd lijntjes). Maar als je sec door een wending komt en er staat ergens een steil of oxer in het niemandsland, kan je dan tellen? En je hebt een leuk basistempo en goede controle, maar ergens zie je of het wel of niet past, wat doe je dan? Toerijden of terugrijden?
In een wat lager parcours kom je nog een heel eind met een getalenteerd paard, maar zodra het hoger wordt, gaat de ruiter het toch wel grotendeels bepalen.
Nou ja, een vraag van een dressuurruiter en ben er eigenlijk altijd wel benieuwd naar geweest. Ik kon namelijk die beslissing van toe of terugrijden niet zo goed maken, dus vandaar dat ik ooit afgehaakt ben in de springsport (terwijl ik wel zag dat de afstand wel of niet paste ).

Dit vraag ik mij ook af. Vanaf het moment van mijn val, toen ik bewuster ben gaan rijden en dus niet meer in de 'gas en gaan' modus het parcour in ging ben ik mij dit gaan afvragen... Ik ging namelijk steeds onzekerder worden als een paard voor de hindernis niet goed uitkwam en dan van de noodsprongen ging maken ( en ik had er een die dat heer raar kon doen) Dan ging ik zo nadenken over dat toerijden... Misschien wel teveel en dat werkt dan ook weer niet

**Geplaatst**: 11-09-10 00:50

Geplaatst: 11-09-10 00:50

Haha Jasmijn, die van mij stopten dan gewoon, als jij geen beslissing maakt, doen wij het wel voor je

. Tada, weer uitgebeld (doel nu op je laatste stukje tekst). Terwijl ze tijdens training boven in de staanders sprongen

.

**Geplaatst**: 11-09-10 10:55

Re: Dressuur voor Springruiters en Springpaarden.

Geplaatst: 11-09-10 10:55

grappig, het topic draait nu om in 'springen voor dressuurruiters en dressuurpaarden'

eigenlijk komt het wel een beetje op hetzelfde neer, beide proberen allround bezig te zijn.

De afstand bepalen op de 2e sprong in een lijntje moet iedereen kunnen, als je weet of je naar voren of terug moet. De 2e keer dat je hetzelfde lijntje rijd, moet je dus altijd passend bij de 2e kunnen komen, omdat je de eerste keer aan hebt kynnen voelen hoe het lijntje voor jou en je paard staat. Je moet daarbij wel rekening houden met hoe je over de 1e sprong komt. Kom je groot, dan land je ver en je hebt een hoger tempo, dus je afstand word korter, als je de eerste keer in een normaal tempo 5 galopsprongen reed, zul je nu een keer extra op moeten vangen.
Kom je dicht onder de eerste, dan land je kort en je hebt verlies van tempo, in dit geval zul je dus naar voren moeten rijden. Ik zou dan niet snel voor een galopsprong meer gaan, omdat je dan totaal je ritme kwijt raakt doordat je al te dicht kwam onder de eerste, vervolgens nog een keer terug moet en dan waarschijnlijk weer te dicht komt onder de tweede. Dan blijf je 9 van de 10 keer heel het parcours zo door tobben.

Op een enkele hindernis komt het idd aan op het oog van de ruiter. Heb je weinig of geen oog voor de sprong, dan is het het aller belangrijkst dat je je tempo bewaard. Vanuit een hoger grondtempo kan een paard het bijna altijd oplossen voor de ruiter. Gaat die ruiter trekken, dan brengt ie het paard uit balans en haalt het ritme eruit. Een paard moet dan perfect geplaatst worden wil ie zich nog kunnen redden.
Meetellen voor de enkele hindernis is puur om het ritme te leren aanvoelen, niet om de aantal galopsprongen te weten. Als je het ritme beter aan leert voelen, dan ga je ook eerder de afstand zien.
Ik heb het geluk te beschikken over een best goed oog voor de sprong, ik zie vaak voor of in de bocht de afstand al. Dan kan ik dus aanpassingen doen in die bocht en hoef ik m'n paard niet uit het ritme te halen naar de sprong toe. De aanpassingen die ik toch moet doen, liggen aan wat ik zie, kom ik te dicht, moet ik iets terug, kom ik te groot, dan rij ik iets toe.

Ik ben verder vooral van het ritme houden en voorwaarts op proberen te lossen. Thuis werken we dan weer aan het sluiten en de controle. Er zijn namelijk maar heel weinig paarden die uit een handgalop dikke oxers kunnen springen en om binnen de tijd te rijden en barrages te winnen moet je ook behoorlijk voorwaarts kunnen rijden.
Zie je dus allen dat je niet of wel goed zit voor de sprong, dan vind ik dat je beter wat naar voren kunt galoperen, als je ziet dat je niet goed zit. Zie je niets, dan moet je gewoon hetzelfde voorwaartse tempo aanhouden, niets veranderen en zorgen dat je ten aller tijde mee bent op de sprong.
Kom je altijd in hetzelfde ritme, dan zou je op den duur idd de afstand moeten gaan zien.

**Geplaatst**: 11-09-10 13:50

Geplaatst: 11-09-10 13:50

clarence schreef:
Ja, als je de mogelijkheid om in het bos te rijden, dan is dat ideaal voor zulke hete paarden. En, soms kan teveel rijden inderdaad averechts werken. Je zegt trouwens veel overgangen, maar ik vind dat het met een echte hete beter werkt om juist te proberen 1 tempo te houden (om ze rustig te houden dan he).
Een luie maak je immers ook met overgangen wat heter.
Gebruik jij met een wat luiere, maar wel een hele brave meer druk of probeer je die ook zo ongecompliceerd mogelijk te rijden?

Ik rij nooit met veel druk, dat zou niet vol te houden zijn als je 10 paarden per dag rijd. Een paard moet altijd uit zichzelf lopen, stopt ie met lopen dan geef ik been, of als het nodig is een schop. Als je altijd met druk rijd, moet je echt heel hard gaan drukken als je iets meer buiging of verzameling wilt. door altijd met druk te rijden, worden je paarden ook slecht aan het been, omdat ze de druk op den duur niet meer voelen.
Veel hete paarden moet je gewoon bezig houden, ze worden heter van verveling. Daarmee zijn de overgangen nuttig. Die rij ik wel anders dan bij de luie paarden, daarmee is het stappen en direct weer draven. Bij de hete ga ik stappen, ontspanning vinden en dan pas weer draven.

Citaat:
Geef je eerst been en maak je dan de ophouding of geef je de ophouding en dan been? Bij een duikboot vind ik vaak dat een paard alleen maar meer op de kop gaat lopen als je eerst been geeft. Eerst op eigen benen en dan achter actief maken. Als ik ze actiever maak, en ze kunnen dat niet op het achterbeen doen, dan gaan ze echt bijna koprollen.

Bijna tegelijk denk ik, misschien hand wel iets eerder. Bij die duikbootjes doe ik daarbij ook m'n handen wat hoger, eerst de kop erop en kont eronder, dan pas weer nageven.

Citaat:
Ja, maar aan de andere kant heb je wel weer dat je een paard in je hand laat klimmen. Dat is een fijne lijn of niet? Aan de ene kant geen gehand in de hand, want dan komen ze niet meer omhoog, maar aan de andere kant kan je een paard wel omhoog laten springen als je de hand erbij houdt, maar dan moet je natuurlijk ook wel je been erbij houden. Op het hoogste niveau vind ik dat vaak moeilijk te zien. Het lijkt er soms op alsof die paarden op de hand hangen, maar dat lijkt me toch sterk op 1.60m.

Een paard met een minder goed voorbeen kun je helpen door te ondersteunen met de hand in de afzet. ook als je bijvoorbeeld in een barrage hard naar een hindernis rijd, kan het paard wat steun nodig hebben aan de hand. Hetzelfde geld als je je paard te dicht onder de sprong rijd.
Een paard dat hangt in de hand, zal dan alleen maar meer in de sprong duiken. Het is dus de bedoeling dat ze op die druk het hoofd meer gaan dragen en daardoor meer ruimte van voor krijgen om te springen.
Het gaat dan ook alleen om de afzet, op de sprong moet je dan wel mee kunnen geven, anders gaat door de druk van voor de achterhand zakken en dus eerder fouten van achter maken.
Afbeelding

afzet met ondersteuning en een sprong met de handen mee. Op deze foto's zie je het verschil in de plaats waar m'n handen zijn, terwijl de hoofd-hals houding van het paard bijna hetzelfde is.

Citaat:
Ah, ik vond Henk vroeger altijd super rijden. Ziet er echt goed uit. Waar zit ie tegenwoordig? Hij rijdt zelf geen wedstrijden meer toch?
Zou je het erg vinden om iets meer te vertellen over het in de war zijn? Ik kan me daar namelijk erg goed in vinden.

Komt zo, eerst ff werken

**Geplaatst**: 11-09-10 14:57

Re: Dressuur voor Springruiters en Springpaarden.

Geplaatst: 11-09-10 14:57

Henk heeft een spring- en handelssttal in Sevenum. Zelf rijd ie geen wedtrijden meer, maar hij begeleid z'n kinderen Nick en Moniek en stalruiter Patrick Lemmen.

Ik had van zo veel verschillende mensen les gehad, dat ik niet meer wist wat goed was en wat niet. Moesten het paard nou in de krul, of met de neus eruit? Moet ik nu altijd voor de dichte of grote afstand gaan? Ik wist het echt niet en een eigen mening had ik op dat moment al helemaal niet.
Dus ik besloot na de masterclass eens een tijdje nergens les te nemen, om zelf het een en ander uit te vinden en een mening over het rijden van een paard te gaan vormen.
Dus toen heb ik een jaar of 2-3 zelf aangeklooit, alles uitgeprobeerd, totdat ik een mening en een systeem had gevormd. Ik vond dat Henk daar het beste bij paste, daar had ik ook al eerder les van gehad.
Nu een paar jaar verder kan ik ook weer goed naar verschillende meningen over paardrijden luisteren, juist omdat ik een eigen mening erover heb. Natuurlijk stel ik ooit het een en ander bij, maar zit een rode draad in mijn rijden.

**Geplaatst**: 13-09-10 13:28

Geplaatst: 13-09-10 13:28

@ setteke, over het tellen van galopsprongen zal ik proberen uit te leggen hoe ik dat bedoel en doe.

Je neemt een balk en legt die bij E of B in de bak. Dan galopeer je in een mooi (ideaal) ritme er naar toe. Op het moment dat je er (denkt) 6 galop sprongen vandaan bent begin je hardop te tellen 6, 5, 4, 3, 2, 1...sprong/balk Bij galopsprong 6, bij galopsprong 5 etc. en na 1 spring je over de balk. In het begin zal je zien dat jij denk dat je 6 galop sprongen weg bent en het er 5 0f 7 zijn. Als je dit oefent zal je je bewust aanwennen wanneer je 6 galop sprongen weg bent van de balk (sprong). Als je dat kan zien heb je altijd genoeg tijd om iets te versnellen of terug te rijden. (Zoals schoentje heeft geschreven) Als je het tellen hardop goed kan, kan je het ook in je gedachte meetellen. Dat is moeilijker. Als je de 6 galop sprongen elke x goed telt vanuit dat ene ritme kan je het gaan proberen met een een wat hoger tempo en een lager tempo. Dan veranderen de galopsprongen natuurlijk weer. Als je dat allemaal goed onder de knie hebt kan je het gaan proberen in een parcours. Maar meestal gaat het dan automatisch. :-)

Dit tellen lukt je meestal niet na 1x (dag) proberen. Maar doe het maar is een aantal dagen achter elkaar met een balk op de grond, ik wil wedden dat je dan de afstanden gaat zien. Ik hoop dat het een beetje een duidelijk uitleg is ;-)

**Geplaatst**: 13-09-10 15:33

Geplaatst: 13-09-10 15:33

Citaat:
Interessant, want dat idee krijg ik niet als ik 'm zie rijden. Zo zie je maar weer hoe verkeerd je 't kan hebben.

Veel ruiter geven ook weer net iets anders les als dat ze rijden. En vaak is het trainen ook weer anders dan dat je op concours ziet.

Citaat:
Aan de longe? Wat moest je dan doen? Dat is wel leerzaam. Waar heeft Gabriel dan leren rijden?

Aan de longe ja. We hebben het hier wel over 15 jaar geleden, toen vond Gabriel dat heel belangrijk. Ik moest in galop bijvoorbeeld m'n tenen aan kunnen raken en m'n bovenlichaam op en neer draaien en dan met m'n linkerhand m'n rechterheup aanraken en met m'n rechterhand m'n linkerheup (snappen jullie het een beetje?). Ook moest ik van m'n pony af en er weer op kunnen springen, soort voltige dus. ook moest ik 10 keer kunnen opdrukken. Klink zo een beetje als strafkamp, maar dat was het echt niet hoor

Citaat:
Daar ben ik het mee eens. Kopieren werkt sowieso niet. Maar, we kunnen wel proberen de goede dingen in ons eigen rijden op te nemen. Alleen, hoe raad jij nou aan dat basis-ruiters bepalen wat nou de goede dingen zijn in iemand's rijden? Je kan wel de manier van Franke's teugelvoering willen incorpereren, maar er is natuurlijk maar 1 iemand die met zulke lange teugels een GP rond kan rijden. Snap je wat ik bedoel?

Dat is moeilijk te zeggen wat je eruit moet pikken, dat is ook voor elke ruiter en paard weer verschillend.
Belangrijk is, dat je over het rijden na moet blijven denken. Dat kan door er over te lezen, naar te kijken en over te praten. De dingen die je dan wat lijken probeer je dan in de praktijk uit.
Een bepaald systeem bestaat uit meedere aspecten, het gaat bijvoorbeeld niet werken als je je paard in de ring nageeflijk wilt rijden als een duitser met de druk op je benen van een amerikaan.

Citaat:
Klopt, maar ik snap nog steeds niet hoe het gejureerd wordt.

Ik snap het ongeveer, maar het is moeilijk uit te leggen. Klanten komen bij ons, zien een paard en roepen dat het helemaal niets met een hunter te maken heeft. Dag erna komen andere klanten en die noemen het een tophunter. Eigenlijk net als bij dressuur, geen 2 jury's zijn hetzelfde

Citaat:
Ja, ik ben het in principe met je eens, maar welke wereldtoppers zijn in Amerika opgeleid? Ik dacht dat de meesten toch echt in Europa zijn opgeleid of heb ik 't helemaal verkeerd?

De toppers zijn idd allemaal opgeleid in Europa. Een goede ruiter is nog geen goed opleider. Net als een goede opleider geen topruiter hoeft te worden.

**Geplaatst**: 13-09-10 18:20

Geplaatst: 13-09-10 18:20

muc schreef:
@ setteke, over het tellen van galopsprongen zal ik proberen uit te leggen hoe ik dat bedoel en doe.

Je neemt een balk en legt die bij E of B in de bak. Dan galopeer je in een mooi (ideaal) ritme er naar toe. Op het moment dat je er (denkt) 6 galop sprongen vandaan bent begin je hardop te tellen 6, 5, 4, 3, 2, 1...sprong/balk Bij galopsprong 6, bij galopsprong 5 etc. en na 1 spring je over de balk. In het begin zal je zien dat jij denk dat je 6 galop sprongen weg bent en het er 5 0f 7 zijn. Als je dit oefent zal je je bewust aanwennen wanneer je 6 galop sprongen weg bent van de balk (sprong). Als je dat kan zien heb je altijd genoeg tijd om iets te versnellen of terug te rijden. (Zoals schoentje heeft geschreven) Als je het tellen hardop goed kan, kan je het ook in je gedachte meetellen. Dat is moeilijker. Als je de 6 galop sprongen elke x goed telt vanuit dat ene ritme kan je het gaan proberen met een een wat hoger tempo en een lager tempo. Dan veranderen de galopsprongen natuurlijk weer. Als je dat allemaal goed onder de knie hebt kan je het gaan proberen in een parcours. Maar meestal gaat het dan automatisch. Dit tellen lukt je meestal niet na 1x (dag) proberen. Maar doe het maar is een aantal dagen achter elkaar met een balk op de grond, ik wil wedden dat je dan de afstanden gaat zien. Ik hoop dat het een beetje een duidelijk uitleg is

terugtellen doe ik eigenlijk nooit. Ik vind het eigenlijk ook niet zo van belang dat ik kan zien hoeveel galopsprongen ik van de hindernis ben, maar wel dat ik zie of of vooruit of terug moet. Ik vind het wel weer belangrijk dat als je een lijntje hebt gereden, daarna de door iemand gevraagde aantal galopsprongen kunt rijden, omdat je dan weet hoe er dat lijntje voor jou staat.
Zo zie je maar weer, iedereen heeft z'n eigen methodes.

**Geplaatst**: 13-09-10 18:47

Geplaatst: 13-09-10 18:47

Ik doe het ook meer als schoentje. Terug tellen doe ik zelden maar ik vind het wel belangrijk dat je tussen 2 hindernissen of balken het aantal gallopsprongen kan bepalen en daar mee kunt spelen. Bij jonge paarden tel ik nooit. Ik heb dan altijd het gevoel dat je teveel gaat zitten mikken waardoor je ze weer teveel helpt. In de training probeer ik vooral het ritme en tempo goed te houden waardoor je bijna altijd goed uit komt en die keren dat ze dan een paal treffen daar worden ze alleen maar wijzer dan.
Die keer helpen doe ik in het parcour wel.

**Geplaatst**: 13-09-10 19:18

Geplaatst: 13-09-10 19:18

sporter schreef:
Ik doe het ook meer als schoentje. Terug tellen doe ik zelden maar ik vind het wel belangrijk dat je tussen 2 hindernissen of balken het aantal gallopsprongen kan bepalen en daar mee kunt spelen. Bij jonge paarden tel ik nooit. Ik heb dan altijd het gevoel dat je teveel gaat zitten mikken waardoor je ze weer teveel helpt. In de training probeer ik vooral het ritme en tempo goed te houden waardoor je bijna altijd goed uit komt en die keren dat ze dan een paal treffen daar worden ze alleen maar wijzer dan.
Die keer helpen doe ik in het parcour wel.

Dat is ook wat ik bedoelde, was alleen wat onhandig uitgelegd

Paarden worden idd alleen maar wijzer van een fout. Natuurlijk heb ik die ook liever tijdens het oefenen dan op concours, dus dan help ik ze ook wel eens. Als je de paarden te vaak helpt, dan gaan ze alleen maar meer fouten maken en leren ze niet zelf naar de paal te kijken.

**Geplaatst**: 14-09-10 14:11

Re: Dressuur voor Springruiters en Springpaarden.

Geplaatst: 14-09-10 14:11

@ sporter & schoentje, dat terugtellen is ook alleen een hulpmiddel als je (bijna) geen afstanden ziet. En het voordeel is dat je het elke dag kan oefenen met een balk op de grond. Je kan moeilijk als je maar één paard hebt elke dag gaan springen. Ik denk als je van je zelf al (redelijk) goed afstanden ziet en dan ook nog meerdere paarden springt je dit inderdaad niet nodig zal hebben. Ik heb het geleerd van iemand die de olympische spelen heeft gereden en veel mensen in de USA traint. Voor deze mensen heeft hij dat een beetje ontwikkeld zodat ze afstanden kunnen oefenen. Het werkt goed hoor, je moet het alleen wel consequent doen en oefenen.

**Geplaatst**: 14-09-10 14:15

Re: Dressuur voor Springruiters en Springpaarden.

Geplaatst: 14-09-10 14:15

ik ben het zeker met je eens dat het goed is om over balkjes op de grond te galoperen.
En meetellen doe en adviseer ook ook regelmatig.
Maar terugtellen kende ik nog niet, lijkt me erg moeilijk. Ik zal het eens gaan proberen!

**Geplaatst**: 14-09-10 14:19

Geplaatst: 14-09-10 14:19

muc schreef:
@ sporter & schoentje, dat terugtellen is ook alleen een hulpmiddel als je (bijna) geen afstanden ziet. En het voordeel is dat je het elke dag kan oefenen met een balk op de grond. Je kan moeilijk als je maar één paard hebt elke dag gaan springen. Ik denk als je van je zelf al (redelijk) goed afstanden ziet en dan ook nog meerdere paarden springt je dit inderdaad niet nodig zal hebben. Ik heb het geleerd van iemand die de olympische spelen heeft gereden en veel mensen in de USA traint. Voor deze mensen heeft hij dat een beetje ontwikkeld zodat ze afstanden kunnen oefenen. Het werkt goed hoor, je moet het alleen wel consequent doen en oefenen.

Ik snap het doel ook wel en ik geloof gelijk dat het voor sommige mensen fijn werkt. Het is alleen niet mijn manier. Daarom is het juist zo interresant om te lezen hoe iedereen er anders tegen aan kijkt.

**Geplaatst**: 14-09-10 14:24

Re: Dressuur voor Springruiters en Springpaarden.

Geplaatst: 14-09-10 14:24

Wat balkjes galoperen betreft, kunnen we dat denk ik ook wel onder dressuur voor springruiters noemen. Ik denk dat we dat (vooral met jonge paarden) toch regelmatig doen om een beetje te spelen met afstanden. Kijken of je paard genoeg aan het been is etc.

**Geplaatst**: 14-09-10 14:43

Re: Dressuur voor Springruiters en Springpaarden.

Geplaatst: 14-09-10 14:43

balkjes zijn ook goed om het springen normaal te gaan vinden, controle voor en na de sprong te krijgen en ook weer het handig worden, ze leren te weten waar hun voeten blijven.

Net teruggeteld, leuk spelletje!

merk wel dat ik m'n galopsprong aan pas aan het aftellen, dat ik iets toe rij om bij 1 uit te komen, ipv een galopsprong meer maken, wat ik normaal gedaan zou hebben.

**Geplaatst**: 14-09-10 14:53

Re: Dressuur voor Springruiters en Springpaarden.

Geplaatst: 14-09-10 14:53

Leuk dat je het geprobeerd hebt

Bij mij werkt het als ik zit te trutten op een bepaalde sprong (waar ik bv elke keer te dicht kom en te veel terug rij) Door het tellen concentreer ik me dan beter en zoals je zegt.. rij ik dan (eindelijk) meer toe en kom ik dan beter uit bij de sprong. Ik doe het nooit in een parcours maar het moet wel kunnen als je het veel oefent. Ik heb het wel gezien (en gehoord :-)

) in de USA dat ze het hele parcours terug tellen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-10 20:41

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-10 20:41

setteke schreef:
Clarence, je vraagt het wel aan Schoentje, maar als dressuurruiter wil ik je eigenlijk ook wel antwoorden . Je vraagt of je bij een paard wat graag in de hand hangt, of je nou eerst been moet geven of een ophouding.
Ik ben het me je eens, dat als je alleen been geeft, het paard nog meer gaat hangen in de hand.
Dus je maakt eerst een ophouding (komt hoofd omhoog), geeft lucht (dus het hoofd blijft daar) en je komt er dan achteraan met been (liefst een korte tik). Dit moet elkaar wel snel achter elkaar opvolgen. En is voor herhaling vatbaar .

Ja, that makes sense. Meer dan alleen been geven. Maar, als je het dan over van achter naar voren rijden hebt, moet je dan niet per se eerst been voordat je iets doet met je hand?

Citaat:
Wat ik aan de springruiters wil vragen, ik lees dit hele topic over tempo en controle in de galop. En het tellen van galopsprongen (lijkt me mooi tussen dubbels en driedubbels en idd lijntjes). Maar als je sec door een wending komt en er staat ergens een steil of oxer in het niemandsland, kan je dan tellen? En je hebt een leuk basistempo en goede controle, maar ergens zie je of het wel of niet past, wat doe je dan? Toerijden of terugrijden?

Het hangt er natuurlijk van af wat voor afstand je ziet. Zie je een lange afstand, dan rijd je iets toe; zie je een dichte afstand, dan wacht je. Zie je een hele lange afstand, dan wacht je tot de volgende galopsprong, maar daar heb je wel lef voor nodig.

Dat noemen ze ook wel wachten op de tweede afstand.
Dat is trouwens wel een interessant onderwerp.

Want, kun je voorkomen dat je een plat paard krijgt als je altijd de eerste afstand pakt. In dit onderwerp wordt ten slotte vaak herhaald (ook door mij) dat ritme houden zo belangrijk is, maar hoe voorkom je dan dat je paard plat gaat springen. En hoe voorkom je dat je je paard uit z'n ritme haalt als je op de tweede afstand wacht.
Goh, het duurt even, maar dan zijn er wel weer goede vragen.

Bedankt,

- C

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-10 20:49

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-10 20:49

jasmijn78 schreef:
Hier meldt zich ook een dressuuramazone Ik heb vroeger ook altijd spring en sgw ambities gehad. Bij de pony's deed ik alles. Ik heb met mijn pony op M niveau gesprongen, bij de paarden later op L niveau. Het kon mij nooit hoog genoeg. Maar na een hele nare val (met een paard over de kop geslagen in de hindernis) is bij mij het lef verdwenen. Toen ik ook nog eens een paard kreeg wat het prima deed in de dressuurring, maar met springen overal doodbraaf op af ging, maar gewoon zijn landingsgestel niet introk en zo alle hindernissen in het parcour ruineerde, ben ik niet meer de springring in geweest.

Dat is waarschijnlijk wel verstandig met zo'n paard.

Citaat:
Alhoewel ik nu een echte dressuurmuts ben, sprong ik vroeger nooit op 'verstand'. Bij mij was het gewoon gas en gaan. Als ik nu bepaalde springtopics volg, of springartikelen lees denk ik: dat springen is toch eigenlijk ook echt wel een heel technisch verhaal als je het goed wil doen. Mijn instructeur zegt altijd: springen is dressuur rijden tussen de hindernissen in. Als ik in mijn 'springtijd' dressurmatig net zo handig geweest was als nu, dan denk ik dat het een stuk beter was gegaan. Nu mis ik het lef een beetje omdat ik er zo'n tijd uit ben geweest (terwijl ik nu wel een paard heb wat leuk en braaf kan springen)

Ik ben het helemaal eens met je instructeur. Michel Robert zegt dan ook dat je zonder een goede galop geen afstand kan zien. En als je niet kan schakelen dan wordt het rijden van een goede afstand ook veel moeilijker.
Nou ja, voor ons gewone mensen. Iemand als Schoentje zal daar minder moeite mee hebben.

Citaat:
Wat mijn mening verder is: ik denk dat beide disciplines veel van elkaar kunnen leren. Tim Lips lest niet voor niets bij Anky. Maar ook veel dressuurruiters kunnen veel opsteken van de ongecompliceerde losse manier van rijden die de betere springruiters hebben. Dressuurruiters hebben vaak de valkuil om te gefrustreerd bezit te zijn met details, terwijl het soms zo goed is om je paard gewoon eens lekker naar voren te rijden, het los te laten. Daarentegen zijn sommige springruiter zo ruig en ongecontroleerd. Dan wordt een parcours misschien wel foutloos overwonnen (soms meer geluk dan wijsheid) en dan is het ook nog eens heel akelig om naar te kijken.

Helemaal mee eens. En die balans is juist zo moeilijk. Voor je het weet zit je te trekken en te hangen, maar soms wordt het zooo los dat er geen controle meer is. En dan krijg je ook problemen.

Citaat:
Wat ik jammer vind is dat kinderen op jonge leeftijd zich vaak al op 1 discipline toeleggen, terwijl het voor je ontwikkeling als ruiter zo goed is om het beide te doen. Verder vind ik het wel jammer dat de caprilliproef is verdwenen uit de basissport. Mijn isntructeur heeft overigens niet op heel hoog niveau dressuur gereden (M niveau) maar wel op hoog niveau springen en sgw. Toch kan hij mij echt heel goed begeleiden in de dressuur.

Maar, jouw instructeur is volgens mij ook wel wat ouder. Toen deden de mensen inderdaad meer van alles. Alhoewel ik ook wel eens van mensen les heb gehad die geboren waren in 1920s en die dus wars waren van alle dressuur. Maar dan krijg je dus inderdaad het stormen naar een hindernis. Heb je niets aan vind ik.

Citaat:
Dit vraag ik mij ook af. Vanaf het moment van mijn val, toen ik bewuster ben gaan rijden en dus niet meer in de 'gas en gaan' modus het parcour in ging ben ik mij dit gaan afvragen... Ik ging namelijk steeds onzekerder worden als een paard voor de hindernis niet goed uitkwam en dan van de noodsprongen ging maken ( en ik had er een die dat heer raar kon doen) Dan ging ik zo nadenken over dat toerijden... Misschien wel teveel en dat werkt dan ook weer niet

Ja, het blijft een fijne lijn en het is ook best moeilijk uit te leggen. Aan de ene kant moet je niet zo gefocused worden op afstanden dat je gaat lopen trekken, maar aan de andere kant moet je ook niet zoveel ritme houden dat er geen mogelijkheid tot schakelen meer is.

Bedankt,

- C

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-10 20:58

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-10 20:58

schoentje schreef:
De afstand bepalen op de 2e sprong in een lijntje moet iedereen kunnen, als je weet of je naar voren of terug moet. De 2e keer dat je hetzelfde lijntje rijd, moet je dus altijd passend bij de 2e kunnen komen, omdat je de eerste keer aan hebt kynnen voelen hoe het lijntje voor jou en je paard staat. Je moet daarbij wel rekening houden met hoe je over de 1e sprong komt. Kom je groot, dan land je ver en je hebt een hoger tempo, dus je afstand word korter, als je de eerste keer in een normaal tempo 5 galopsprongen reed, zul je nu een keer extra op moeten vangen.

En hoe los jij dit op als je op concours bent? Voor mensen die niet de ervaring hebben die jij hebt. Of het talent. Nog wat andere tips?

Citaat:
Op een enkele hindernis komt het idd aan op het oog van de ruiter. Heb je weinig of geen oog voor de sprong, dan is het het aller belangrijkst dat je je tempo bewaard. Vanuit een hoger grondtempo kan een paard het bijna altijd oplossen voor de ruiter. Gaat die ruiter trekken, dan brengt ie het paard uit balans en haalt het ritme eruit. Een paard moet dan perfect geplaatst worden wil ie zich nog kunnen redden.
Meetellen voor de enkele hindernis is puur om het ritme te leren aanvoelen, niet om de aantal galopsprongen te weten. Als je het ritme beter aan leert voelen, dan ga je ook eerder de afstand zien.
Ik heb het geluk te beschikken over een best goed oog voor de sprong, ik zie vaak voor of in de bocht de afstand al. Dan kan ik dus aanpassingen doen in die bocht en hoef ik m'n paard niet uit het ritme te halen naar de sprong toe. De aanpassingen die ik toch moet doen, liggen aan wat ik zie, kom ik te dicht, moet ik iets terug, kom ik te groot, dan rij ik iets toe.

Vraagje: hoe los jij het nou op als je op een jong of onervaren paard de bocht om komt en je ziet dat je 1 galopsprong moet wachten, maar je paard is nog niet klaar om de galopsprong te verkleinen. Voorwaarts oplossen gaat niet, want dan wordt de sprong veel te plat en te gehaast. Doorrijden, dan wordt het te groot en als je wacht krijg je of verzet of draf. Wat kan daar aan gedaan worden?

Citaat:
Ik ben verder vooral van het ritme houden en voorwaarts op proberen te lossen. Thuis werken we dan weer aan het sluiten en de controle. Er zijn namelijk maar heel weinig paarden die uit een handgalop dikke oxers kunnen springen en om binnen de tijd te rijden en barrages te winnen moet je ook behoorlijk voorwaarts kunnen rijden.

Klopt, schakelen is o zo belangrijk.

Bedankt,

- C

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-10 21:06

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-10 21:06

schoentje schreef:
Ik rij nooit met veel druk, dat zou niet vol te houden zijn als je 10 paarden per dag rijd. Een paard moet altijd uit zichzelf lopen, stopt ie met lopen dan geef ik been, of als het nodig is een schop. Als je altijd met druk rijd, moet je echt heel hard gaan drukken als je iets meer buiging of verzameling wilt. door altijd met druk te rijden, worden je paarden ook slecht aan het been, omdat ze de druk op den duur niet meer voelen.
Veel hete paarden moet je gewoon bezig houden, ze worden heter van verveling. Daarmee zijn de overgangen nuttig. Die rij ik wel anders dan bij de luie paarden, daarmee is het stappen en direct weer draven. Bij de hete ga ik stappen, ontspanning vinden en dan pas weer draven.

Het dikgedrukte vind ik interessant. Ik kan niet zo goed met die hele hete paarden, maar ik zal dat zeker in m'n achterhoofd houden de volgende keer.

Citaat:
Bijna tegelijk denk ik, misschien hand wel iets eerder. Bij die duikbootjes doe ik daarbij ook m'n handen wat hoger, eerst de kop erop en kont eronder, dan pas weer nageven.

Net als Setteke dus. Great minds think alike.

Citaat:
afzet met ondersteuning en een sprong met de handen mee. Op deze foto's zie je het verschil in de plaats waar m'n handen zijn, terwijl de hoofd-hals houding van het paard bijna hetzelfde is.

Mooie foto's hoor.

Bedankt,

- C