Bokt.nl

sabina1998 schreef:

Ik wil zeker vedder komen! Maar priveles moet ik zelf betalen..
En ik vind het ook leuk op een beetje te klooien ja.. Maar oook serieus

Vjestagirl schreef:

Och. Ik heb hang ook regelmatig stikkend van het lachen bijna onder mijn paard, en wij klooien ook wat aan.

Vjestagirl schreef:

Goed. Hoe het moet.

Je stapt op. Je neemt een ontspannen contact met je teugels. Daar doe je verder helemaal niets mee. Zolang je paard niet met zijn neus in de lucht loopt (en dan bedoel ik ECHT sterrenkijken) doe je om te beginnen helemaal niets. Je neemt je teugels aan en je zet je handen netjes neer. Dan stap je weg, lekker voorwaards. Je doet nogsteeds niets met je teugels. Je zorgt dat ze netjes op dezelfde lengte blijven en je beweegt mee met de mond van je paard: geleid actief. Jij beweegt niet voordat je paard beweegt, maar je zorgt ook dat er niet meer druk op de mond van je paard komt te staan. Ondertussen zorg je dat je paard lekker actief loopt: ze zetten het achterbeen er goed onder. Je paard zal hierop ECHT vanzelf zijn hoofd laten zakken (als ze in de sterrenkijker stand staan al helemaal). Hier doe jij verder ook niets mee. Het gaat goed, je paard komt wat meer naar beneden, wordt wat ronder.

Stel, je paard loopt netjes en braaf en kalm, met haar hals ongeveer horizontaal. Dan duwt je paard ineens haar hoofd naar voren. Daarmee trekt ze aan je hand. Je hand komt van zijn plaats af. Dat wil je niet. Je hand op die plaats hebben staan, zonder dat je je teugels langer moet maken. Dan geef je dus niet mee. Jij trekt NIET. Je paard trekt, en jij geeft niet mee. Zie het als aan een muur trekken. Dan zeg je ook niet dat de muur trekt, jij trekt. Hetzelfde geldt voor een paard wat aan je hand trekt. Dat houdt dus ook in dat zodra je paard weer onspant, jij weer meebeweegt. Mochten ze dan echt nog niet naar beneden willen DAN (en alléén dan) kun je wat kneepjes in je teugel geven, heel licht, heel zachtjes, zo van 'joh hee, hier aarde'. Zodra ze ook maar iets naar beneden komen hou je door ook onmiddelijk weer mee op.

Wat je dan krijgt is een paard wat doorkrijgt dat het geen zin heeft om haar neus in de lucht te steken. Dat is namelijk vervelend. Naar beneden lopen is wel prettig, want dat wordt niet tegengehouden.


"Dus wat je zegt is eigenlijk, dat een paard wat zonder hoofdstel gereden wordt ook 'aan de teugel' kan lopen?"
Ja dat zeg ik. Doordat ze actief stappen (en draven, en galloperen) van achter naar voren gaan ze hun bovenlijn en hals ontspannen, waardoor ze zelf aan de teugel komen. Ook zonder teugels.

Vjestagirl schreef:

Geen van tweeën. Je houdt je teugels gewoon op maat en op zijn plek, dus niet boven de manenkam en niet een meter naar binnen. Je zorgt dat je pony voorwaards loopt. En verder doe je niets, behalve een ophouding geven als je paard aan je handen gaat trekken. Je houdt netjes licht onspannen contact en je beweegt mee met je paard.

sabina1998 schreef:

Amen?:P

sabina1998 schreef:

Over dat trekken gesproken, J en haar moeder zeiden gister dat ik de teugels kort moet maken en iets boven de manen kam bij me kaar en dan vragen, en ze zeiden dat ik niet trok maar suus dee dat , en hier staat het tegenovergestelde dat je dan wel trekt...