Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
MelissaV schreef:En hoe ben je daar dan precies achter gekomen, wat heeft er nu voor gezorgd dat jij dat paard van je vriendin uiteindelijk verkoos boven je eigen paard?


Chantaliiejj schreef:het kan maar dat gaat heel moeilijk volgens mij me nicht is toen ze jaar of 12/13 was een keer door een paard in der hoofd gebeten het moest toen gehecht worden sinds dien is het bij haar stukken minder geworden tot het helemaal weg ging
maar het kan natuurlijk wel dat je nicht daardoor niet meer zo van paarden houd. Woogy schreef:zeker wel, zelfde geld tussen mensen onderling. het is immers iets wat je moet onderhouden en aan moet werken. In voor en tegenspoed.
Heb het zelf een tijd gehad met mijn merrie, kon ineens helemaal niks met haar, ze keek me niet aan etc. Als ik nu terug kijk naar de periode ervoor heeft ze domweg ontzettend veel van mij gepikt en geaccepteerd en dat was toen over, ik moest me maar gaan bewijzen in plaats van haar leven in denderen en compleet omgooien. 7 jaar later zou ik niet meer zonder haar willen en ben ik enorm blij en trots op ons beiden dat we die periode toch moed hebben gehouden en er toch voor zijn gegaan.
) begon ik op een reus, waar ik echt verliefd op was! Alleen na anderhalf jaar bleef ik vastlopen op hetzelfde punt. Ik raakte gefrustreerd, paard reageerde op mijn spanning waardoor ik nog gefrustreerde raakte. Nou het gevoel was ver te zoeken :p Ben toen overgestapt op een ander paard, waar ik eigenlijk niks bij voelde, en ook nooit bij gevoeld heb.. Onze karakters leken een beetje te veel op elkaar denk ik haha :p
En dat gaat echt zoooooveel beter dan voorheen! Echt heerlijk!Saintelette schreef:Toen ik begon met dressuurles (toen reed ik al 12 jaar paard) begon ik op een reus, waar ik echt verliefd op was! Alleen na anderhalf jaar bleef ik vastlopen op hetzelfde punt. Ik raakte gefrustreerd, paard reageerde op mijn spanning waardoor ik nog gefrustreerde raakte. Nou het gevoel was ver te zoeken :p Ben toen overgestapt op een ander paard, waar ik eigenlijk niks bij voelde, en ook nooit bij gevoeld heb.. Onze karakters leken een beetje te veel op elkaar denk ik haha :p
Dit heb ik anderhalf jaar gedaan, nu rijd ik weer terug op mijn reusEn dat gaat echt zoooooveel beter dan voorheen! Echt heerlijk!
Wel lastig in jouw verhaal, dat je bang bent om die fout opnieuw te maken.. Is het niet mogelijk (na overleg) dat je met Igor een paar lessen pakt en wat tijd doorbrengt? Puur om te kijken hoe het gaat? En anders gewoon een totaal ander paardje?