Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-11-12 12:07

Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 19-11-12 12:07

valt me op dat er in de paardensport over het algemeen heel slecht lesgegeven wordt, heb het idee dat sommige instructeurs niet goed weten wat lesgeven nu eigenlijk inhoudt?
vraag me af of instructeurs zich wel hebben verdiept in verschillende leerstijlen van mensen?

http://nl.wikipedia.org/wiki/Leerstijl

het lijtk logisch dat je hetzelfde heel anders uitlegt aan iemand die in plaatjes denkt als aan iemand die vooral abstract denkt. Maar dat lijkt in de paardensport niet echt op te gaan?

Krijgt een paardrij-instructeur überhaupt les in leerpsychologie?

Het doel van lesgeven lijkt míj dat je de stof begrijpelijk maakt voor de leerling, en imo vraagt dat wat creativiteit en out-of-the-box denken?
Of moet ik als leerling eerst alle termen uit mijn hoofd gaan leren om mijn instructeur überhaupt te begrijpen?

**Geplaatst**: 19-11-12 12:08

Geplaatst: 19-11-12 12:08

Ik doe dat wel, maar dat was dan ook een onderdeel van mijn opleiding, zowel op de PABO als op de instructeursopleiding.

Ik vind dat inderdaad een vereiste om iig zo goed mogelijk aan te sluiten bij het leervermogen en de leerstijl van de leerling

**Geplaatst**: 19-11-12 12:11

Geplaatst: 19-11-12 12:11

Topic naar mijn hart! En een hele goede vraag. Ik ben wel erg benieuwd naar welke instructeurs opleiding meintje bijvoorbeeld heeft gedaan. Want om heel eerlijk te zijn, de manier waarop ik zie dat er vaak lesgegeven wordt is voor mij een reden om dus niet de ORUN te gaan doen. En dan heb ik het alleen nog over het didactische gedeelte.

**Geplaatst**: 19-11-12 12:17

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 19-11-12 12:17

Tof topic!
Ik heb de opleiding die Meintje heeft gedaan helpen ontwikkelen. ( zie. www.paardenbasis.nl) Ik volg een HBO opleiding tot Docent Paardenhouderij. Vroeger heb ik de Orun gedaan en wat ik er van heb kunnen onthouden qua didactiek is dat je hard moet praten. that's it!

Ik vind het onwijs belangrijk als instructeur/docent in opleiding dat je weet hoe je moet lesgeven.

**Geplaatst**: 19-11-12 12:20

Geplaatst: 19-11-12 12:20

@ Meintje: Wat leuk!
Dat was ook idd een van mijn vragen, of dat op de instructeursopleiding ook terugkomt.
Het lijkt zo makkelijk, dat lesgeven, maar dat is het imo helemaal niet.

Er is een soort hardnekkig fabeltje, dat als je ergens goed in bent, je dan ook automatisch les kunt geven (mijn instructrice is Z en die weet het!) maar imo is het niet, omdat Michael Schumacher retegoed kan autorijden, dat hij ook autorijles kan geven......

Esther: 't Gaat mij idd hier meer om de didactische vaardigheden van instructeurs

de rest wou ik er even buiten laten

**Geplaatst**: 19-11-12 12:21

Geplaatst: 19-11-12 12:21

Een goed topic met goede vragen. Voor mij is lesgeven kennisoverdracht. Dus er is (goede) kennis nodig bij de instructie en er moet overdracht plaatsvinden. Het hangt van de situatie af hoe daar invulling aan wordt gegeven. Dus bij een bepaalde leerstijl moet er rekening gehouden worden met de leerling, het niveau waar de leerling zich bevindt, en het doel waar de leerling heen wil. Niet iedereen heeft het zelfde leerdoel. Dus de een wil verder met dressuur, de ander met springen, een volgende is bezig met specifiek wedstrijdgericht werk, en een ander wil kennis maken met de algemene basis.
En ja, niet iedereen die goed is in iets kan automatisch goed lesgeven.

**Geplaatst**: 19-11-12 12:31

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 19-11-12 12:31

dit had ik gehoopt bij de ORUN te krijgen, maar dat was zeker niet het geval. IMO is didactiek essentieel in een instructeursopleiding, maar dat was een zeer sterk ondergeschoven kindje. Ik zou zeker interesse hebben in een opleiding die daar wel aandacht voor heeft.

**Geplaatst**: 19-11-12 12:35

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 19-11-12 12:35

Zoiets vermoedde ik al, maar ik was er niet zeker van, vandaar mijn vraag.

Vraag me wel af hoe je dat als ontwikkelaar van een instructeursopleiding over het hoofd kunt zien, ik bedoel, één ding wat een instructeur toch moet kunnen is lesgeven op zich.......

Als didactiek al te moeilijk is, hoe moet het dan met de leerlingen? 't Is me wel duidelijk nu hoe het komt dat het algemene niveau in NL zo laag is.

**Geplaatst**: 19-11-12 12:36

Geplaatst: 19-11-12 12:36

Ik heb de Orun gedaan en tijdens mijn opleiding merkte ik dat didactiek, pedagogiek e.d. meer een rol gaat spelen. Nog steeds op de terugkomdagen/bijscholing merk je dat de KNHS hier wat mee aan het doen is. Echter het is niet voldoende. Tijdens mijn lerarenopleiding kreeg ik veel meer en was het meer samenhangender. De KNHS roept maar wat in de ruimte, vind ik, zonder zich echt te verdiepen in bijvoorbeeld Marzano, Ebbens, Kolb, Vermunt en MI. Ze roepen wel iets over leerstijlen maar er zijn meerdere mogelijkheden en ze geven geen praktische handvaten die wat mij betreft een instructeur nodig heeft om tot een goede kennisoverdracht te komen. Als ik de KNHS zo hoor zou ik bij iedere nieuwe klant verschillende testen moeten afnemen om te kijken hoe iemand leert. Terwijl als je gelijk deze theorie in de praktijk kan brengen en kan zien hoe iemand leert, dit kostenbesparender is.

In mijn opinie moeten ze een instructeur de basis van de dressuur leren en ten tweede hoe je dit overbrengt. Gezien de doelgroep enorm groot is zul je verschillende soorten didactische aanpakken moeten leren kennen en moeten begrijpen hoe een mens kennis tot zijn eigen maakt. Dit moet je dan kunnen toepassen op verschillende soorten mensen. Aan een kind zul je op een andere manier je kennis overdragen dan aan een volwassene.

**Geplaatst**: 19-11-12 13:58

Geplaatst: 19-11-12 13:58

Lesgeven is een vak. De technische vaardigheden kun je voor een klein stukje leren o.a. in Deurne en bij de ORUN-opleidingen.
Je leert de theorie en die zou je moeten leren toepassen in de praktijk.
Daar gaat het in beide opleidingen al fout, is mijn ervaring. Ik heb in Deurne vooral geleerd hoe het níet moet. En dat was in de "oude" tijd, nu is het kwalitatief helemaal naar een laag niveau gezakt.
Maar ook al zou het wel goed gaan, dan nog is het zo dat als je dat diploma op zak hebt, dat het dan pas begint. Als je je rijbewijs hebt gehaald wil het nog niet zeggen dat je kunt autorijden: dan pas begint het.

Een 2e belangrijk item is m.i. dat je als instructeur het wel ÍN je moet hebben om die kennis over te dragen aan je pupil.
Het állerbelangrijkste is, denk ik, dat je een goede leermeester hebt, die de tijd wil nemen om jou het vak te leren. Die jou door zíjn bril leert kijken.
Het mooiste is dan dat je van diezelfde leermeester zelf ook les krijgt, waardoor je hebt leren vóelen wat de de theorie werkelijk betekent in de les. Die theorie komt dus vanzelf aan bod.
Zaken als aanleuning, het hebben van een totaal nageeflijk paard onder je kont enz. enz. moeten "in je bloed" zitten, zó moet je die begrippen begrijpen dat het gelijk een gevoel teweeg brengt op het moment dat je er alleen al over praat.
Door in de les náást jouw leermeester te staan -jaar in, jaar uit- ga je leren ZÍEN wat de ander op het paard vóelt.

Het is de kunst (en dat moet je ook ín je hebben) om je leerling de juiste oefeningen op het juiste moment te laten uitvoeren.
En dan bedoel ik niet alleen waar het paard op dat moment behoefte aan heeft, maar juist ook dat je ziet en aanvoelt dat het misschien voor het paard wel nodig is, maar voor de ruiter op dat moment níet de juiste oefening, omdat hij/zij het niet begrijpt, omdat het teveel van het goede is op dat moment, omdat de ruiter niet lekker in zijn vel zit (door bijv. privé-zaken) enz. enz.
Ik denk dat, puur didactisch gezien, deze zaken zeer belangrijk zijn dat de instructeur daar allemaal oog voor heeft.
Soms betekent dat dat je met wat humor e.e.a. aan moet aanbieden, soms zul je iets uit moeten diepen en verder niet teveel willen van zo'n leerling, soms zul je het zelf vóór moeten doen, soms zul je heel creatief moeten zijn om paard en ruiter tot elkaar te laten komen.
Dus het uitgangspunt is het paard, maar ook de ruiter en de instructeur moet dat zíen en haar/zijn les er op aanpassen, ook al had zij/hij nog zulke grote plannen voor die les.

Daarnaast is mijn persoonlijke mening dat het al heel wat zou schelen als het Scala weer het uitgangspunt zou worden binnen de opleidingen, zodat er weer duidelijkheid en eensgezindheid kan komen.
Wat dat betreft ben ik het met een aantal hier eens dat de KNHS flinke steken laat vallen.
Dat papiertje echter is maar een heel klein stukje, het echte werk leer je m.i. dus bij een goede leermeester.
Zaak is daarbij dus dat je niet alleen kennis over kan dragen, maar de mens achter de ruiter ook aan kunt voelen.
Voor het hogere werk is het zaak dat je zelf alle begrippen "begrijpt" door het te voelen, nadat je het geleerd hebt in de theorie.
Voor het lagere werk vind ik dat niet persé een noodzaak.
Er zijn mensen die van nature zo goed en begrijpelijk kunnen overbrengen, terwijl zijzelf misschien niet eens zo hoog geschoold zijn en het zelfs beter doen dan velen die dagelijks met hun kont in het zadel zitten.

**Geplaatst**: 19-11-12 18:46

Geplaatst: 19-11-12 18:46

Goede topic Yamcha.
Ik heb Deurne in 2001 afgerond, we hebben tijdens de opleiding wel didactiek gehad, maar wat er bij mij is blijven hangen is niet heel veel. Wat me bij is gebleven is dat we het vooral hadden over theorie. Dus bv de 4 fasen van het leerproces. Niet dat dat geen nuttige info is, maar als ik nu terug denk zou het volgens mij veel beter zijn om te leren met mensen om te gaan en te leren hoe je verschillende type mensen moet benaderen. Als ik naar mijn lesklanten kijk heb ik een grote verscheidenheid aan type mens; in leeftijd verschillen ze, in manier van kennis opnemen, in het uiten van zich zelf, lichamelijk zitten ze anders in elkaar, IQ en ik kan nog wel even door gaan.

Niet alleen dat ze daarin van elkaar verschillen, maar dan heb je ook nog te maken met hun doelen, haalbaarheid voor de combinatie, type paard, etc.
En dan heb je ook nog de factor dat geen mens elke dag het zelfde is, ook al is het wenselijk dat je elke dag blanco op je paard gaat zitten met je lijf dat stabiel is. Helaas we zijn mens en geen dag is et zelfde en onbedoeld en ongewenst nemen we toch de dingen van de dag mee op ons paard. Daar zal je als instructeur ook op in moeten kunnen springen.

Ik heb ook veel manege lessen gegeven, als ik een nieuwe groep kreeg voer ik bij elke klant wat zijn doelen zijn, of hij/zij lichamelijke beperkingen heeft. En wil graag dat elke klant het me meld als ze bv een drukke of emotionele dag hebben gehad. Zeker bij de manege klanten vond ik dat heel belangrijk, sommige kwamen al voor de les naar me toe en melde me dat. Heel fijn want soms vond ik het dan beter om ze even op een ander paard in te delen.

Met privé klanten kan dat niet, maar je kan wel je les er op aanpassen. Zo geef ik veel zitlessen en als een klant aangeeft te druk te zijn in het hoofd, gebeurt het met grote regelmaat dat we het paard aan de longe knopen en even weer helemaal terug gaan naar zitten en voelen, dus vooral niets willen maar vooral lekker voelen.

Ook heb je ruiters die de tijd nodig hebben voor het "kwartje" valt. In de les denk je dat je instructie niet door komt, en dan krijg je een paar dagen later een mailtje van ze waarin duidelijk blijkt dat ze snappen wat je bedoelde. Als je dat een maal weet kan je daar naar handelen.

Eigenlijk denk ik dat het belangrijk is dat je mensenkennis hebt en je leerlingen "kent". Zodat je snel in kan springen op de behoefte van je klanten.

Nu heb ik het bewust even iet gehad over de kennis die je als instructeur moet hebben, ik mag aannemen dat iedereen het met me eens is, dat je als instructeur kennis moet hebben van zaken. En dan heb ik het niet over te theorie, maar zeker ook praktijk.

**Geplaatst**: 19-11-12 19:21

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 19-11-12 19:21

Dat "kennen" van leerlingen, daar is doorgaans tijd voor nodig, en vaak krijg je die niet. Omdat mensen heel wispelturig zijn en snel resultaten willen zien, omdat er onregelmatig les genomen wordt, omdat men soms hier lest, daar lest, verschillende instructeurs krijgt en er weinig op te bouwen valt. Met name op een manege. En voor de leerling werkt dat omgekeerd ook zo.

Bovendien kun je nog zo graag de verschillende leerstijlen van je pupillen willen bedienen, maar doorgaans is men niet zo blij als met paardrijlessen gaat nemen dat je de eerste paar keren bijv. theorieles krijgt, of een lesje poetsen en opzadelen. Je zou ze de kost moeten geven die verwachten dat hun paard gezadeld voor ze klaarstaat!

**Geplaatst**: 19-11-12 19:51

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 19-11-12 19:51

Ik heb me hier zelf in verdiept omdat ik het essentieel vind (heb verder geen instructeursopleiding gedaan). Ik geef nu les aan kinderen, ik heb voorheen voornamelijk volwassenen les gegeven.

Het 'voordeel' van kinderen is dat ze nog echte sponsjes zijn. Tijdens de les kun je al snel uitvogelen hoe het kind van nature leert door hun actie en reactie tijdens de les te observeren, alhoewel je dit ook wel enigszins kan sturen. Ik merk dat ik vooral doeners, dromers en beslissers in m'n lessen heb, als ik de vier stijlen van de wiki volg, zelf ben ik een denker.
Ik kan met alle types omgaan, hoewel ik beslissers over het algemeen het makkelijkst te instrueren vind.

Bij volwassenen merk je al snel aan het taalgebruik en in de omgang hoe iemand is ingesteld en hier kun je weer op inspringen. Bij een viseel ingestelde beginner kan ik er bijvoorbeeld voor kiezen om het lichtrijden door een meer ervaren ruiter voor te laten doen als ik merk dat ze moeite hebben met de uitleg.

Wat mij betreft kan een instructeur niet zonder kennis over de manieren van leren.

**Geplaatst**: 19-11-12 20:09

Geplaatst: 19-11-12 20:09

Fiero6 schreef:
Tof topic!
Ik heb de opleiding die Meintje heeft gedaan helpen ontwikkelen. ( zie. http://www.paardenbasis.nl) Ik volg een HBO opleiding tot Docent Paardenhouderij. Vroeger heb ik de Orun gedaan en wat ik er van heb kunnen onthouden qua didactiek is dat je hard moet praten. that's it!

Ik vind het onwijs belangrijk als instructeur/docent in opleiding dat je weet hoe je moet lesgeven.

De paardenbasisschool!

Off topic:haai Fiero6! :wave:

**Geplaatst**: 20-11-12 09:16

Geplaatst: 20-11-12 09:16

Ik sta nu al tien jaar voor de klas op de basisschool en bijna alle lessen geef ik vanuit dezelfde opbouw. Namelijk:
Je gaat uit van de beginsituatie (wat kennen/kunnen de kinderen al).
Je stelt een doel voor je les (wat kunnen/kennen de kinderen aan het eind van de les).
Je plaatst het doel in een groter geheel (gisteren hebben jullie... geleerd, vandaag gaan jullie ... jullie leren dit omdat je volgende week... moet kunnen).
Daarna hou je je bezig met de instructie over het doel. Tijdens de instructie model ik naar de kinderen; dat wil zeggen dat ik het voordoe en uitleg hoe ik het dan doe. Dan volgt een moment waarbij de kinderen met elkaar samenwerken en ten slotte doen ze het alleen.
(Natuurlijk volgt er ook nog extra instructie/hulp voor kinderen die het niet snel oppikken)
Het moment van samenwerken is heel belangrijk. Kinderen en volwassenen leren 90% van het uitleggen van leerstof aan elkaar. Door het uitleggen aan elkaar maak je de leerstof meer eigen.

Aan het eind van de les evalueer je hoe het is gegaan en kom je terug op je leerdoel. Wat zouden we ook alweer leren vandaag, is het gelukt of heb je er nog hulp bij nodig? Zo ja, wat voor hulp heb je dan nog nodig?

Ik vind dat instructeurs die deze punten gebruiken in hun lessen heel duidelijk zijn naar de leerlingen toe en ik denk dat het voor de leerlingen veel duidelijker zou zijn wat ze nou eigenlijk leren in de les en hoe ze dat in een groter geheel moeten plaatsen.

Een voorbeeld van hoe deze punten gebruikt kunnen worden in een rijles:

Bij de start van de les bespreken met een leerling hoe het is gegaan de afgelopen weken met rijden en tegen welke problemen de leerling aanloopt.
Naar aanleiding van deze problemen een doel stellen voor de les en het doel ook plaatsen in een groter geheel. Bijvoorbeeld: vandaag gaan we leren om de juiste hulp te geven voor het aanspringen in galop, zodat je volgende week zelf kunt aangalopperen.
Eigenlijk zou het dan heel goed zijn als de instructeur het eerst voordoet en uitlegt wat hij/zij daarbij doet en de leerling kijkt eerst.
Daarna gaat de leerling zelf aan de slag om het te oefenen. (instructeur geeft extra instructies)
Aan het eind van de les kun je praten over hoe het is gegaan en wat de leerling nog voor hulp kan gebruiken.
Ik snap wel dat een aantal punten voor een groepsles van 10 personen niet haalbaar is, maar voor een privéles zou het misschien wel kunnen.

**Geplaatst**: 20-11-12 09:54

Geplaatst: 20-11-12 09:54

Heel mooi gezegd, Supervixen.
Ik denk dat goede instructeurs het zo ook inderdaad brengen.
Wel denk ik dat je in de paardensport, waar je met levend materiaal werkt, twéé zaken in de gaten moet houden, nl.:
* de gemoedstoestand o.a. van de ruiter op dat moment kan wel eens een rol spelen, naast zijn karakter.
* en bovenaan voor míj staat dat het paard het tempo van de opleiding altíjd bepaald, nooít de ruiter en nooít de instructeur, die passen zich steeds aan. Dus soms zou je wel eens wat meer in een les willen -omdat je dat zo gepland hebt-, maar komt het er niet van door (allerlei) zaken die bij paard of ruiter spelen.
Wellicht dat jij dat ook zo ziet.

De taak van een instructeur is m.i. het "vertalen" van de gevoelens van een ruiter op het paard en deze ruiter vervolgens "gereedschap" te geven waardoor zij/hij met het paard een combinatie kan vormen en het paard kan verbeteren.
Dit zou moeten gebeuren op basis van de kennis en de kunde van de instructeur.
Om dat te kunnen moet de instructeur, denk ik, "in de huid kunnen kruipen" van zowel paard als ruiter.
Maar het is altijd de ruiter die zich daarbij aan het paard aan moet passen.
En het is de instructeur die dat altijd voorop zou moeten stellen, maar tegelijk de ruiter op zijn eigen niveau, met zijn eigen "beperkingen" en zijn eigen karaktertrekjes hier in moet begeleiden.

Persoonlijk denk ik niet dat je dit in een opleiding kunt leren.
Wel de theorie en de technieken, maar als je daar op de opleiding al een instructeur treft die het niet over kan brengen, is de eerste manco gelegd. Vooral ook bij de ORUN word ik eerlijk gezegd niet zo blij. Dat zegt dus niets over de cursisten.
Ik denk dat het heel belangrijk is dat je het geluk hebt de juiste vakmensen op je pad te krijgen, die belangeloos(!!) in jou willen investeren, vanuit hun eigen passie voor het paard, waardoor je niet alleen leert met paarden om te gaan, maar zeker ook met mensen.

Laatst bijgewerkt door murphy102 op 20-11-12 10:02, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 20-11-12 10:02

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 20-11-12 10:02

Bij de ORUN heb ik dit erg gemist. Het hoofdstuk didactiek was veel te kort en onvolledig. Bij de instructeursopleiding Centered Riding hebben we de leerstijlen wel behandeld. Je kan niet iedereen op dezelfde manier lesgeven. Ieder persoon gaat anders met de informatie die hij/zij krijgt om en verwerkt het op een andere manier en, zoals hierboven ook wordt gezegd, hangt het ook af van de gemoedstoestand van de ruiter en het karakter van het paard. Dat vind ik juist een van de uitdagingen in het lesgeven, geen enkele combinatie reageert hetzelfde en aan mij de taak om toch de dingen die ik ze wil bijbrengen zo uit te leggen dat ze bij de combinatie die ik op dat moment in de bak heb overkomen.

Ik zou in de instructeursopleidingen - in wat voor stroming dan ook - veel meer aandacht willen voor leerstijlen en didactiek.

**Geplaatst**: 20-11-12 10:11

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 20-11-12 10:11

Nou zeg! Je hebt mijn gat in de markt gejat!

Was van de week aan het bedenken hoe ik dit idee kon gaan uitwerken in een cursusaanbod/opleiding.

Hippische Didactiek... Zoiets had ik al als naam bedacht. Wel heel toevallig dat ik er net aan had zitten denken van de week. Ook goed om te weten dat er dus wel belangstelling voor zou zijn. Ga er nog even verder over brainstormen.

**Geplaatst**: 20-11-12 10:16

Geplaatst: 20-11-12 10:16

Wellicht vinden jullie de invalshoek van een leerlingamazone ook interessant?

Ik denk dat je sowieso onderscheidt moet maken in leren paardrijden en leren een paard trainen. Om te generaliseren; op een manege leer je de beginselen van hoe je paard moet rijden en wanneer je zelf de basis beheerst ga je verder met het trainen van een paard (dat gebeurde in mijn geval). In mijn opzicht leer je dat laatste niet gelijk op een manege, daarmee wil ik geen mensen aanvallen, dat is gebaseerd op mijn ervaring.
Voor mijzelf; ik ging interesse tonen in het trainen van een paardenlijf en ging zelf enorm veel theorie opdoen wat begon bij Gustav Steinbrecht en zich verder ontwikkelde in rechtrichten e.d. (en nee, ik vind dat niet dat rechtrichten standaard terug komt in de gemiddelde les, maar wel iets is wat standaard terug moet komen in de les).
Op basis van mijn eigen ontwikkeling ben ik opzoek naar een gepaste instructeur en ik vind het erg lastig om die te vinden.

Bovenstaande geldt natuurlijk niet voor iedereen. Maar hoe bekijken jullie het lesgeven vanuit die invalshoek? Eerst zelf leren paardrijden en vervolgens verder ontwikkelen op trainen van het paard (uiteraard gaat dit i.c.m. jezelf rijtechnisch ontwikkelen)?

**Geplaatst**: 20-11-12 10:24

Geplaatst: 20-11-12 10:24

ik heb de ORUN gedaan.... en tja uit het boekje leren kan iedereen, maar de verhalen de ervaringen die daar werden gedeeld dat was intressant dat was leuk om te bekijken hoe hun dat toen hebben opgelost of niet hebben opgelost en hoe je dat zelf had gedaan... ik vind dat je daar erg veel van leerd, zo ben ik ook van mening dat paardrijden een gevoelssport is maar lesgeven is dat dan toch niet minder, je moet goed de ruiter/amazone en het paard kunnen aanvoelen en kunnen bedenken en bekijken wat hun idee erachter is waarom ze iets doen.. en dan moet er soms iets gedaan worden wat tegen het gevoel van de ruiter ingaat.(een heel simpel iets, wanneer een paard bang is en zich opkropt. zouden vele ruiters de teugels korter pakken en langzamer gaan, maar juist om ze dan de ruimte te geven en door te laten lopen worden de paarden rustiger)

wat ik in mijn lesgeven ook erg belangrijk vind, is het uitleggen waarom dat paard moet buigen, en waarom ze dan de buitenteugel eraan moeten houden.. ik vind dat het duidelijk moet zijn voor de ruiters wat ze aan het doen zijn en waarom ze dit aan het doen zijn, en dan nog wat je uiteindelijke doel erachter is.

wat ik ook altijd probeer is om vanuit hun rijstijl te werken als bassis van daaruit ga ik bekijken wat er dan beter moet in het paard en beter in de ruiter, maar ook wat al goed is in het paard en wat al goed is bij de ruiter. op die manier ga ik steeds meer te werk met de goede dingen de slechte dingen te verbeteren....

wel een intressant topic want ik snap jullie mening over de orun. aangezien er een heleboel mensen üit het boekje"lesgeven. maar ik heb ook een jaar op deurne gezeten, en helaas daar is het geen cm beter... het moet je liggen en je moet er zelf je gevoel bij inleggen wil je tot een goed resultaat komen...

**Geplaatst**: 20-11-12 10:35

Geplaatst: 20-11-12 10:35

Dank weer voor alle input. Kan me goed vinden in de benadering van Japeloup, daar krijg ik immers les van, en dit is één van de redenen dat ik voor haar heb gekozen. Haar klassieke benadering bevalt mij ook goed. Dat lees ik ook terug in de post van Murphy, rekening houden met het paard, met de gemoedstoestand van de ruiter, daarbij in de huid van de ruiter kruipen.

Knap trouwens. Ik zou onmogelijk les kunnen geven, maar ben erg geïnteresseerd in didactiek, vandaar ook dit topic, omdat juist in onze sport daar weinig kennis van lijkt te zijn. Prettig om te merken dat er ook een aantal wel degelijk didactisch onderlegd zijn. Het maakt je imo tot een betere instructeur.

**Geplaatst**: 20-11-12 10:44

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 20-11-12 10:44

Ik zou dan graag een tool ontwikkelen waarbij je kunt inspelen op de leerstijl van de ruiter. Dat je eerst ontdekt op welke manier een mens instructies het best kan verwerken.

Dan kun je vervolgens een 'traject' ontwikkelen voor de combinatie, waarbij je ook kunt inspelen op de mogelijkheden van het paard. Een planning voor de ruiter, een trainingsschema voor het paard. Aanvullende oefeningen. Eventueel kun je aanvullende theorie gebruiken (huiswerk voor de ruiter). Daarbij kun je dan weer verschillende werkvormen gebruiken.

Wat denken jullie? Is 'activerende didactiek' (Het nieuwe leren) toe te passen in de dressuurinstructie?

**Geplaatst**: 20-11-12 10:48

Geplaatst: 20-11-12 10:48

Didactiek is onmisbaar in een les, maar anderszijds is charisma en enthousiasme dat ook. Een duidelijke opbouw met een terugblik en het stellen van doelen is er een deel van, maar het trainen van de bestaande vaardigheden (voorkennis ophalen) en uitbouwen hoort daar ook bij.

Je zult de voorbeelden die je geeft af moeten stemmen op je doelgroep, of dit nu een groep kinderen is of een priveles met een ambitieuze ruiter. Jouw eigen kennisbak moet goed gevuld zijn met alternatieven die af te stemmen zijn op de persoon die je voor je hebt. Een lesklant van mij is erg visueel en handelen ingesteld, die geef ik hele concrete voorbeelden. Anderen hebben liever een theoretische onderbouwing waarom bepaalde handelingen nuttig zijn (een voorbeeld).

Ik heb altijd als doel om mij instructies zo te brengen dat ook mensen langs de kant die geen kennis hebben het begrijpen.

**Geplaatst**: 20-11-12 10:49

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 20-11-12 10:49

Activerende didactiek? Is paardrijden niet al leren met al je zintuigen?

**Geplaatst**: 20-11-12 10:49

Geplaatst: 20-11-12 10:49

Eerlijk? Ik vind het machtig interessant....Maar ik denk dat er heel, heel veel instructeurs zijn die er niets mee willen of zullen doen. De 'het gaat zo toch prima' club maar ook de 'goedzo, goedzo' club en volgens mij zijn dat er best wel veel. Houd je over degenen die echt willen leren, die zichzelf ook als instructeur willen verbeteren en heel vaak zijn dat (ben ik bang) degenen met toch al een didactische achtergrond.

Aan de andere kant, er komt wel steeds meer aandacht voor het stukje mentale training bijvoorbeeld, dus waarom hier dan niet voor...Als je het goed op kunt zetten en duidelijk maakt dat het praktisch heel bruikbaar is (en het dus vooral niet zweverig klinkt haha) wie weet wat je dan kan bereiken!

--> reactie op peppertree