Vandaag kwam ik met iemand uit op een discussie over het lesgeven van mensen.
Zelf heb ik altijd veel de meiden op de manege met hun eigen pony's wat mee geholpen.
Na toevallig een paar dagen terug daar weer vraag naar gekregen te hebben, vanmorgen afgesproken en nog een uurtje geholpen.
Uiteindelijk iemand dit opgevangen en er werd meteen geroepen dat het voor haar veel beter was om een gediplomeerde instructeur om hulp te vragen die al zo'n 20 jaar ervaring had.
Zelf was ik het hier niet mee eens, deze meid is geen wedstrijdruiter en rijd niet op hoger niveau. Ze wil gewoon graag geholpen worden met de punten waar ze tegenaan loopt. Van te voren even besproken en toen aan de slag gegaan. Een dressuurcombinatie is het niet.
Aankomend schooljaar ga ik beginnen met de opleiding paardensport, dit altijd al in mijn hoofd gehad, dus ook nooit echt alleen maar voor die meiden lesgegeven. Om zelf ervaring op te doen, te kijken en mee te denken. Persoonlijk denk ik dat ik deze meid goed kan helpen. Het enige waar ik haar mee help nu is basis, activeren en bezig blijven. Het paard wat "leniger" maken.
Vooral basis van het springen, een cavalleti balkje op de grond, spring maar een keer en dan draaf maar eens een keer. Eens wat eerder afzetten en eens wat later. Er eens wat hoger over laten springen en wat lager.
De persoon waar ik deze discussie mee kreeg weet niets over mijn ervaringen (verdomd internet altijd).
Nu wil ik jullie vragen, wat vinden jullie hiervan. Deze dingen zoals hierboven beschreven liever een gediplomeerde instructeur die 20 jaar ervaring heeft, of voor zo iemand wat extra hulp van iemand zoals mij zullen we dan maar zeggen.
Persoonlijk vind ik ook dat de jaren ervaring er niet toe doen. Het is wat je weet en en wat je kunt zien. Kun je iemand niet verder helpen, moet je dit ook niet proberen.
brand los