Karlijn_xx schreef:Springpaarden staan erom bekend dat ze wel eens een beetje hittepetitjes kunnen zijn, dit heb ik zelf ook mogen ervaren in de periode dat ik op een springstal heb gewerkt. Ze zijn vaak dressuurmatig niet goed doorgereden omdat dat niet nodig was. Als je die eenmaal aan het lopen hebt lopen ze fijn, maar als ik de volgende uit stal haal, een dressuurpaard, merk ik wel een duidelijk verschil. Springtechniek is iets wat aangeboren is, maar er zijn manieren om een paard zijn springtechniek te verbeteren. Het is heus niet zo dat een paard die de eerste keer dat hij een sprong ziet springt als een hert, de rest van zijn leven is uitgesloten van een springcarriere.
Springpaarden zijn heter dus, ook compacter en flexibeler. In de dressuur heb je dat minder nodig, dus zijn dressuurpaarden langer en minder buigzaam. De echte dressuurders zijn de paarden met pit, degene die wel impulsief zijn en niet geschopt moeten worden, maar die aan de andere kant ook heel koel in het hoofd kunnen zijn. Nogmaals op uitzonderingen na zijn er geen dressuurpaarden die constant aan het steigeren en bokken zijn in de ring, terwijl je dit vaak ziet op springconcoursen.
Mijn KWPN is vrij compact, flexibel en is ook wel een beetje een heethoofdje, dus ik verwacht dat er ergens springbloed in zit (ik heb niet heel veel verstand van stamboeken, dus als iemand mij kan vertellen of er springbloed achter zit zou ik dat erg leuk vinden), maar de teller staat op Z1+27 op dit moment. En ook dat komt weer alleen omdat hij nooit echt heeft gesprongen. Zijn techniek is subliem, hij kan echt heel goed springen, maar het is geen essentieel deel van onze training, en hij ziet het ook niet zo. Springen is als een snoepje voor ons, als hij het heel goed heeft gedaan en heel braaf was, mag hij een keertje springen om aan zijn ondertredend achterbeen te werken en om mij over mijn angst voor springen heen te helpen. Als hij eenmaal springt wordt hij enthousiast, dan laat ik hem meestal een paar eenvoudige galopwissels springen en soms appuyeer ik wat. Dan is hij weer kalm, en dan spring ik zo weer verder.
Wat ik probeer te zeggen is dat bloedlijnen helemaal nergens op duidden. Je kan de beste springer als pap hebben, maar als jij dressuurgericht traint, zal je paard een dressuurpaard worden.
Hier ben ik het niet helemaal mee eens.
Ten eerste is het zeker niet zo dat een springpaard heter is dan een dressuurpaard. Over het algemeen zijn de springpaarden wat koeler in de kop. En een springpaard is absoluut niet compact hoor, hier zien we ze het liefst mooi langgelijnd en liever niet compact. Ieder springpaard hoort correct dressuurmatig gereden te worden, wanneer dit niet het geval is ligt dat imo aan de ruiter. De paarden zijn hier stuk voor stuk allemaal dressuurmatig voor elkaar, en we rijden de paarden ( ook de internationale paarden ) minimaal 3 dagen per week echt dressuurmatig. En wat betreft het aanleren van het springen, tuurlijk kan je een paard wat als een hert springt wat bijschaven, maar een "topper" zal het nooit worden, hoelang je er ook op traint. Dat is iets wat een paard van nature kan of niet.