Moderators: Coby, Neonlight, C_arola, Dyonne, Sica, Nicole288, balance
upendo schreef:Tsja, dat zij dan haar 2.5 jarige zadelmak maakt en dat hij dan harstikke braaf is, davinniknievreemd..
Maar je leert als ruiter juist door eraf te vallen, vind ik. Juist doordat je valt weet je de volgende keer waar je op moet letten.
Dat de mensen langs de kant daar anders over denken, prima, maar ik denk dat zij dan een stuk minder goed lastige paarden kunnen uitzitten aan het eind van het verhaal..
Sonja schreef:Ik denk niet dat het aantal keren vallen nou de graadmeter moet zijn van het wel of niet goede ruiter zijn. De een rijdt op bravere paarden dan de ander, en de een heeft een zuignap en de ander gewoon billen
Wat ik me echter wel eens afvraag bij mensen die regelmatig zandhappen (en dan heb ik het over ruiters met eigen paarden), is WAAROM die paarden in hemelsnaam steeds zo raar doen. Ik heb aardig wat paarden ingereden, maar daar slechts zelden echte bokkers bij gehad. Ook met corrigeren was het bokken eigenlijk doorgaans best snel verholpen.
Dus ik heb wel eens het idee dat de zandhappers misschien wel wat mindere paardenmensen zijn in die zin dat ze blijkbaar de oorzaak van het bokken niet kunnen achterhalen en wegnemen. Dat wil niet per sé zeggen dat ze mindere ruiters zijn, want die dingen zie ik apart.
Bij manegeruiters die regelmatig in het zand liggen heb ik meer twijfels bij de manege dan bij de ruiters Ik geef zelf een avond in de week les op een manege en als er eens per half jaar iemand afstuitert is het veel.
Lielle schreef:Ik ga wel met Sonja mee, waarbij ik er nog een kanttekening bij plaats dat het ook aanzienlijk uitmaakt of je alleen dressuurt of dat je bv regelmatig nieuwe/jonge paarden rijdt, of ook veel springt.
Kortom, ik ken erg goede ruiters die er toch regelmatig naast liggen (maar die rijden dan ook van die viezeriken die ze weer braaf maken voor iemand anders) en heel erg matige ruiters die er nog nooit afgevallen zijn (maar die ook echte sufferds rijden).