Nou zal ik niet over mezelf roepen dat ik een hele goede ruiter ben, ik heb wel redelijk geleerd om 'er niet zo snel vanaf te kukelen'.
Op het moment dat je paard toe is aan de wat hogere oefeningen zoals de zijwaartse gangen en de schouder binnen wordt vaak gezegd dat je dat met sporen zou moeten doen. Sporen ter verfijning van de gegeven hulpen c.q. verzoeken van mij als mens. Daar zit wat in, maar ik wil het zonder kunnen.
Het gebruik van een zweep omdat je er niet goed bij kan als aanwijsstok vind ik wel weer erg praktisch. Bijvoorbeeld bij het aanleren van een zijgang door te kietelen of te tikken op de bil die opzij moet. Paarden snappen dat ook wel snel.
In de oudheid moest men de sporen verdienen en dat spreekt mij nog altijd zo sterk aan. Ik vind van mezelf bijvoorbeeld mijn beenligging nog altijd niet super (Deurne tik van hakken omlaag) en ben bang dat ik een paard ongewild te vaak pijn zou doen. Per ongeluk dan wel, maar toch, liever niet.
Vanuit mij eigen wijsheid (kan ook aan elkaar geschreven worden..
blijf ik het idee hebben dat alle oefeningen ook uitgevoerd zouden moeten worden zònder sporen.De betere ruiters zeggen dat het onmogelijk is om dat te doen. Dan zou je nooit ver genoeg komen.
Hoe ver is ver?
Je hoort te rijden op je zit en kuiten. Sporen zijn om te verfijnen, zodat je alleen je hak hoeft op te tillen ipv je been te verplaatsen, dus gewoon zodat je minder beweging ziet. Niet omdat een paard niet op je kuit reageert! 
