Bokt.nl

**Geplaatst**: 31-08-15 14:21

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 31-08-15 14:21

Waar is de grens natuurlijk bewegen.
Mijn paarden bewegen nu ook ruimer dan toen ze gewoon nog lekker in de opfok van hun vrijheid stonden te genieten.
Passage is afgezien van een paar enkele passen ook niet echt iets wat een ontspannen op de wei staand paard een paar rondjes doet.

Het benen in de nek leggen is onnatuurlijk, maar voor sommige paarden is het hele uitstrekken al iets wat ze Van zichzelf niet deden maar dit met ruiter toch leren en het daarna ook in vrijheid gebruiken.

Ik heb ook wel eens een westerngereden arabier een sliding en een roll-back zien maken op de wei. Dat zat van nature ook niet echt in dat beest.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-15 15:05

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-15 15:05

Wanneer je een gezonde, goed gevoerde, vaste, gemengde kudde op de wei hebt staan met een leidmerrie en je zet er een nieuwkomer bij dan zul je de bewegingen te zien krijgen die men in onze dressuur na streeft.
Inclusief machtige zwevende passage, zwevende uitgestrekte draf, pirouette en diverse boven de grondse bewegingen.
Het is de leidmerrie die zich presenteert met het uiterste aan Schwung.
Piaffe heb ik nooit een paard in vrijheid zien doen, Spaanse pas ook niet.

DE getoonde passages in de GP zijn hierbij vergeleken een lachertje omdat ze volledig kunstmatig zijn aangeleerd.

Laatst bijgewerkt door Simpelman op 31-08-15 15:10, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 31-08-15 15:09

Geplaatst: 31-08-15 15:09

Ohoh dat belooft nog wat Simpelman

Spoiler:
#gaat buikspieroefeningen doen

**Geplaatst**: 31-08-15 15:11

Geplaatst: 31-08-15 15:11

Er zijn gewoon genoeg paarden die matige bewegers zijn en uit zichzelf weinig draven maar dan later onder de ruiter wel (gemaakte) ruimte krijgen die een ander paard van zichzelf al had.
Zolang er geen vaste definitie is voor natuurlijk bewegen is het nogal moeilijk om dat als beoordeling te nemen.

Begrijp me niet verkeerd: ik ben het met je eens, maar ik zie ook in waarom dit niet te hanteren valt in de praktijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-15 15:16

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-15 15:16

Matige bewegers ontwikkel je op harmonieuze wijze naar hun optimum.
Het optimum is verschillend voor ieder paard.

Dat is geen probleem voor de ruiter, wel voor een jury.
M.a.w. het is vrijwel onmogelijk om de kwaliteit van de africhting afzonderlijk te beoordelen met als gevolg dat het best bewegende paard de beste kans op winnen maakt en zo wordt de dressuur een miljoenensport....

Het net zo bevredigend om een matige beweger naar zijn optimum te brengen als een topper.

**Geplaatst**: 31-08-15 15:33

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 31-08-15 15:33

Nou dan valt er bij mijn draver heel wat naar zijn optimum toe te werken. Nul passage, nul uitgestrekte draf of piroutte XD
Kennelijk een zeer, zeer matige beweging. Het enige wat hij in de paddock nog wel eens wil laten zien is een galopje :p

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-15 15:40

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-15 15:40

Is toch leuk om te doen?
Eerst los maken, buigen en buigen, ontspannen, vertrouwen, losgelatenheid.
Rustig leren werken.

Je zult verrast worden over twee, drie jaar.

**Geplaatst**: 31-08-15 16:48

Geplaatst: 31-08-15 16:48

Haha, ja, bij mijn Bonte Jaopie (Fries x Tinker kruising van nu 11 jaar) ook, is van nature een enorm leuke "beweger", maar probeer het als ruiter maar eens in goede, kalme en correcte banen te leiden.
Maakt mij trouwens niet uit hoe lang het neemt....

We leren gewoon in the process verder.

**Geplaatst**: 31-08-15 20:44

Geplaatst: 31-08-15 20:44

Simpelman schreef:
Fransje_70 schreef:
Maar wat ik me afvraag Simpelman, de Cavaleristen die een groot deel van de ruiter en paardopleiding hebben bepaald hier in het noorden, dat is toch evengoed gebruiksrijderij?
Wat is dan het verschil met de gebruiksrijderij van de WE bijv?

De cavaleristen deden niet aan hogere dressuur, puur gebruiksrijderij, de officieren echter wel, zij hebben het Fei art mede bepaald, zij gingen boven de gebruiksrijderij uit naar de beoefening van de kunst van het rijden.
In de zin van "wie kan zijn paard het mooist laten bewegen" met als kader de natuurlijke bewegingen van het paard in het algemeen en met respect voor ieder individu.

En hoe kwamen die officieren ertoe om boven de gebruiksrijderij uit te komen?
Lijkt mij dat de officieren uitgingen wat toen gangbaar was.
De officieren hebben toch niet het "wiel" opnieuw uitgevonden?

Ook de officieren zijn in eerste instantie uitgegaan van de franse klassieke dressuur.
Getuige de wellicht welbekende "Handleiding"

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-15 20:47

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-15 20:47

Ben je boos vandaag @cherie78?

**Geplaatst**: 31-08-15 20:54

Geplaatst: 31-08-15 20:54

Simpelman schreef:
Ben je boos vandaag @cherie78?

Een vreemde "opmerking", Simpelman -O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-15 21:03

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-15 21:03

Kwestie van "toon".

**Geplaatst**: 01-09-15 01:53

Geplaatst: 01-09-15 01:53

De essentie ligt hem inderdaad ten dele in het concept Schwung (trouwens geen uitvindsel van de FN Richtlinien, maar van Steinbrecht (hoewel het zelfs nog ouder kan zijn), maar vooral teruggaand op het concept van Anlehnung. Het wordt dan ook hoog tijd om het even te hebben over dat concept waar de FN Richtlinien substantieel verschillen van andere methodes. Dit verschilpunt was trouwens ook de hoofdinzet van de befaamde discussie tussen Christopher Hess (FN) en Philippe Karl (école de légerté en gewezen ruiter bij de cadre noir) onder de titel 'Klassisch contra classique'.

Omdat dit onderwerp een vrij uitgebreid betoog behoeft, heb ik hierrond een afzonderlijk topic opgericht (http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=105&t=1858301). In het betoog daar toon ik aan dat het net op dit punt is dat de FN methode niet enkel een suboptimale methodiek voorstaat die slechts weinig gesubstantieerd is, maar ingaat tegen de doelstellingen van de FEI "De dressuur heeft de harmonische ontwikkeling van het organisme en van de natuurlijke eigenschappen van het paard ten doel" en zelfs volgens recente wetenschappelijke inzichten een potentieel abusief effect op het paard kan hebben.

Voor de lezers in dit topic geef ik alvast de conclusies uit het uitgebreider betoog mee:

Het grootste verschil tussen de methode van de FN Richtlinien en vrijwel iedere andere vorm van dressuur ligt hem in het concept van Anlehnung dat deze methode voorstaat en zijn implicaties met betrekking tot het concept Schwung dat moet voorzien in een zogenaamde 'gedragen rug' gekarakteriseerd door aangespannen rugspieren en daarin juist verschilt van de 'losse [natuurlijke, excuseer mij voor dit invoegsel] rug' van andere dressuurmethoden. Deze argumentatie gaat echter terug op twee veronderstellingen die elke vorm van biomechanische substantiëring missen: 1. dat de natuurlijke werking van de rugspieren onvoldoende blijkt en dat de rug bijgevolg een extra aanspanning behoeft. 2. dat deze aanspanning enkel kan gecreëerd worden door een externe mechanische inwerking van het bit. Dat deze stelling lijnrecht staat tegenover de biologische realiteit dat deze rugspieren door hun inherente natuur als 'rode spieren' niet continu kunnen aangespannen worden, wat overigens de essentiële basis vormt waarom paarden over de rug moeten leren lopen, lijkt in dit legitimerend discours volledig over het hoofd te worden gezien.

Hoewel het theoretisch concept van Schwung zoals geformuleerd door de Richtlinien (die overigens teruggaan op de inzichten van Steinbrecht) veel elementen van waarheid omvatten, kan de veruiterlijking van dit concept binnen het concept van een 'gedragen rug' moeilijk als een juiste indicatie van Schwung of impulsie worden gezien. Het feit dat aanhangers van de FN methode vaak andere methodes aanvallen op basis van de door hun veronderstelde Schwung is bijgevolg incorrect, zolang zij niet kunnen verklaren waarom de rug aangespannen dient te worden, waarom dit een mechanische druk op het bit vereist en hoe dit te verzoenen is met de fysieke eigenschappen van de rugspieren. Indien daarop geen zinnig antwoord kan geformuleerd worden is de 'losse rug' van andere methodes niet enkel even legitiem, maar effectief de juiste rug daar zij teruggaat op een natuurlijke onverstoorde werking van de rugspieren.

De rijke en subtiel gekozen woorden die dit legitimerend discours in de FN Richtlinien voeden, zijn feitelijk niet meer dan een soort rookgordijn om te maskeren dat deze methode van teugelwerking vooral is aangenomen binnen de pragmatische context van de Duitse cavalerie. Het feit dat deze methode, omwille van zijn tijdsefficiëntie, achteraf ook succes boekte in de sportwereld en daarmee een belangrijke rol speelde in de opgang van de FN Richtlinien als de hedendaagse dressuurmethode bij uitstek, bewijst op zicht niet de legitimiteit van deze methode.

Het mag duidelijk zijn dat methodes die teruggaan op het aanleren van de hulpen via conditionering meer verkiesbaar zijn. Zij laten immers een veel grotere graad van verfijning toe. Het feit dat nergens in de FN Richtlinien ook maar enige conceptie van een brede communicatie of leermethode merkbaar is, geeft duidelijk weer dat deze methode zich steeds beroept op de mechanische inwerkingen van de drukken van hulpen en de verwachte instinctieve reacties die paarden hiertegenover zullen aannemen.

Hoewel het concept van Anlehnung volgens de FN niet enkel zeer gelimiteerd en suboptimaal is, er zijn ook gevolgen aan deze methode gekoppeld. Niet enkel verstoort dit concept enig leerproces via conditionering en blijft het een 'bruut werktuig' daar het begrensd is door de instinctieve reactie van het paard, de kans bestaat dat de geleverde drukken spanning bestendigen in het paardenlichaam en dat door gewenning een steeds grotere kracht zal nodig zijn om hetzelfde effect te bewerkstellen. Het grootste probleem schuilt hem echter in het grote risico van de abusieve invloeden die de aangehouden druk in de mond kan hebben op de mentale staat van het paard.

Diverse aspecten van de FN methode hebben ongetwijfeld een grote grond van waarheid, zoals de losgelatenheid (die jammer genoeg vrijwel uitsluitend fysiek wordt ingevuld), de theoretische grondslagen van het concept Schwung (hoewel dit eveneens is uitgegroeid tot een verwarrend concept), een kwaliteit als rechtheid en de bestendiging van verzameling (die inderdaad vanuit de achterhand dient te komen). Niettemin zijn er andere aspecten van deze methode die ontoereikend zijn, zoals het verwarrend concept van de Skala, het ontbreken van enige structurele omgang met de mentale staat van het paard, de hoge graad aan uniformiteit en formaliteit die de methode beoogt, en het gebrek aan enige uitgebreide visie op communicatie of het leermethodes voor het paard. Het grote verschil tussen deze en andere dressuurmethoden, en tevens misschien het grootste probleem met deze methode, ligt hem in het concept van Anlehnung. Een concept dat niet anders kan worden omschreven als suboptimaal en uiterst gelimiteerd, maar dat in het licht van recent wetenschappelijk onderzoek grondig in vraag moet worden gesteld op basis van de potentieel abusieve invloeden. Wanneer FN ruiters snel opsprongen wanneer hun methode van de troon werd gestoten in de moderne sportdressuur om LDR terrecht te bekritiseren, hoop ik dat zij dezelfde houding ook durven aannemen ten aanzien van de eigen methode in het licht van dit betoog en het aangeleverd bewijsmateriaal.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-09-15 07:06

Geplaatst door de TopicStarter : 01-09-15 07:06

XavierB,
Ik ben bewust niet al te veel ingegaan op je telkens uitzonderlijk lange posts.
Ieder aangevoerd quasi argument vereist een pagina tekst om eventuele misvattingen en vervormingen te pareren.
Dat wat me nu vooral op begin te vallen is het feit dat je kennelijk de beschikking hebt over een zeer ruime hoeveelheid informatie maar niet staat lijkt om daar iets uit te contrueren.
Je betogen gaan alle kanten op en missen begin en eind.
Ik neem een alinea voorbeeld.

Hoewel het concept van Anlehnung volgens de FN niet enkel zeer gelimiteerd en suboptimaal is,

Jij gaat er van uit dat wat men heden ten dage als KD dressuur beoefent de door jou genoemde "FN methode" is, dat is niet zo alle kennis en kunde evolueert en iedere cultuur heeft er zijn eigen invulling aan gegeven, we zijn inmiddels in 2015, aan ieder in een boekje opgeschreven stukje kennis en inzicht uit bv 1800 zijn duizenden volgende boekjes en stukjes kennis toegevoegd.
Ik voerde al aan dat dat wat men Klassieke Dressuur noemt het eindresultaat van een evolutie is, voortschrijdende kennis en kunst.
Ik meldde ook al dat die kennis voor een deel overgeleverd is van persoon op persoon, het is dan een persoonlijke interpretatie van een geheel door een individu die samen met anderen een stroom vertegenwoordigen.
Opvallend aan de Nederlanse mentaliteit is dat men altijd op een pragmatische manier gebruik gemaakt heeft van kennis en inzichten vanuit de hele wereld.
De Nederlandse dressuur is een mengsel van verschillende invloeden, het is niet Duits en niet Frans, zo heb ik deze tenminste leren kennen vanuit de NL cavalerie.

In deze eerste zin staan aannames en veronderstellingen.

Je hebt mogelijk nog nooit de ervaring van aanleuning gehad, zoniet dan zou je weten dat het het paard is dat deze actie onderneemt "het paard leunt aan".
Aanleuning is geen conditionering, het is het gevolg van een keus die het paard maakt.
(Echt weten is een ervaring en die ervaring kunnen we door instructie anderen laten beleven zodat zij ook weten.)
Zoals we al ruim belicht hebben is aanleuning mede het gevolg van de mentale staat van het paard en het toepassen van een combinatie van simpele technieken.
Die technieken hebben we in de eerste leerperiode slechts nodig om het paard te helpen te ontdekken hoe het zichzelf onder het ruitergewicht gemakkelijker en comfortabeler kan bewegen.
Dit begrip anleuning is door deplorabele instructie helaas veelal verworden tot iets dat er zelfs niet op lijkt, dat heeft alles met instructie te maken en niets met aanleuning.
De aanleuning nu is een fascinerend "gereedschap" gebleken waarmee we de Schwung kunnen ontwikkelen, we kunnen er namelijk de rug van het paard mee beinvloeden die weer bepaalt op welke wijze het paard zich gaat bewegen.
Schwung is een moeilijk in woorden te vatten begrip, je moet het zien, iemand moet je laten zien wat het is, dan weet je.
Schwung wordt in vrijheid getoond door gezonde paarden die zich sterk en relatief veilig voelen, ze passen het toe om hun fysieke overmacht te demonstreren, het is hun sumnum.
Alle paarden hebben Schwung, sommigen meer, sommigen minder, in de warmbloedfokkerij gemiddeld meer.

er zijn ook gevolgen aan deze methode gekoppeld.
Vast en zeker....

Niet enkel verstoort dit concept enig leerproces via conditionering en blijft het een 'bruut werktuig' daar het begrensd is door de instinctieve reactie van het paard,
Zomaar, ongefundeerd, gebaseerd op een verkeerd beeld van aanleuning?
"Bruut werktuig"? Vrijwel iedere vorm van dressuur maakt gebruikt van een bit, dressuur is dus bruut?
Het gebruik van het bit om instinctieve reacties van het paard op te wekken is slechts een beperkt deel van zijn mogelijkheden, we kunnen er ook mee fluisteren om onze wensen over te brengen.

de kans bestaat dat de geleverde drukken spanning bestendigen in het paardenlichaam
Dit geldt dan voor alle vormen van dressuur, het is aan het rijkunstig gevoel van de ruiter om dat te vermijden.

en dat door gewenning een steeds grotere kracht zal nodig zijn om hetzelfde effect te bewerkstellen.
Je hebt het hier mogelijk over een beginnende ruiter die onvoldoend deskundig begeleid wordt?

Het grootste probleem schuilt hem echter in het grote risico van de abusieve invloeden die de aangehouden druk in de mond kan hebben op de mentale staat van het paard. Nogmaals, kennelijk weet je niet wat aanleuning is, er is geen sprake van aanhoudende druk.
Risico's van verkeerd toegepaste rijkunst zijn overal en altijd, dat heeft helemaal niets met het begrip aanleuning te maken.

Construeren doen we doen we door een veelheid aan informatie zodanig te filteren en rangschikken dat er zich een werkbaar geheel uit vormt.

**Geplaatst**: 01-09-15 09:31

Geplaatst: 01-09-15 09:31

Xavier, volgens mij heb je (per ongeluk) gespannen en los verwisseld.

Een rug die naar zijn maximum extensie gereden wordt (dus 'bol' wordt) zoals bij hals strekken heeft relatief losse/ontspannen rugspieren. Relatief omdat het gaat om beweging en dan heb je altijd flexie en extensie.

Bij oprichting en hogere dressuurkunst trekt het paard juist de rugspieren aan (flexie) om de voorhand omhoog te kunnen bewegen.

**Geplaatst**: 01-09-15 10:57

Geplaatst: 01-09-15 10:57

Het punt van aanleuning heb ik al eens eerder in een discussie aangehaald. En dan krijg ik, alsof ik een klein kind ben, nogmaals de uitleg van het Skala te horen. Maar ik trek juist dat begrip, de uitleg daarvan, in samenhang met de begrippen swung en verzameling in twijfel..
De essentie van mijn vraag destijds: is aanleuning van essentieel belang om tot verzameling te komen?
Nu ik lees dat een paard in vrijheid met Swung kan lopen, vraag ik mij af waar op dat moment die noodzakelijke begrenzing aan de voorkant is om tot de Swung te kunnen komen. De ruiter moet dit eigenlijk bewerkstelligen toch (opgewekt en gecontroleerd door de ruiter), volgens het Skala?
Het is misschien flauw wat ik hier aanhaal, maar het zijn echt vraagstukken die ik heb en blijkbaar niet als enige, en voor een groot deel het gevoel dat ik erbij heb. Buiten dat, heb ik ook de tijd en kennis niet om er een betoog aan te wijden zoals Xavier dat zo mooi doet. Maar het is wel degelijk een onderwerp waar ik mijn vraagtekens bij zet. Als dit is zoals het bedoeld is, als zijnde de perfect geëvolueerde kennis van jarenlange dressuurgeschiedenis, dan betekent dat dat andere stromingen die niet per se de constante aanleuning nastreven (meer uitgaan van de zelfhouding van het paard) daar een cruciale fout in maken. Dat geloof ik niet zo.
En ik schrijf dit met de wetenschap dat constante aanleuning niet bedoeld is als een hard iets maar blijkbaar wel iets dat noodzakelijk constant aanwezig moet zijn voor het geleiden van de energie (wat is dat voor energie en hoe zit dat dan zonder ruiter) in het paard. Ik begrijp dat er in de praktijk heel veel mis gaat op dit punt, maar ik ga uit van hoe het begrip beschreven is in het Skala.

P.s. de mooie teksten van 'energie opgewekt vanuit de achterhand vloeit naar voor en moet daar opgevangen worden' ken ik. Hoe zit dit dan bij (hoge mate van) verzameling aan de hand en zonder ruiter dus in vrijheid. Automatisch kom je hier vervolgens tot de kern van het begrip verzameling, wat wordt daaronder verstaan en wat betekent Swung. Zoals ik reeds begrepen heb is de rijkunstige geschiedenis niet zo eenduidig over de betekenis van deze woorden los en in samenhang met elkaar.

**Geplaatst**: 01-09-15 11:14

Geplaatst: 01-09-15 11:14

Ik denk dat je 'begrenzen' moet zien als dat jij bepaald hoe kort de teugels zijn en niet in de zin van druk of gewicht op de teugels nemen of tegenhouden. Een correct vwnw getraind paard zal altijd je hand volgen, dus jij bepaald waar het hoofd is. Het gewicht van de teugels zou genoeg moeten zijn, je voelt dan ook dat het paard aanleuning neemt, een vederlicht contact waar het paard op zeer kleine hulpen reageert. Je hebt echt een communicatielijntje.

Ik denk dus dat aanleuning essentieel is wanneer men onder het zadel verzamelt aangezien het correct getrainde paard altijd de hand zal volgen. Daarvoor heb je aanleuning nodig. Onder het zadel bepaal jij de hoofd/halshouding en mate van verzameling, in vrijheid het paard. Ik zou niet weten hoe je zonder contact/aanleuning je paard zou moeten verzamelen. Hoe weet het paard dan wat er gevraagd wordt als de teugel los zou zijn.

**Geplaatst**: 01-09-15 11:25

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 01-09-15 11:25

Ik begrijp je uitleg maar mijn vraagt gaat dieper. Een boogje in die teugel (wordt in de wedstrijdsport ook afgestraft) zou funest zijn tijdens de verzameling, je verbreekt dan die 'noodzakelijke energiestroom'. De brug gaat open.

Ik zie net dat Xavier een ander topic heeft gestart hierover, wellicht past mijn stuk tekst daar beter.

**Geplaatst**: 01-09-15 11:44

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 01-09-15 11:44

Ansie, impuls is opgewekt en onder controle van de ruiter.
Schwung is in feite niets anders dan zich los door het lichaam met veer bewegen.
Daar heb je niet perse aanleuning vor nodig.
Evenmin heb je perse teugels nodig om een paard te verzamelen. Maar in de wedstrijsport moet je nu eenmaal bepaalde richtlijnen zetten.

Ik geloof ook niet dat het het doel is van simpelman om andere rijdwijzen af te keuren, maar om de wedstrijd of semie-wedstrijd ruiter die in iedergeval volgens deze richtlijnen zijn paard rijdt of wil rijden verder te helpen.
Het topic heeft echt geen verheven doel om alle mensen tot FEI ruiters te bekeren.

**Geplaatst**: 01-09-15 11:47

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 01-09-15 11:47

Simpele hapklare brokken die uitvoerbaar zijn voor de gewone man of vrouw, en die ook nog eens werken

**Geplaatst**: 01-09-15 11:52

Geplaatst: 01-09-15 11:52

Sizzle schreef:
Ansie, impuls is opgewekt en onder controle van de ruiter.
Schwung is in feite niets anders dan zich los door het lichaam met veer bewegen.
Daar heb je niet perse aanleuning vor nodig.
Evenmin heb je perse teugels nodig om een paard te verzamelen. Maar in de wedstrijsport moet je nu eenmaal bepaalde richtlijnen zetten.

Ik geloof ook niet dat het het doel is van simpelman om andere rijdwijzen af te keuren, maar om de wedstrijd of semie-wedstrijd ruiter die in iedergeval volgens deze richtlijnen zijn paard rijdt of wil rijden verder te helpen.
Het topic heeft echt geen verheven doel om alle mensen tot FEI ruiters te bekeren.

Juist ja, dat is precies het punt. Je moet een oordeel kunnen vellen over de deelnemers van de sport en daarvoor moet je kaders stellen. Helemaal ok. Toch wordt hier aangegeven dat dit niet zozeer een richtlijn is maar een noodzaak om tot andere elementen (verzameling) te komen, want het Skala is nu eenmaal de geëvolueerde kennis uit de geschiedenis.

**Geplaatst**: 01-09-15 12:04

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 01-09-15 12:04

Als je stopt met het skala als stappenpan te zien maar het ziet als checklist die je steeds weer wil perfectioneren dan zie ik ook niet in wat er fout aan is.

Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die als doel hebben hun paard schwungloos, impulsloos, met weerstand tegen de hulp of scheef te rijden. Echter is verzameling dan weer niet iets dat iedere ruiter wil bereiken met zijn paard. Evenmin streeft misschien niet perse iedere ruiter naar constante aanleuning al ken ik weinig ruiters die geen aanleuning hebben.
Boogjes ruiters hebben meestal een scharenbit en daarmee zorgt het gewicht van de teugel in feite al voor een lichte constante aanleuning.

Ik zie in iedergeval niets in het skala wat ik mijn paard niet bij wil brengen.
Het is geen 'methode', gelukkig, want ik met niet van methodes.

Daarom is het oude piramide plaatje voor mij zinloos en gewoon onhandig opgesteld.
Met de kernpunten zelf kan ik in feite alles wat ik wil.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-09-15 12:09

Geplaatst door de TopicStarter : 01-09-15 12:09

Het is de bedoeling van Simpelman mensen ertoe te verleiden om de werkelijke intenties van een bepaalde methode te doorgronden en er op een eerlijke manier mee te experimenteren zodat ze gaan begrijpen door te voelen.
Wat iedereen doet in welke vorm van dressuur ook moet hij voor eigen eer en geweten uitmaken.
Ik ben niet mijn broeders hoeder.

De methode die men hier in NL toepast noemt men in het algemeen Klassieke Dressuur.
De KD is gebaseerd op bepaalde principes, volg ze correct op en alles werkt, ik heb het nog niet anders gezien.
Paard blij, ruiter blij.
Het probleem is nu dat men op basis niveau alle mogelijke methodes door elkaar heen gebruikt, dat kan niet werken.
Wanneer iemand hoog gestegen is in de rijkunst en begrepen heeft waar het om gaat staat niets hem in de weg om wat dan ook te proberen.

Het is niet mogelijk om een paard aan de teugel te rijden met een vastgezette rug en zonder bewust gebruik van zijn buikspieren.
In andere vormen van dressuur doet men dat dan ook niet, dat kan omdat andere vormen van dressuur een ander doel hebben.
Ik schreef al, het doel van de KD is het het paard gezond en blij te houden, als uiterste doel heeft men schoonheid (volgens het idee van een gezond, sterk paard in vrijheid dat zijn macht toont aan anderen),
Hiervoor is het systeem KD geevolueerd, met schade en schande.

Het paard in vrijheid van @Ansie heeft geen ruiter op zijn rug, en verder is het de bedoeling dat we een paard leren gevolg te geven aan de vraag van onze hulpen waarmee we er één geheel mee kunnen worden, dit in tegenstelling tot het aanleren van kunstjes.
Kunstjes doet men in het circus.
Wij doen aan rijkunst, binnen die bepaalde rijkunst hebben we bepaalde technieken ontwikkeld die we toepassen zoals dat we dat doen.
Zouden ze niet werken dan zouden we andere technieken ontwikkelen.

**Geplaatst**: 01-09-15 17:14

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 01-09-15 17:14

Voor het eerst tijdens een buitenrit voelde ik de rug omhoog komen tijdens de galop. Zijn hals zakte iets, zijn sprongen werden wat beheerster. Het leek of hij zijn benen vandaag wat beter onder controle had.
Hopelijk onthoudt hij dit tot donderdag ochtend XD

**Geplaatst**: 01-09-15 17:22

Geplaatst: 01-09-15 17:22

Simpelman schreef:
Het is de bedoeling van Simpelman mensen ertoe te verleiden om de werkelijke intenties van een bepaalde methode te doorgronden en er op een eerlijke manier mee te experimenteren zodat ze gaan begrijpen door te voelen.
Wat iedereen doet in welke vorm van dressuur ook moet hij voor eigen eer en geweten uitmaken.
Ik ben niet mijn broeders hoeder.

De methode die men hier in NL toepast noemt men in het algemeen Klassieke Dressuur.
De KD is gebaseerd op bepaalde principes, volg ze correct op en alles werkt, ik heb het nog niet anders gezien.
Paard blij, ruiter blij.
Het probleem is nu dat men op basis niveau alle mogelijke methodes door elkaar heen gebruikt, dat kan niet werken.
Wanneer iemand hoog gestegen is in de rijkunst en begrepen heeft waar het om gaat staat niets hem in de weg om wat dan ook te proberen.

Het is niet mogelijk om een paard aan de teugel te rijden met een vastgezette rug en zonder bewust gebruik van zijn buikspieren.
In andere vormen van dressuur doet men dat dan ook niet, dat kan omdat andere vormen van dressuur een ander doel hebben.
Ik schreef al, het doel van de KD is het het paard gezond en blij te houden, als uiterste doel heeft men schoonheid (volgens het idee van een gezond, sterk paard in vrijheid dat zijn macht toont aan anderen),
Hiervoor is het systeem KD geevolueerd, met schade en schande.

Oké, blijkbaar is er een afzonderlijke Nederlandse Klassieke Dressuur ('als je mij toelaat die als dusdanig te bestempelen'). Ik moet toegeven dat ik daarover, tot mijn schande, nog niet had gehoord. Maar ik ben oprecht zeer geïnteresseerd in diverse methodes, dus de volgende vragen zijn dan ook oprecht gesteld (mijn vorige posts richtten zich immers op de FN methode en het Skala concept dat daarin vervat zit en niet op de Nederlandse Klassieke Dressuur, voor zover die afwijkt van de FN Richtlinien).

Kan je die dan wel even duiden wat die precies impliceert. Laat mij toe om deze vraag wat concreter te maken:
- Ik vraag hier niet naar de FEI doelstellingen, ik denk dat diverse vormen van dressuur die nastreven, de hamvraag is natuurlijk hoe zij dit doen. Mijn vraagstelling doelt aldus op een iets concreter antwoord dan dat.
- Ik merk op, op basis van jouw posts, dat die Nederlandse Klassieke Dressuur gebruik maakt van dezelfde Skala die feitelijk de methode voorgesteld door de FN Richtlinien structureel samenvat en dat vrijwel iedere term van deze methode ook is overgenomen in de Nederlandse Klassieke Dressuur, vaak met een zeer analoge invulling. Indien ik dit goed heb opgemerkt. Kan je eens precies duiden op welke punten de Nederlandse Klassieke Dressuur verschilt van de methode voorgesteld volgens de FN Richtlinien (overigens mocht blijken dat de Nederlandse Klassieke Dressuur een eigen interpretatie of een notoire variant van de Duitse methode te zijn, kan je dan eens duiden op welke punten er toch een onderscheid wordt gemaakt met andere 'varianten' of andere 'gebruiken' binnen de FN)
- Indien het gaat om een methode die niet enkel eigen is aan jou, maar blijkbaar op een breder Nederlands niveau wordt uitgevoerd, dan vermoed ik dat hierover wel enig geschreven of filmografisch materiaal bestaat die de gemeenschappelijke kernpunten van de Nederlandse Klassieke Dressuur verder duidt en illustreert. Kan je even de referenties van dergelijke werken of personen meegeven.
- Een onbelangrijker vraagje als historicus: heb je enige wetenschap hoe deze methode historisch is ontstaan? Op welke andere methode die teruggaat? enz.

alvast bedankt